Και καθως Μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω, ουτως υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου,
ινα πας ο πιστευων ⸂εν αυτω⸃ ⸆ εχη ζωην αιωνιον.
ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον, ωστε τον υιον ⸆ τον μονογενη εδωκεν, ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον.
ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον ⸆ εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον, αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου.
ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται· ο °δε μη πιστευων ηδη κεκριται, οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου.
αυτη δε εστιν η κρισις οτι °το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ⸉ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος⸊ η το φως· ην γαρ ⸉¹αυτων πονηρα⸊ τα εργα.