[ntmss-svn] r466 - in trunk/Level 1 In Progress: 04_300130 04_300330 04_307990 04_315710
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Tue Jul 16 08:32:23 MST 2013
Author: Rachel
Date: 2013-07-16 08:32:23 -0700 (Tue, 16 Jul 2013)
New Revision: 466
Added:
trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_307990/04_307990_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_315710/04_315710_be(Sam)_L1.docx
Log:
Transcriptions in various stages of having structure and text reconciled added.
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_L2.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,4386 @@
+|F 123r|
+|C 1|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελι=
+|L|ον κατα ιω̅
+|L|<K 1><V 1> Εν αρχη ην ο λογος
+|L|και ο λογος ην προς
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο
+|L|λογος <V 2> ουτος ην
+|L|εν αρχη προς τον θν̅
+|L|<V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγινετο και χωρις
+|L|αυτου εγενετο ουδε
+|L|εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω
+|L|ζωη ην και η ζωη
+|L|[ill]ην[\ill] το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτι=
+|L|α φαινει και η σκοτι=
+|L|α αυτον ου κατελα=
+|L|βεν <V 6> εγενετο αν̅ος
+|L|απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιωα=
+|L|ννης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα
+|L|μαρτυριση περι του
+|L|φωτος ινα παντες
+|L|πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρηση πε=
+|L|ρι του φωτος <V 9> ην το
+|C 2|
+|L|φωτ το αληθινον
+|L|ο φωτιζει παν[ill]τα[\ill]
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον
+|L|κοσμον <V 10> εν τω κ[ill]οσ[\ill]=
+|L|μω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και
+|L|ο κοσμος αυτον ουκ ε=
+|L|γνω <V 11> εις τα ιδια
+|L|ηλθεν και οι ιδιοι αυ=
+|L|τον ου παρελαβον
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+|L|εδωκεν αυτοις εξου=
+|L|σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν εις το
+|L|ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+|L|κ εξ αιματων ουδε
+|L|εκ θεληματος σαρκος
+|L|ουδε εκ θεληματος αν=
+|L|δρος αλλ εκ θυ̅ εγεννη=
+|L|θησαν <V 14> και ο λογος σαρξ
+|L|Εγενετω και εσκηνω=
+|L|σεν εν ημιν και εθεα=
+|L|σαμεθα την δοξαν αυ=
+|L|του δοξαν ως μονο=
+|L|γενους παρα πρ̅ς
+|L|πληρης χαριτος και
+|L|αληθειας <V 15> ιωαννης
+|L|Μαρτυρει περι αυτου
+|L|και εκεκραγε λεγων
+|L|ουτος ην ον ειπον ο
+|L|οπισω μ[ill]ου ερχο[\ill]μενο(ς)
+|F 123v|
+|C 1|
+|L|εμπροσθεν μου γε=
+|L|γονεν οτι πρωτος
+|L|μου ην <V 16> και εκ του πλη=
+|L|ρωματος αυτου ημεις
+|L|παντες ελαβωμεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσε=
+|L|ως εδωθη η χαρις και
+|L|η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅
+|L|εγενετο
+|L|<V 18> Θν̅ ουδεις εωρακε πω=
+|L|ποτε ο μονογενης υι=
+|L|ος ο ων εις τον κολπον
+|L|του πρ̅ς εκεινος εξη=
+|L|γησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|Η μαρτυρια του ιωαν=
+|L|νου οτε απεστειλαν
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσο=
+|L|λυμων ιερεις και λευι=
+|L|τας προς αυτον ινα
+|L|ερωτισωσιν αυτον συ
+|L|τις ει <V 20> και ομολογησεν
+|L|και ουκ ηρνησατο
+|L|και ομολογησεν οτι
+|L|ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και
+|L|ηρωτησαν αυτον τι
+|L|Ουν ηλιας ει συ και λε=
+|L|γει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητις ει συ και απε=
+|L|κριθη ου <V 22> ειπον ουν
+|L|αυτω τις ει ινα α=
+|C 2|
+|L|ποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> Ο δε εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω
+|L|ευθυνατε την οδον κυ̅
+|L|καθως ειπεν ησαιας
+|L|ο προφητης <V 24> και οι
+|L|απεσταλμενοι ησαν
+|L|εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον
+|L|και ειπον αυτω τι
+|L|ουν βαπτιζεις ει
+|L|συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλι=
+|L|ας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> Απεκριθη αυτοις ο ιω=
+|L|αννης λεγων εγω
+|L|μεν βαπτιζω εν υ=
+|L|δατι μεσος δε υμων
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν ο ο=
+|L|πισω μου ερχομενος
+|L|ος εμπροσθε μου γε=
+|L|γωνεν ουκ ειμι εγω
+|L|αξιος ινα λυσω αυτου
+|L|τον ιμαντα του υπο=
+|L|δηματος <V 28> ταυτα
+|L|εν βηθεβαρα εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης το
+|L|πρωτον βαπτιζων
+|F 124r|
+|C 1|
+|L|<V 29> Τη επαυριον βλεπει
+|L|ο ιωαννης τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και
+|L|λεγει ιδε ο αμνος του
+|L|θυ̅ ο αιρων την αμαρ=
+|L|τιαν του κοσμου <V 30> ου=
+|L|Τος εστιν περι ου εγω ει=
+|L|πον υμιν οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 31> κα=
+|L|γω ουκ ειδειν αυτον
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν τω υδατι βα=
+|L|πτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρισεν ο ιωαννης λε=
+|L|γων οτι τεθεαμαι
+|L|το πν̅α καταβαινον
+|L|ωσει περιστεραν εξ ου=
+|L|ρανου και εμεινεν ε=
+|L|π αυτον <V 33> καγω ουκ ει=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με βαπτιζειν
+|L|εν υδατι εκεινος μοι
+|L|ειπεν εφ ον αν ιδεις
+|L|το πν̅α καταβαινων
+|L|και μενον επ αυτον
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|C 2|
+|L|ρακα και μεμαρτυρι=
+|L|κα οτι ουτος εστιν ο υι=
+|L|ος του θυ̅
+|L|<V 35> Τη επαυριον παλιν ι=
+|L|στηκει ο ιωαννης και
+|L|εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 36> και εμβλε=
+|L|ψας τω ιυ̅ περιπατουν=
+|L|τι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν
+|L|αυτου οι δυο μαθηται
+|L|λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις
+|L|δε ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|αυτους ακολουθουν=
+|L|τας λεγει αυτοις τι=
+|L|να ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο
+|L|λεγεται ερμηνευομε=
+|L|νον διδασκαλε που
+|L|μενεις <V 39> λεγει αυτοις
+|L|ερχεσθαι και ιδετε
+|L|ηλθον ουν και ιδον που
+|L|μενει και παρ αυ=
+|L|τω εμειναν εκεινην
+|L|την ημεραν ωρα
+|L|ην ως δεκατη <V 40> ην
+|L|δε ανδρεας ο αδελ=
+|L|φος σιμωνος πε=
+|L|τρου εις εκ των δυο
+|F 124v|
+|C 1|
+|L|των ακουσαντων
+|L|παρα ιωαννου
+|L|και ακολουθησαν=
+|L|των αυτων <V 41> ευ=
+|L|Ρισκει ουτως πρω=
+|L|τον τον αδελφον
+|L|τον ιδιον σιμωνα
+|L|και λεγει αυτω ευ=
+|L|ρηκαμεν τον μεσιαν
+|L|ο εστι μεθερμηνευο=
+|L|μενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν
+|L|αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω
+|L|ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων
+|L|ο υιος ιωνα συ κλη=
+|L|θησει κηφας ο ερμη=
+|L|νευετε πετρος
+|L|<V 43> Τη επαυριον ηθελησεν
+|L|ο ις̅ εξελθειν εις την γα=
+|L|λιλαιαν και ευρισ=
+|L|κει φιλιππον κ(αι)
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ α=
+|L|κολουθει μι <V 44> ην δε
+|L|φιλιππος απο
+|L|βηθσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευ=
+|L|ρισκει φιλιππος
+|L|τον ναθαναηλ
+|C 2|
+|L|και λεγει αυτω ον
+|L|εγραψε μωσης εν τω
+|L|νομω και οι προφη=
+|L|ται ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υιον του ιωσηφ
+|L|τον απο ναζαρεθ
+|L|<V 46> και ειπεν αυτω να=
+|L|θανηλ εκ ναζαρεθ
+|L|δυναται τι αγαθον
+|L|ειναι λεγει αυτω
+|L|φιλιππος ερχου
+|L|και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅
+|L|τον ναθαναηλ ερ=
+|L|χομενον προς αυτον
+|L|και λεγει περι αυ=
+|L|του ιδε αληθως
+|L|ισραηλιτης εν ω
+|L|δολος ουκ εστιν <V 48> λε=
+|L|γει αυτω ναθανα=
+|L|ηλ ποθεν με γινω=
+|L|σκεις απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιπ=
+|L|πον φωνησαι ον=
+|L|τα υπο την συκην
+|L|ιδον σε <V 49> απεκρι=
+|L|θη ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ρα=
+|L|ββι συ ει ο βασι=
+|L|λευς του ιη̅λ <V 50> απε=
+|F 125r|
+|C 1|
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω οτι ειπον σοι
+|L|οτι ειδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευ=
+|L|εις μειζων τουτων
+|L|οψη <V 51> και λεγει αυτω
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν απ αρτι οψε=
+|L|σθε τον ου̅νον ανεω=
+|L|γοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαι=
+|L|νοντας και καταβαι=
+|L|νοντας επι τον υι=
+|L|ον του αν̅ου
+|L|<K 2> <V 1> Και τη τριτη ημερα
+|L|γαμος εγενετο εν κα=
+|L|να της γαλιλαιας
+|L|και ην η μη̅ρ του ιυ̅ ε=
+|L|κει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου
+|L|εις τον γαμον <V 3> και υ=
+|L|στερησαντος οινου
+|L|λεγει η μη̅ρ του ιυ̅
+|L|προς αυτον οινον
+|L|ουκ εχουσιν <V 4> και λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ τι εμοι
+|L|και σοι γυναι ουπω
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει
+|L|η μη̅ρ αυτου τοις δι=
+|L|ακονοις ο τι αν λε=
+|C 2|
+|L|γει υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθι=
+|L|ναι εξ κατα τον καθα=
+|L|ρισμον των ιουδαιων
+|L|χωρουσαι ανα μετρι=
+|L|τας δυο η τρις <V 7> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ γεμησατε
+|L|τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυ=
+|L|τοις αντλησατε νυν
+|L|και φερεται τω αρχι=
+|L|τρικλινω και ηνεγκαν
+|L|<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχι=
+|L|τρικλινος τω υδωρ οι=
+|L|νον γεγενημενον και
+|L|ουκ ηδη ποθεν εστιν
+|L|Οι δε διακονοι ειδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ
+|L|φωνη τον νυμφιον ο αρ=
+|L|χιτρικλινος <V 10> και λεγει
+|L|αυτω πας αν̅ος
+|L|πρωτον τον καλον οι=
+|L|νον τιθησι και οταν
+|L|μεθυστωσιν τοτε τον
+|L|ελασσω συ δε τετηρι=
+|L|κας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην ε=
+|L|ποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν
+|F 125v|
+|C 1|
+|L|κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσε την δο=
+|L|ξαν αυτου και επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον οι μαθη=
+|L|ται αυτου
+|L|<V 12> Μετα τουτω κατεβη εις
+|L|καπερναουμ αυτος
+|L|και η μη̅ρ αυτου και οι
+|L|μαθηται αυτου και οι
+|L|αδελφοι αυτου και ε=
+|L|κει εμειναν ου πολλας
+|L|ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|Το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 14> και ευρεν εν τω
+|L|ιερω τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα κ(αι)
+|L|περιστερας και τους
+|L|κερματιστας καθημε=
+|L|νους <V 15> και ποιησας φρα=
+|L|γελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ
+|L|του ιερου τα τε προ=
+|L|βατα και τους βοας
+|L|και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεε το κερμα και
+|L|τας τραπεζας καται=
+|L|στρεψεν <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλουσιν
+|L|ειπεν αρατε ταυ=
+|C 2|
+|L|τα εντευθεν και μη
+|L|ποιειτε τον οικον του
+|L|πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν
+|L|δε οι μαθηται αυτου
+|L|οτι γεγραμμενον εστιν
+|L|ο ζηλος του οικου σου
+|L|καταφαγεται με <V 18> α=
+|L|πεκριθησαν οι ιουδαι=
+|L|οι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις η=
+|L|μιν οτι ταυτα ποι=
+|L|εις <V 19> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις λυ=
+|L|σατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερω αυτον <V 20> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τεσσα=
+|L|ρακοντα και εξ ετε=
+|L|σιν ωκοδομηθη ο ναος
+|L|ουτος και συ εν τρισιν
+|L|ημεραις εγερεις αυ=
+|L|τον <V 21> εκεινος δε ελε=
+|L|γεν περι του ναου του
+|L|σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νε=
+|L|κρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι
+|L|τουτο ελεγεν και ε=
+|L|πιστευσαν τη γραφη
+|F 126r|
+|C 1|
+|L|και τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ <V 23> ως
+|L|δε ην εν τοις ιεροσολυ=
+|L|μοις εν τω πασχα εν
+|L|τη εορτη πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις το ονομα
+|L|αυτου θεωρουντες αυ=
+|L|του τα σημεια α εποι=
+|L|ει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν εαυτον αυτοις
+|L|δια το αυτον γινωσκειν
+|L|παντα <V 25> και οτι ου
+|L|χρειαν ειχεν ινα τις
+|L|μαρτυριση περι του
+|L|αν̅ου αυτος γαρ εγι=
+|L|νωσκεν τι ην εν τω
+|L|αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ
+|L|Των φαρισαιων νικο=
+|L|δημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαι=
+|L|ων <V 2> ουτος ηλθεν προς
+|L|τον ιν̅ νυκτος και ει=
+|L|πεν αυτω ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅
+|L|εληλυθας διδασκα=
+|L|λος ουδεις γαρ ταυ=
+|L|τα τα σημεια δυνα=
+|L|ται ποιειν α συ ποι=
+|L|εις εαν μη η ο θς̅ με=
+|L|τ αυτου <V 3> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|C 2|
+|L|αμην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθη α=
+|L|νωθεν ου δυναται ι=
+|L|δειν την βασιλειαν του
+|L|θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον
+|L|ο νικοδημος πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος γεννηθηναι
+|L|γερων ων μη δυνα=
+|L|ται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον ει=
+|L|σελθειν και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω αμην αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη εξ υδατος και
+|L|πν̅ς ου δυναται ει=
+|L|σελθειν εις την βασιλει=
+|L|αν του θυ̅ <V 6> το γεγεννη=
+|L|μενον εκ της σαρκος
+|L|σαρξ εστιν και το γεγε=
+|L|ννημενον εκ του πν̅ς
+|L|πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμα=
+|L|σης οτι ειπον σοι δει
+|L|υμας γεννηθηναι ανω=
+|L|θεν <V 8> το πν̅α οπου θε=
+|L|λει πνει και την φωνην
+|L|αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται
+|L|και που υπαγει ουτως
+|L|εστι πας ο γεγεννημενος
+|L|εκ του πν̅ς <V 9> απεκρι=
+|F 126v|
+|C 1|
+|L|θη νικοδημος και ει=
+|L|πεν αυτω πως δυ=
+|L|ναται ταυτα γενεσθαι
+|L|<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω συ ει ο δι=
+|L|δασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλου=
+|L|μεν και ο εωρακα=
+|L|μεν μαρτυρουμεν
+|L|Και την μαρτυριαν ημων
+|L|ου λαμβανεται <V 12> ει
+|L|τα επιγεια ειπον υ=
+|L|μιν ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν
+|L|τα επ̅ουνια πιστευσε=
+|L|τε <V 13> και ουδεις ανα=
+|L|Βεβηκεν εις τον ου̅νον
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβας ο υιος του αν̅ου
+|L|ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωυσης υψω=
+|L|σε τον οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον
+|L|υιον του αν̅ου <V 15> ινα
+|L|πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη απολληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον <V 16> ουτως γαρ ηγα=
+|L|πησεν ο θς̅ τον κοσμον
+|C 2|
+|L|ωστε τον υιον αυτου τον
+|L|μονογενην εδωκεν
+|L|ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνι=
+|L|ον
+|L|<V 17> Ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον
+|L|κοσμον ινα κρι=
+|L|νη τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωθη ο κοσμος δι αυ=
+|L|του <V 18> ο πι=
+|L|στευων εις τον υιον ου κρι=
+|L|νεται ο δε μη πιστευ=
+|L|ων ηδη κεκριται οτι
+|L|μη πεπιστευκεν εις το
+|L|ονομα του μονογενους
+|L|υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε ε=
+|L|στιν η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσ=
+|L|μον και ηγαπησαν
+|L|οι αν̅οι μαλλον το σκο=
+|L|τος η το φως ην γαρ
+|L|αυτων πονηρα τα ερ=
+|L|γα <V 20> πας γαρ ο φαυ=
+|L|λα πρασσων μισει
+|L|το φως και ουκ ερχε=
+|L|ται προς το φως
+|L|ινα μη ελεγχθη τα
+|L|εργα αυτου οτι πο=
+|L|νηρα εστιν <V 21> ο δε πι=
+|F 127r|
+|C 1|
+|L|ων την αληθειαν ερ=
+|L|χεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου
+|L|τα εργα οτι εν τω θω̅
+|L|εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> Μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου
+|L|εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε με=
+|L|τ αυτων και εβαπτι=
+|L|ζεν <V 23> ην δε και ιωα=
+|L|ννης βαπτιζων εν αι=
+|L|νων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην
+|L|εκει και παρεγινον=
+|L|το και εβαπτιζον=
+|L|το <V 24> ουπω γαρ ην βεβλη=
+|L|μενος εις την φυλακην
+|L|ο ιωαννης <V 25> εγενετο
+|L|Ουν ζητησις εκ των μα=
+|L|θητων ιωαννου μετα
+|L|ιουδαιων περι καθα=
+|L|ρισμου <V 26> και ηλθον
+|L|προς τον ιωαννην κ(αι)
+|L|ειπον αυτω ραββι
+|L|ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρικας ιδε ου=
+|L|τως βαπτιζει και
+|L|παντες ερχονται
+|L|προς αυτον <V 27> απεκρι=
+|C 2|
+|L|θη ιωαννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμ=
+|L|βανειν αφ εαυτου ουδεν
+|L|εαν μη η δεδομενον
+|L|αυτω ανωθεν εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις
+|L|μοι μαρτυρειται οτι ει=
+|L|πον υμιν ουκ ειμι ε=
+|L|γω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμ=
+|L|προσθεν εκεινου <V 29> ο ε=
+|L|χων την νυμφιν νυμ=
+|L|φιος εστιν ο δε φιλος
+|L|του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η ε=
+|L|μη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν
+|L|εμε δε ελαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος
+|L|επανω παντων ε=
+|L|στιν ο ων απο της γης
+|L|εκ της γης εστιν και
+|L|εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος
+|L|επανω παντων ε=
+|L|στιν <V 32> και ο εωρακεν
+|L|και ηκουσε τουτο
+|L|μαρτυρει και την
+|F 127v|
+|C 1|
+|L|μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λα=
+|L|βων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι
+|L|ο θς̅ αληθεις εστιν
+|L|<V 34> Ον γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ λα=
+|L|λει ου γαρ εκ μετρου
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> Ο πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|L|και παντα δεδωκεν
+|L|εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πι=
+|L|στευων εις τον υιον εχει
+|L|ζωην αιωνιον ο δε α=
+|L|πιστων τω υιω ουκ ο=
+|L|ψεται την ζωην αλλ η
+|L|οργη του θυ̅ μενει επ αυ=
+|L|τον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅
+|L|οτι ηκουσαν οι φαρισαι=
+|L|οι οτι [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ πλειονας μα=
+|L|θητας ποιει και βα=
+|L|πτιζει η ιωαννης
+|L|<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι
+|L|μαθηται αυτου <V 3> αφη=
+|L|κεν την ιουδαιαν γην
+|L|και απηλθεν παλιν
+|L|εις την γαλιλαιαν <V 4> ε=
+|L|δει δε αυτον διερχεσθαι
+|L|δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> Ερχεται ουν εις πολιν
+|C 2|
+|L|της σαμαρειας λεγομε=
+|L|νη συχαρ πλησιον του
+|L|χωριου ο εδωκεν ιακωβ
+|L|ιωσηφ τω υιω αυτου
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ια=
+|L|κωβ ο ουν ις̅ κεκο=
+|L|πιακως εκ της οδοιπο=
+|L|ρειας εκαθεζετο ου=
+|L|τος επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχε=
+|L|ται γυνη εκ της σαμαρει=
+|L|ας αντλησαι υδωρ
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|ποιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθησαν
+|L|εις την πολιν ινα τρο=
+|L|φας αγορασωσιν <V 9> λε=
+|L|γει ουν αυτω η γυνη η σα=
+|L|μαρειτης πως συ
+|L|ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικος σαμαρειτι=
+|L|δος ου γαρ συνχρων=
+|L|ται ιουδαιοι σαμαρει=
+|L|ταις <V 10> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτη ει ηδεις
+|L|την δωρεαν του θυ̅ και
+|L|τις εστιν ο λεγων σοι
+|L|δος μοι πιειν συ αν
+|L|ητησας αυτον και ε=
+|L|δωκεν αν σοι υδωρ
+|F 128r|
+|C 1|
+|L|ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις
+|L|και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υ=
+|L|δωρ το ζων <V 12> μη συ μει=
+|L|ζων ει του πρ̅ς ημων ι=
+|L|ακωβ ος εδωκεν ημιν
+|L|το φρεαρ τουτο και
+|L|αυτος εξ αυτου επιεν
+|L|και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη πας ο πινων
+|L|εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|ποιει εκ του υδατος τω
+|L|του διψησεν παλιν
+|L|Ος δε οτι εκ του υδα=
+|L|τος ου εγω δοσω αυτω
+|L|εγενησεται εν αυτω πη=
+|L|γη υδατος ζων την
+|L|αλλομενου εις ζ[ill]ωην[\ill]
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει [ill]προ[\ill]ς
+|L|αυτον η γυνη [ill]κε̅[\ill] δος
+|L|μοι τουτο το υδωρ ινα
+|L|μη διψω μηδε ερχομαι
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ υπαγε φω=
+|L|νησον τον ανδρα σου
+|L|και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|C 2|
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν
+|L|ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας
+|L|[ill]οτι[\ill] ανδρα ουκ εχω <V 18> πεν=
+|L|τε γαρ ανδρας εσχες και
+|L|νυν ον εχεις ουκ εστιν
+|L|σου ανηρ τουτο αληθες
+|L|ε[ill]ιρ[\ill]ηκας <V 19> λεγει αυτω η
+|L|γυνη κε̅ θεωρω οτι
+|L|προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τω ορει τουτο
+|L|προσεκυνησαν και υ=
+|L|μεις λεγετε οτι εν ιε=
+|L|ροσολυμοις εστιν ο το=
+|L|πος οπου δει προσκυ=
+|L|νε[ill]ιν[\ill] <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευε μοι λε=
+|L|γ[ill]ον[\ill]τι ερχεται ωρα
+|L|οτε ουτε εν τω ορει τουτω
+|L|ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησωσ[ill]ι[\ill] τω
+|L|πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυ=
+|L|νειτε ο ουκ οιδατε
+|L|ημεις προσκυνου=
+|L|μεν ο οιδαμεν ο=
+|L|τι η στ̅ρια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν ε=
+|L|στιν οτε οι αληθεινοι
+|L|προσκυν[ill]ηται[\ill] προσκυ=
+|F 128v|
+|C 1|
+|L|νησουσι τω πρ̅ι εν
+|L|πν̅ι και αληθεια κ(αι)
+|L|γαρ ο πη̅ρ τοιουτους
+|L|ζητει τους προσκυ=
+|L|νουντας αυτον <V 24> πν̅α
+|L|ο θς̅ και τους προσκυ=
+|L|νουντας αυτον εν πν̅ι
+|L|και αληθεια δει προ=
+|L|σκυνειν <V 25> λεγει αυτω
+|L|η γυνη οιδαμεν οτι
+|L|μεσιας ερχεται ο λε=
+|L|γομενος χς̅ οταν ελ=
+|L|θη εκεινος αναγγελει
+|L|ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ο λαλων σοι <V 27> και επι
+|L|τουτο ηλθον οι μαθη=
+|L|ται αυτου και εθαυ=
+|L|μασαν οτι μετα γυναι=
+|L|κος ελαλει ουδεις μεν=
+|L|τοι ειπεν τι ζητεις
+|L|η τι λαλεις μετ αυτης
+|L|<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και
+|L|λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευ=
+|L|τε ιδετε αν̅ον ος ειπεν
+|L|μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα μητι ουτος εστιν
+|L|ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν
+|C 2|
+|L|εκ της πολεως και ηρ=
+|L|χοντο προς αυτον <V 31> εν
+|L|δε το μεταξυ ηρωτων
+|L|αυτον οι μαθηται λε=
+|L|γοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις ε=
+|L|γω βρωσιν εχω φα=
+|L|γειν ην υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 33> ελεγον ουν προς
+|L|αλληλους οι μαθηται
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω
+|L|φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο
+|L|ις̅ εμον βρωμα εστιν
+|L|ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με
+|L|και τελειωσω αυτου
+|L|το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι τετραμη=
+|L|νος εστιν και ο θερισμος
+|L|ερχεται ιδου λεγω
+|L|υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθαι τας χω=
+|L|ρας οτι λευκαι εισι
+|L|προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην
+|L|αιωνιον ινα και ο
+|L|σπειρων ομου χαιρει
+|F 129r|
+|C 1|
+|L|και ο θεριζων <V 37> εν γαρ του=
+|L|το ο λογος εστιν ο αληθι=
+|L|νος οτι αλλος εστιν ο σπει=
+|L|ρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θε=
+|L|ριζειν ο ουχ υμεις κε=
+|L|κοπιακατε αλλοι κε=
+|L|κοπιακασι και υμεις
+|L|εις τον κοπον αυτων ει=
+|L|σεληλυθατε <V 39> εκ δε της
+|L|πολεως εκεινης πολ=
+|L|λοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον των σαμαρειτων
+|L|δια τον λογον της γυ=
+|L|ναικος μαρτυρουσης
+|L|Οτι ειπεν μοι παντα ο=
+|L|σα εποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον οι σα=
+|L|μαρειται ηρωτων
+|L|αυτον μειναι παρ αυ=
+|L|τοις και εμεινεν εκει
+|L|δυο ημερας <V 41> και πο=
+|L|λλω πλειους επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον δια τον
+|L|λογον αυτου <V 42> τη τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ου=
+|L|κετι δια την σην λαλι=
+|L|αν πιστευομεν αυτοι
+|L|γαρ ακηκοαμεν πα=
+|L|ρ αυτου και οιδαμεν ο=
+|C 2|
+|L|τι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο
+|L|ις̅ εμαρτυρισεν οτι
+|L|προφητης εν τη ιδια πα=
+|L|τριδι τιμην ουκ εχει
+|L|<V 45> οτε ηλθεν εις την γαλιλαι=
+|L|αν εδεξαντο αυτον οι
+|L|γαλιλαιοι παντα ε=
+|L|ωρακοτες οσα εποι=
+|L|ησεν σημεια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εν τη εορτη
+|L|και αυτοι γαρ ηλθον ει=
+|L|ς την εορτην <V 46> ηλθεν ουν
+|L|παλιν ο ις̅ εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας οπου
+|L|εποιησε το υδωρ οινον
+|L|Και ην τις βασιλεικος
+|L|ου ο υιος ησθενει εν κα=
+|L|περναουμ <V 47> ουτος α=
+|L|κουσας ετι ις̅ εικη α=
+|L|πο της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν ηλθεν
+|L|προς αυτον και ηρω=
+|L|τα αυτον ινα κατα=
+|L|βη και ιασηται αυτου
+|L|του υιον ημελλε γαρ
+|L|αποθνησκειν <V 48> ει=
+|F 129v|
+|C 1|
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυ=
+|L|τον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου
+|L|μη πιστευσητε <V 49> λεγει
+|L|προς αυτον ο βασιλεικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν α=
+|L|ποθανειν τον υιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πο=
+|L|ρευου ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος
+|L|τω λογω ο ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ και επορευθη <V 51> ηδη
+|L|δε αυτου καταβαινον=
+|L|τος οι δουλοι αυτου υπην=
+|L|τησαν αυτω και απη=
+|L|γγειλαν λεγοντες ο=
+|L|τι ο παις σου ο υιος αυ=
+|L|του ζη <V 52> επυνθανετο
+|L|ουν την ωραν παρ αυτω(ν)
+|L|εν η κομψοτερον εσχε
+|L|και ειπον αυτω οτι
+|L|χθες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυρε=
+|L|τος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ
+|L|αυτου οτι εν εκεινη τη ω=
+|L|ρα εν η ειπεν αυτω ο
+|L|ις̅ οτι ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν αυτος
+|L|και η οικια αυτου ολη
+|L|<V 54> τουτο δε παλιν δευτε=
+|C 2|
+|L|ρον σημειον εποιησεν
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη
+|L|των ιουδαιων και
+|L|Ανεβη ο ις̅ εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 2> εστι δε εν τοις ι=
+|L|εροσολυμοις επι τη
+|L|προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη εβραιστη βηθεσ=
+|L|δα πεντε στοας ε=
+|L|χουσα <V 3> εν ταυταις κα=
+|L|τεκειντο πληθος πο=
+|L|λυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξη=
+|L|ρων εκδεχομενων
+|L|την του υδατος κινησι(ν)
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα
+|L|καιρον κατεβαινεν εν
+|L|τη κολυμβηθρα και
+|L|εταρασσε το υδωρ ο
+|L|ουν πρωτος εμβας με=
+|L|τα την ταραχην του
+|L|υδατος υγιης εγενετο
+|L|ω δηποτε κατηχετο
+|L|νοσηματι <V 5> ην δε τις
+|L|αν̅ος εκει τριακοντα
+|L|και οκτω ετη εχων
+|L|εν τη ασθενια <V 6> του=
+|F 130r|
+|C 1|
+|L|τον ιδων ο ις̅ κατακει=
+|L|μενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδει χρονον
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις
+|L|υγιεις γενεσθαι <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα
+|L|οταν ταραχθη το υ=
+|L|δωρ βαλη με εις την
+|L|κολυμβηθρα εν ω
+|L|δε εγω ερχομαι αλλος
+|L|προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8> Λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε
+|L|αρον τον κραβαττον
+|L|σου και περιπατει
+|L|<V 9> Και ευθεως εγενετο υγι=
+|L|ης ο αν̅ος και εγερθεις
+|L|ηρε τον κραβαττον αυ=
+|L|του και περιεπατη
+|L|ην δε σαββατον εν εκει=
+|L|νη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|Ουν οι ιουδαιοι τω τεθε=
+|L|ραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστι και ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον κραβαττον
+|L|σου <V 11> ο δε απεκρηθη
+|L|αυτοις ο ποιησας
+|L|με υγιη εκεινος μοι ει=
+|L|πεν αρον τον κρα=
+|L|βαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 12> ηρωτησαν ουν
+|C 2|
+|L|αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον
+|L|κραβαττον σου και πε=
+|L|ριπατει <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ
+|L|ις̅ εξενευσεν οχλου οντος
+|L|εν τω τοπω <V 14> μετα ταυ=
+|L|τα ευρισκει αυτον ο ις̅
+|L|εν τω ιερω και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γεγο=
+|L|νας μηκετι αμαρτα=
+|L|νε ινα μη χειρον τι σοι
+|L|γενηται <V 15> απηλθεν ουν
+|L|ο αν̅ος και απηγγειλεν
+|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅
+|L|εστιν ο ποιησας αυτον
+|L|υγιη <V 16> και δια του=
+|L|Το εδιωκον οι ιουδαιοι
+|L|τον ιν̅ και εζητουν
+|L|αυτον αποκτειναι
+|L|οτι ταυτα εποιε εν σα=
+|L|ββατω <V 17> ο δε ις̅ α=
+|L|πεκρινατο αυτοις
+|L|Ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργα=
+|L|ζομαι <V 18> δια τουτο
+|L|ουν μαλλον εζητουν
+|L|αυτην οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το [app][*]σαβατον[\*][C]σαββατον[\C][\app]
+|L|αλλ οτι και πρ̅α ιδιον
+|F 130v|
+|C 1|
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον ε=
+|L|αυτον ποιων τω θω̅
+|L|<V 19> απεκρινατο ουν ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ου δυναται ο
+|L|υιος του αν̅ον αφ εαυ=
+|L|του ποιειν ουδεν ε=
+|L|αν μη τι βλεπει τον
+|L|πρ̅α ποιουντα α
+|L|γαρ αν εκεινος ποιει
+|L|ταυτα και ο υιος ομοι=
+|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ
+|L|φιλει τον υιον και
+|L|παντα δεικνυσιν
+|L|αυτω α αυτος ποιει
+|L|και μειζωνα τουτον
+|L|δειξει αυτω εργα ινα
+|L|υμεις θαυμαζητε
+|L|<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ε=
+|L|γειρη τους νεκρους
+|L|και ζωοποιει ου=
+|L|τως και ο υιος ους
+|L|θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη
+|L|ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δε=
+|L|δωκε τω υιω <V 23> ι=
+|L|να παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως
+|L|τιμωσι τον πρ̅α
+|C 2|
+|L|ο μη τιμων τον υιον
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον
+|L|πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> Αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευ=
+|L|ων τω πεμψαντι
+|L|με εχει ζωην αιω=
+|L|νιον και εις κρισιν ου=
+|L|κ ερχεται αλλα με=
+|L|ταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζω=
+|L|ην <V 25> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ερχε=
+|L|ται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσον=
+|L|ται της φωνης του
+|L|υιου του θυ̅ και οι α=
+|L|κουσαντες ζησον=
+|L|ται <V 26> ωσπερ γαρ ο
+|L|πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτως εδω=
+|L|κε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|εξουσιαν εδωκεν
+|L|αυτω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υιος αν̅ου
+|L|εστιν <V 28> μη θαυμαζε=
+|L|τε τουτο οτι ερχε=
+|L|ται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημει=
+|F 131r|
+|C 1|
+|L|οις ακουσονται της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και εκ=
+|L|πορευσονται οι τα αγα=
+|L|θα ποιησαντες εις
+|L|αναστασιν ζωης οι
+|L|δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν κρι=
+|L|σεως <V 30> ου δυναμαι ε=
+|L|γω απ εμαυτου ποιειν
+|L|ουδεν καθως ακου=
+|L|ω κρινω και η κρισις
+|L|η εμοι δικαια εστιν
+|L|[ill]ο[\ill]τι ου ζητω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα
+|L|το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> Εαν εγω μαρτυρω πε=
+|L|ρι εμαυτου η μαρτυ=
+|L|ρια μου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 32> αλλος εστιν
+|L|ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μου και οιδα ο=
+|L|τι αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια ην μεμαρτυ=
+|L|ρικε περι εμου <V 33> υ=
+|L|μεις απεσταλκατε
+|L|προς ιωαννην και
+|L|μεμαρτυρηκε τη α=
+|L|ληθεια <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ου την μαρ=
+|L|τυριαν λαμβανω
+|C 2|
+|L|αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθητε <V 35> εκει=
+|L|νος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινων υ=
+|L|μεις δε ηθελησατε α=
+|L|γαλλιασθηναι προς ω=
+|L|ραν εν τω φωτι αυτου
+|L|<V 36> εγω δε εχω την μαρτυ=
+|L|ριαν μειζων του ιω=
+|L|αννου τα γαρ εργα α
+|L|δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα
+|L|τελεσω αυτα αυτα τα
+|L|εργα α εγω ποιω μαρ=
+|L|τυρει περι εμου οτι
+|L|ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με αυτος
+|L|μεμαρτυρικε περι ε=
+|L|μου ουτε φωνην αυ=
+|L|του πωποτε ακη=
+|L|κοατε ουτε ειδος αυ=
+|L|του εωρακατε <V 38> και
+|L|τον λογον αυτου ουκ ε=
+|L|χεται εν υμιν οντα ο=
+|L|τι ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος τουτο υμεις ου πι=
+|L|στευετε <V 39> ερευνατε τας
+|L|γραφας οτι υμεις δο=
+|L|κειτε εν αυταις ζω=
+|L|ην αιωνιον εχειν και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρτυ=
+|L|ρουσαι περι εμου
+|F 131v|
+|C 1|
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν
+|L|προς με ινα ζωην
+|L|εχητε <V 41> δοξαν παρα
+|L|αν̅ων ου λαμβανω
+|L|<V 42> αλλ εγνωκα υμας ο=
+|L|τι την αγαπην του θυ̅
+|L|ουκ εχετε εν εαυτοις
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονο=
+|L|ματι του πρ̅ς μου και
+|L|ου λαμβανετε με ε=
+|L|αν αλλος ελθη εν τω ο=
+|L|νοματι τω
+|L|ιδιω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευσαι δοξαν πα=
+|L|ρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δο=
+|L|κειτε οτι εγω κατηγορη=
+|L|σω υμων προς τον
+|L|πρ̅α εστιν ο κατηγο=
+|L|ρων υμων μωσεις εις
+|L|ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση
+|L|επιστευετε αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγρα=
+|L|ψε <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευ=
+|L|ετε πως τοις εμοις
+|L|ρημασιν πιστευσητε
+|C 2|
+|L|<K 6> <V 1> μετα δε ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της
+|L|θαλασης της γα=
+|L|λιλαιας της τιβερι=
+|L|αδος <V 2> ηκολουθη δε
+|L|αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εθεωρων τα ση=
+|L|μεια α επιει επι
+|L|των ασθενουντων
+|L|<V 3> Ανηλθεν ουν εις το ορος
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθε=
+|L|ζετο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε
+|L|εγγυς το πασχα η εορ=
+|L|τη των ιουδαιων <V 5> ε=
+|L|παρας ουν τους οφθαλ=
+|L|μους και θεασαμενο
+|L|οτι πολυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον
+|L|λεγει προς τον φιλι=
+|L|ππον ποθεν αγορασω=
+|L|μεν αρτους ινα φα=
+|L|γωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε
+|L|ελεγεν πειραζων
+|L|αυτον αυτος γαρ
+|L|ηδει τι εμελλε ποιειν
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω φιλι=
+|L|ππος διακοσιων
+|L|δηναριων αρτοι ου=
+|L|κ αρκουσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος βραχυ
+|F 132r|
+|C 1|
+|L|τι λαβη <V 8> λεγει αυτω
+|L|εις εκ των μαθητων αυ=
+|L|του ανδρεας ο αδελ=
+|L|φος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστιν παιδαριον ωδε
+|L|ο εχει πεντε αρτους
+|L|κριθινους και δυο οψα=
+|L|ρια αλλα ταυτα τι εστιν
+|L|εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε
+|L|ις̅ ποιησατε τους α=
+|L|ν̅ους αναπεσειν ην
+|L|δε χορτος πολυς εν τω
+|L|τοπω ανεπεσαν ουν
+|L|οι ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι
+|L|<V 11> Και λαβων τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας
+|L|διεδωκε τοις μαθηταις
+|L|οι δε μαθηται τοις α=
+|L|νακειμενοις ομοιως
+|L|και εκ των οψαριων ο=
+|L|σον ηθελον <V 12> ως δε ε=
+|L|νεπλησθησαν λεγει
+|L|τοις μαθηταις αυτου
+|L|συναγαγετε τα περισ=
+|L|σευσαντα κλασμα=
+|L|τα ινα μη τι απολη=
+|L|ται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμησαν κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ
+|L|των πεντε αρτων
+|C 2|
+|L|των κριθινων α επε=
+|L|ρισσευσε τοις βεβρω=
+|L|κοσιν
+|L|<V 14> Οι ουν οι ανδρες ιδων=
+|L|τες ο εποιησε σημειον
+|L|ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της ο ερχομενος εις τον
+|L|κοσμον <V 15> ο ουν ις̅
+|L|γνους οτι μελλουσιν ερ=
+|L|χεσθαι οι οχλοι και αρ=
+|L|παζειν αυτον ινα ποι=
+|L|ησωσιν αυτον βασιλε=
+|L|α ανεχωρησεν εις το
+|L|ορος αυτος μονος <V 16> ως
+|L|δε οψιας εγενετο κα=
+|L|Τεβησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του εις την θαλασσαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις το
+|L|πλοιον ηρχοντο ει=
+|L|ς το περαν της θαλα=
+|L|σσης εις καπερνα=
+|L|ουμ και σκοτια ηδη
+|L|εγεγονει και ουπω ε=
+|L|ληλυθη προς αυτους
+|L|ο ις̅ εις το πλοιον <V 18> η
+|L|τε θαλασσα ανεμου
+|L|μεγαλου πνεοντος
+|L|διεγειρετο <V 19> εληλα=
+|L|κοτες ουν ως σταδι=
+|L|ους εικωσιπεντε
+|F 132v|
+|C 1|
+|L|η τριακοντα θεωρου=
+|L|σιν τον ιν̅ περιπατουν=
+|L|τα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοιου γι=
+|L|νομενον και εφοβηθη=
+|L|σαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις
+|L|Εγω ειμι μη φοβεισθαι
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτο(ν)
+|L|εις το πλοιον και ευθε=
+|L|ως εγενετο το πλοι=
+|L|ον επι την γην εις ην
+|L|υπηγον <V 22> τη επαυρι=
+|L|ον ο οχλος ο εστηκως
+|L|περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι αλλο πλοι=
+|L|αριον ουκ ην εκει ει μι
+|L|εν εκεινω εις ο ενεβη=
+|L|σαν οι μαθηται του ιυ̅
+|L|και οτι ου συνησηλθε
+|L|τοις μαθηταις αυ=
+|L|του ο ις̅ εις το πλοιον
+|L|αλλα μονοι οι μαθη=
+|L|ται αυτου απηλθον
+|L|<V 23> αλλα δε ηλθε πλοια=
+|L|ρια εκ τηβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου οπου
+|L|εφαγον τον αρτον ευ=
+|L|χαριστησαντος του
+|L|κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν
+|L|ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ ε=
+|L|στιν εκει ουδε οι μαθη=
+|C 2|
+|L|ται αυτου ελαβον
+|L|αυτοι τα πλοιαρια
+|L|και ηλθον εις καπερ=
+|L|ναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες
+|L|αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω
+|L|ραββι ποτε ωδε
+|L|γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι
+|L|ιδετε σημεια αλλ ο=
+|L|τι εφαγετε εκ των
+|L|αρτων και εχορτα=
+|L|σθητε <V 27> εργαζε=
+|L|Σθε μη την βρωσιν την
+|L|απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενου=
+|L|σαν εις ζωην αιωνι=
+|L|ον ην ο υιος του αν̅ου
+|L|δωσει υμιν τουτο
+|L|γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|Ουν προς αυτον τι ποι=
+|L|ησωμεν ινα εργαζω=
+|L|μεθα τα εργα του
+|L|θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις
+|L|τουτο εστιν το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευσητε
+|F 133r|
+|C 1|
+|L|εις ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος <V 30> ειπον ουν αυτω
+|L|Τι ουν ποιεις σημειον
+|L|ινα ιδωμεν και πιστευ=
+|L|σωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> Οι πρ̅ες ημων εφαγον το
+|L|μαννα εν τη ερημω
+|L|καθως εστι γεγραμμε=
+|L|νον αρτον εκ του ου=
+|L|ρανου εδωκεν αυτοις
+|L|φαγειν <V 32> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθι=
+|L|νον <V 33> ο γαρ αρτος
+|L|του θυ̅ εστιν ο κατα=
+|L|βαινων εκ του ου̅νου
+|L|και ζωην διδους τω
+|L|κοσμω <V 34> ειπαν
+|L|Ουν προς αυτον κε̅
+|L|παντοτε δος ημιν
+|L|τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> Ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης ο ερχο=
+|L|μενος προς με ου μη
+|L|πινασει και ο πιστευ=
+|L|ων εις εμε ου μη δι=
+|L|ψησει πωποτε <V 36> α=
+|C 2|
+|L|λλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε με
+|L|και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο διδωσι μοι ο
+|L|πη̅ρ προς εμε ηξει
+|L|και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβα=
+|L|λω εξω <V 38> οτι καταβε=
+|L|βηκα απο του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με <V 39> τουτο δε εστιν
+|L|Το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν
+|L|ο δεδωκε μοι μη απο=
+|L|λεσω εξ αυτου αλλ α=
+|L|ναστησω αυτον εν τη εσ=
+|L|χατη ημερα
+|L|<V 40> Τουτο γαρ εστιν το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα πας
+|L|ο θεωρων τον υιον
+|L|και πιστευων εις
+|L|αυτον εχει ζωην
+|L|αιωνιον και ανα=
+|L|στησω αυτον εγω εν
+|L|τη εσχατη ημερα
+|F 133v|
+|C 1|
+|L|<V 41> Εγογγυζον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου
+|L|οτι ειπεν εγω ειμι
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅=
+|L|νου καταβας <V 42> και
+|L|ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ
+|L|ου υμεις οιδαμεν
+|L|τον πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος
+|L|εκ του ου̅νου καταβε=
+|L|βηκα <V 43> απεκριθη
+|L|Ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|ινα τι γογγυζεται
+|L|μετ αλληλων <V 44> ουδεις
+|L|δυναται ελθειν προς
+|L|με εαν μη ο πη̅ρ ο
+|L|πεμψας με ελκυσει
+|L|αυτον και εγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσ=
+|L|χατη ημερα
+|L|<V 45> Εστιν γεγραμμενον εν
+|L|τοις προφηταις κ(αι)
+|L|εσονται παντες δι=
+|L|δακτι θυ̅ πας ουν
+|L|ο ακουσας παρα του
+|L|πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|χεται προς με <V 46> ου=
+|L|χ οτι τον πρ̅α τις εω=
+|C 2|
+|L|ρακεν ει μη ο ων πα=
+|L|ρα του θυ̅ ουτος εορα=
+|L|κεν τον πρ̅α <V 47> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πι=
+|L|στευων εις εμε εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον <V 48> εγω ειμι
+|L|Ο αρτος της ζωης <V 49> οι
+|L|πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ερημω
+|L|και απεθανον <V 50> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβαινων
+|L|ινα τις εξ αυτου φαγη
+|L|και μη αποθανη <V 51> ε=
+|L|Γω ειμι ο αρτος ο ζων
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ του=
+|L|του του αρτου ζησε=
+|L|ται εις τον αιωνα και
+|L|ο αρτος δε ον εγω δω=
+|L|σω η σαρξ μου εστιν
+|L|ην εγω δωσω υπερ της
+|L|του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> Εμαχοντο ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς αλλη=
+|L|λους λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν
+|L|την σαρκα δουλα
+|L|φαγειν <V 53> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|F 134r|
+|C 1|
+|L|εαν μη φαγητε την σαρ=
+|L|κα του υιου του αν̅ου
+|L|και πιετε αυτου το αι=
+|L|μα ουκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εγω αναστησω αυ=
+|L|τον εν τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 55> η σαρξ μου γαρ
+|L|αληθης εστιν βρωσις
+|L|και το αιμα μου αλη=
+|L|θως εστιν ποσις <V 56> ο
+|L|Τρωγων μου την σαρκα
+|L|και πινον μου το αι=
+|L|μα εν εμοι μενει κα=
+|L|γω εν αυτω <V 57> καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια
+|L|τον πρ̅α και ο τρω=
+|L|γω μεν κακεινος ζη=
+|L|σει δι εμε <V 58> ουτος εστιν
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων
+|L|το μαννα και απεθα=
+|L|νον ο τρωγων τουτον
+|L|τον αρτον ζησεται
+|C 2|
+|L|εις τον αιωνα <V 59> ταυτα
+|L|ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν
+|L|ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον
+|L|σκληρος εστιν ουτος ο λο=
+|L|γος τις δυναται α=
+|L|κουειν αυτου <V 61> εγνω
+|L|ουν ο ις̅ εν εαυτω ο=
+|L|τι γογγυζουσι περι
+|L|τουτου οι μαθηται αυ=
+|L|του και ειπεν αυτοις
+|L|τουτο υμας σκανδα=
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν θεω=
+|L|ρειτε τον υιον του αν̅ου
+|L|αναβαινοντα οπου
+|L|ην το προτερον <V 63> το
+|L|πν̅α εστι το ζωοποι=
+|L|ουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα
+|L|α εγω λελαληκα υμιν
+|L|πν̅α εστι και ζωη ε=
+|L|στιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων
+|L|τινες οι ου πιστευ=
+|L|ουσιν ηδει γαρ ε=
+|L|ξ αρχης ο ις̅ τι=
+|L|νες εισιν οι μη
+|L|πιστευοντες
+|F 134v|
+|C 1|
+|L|και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και
+|L|ελεγεν αυτοις δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται
+|L|ελθειν προς με ε=
+|L|αν μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς
+|L|μου <V 66> εκ τουτου ουν
+|L|πολλοι των μαθη=
+|L|των αυτου απηλθον
+|L|εις τα οπισω και ου=
+|L|κετι μετ αυτου περι=
+|L|επατουν <V 67> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ τοις δωδεκα
+|L|μαθηταις μη και υ=
+|L|μεις θελετε υπαγειν
+|L|<V 68> απεκριθη αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσωμεθα ρη=
+|L|ματα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πε=
+|L|πιστευκαμεν και εγνω=
+|L|καμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ του
+|L|ζωντος
+|L|<V 70> Απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ου=
+|L|κ εγω υμας
+|L|τους δωδε=
+|C 2|
+|L|κα εξελεξαμην και
+|L|εξ υμων εις διαβο=
+|L|λος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|L|τον ιουδαν σιμωνος
+|L|απο σκαριωτου
+|L|ουτος γαρ εμελλεν πα=
+|L|ραδιδοναι αυτον εις
+|L|ων εκ των δωδεκα
+|L|<K 7> <V 1> και μετα ταυτα περ=
+|L|επατει ο ις̅ εν τη γαλι=
+|L|λαια ου γαρ ηθελεν
+|L|εν τη ιουδαια περι=
+|L|πατειν οτι εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι <V 2> ην
+|L|δε εγγυς η εορτη των
+|L|ιουδαιων η σκηνο=
+|L|πηγια <V 3> ειπον ουν
+|L|προς αυτον οι αδελ=
+|L|Φοι αυτου μεταβη=
+|L|θι εντευθεν και υπα=
+|L|γε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται
+|L|σου θεωρησωσι τα
+|L|εργα σου α ποιεις
+|L|<V 4> Ουδεις γαρ εν κρυπτω
+|L|τι ποιει και ζητει
+|L|εν παρρησια αυτος
+|L|ει ει ταυτα πιεις
+|L|φανερωσον σεαυ=
+|F 135r|
+|C 1|
+|L|τον τω κοσμω <V 5> ουδε
+|L|γαρ οι αδελφοι αυτου ε=
+|L|πιστευον εις αυτον <V 6> λε=
+|L|γει ουν αυτοις ο ις̅ ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω
+|L|παρεστιν ο δε καιρος
+|L|ο υμετερος παντοτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμος μισειν
+|L|υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι
+|L|αυτου οτι τα εργα αυ=
+|L|του πονηρα εστιν <V 8> υ=
+|L|μεις αναβητε εις την
+|L|εορτην ταυτην εγω ου=
+|L|πω αναβαινω εις την
+|L|εορτην ταυτην ο εμος
+|L|καιρος ουπω πεπλη=
+|L|ρωται <V 9> ταυτα
+|L|δε ηπων αυτοις εμει=
+|L|νεν εν τη γαλιλαια
+|L|<V 10> ως δε ανεβησαν οι
+|L|αδελφοι αυτου το=
+|L|τε και αυτος ανεβη
+|L|εις την εορτην ου φανε=
+|L|ρως αλλ ως εν κρυ=
+|L|πτω <V 11> οι ουν ιουδαι=
+|L|οι εζητουν αυτον εν
+|L|τη εορτη και ελεγον
+|C 2|
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και
+|L|γογγυσμος πολυς
+|L|περι αυτου ην εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελε=
+|L|γον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι δε ελεγον ου
+|L|αλλα πλανα τον
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελα=
+|L|λει περι αυτου δια
+|L|τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων
+|L|<V 14> Της εορτης μεσαζου=
+|L|σης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκεν
+|L|<V 15> και εθαυμαζον οι
+|L|ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτως γραμ=
+|L|ματα οιδε μη μαθη=
+|L|κως <V 16> απεκρηθη
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ ε=
+|L|στιν εμοι αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> ε=
+|L|αν τις [app][*]θελημα[\*][C]θελη τω[\C][\app] θελη=
+|L|μα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η ε=
+|F 135v|
+|C 1|
+|L|γω απ εμαυτου λα=
+|L|λω <V 18> ο αφ εαυτου λα=
+|L|λων την δοξαν την ι=
+|L|διαν ζητει ο δε ζη=
+|L|των την δοξαν του πεμ=
+|L|ψαντος αυτον ουτος
+|L|αληθης εστιν και α=
+|L|δικια εν αυτω ουκ ε=
+|L|στιν <V 19> ου μωσης δεδω=
+|L|κεν υμιν τον νομον
+|L|τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθη
+|L|ο οχλος και ειπεν δαι=
+|L|μονιον εχεις τις σε
+|L|ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις εν εργον
+|L|εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε
+|L|<V 22> δια τουτο μωυσης δε=
+|L|δωκεν υμιν την περι=
+|L|τομην ουχ οτι εκ του
+|L|μωσεως εστιν αλ=
+|L|λ εκ των πρ̅ων και
+|L|εν σαββατω περι=
+|L|τεμνετε αν̅ον <V 23> ει πε=
+|L|ριτομην λαμβανει
+|L|ο αν̅ος εν σαββατω
+|L|ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωυσεως εμοι χο=
+|C 2|
+|L|λατε οτι ολον εποι=
+|L|ησα αν̅ον υγιη εν σαβ=
+|L|βατω <V 24> μη κρινετε κα=
+|L|τ οψιν αλλα την δικαι=
+|L|αν κρισιν κρινατε <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν τινες εκ των
+|L|ιεροσολυμιτων ου=
+|L|χ ουτος εστιν ον ζητου=
+|L|σιν αποκτειναι <V 26> ιδε
+|L|παρρησια λαλει και
+|L|ουδεν αυτω λεγουσιν
+|L|μηποτε αληθως εγνω=
+|L|σαν οι αρχοντες οτι ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα
+|L|τουτον οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν ο δε χς̅ οταν ερ=
+|L|χεται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν
+|L|ουν εν τω ιερω διδασ=
+|L|κων και λεγων καμε
+|L|οιδατε και οιδατε πο=
+|L|θεν ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ουκ εληλυθα α=
+|L|λλ εστιν αληθινος ο πεμ=
+|L|ψας με ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 29> εγω οιδα αυτον
+|L|οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστει=
+|L|λεν <V 30> εζητουν ουν
+|L|αυτον πιασαι και ε=
+|F 136r|
+|C 1|
+|L|ξηλθεν εκ της χειρος
+|L|αυτων και ουδεις ε=
+|L|πεβαλεν επ αυτον
+|L|την χειρα οτι ουπω
+|L|εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 31> Εκ του οχλου πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον
+|L|και ελεγον ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μητι πλειονα
+|L|σημεια ποιησει ων
+|L|ουτως ποιει <V 32> και ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος
+|L|περι αυτου ταυτα κ(αι)
+|L|απεστειλαν οι αρχιε=
+|L|ερεις και οι φαρισαιοι
+|L|υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν
+|L|Ουν ο ις̅ ετι χρονον μι=
+|L|κρον μεθ υμων ειμι
+|L|και υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με <V 34> ζη=
+|L|τησατε με και ουχ ευ=
+|L|ρησετε και οπου ειμι
+|L|Εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι προς εαυτους
+|L|που ουτος μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι οτι υμεις ου=
+|L|χ ευρισομεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των
+|C 2|
+|L|ελληνων μελλει πορευε=
+|L|σθαι και διδασκειν τους
+|L|ελληνας <V 36> τις εστιν ο λο=
+|L|γος ουτος ον ειπεν
+|L|ζητειτε με και ουχ ευρη=
+|L|σετε και οπου ειμι ε=
+|L|γω ου δυνασθαι ελ=
+|L|θειν <V 37> εν δε τη εσχατη
+|L|Ημερα τη μεγαλη της
+|L|εορτης ιστηκει ο ις̅
+|L|και εκραξε λεγων εαν
+|L|τις διψα ερχεσθω προς
+|L|με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως
+|L|ειπεν η γραφη ποτα=
+|L|μοι εκ της κοιλιας αυ=
+|L|του ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ει=
+|L|πεν περι του πν̅ς ου
+|L|ημελλον λαμβανειν
+|L|οι πιστευοντες εις αυ=
+|L|τον ουπω γαρ ην πν̅α
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω
+|L|εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|Ουν εκ του οχλου ακου=
+|L|σαντες τον λογον αυ=
+|L|του ελεγον ουτος εστιν
+|L|αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος
+|L|Εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας
+|F 136v|
+|C 1|
+|L|ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η
+|L|γραφη ειπεν οτι εκ
+|L|σπερματος δα̅δ και
+|L|απο βηθλεεμ της κω=
+|L|μης οπου ην δα̅δ ο
+|L|χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα
+|L|ουν εν τω οχλω εγενε=
+|L|το δι αυτον <V 44> τινες δε
+|L|ηθελον εξ αυτων πια=
+|L|σαι αυτον αλλ ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|Οι υπηρεται προς τους αρ=
+|L|χιερεις και φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις εκει=
+|L|νοι διατι ουκ ηγαγε=
+|L|τε αυτον <V 46> απεκριθη=
+|L|σαν οι υπηρεται ουδε=
+|L|ποτε ουτως ο αν̅ος [app][*]&om;[\*][C]ελαλησεν αν̅ος ως[\C][\app]
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν οι
+|L|φαρισαιοι μη και υ=
+|L|μεις πεπλανηστε
+|L|<V 48> μη τις των αρχοντον
+|L|επιστευσεν εις αυτον
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο
+|L|μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατι
+|L|εισιν <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος προς αυτους ο
+|L|ελθων νυκτος προς
+|L|αυτον το προτερον
+|C 2|
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νο=
+|L|μως ημων κρινει τον
+|L|αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτερον
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπων
+|L|αυτω μη και συ εκ της
+|L|γαλιλαιας ει συ ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν
+|L|Ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅
+|L|λεγων εγω ειμι το
+|L|Φως του κοσμου ο ακο=
+|L|λουθων εμοι ου μη περι=
+|L|πατησει εν τη σκοτια
+|L|αλλ εξει το φως της ζω=
+|L|ης <V 13> ειπον ουν αυ=
+|L|Τω οι φαρισαιοι συ περι
+|L|σεαυτου μαρτυρεις
+|L|η μαρτυρια σου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 14> και απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ ειπεν αυτοις καν
+|L|εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια μου οτι οιδα πο=
+|L|Θεν ηλθον και που υπα=
+|L|γω υμεις δε ουκ οιδα=
+|L|τε ποθεν ερχομαι και
+|L|που υπαγω <V 15> υμεις κα=
+|L|τα την σαρκα κρινετε
+| F 137r|
+|C 1|
+|L|εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν δε κρινω εγω η
+|L|κρισις η εμη αληθης εστι(ν)
+|L|οτι μονος ουκ ειμι αλλ ε=
+|L|γω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω υ=
+|L|μετερω γεγραπται ο=
+|L|τι δυο αν̅ων η μαρτυρια
+|L|αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυ=
+|L|του και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α
+|L|μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+|L|<V 20> Ταυτα τα ρηματα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων
+|L|εν τω ιερω και ουδεις
+|L|επιασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθη η ωρα αυ=
+|L|του <V 21> ειπεν ουν πα=
+|L|Λιν αυτοις ο ις̅ εγω υ=
+|L|παγω και ζητησετε
+|L|με και εν τη αμαρτια
+|L|υμων αποθανεισθε
+|L|και οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθαι ελ=
+|C 2|
+|L|θειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτε=
+|L|νει εαυτον οτι λεγει
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθαι ελθειν <V 23> και
+|L|ελεγεν αυτοις υμεις εκ
+|L|των κατω εσται εγω
+|L|εκ των ανω ειμι υμεις
+|L|εκ του κοσμου τουτου ε=
+|L|στε εγω ουκ ειμι εκ του=
+|L|του του κοσμου <V 24> ειπον
+|L|ουν υμιν οτι αποθανει=
+|L|σθε εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων εαν γαρ μη πι=
+|L|στευσητε μοι οτι εγω ειμι
+|L|αποθανεισθαι εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ελε=
+|L|γον ουν αυτω συ τις ει
+|L|και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|την αρχην ο τι και λαλω
+|L|υμιν <V 26> πολλα εχω περι
+|L|υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αλη=
+|L|θης εστιν καγω α ηκου=
+|L|σα παρ αυτου ταυτα
+|L|λαλω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|οταν υψωσητε τον υιον
+|L|του αν̅ου τοτε γνω=
+|F 137v|
+|C 1|
+|L|σεστε οτι εγω ειμι και
+|L|απ εμαυτου ποιω ου=
+|L|δεν αλλα καθως ε=
+|L|διδαξε με ο πη̅ρ ταυ=
+|L|τα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν
+|L|και ουκ αφηκεν με μο=
+|L|νον οτι εγω τα αρεστα
+|L|αυτω ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου λαλουν=
+|L|τος πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον
+|L|<V 31> Ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους
+|L|πεπιστευκοτας αυτω
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μει=
+|L|νητε εν τω λογω τω εμω
+|L|αληθως μαθηται μου
+|L|εστε <V 32> και γνωσεσθαι την
+|L|αληθειαν και η αλη=
+|L|θεια ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι σπερμα α=
+|L|βρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν
+|L|πωποτε πως συ
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι
+|L|γενησεσθε <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι
+|L|πας ο ποιων την α=
+|L|μαρτιαν δουλος
+|C 2|
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο
+|L|δε δουλος ου μενει εν
+|L|τη οικια εις τον αιωνα
+|L|ο υιος μενει εις τον αιω=
+|L|να <V 36> εαν ο υιος υμας
+|L|ελευθερωσει οντως ε=
+|L|λευθεροι εσεσθαι <V 37> οι=
+|L|δα οτι σπερμα αβρα=
+|L|αμ εστε αλλα ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι
+|L|οτι ο λογος ο εμος ου
+|L|χωρει εν υμιν <V 38> εγω δε
+|L|α εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω κ(αι)
+|L|υμεις ουν α ηκουσα=
+|L|τε παρα του πρ̅ς υ=
+|L|μων ποιειτε <V 39> απε=
+|L|κριθησαν αυτω και ει=
+|L|πον ο πη̅ρ ημων
+|L|αβρααμ εστι λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρααμ ητε
+|L|Τα εργα του αβρααμ
+|L|εποιειτε <V 40> νυν δε ζη=
+|L|τειτε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|λελαληκα υμιν ην η=
+|L|κουσα παρα του πρ̅ς
+|L|μου τουτο αβρααμ
+|L|ουκ εποιησεν <V 41> υ=
+|L|μεις ποιειτε τα εργα
+|F 138r|
+|C 1|
+|L|του πρ̅ς υμων ειπων
+|L|ουν αυτω ημεις εκ
+|L|πορνειας ου γεγενη=
+|L|μεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν
+|L|Ουν αυτοις ο ις̅ ει ο
+|L|θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγα=
+|L|πατε αν εμε εγω γαρ
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου ε=
+|L|λαλησα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλεν <V 43> δια την
+|L|λαλιαν την εμην ου γι=
+|L|νωσκετε οτι ου δυ=
+|L|νασθε ακουειν τον ε=
+|L|μον λογον <V 44> υμεις εκ
+|L|του διαβολου εσται
+|L|και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελε=
+|L|τε ποιειν εκεινος
+|L|ανθρωποκτονος
+|L|ην απ αρχης και εν
+|L|τη αληθεια ουχ εστι=
+|L|κεν οτι ουκ εστιν αλη=
+|L|θεια εν αυτω οταν
+|L|λαλει ψευδος εκ των
+|L|ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστιν και ο
+|L|πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε
+|C 2|
+|L|οτι του αληθειαν λε=
+|L|γω υμιν ου πιστευετε
+|L|μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας
+|L|ει αληθειαν λεγω δι=
+|L|ατι υμεις ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ α=
+|L|κουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε
+|L|οτι εκ του θυ̅ ουκ ε=
+|L|στε <V 48> απεκριθησαν
+|L|οι ιουδαιοι και ει=
+|L|πον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγωμεν ημεις
+|L|οτι σαμαρειτης ει
+|L|και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν εγω δαιμο=
+|L|νιον ουκ εχω αλλα
+|L|τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμα=
+|L|ζετε με <V 50> εγω δε ου
+|L|ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων
+|L|και κρινων <V 51> αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ε=
+|L|αν τις τον λογον τον
+|L|εμον τηρηση θανα=
+|L|τον ου μη θεωρηση
+|F 138v|
+|C 1|
+|L|εις τον αιωνα
+|L|<V 52> ειπον ουν αυτω οι ι=
+|L|ουδαιοι νυν εγνω=
+|L|καμεν οτι δαιμονι=
+|L|ον εχεις αβρααμ
+|L|απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις
+|L|εαν τις τον λογον μου
+|L|τηρηση ου μη γευση=
+|L|τε θανατου εις τον
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μει=
+|L|ζων ει του πρ̅ς η=
+|L|μων αβρααμ ο=
+|L|στις απεθανεν και
+|L|οι προφηται και
+|L|απεθανον τινα
+|L|σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ο ις̅ ε=
+|L|αν εγω δοξασω ε=
+|L|μαυτον η δοξα μου
+|L|ουδεν εστιν εστιν ο
+|L|πη̅ρ μου ο δοξαζων
+|L|με ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι θς̅ ημων ε=
+|L|στιν <V 55> και ουκ εγνω=
+|L|κατε αυτον και ε=
+|L|αν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσομαι
+|L|υμων ομοιος ψευ=
+|L|στης αλλ οιδα
+|C 2|
+|L|αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τηρω <V 56> α=
+|L|βρααμ ο πη̅ρ υμων
+|L|ηγαλλιασατο ινα
+|L|ιδη την ημεραν την
+|L|εμην και ιδεν και
+|L|εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυ=
+|L|τον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και
+|L|αβρααμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν
+|L|αβρααμ γενεσθαι
+|L|εγω ειμι <V 59> ηραν ουν
+|L|λιθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και ε=
+|L|ξηλθεν εκ του ιερου
+|L|διελθων δια με=
+|L|σου αυτων
+|L|<K 9> <V 1> Και παραγων ο ις̅
+|L|ιδεν αν̅ον τυφλον
+|L|εκ γεννητης <V 2> και
+|L|ηρωτησαν αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λε=
+|L|γοντες ραββι
+|L|τις ημαρτεν ου=
+|L|τος η οι γονεις αυ=
+|L|του
+|F 139r|
+|C 1|
+|L|ινα τυφλος γεννη=
+|L|θη <V 3> απεκριθη ο ις̅
+|L|ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου α=
+|L|λλ ινα φανερωθη τα
+|L|εργα του θυ̅ εν αυτω
+|L|<V 4> εμε δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με εως ημερα ε=
+|L|στιν ερχεται νυξ ο=
+|L|τε ουδεις δυναται ερ=
+|L|γαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τω κοσμω ω φως ει=
+|L|μι του κοσμου <V 6> ταυ=
+|L|τα ειπων επτυσεν
+|L|χαμαι και εποιησε
+|L|πηλον εκ του πτυσ=
+|L|ματος και επεχρι=
+|L|σεν τον πηλον επι τους
+|L|οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|υπαγε νιψαι εις την κο=
+|L|λυμβιθραν του σι=
+|L|λωαμ ο ερμηνευετε
+|L|απεσταλμενος α=
+|L|πηλθεν ουν και ενιψα=
+|L|το και ηλθεν βλεπων
+|L|<V 8> οι ουν γειτωνες και οι
+|L|θεωρουντες αυτον το
+|L|προτερον οτι τυ=
+|C 2|
+|L|φλος ην ελεγον ου=
+|L|χ ουτος εστιν ο καθη=
+|L|μενος και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αλλοι δε οτι ομοι=
+|L|ος αυτω εστιν εκεινος
+|L|δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+|L|<V 10> ελεγον ουν αυτω πως
+|L|ανεωχθησαν σου οι ο=
+|L|φθαλμοι <V 11> απεκριθη
+|L|εκεινος και ειπεν αν̅ος
+|L|λεγομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επε=
+|L|χρισεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους και ειπεν μοι
+|L|υπαγε νιψαι εις την κο=
+|L|λυμβηθραν του σιλω=
+|L|αμ απελθων δε και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα
+|L|<V 12> ειπον ουν αυτω που
+|L|εστιν εκεινος λεγει αυ=
+|L|τοις ουκ οιδα <V 13> αγου=
+|L|σιν αυτον προς τους
+|L|Φαρισαιους τον ποτε
+|L|τυφλον <V 14> ην δε σαββα=
+|L|τον οτε τον πηλον ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅ και ανε=
+|L|ωξεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 15> παλιν ουν ηρω=
+|L|των αυτον και οι φαρι=
+|F 139v|
+|C 1|
+|L|σαιοι πως ανεβλεψεν
+|L|ο δε ειπεν και αυτοις
+|L|πηλον επεθηκε μου ε=
+|L|πι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλε=
+|L|πω <V 16> ελεγον ουν εκ
+|L|των φαρισαιων τινες
+|L|Ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν πα=
+|L|ρα θυ̅ οτι το το σαββα=
+|L|τον ου τηρει αλλοι δε
+|L|ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημεια ποι=
+|L|ειν και σχισμα ην εν
+|L|αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν συ
+|L|τι λεγεις περι αυτου ο=
+|L|τι ηνεωξε σου τους οφθαλ=
+|L|μους ο δε ειπεν οτι
+|L|προφητης εστιν <V 18> ουκ ε=
+|L|πιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως
+|L|οτου εφωνησαν τους γο=
+|L|νεις αυτου του αναβλε=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν
+|L|αυτους λεγοντες ουτος
+|L|εστιν ο υιος ημων ον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι τυφλο(ς)
+|L|εγεννηθη πως ουν αρ=
+|L|τι βλεπει <V 20> απεκριθη=
+|C 2|
+|L|σαν οι γονεις αυτου και
+|L|ειπον οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη <V 21> πως δε νυν βλε=
+|L|πει ουκ οιδαμεν η τις
+|L|ηνοιξεν αυτου τους ο=
+|L|Φθαλμους ημεις ου=
+|L|κ οιδαμεν αυτος ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε αυτος περι
+|L|εαυτου λαλησει <V 22> ταυ=
+|L|τα ειπον οι γονεις αυ=
+|L|του οτι εφοβουντο
+|L|τους ιουδαιους ηδη
+|L|γαρ συνετιθειντο οι
+|L|ιουδαιοι ινα εαν τις
+|L|ομολογησει αυτον χν̅
+|L|αποσυναγογος γενη=
+|L|ται <V 23> δια τουτο ειπον
+|L|οι γονεις αυτου οτι η=
+|L|λικειαν εχει αυτον
+|L|ερωτησατε <V 24> εφω=
+|L|νησαν ουν εκ δευτε=
+|L|ρου τον αν̅ον ος ην τυ=
+|L|φλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ η=
+|L|μεις οιδαμεν οτι ο
+|L|αν̅ος ουτος αμαρτω=
+|L|λος εστιν <V 25> απεκριθη
+|L|ουν εκεινος και ειπεν
+|F 140r|
+|C 1|
+|L|ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα ο=
+|L|τι τυφλος ων αρτι
+|L|βλεπω <V 26> ειπον ουν
+|L|αυτω παλιν τι εποι=
+|L|ησεν σοι πως ηνεω=
+|L|ξε σου τους οφθαλμους
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ου=
+|L|κ επιστευσατε τι
+|L|παλιν θελετε α=
+|L|κουειν μη και υμεις
+|L|θελετε αυτου μαθηται
+|L|γενεσθαι <V 28> ελοιδο=
+|L|ρησαν ουν αυτον και
+|L|ειπον συ ει μαθητης
+|L|εκεινου ημεις δε του
+|L|μωσεως εσμεν μαθη=
+|L|ται <V 29> ημεις οιδαμεν
+|L|οτι μωσει λελαλη=
+|L|κεν ο θς̅ τουτον δε ου=
+|L|κ οιδαμεν ποθεν εστιν
+|L|<V 30> απεκριθη ο αν̅ος κ(αι)
+|L|ειπεν αυτοις εν γαρ
+|L|τουτω θαυμαστον εστιν
+|L|οτι υμεις ουκ οιδατε
+|L|ποθεν εστιν και ανεω=
+|L|ξε μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι
+|C 2|
+|L|αμαρτωλων ο θς̅ ου=
+|L|κ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβεις η και το θελη=
+|L|μα αυτου ποιη τουτου
+|L|ακουει <V 32> εκ του αιωνος
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοι=
+|L|ξεν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου
+|L|<V 33> ει μη ειν ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ειδυνατο ποιειν
+|L|ουδεν <V 34> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω εν αμαρτι=
+|L|αις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας
+|L|και εξεβαλον αυτον ε=
+|L|ξω <V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ ο=
+|L|τι εξεβαλον αυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ειπεν
+|L|αυτω συ πιστευεις εις τον
+|L|υιον του θυ̅ <V 36> απεκρει=
+|L|θη εκεινος και ειπεν κ(αι)
+|L|τις εστι κε̅ ινα πιστευ=
+|L|σω εις αυτον <V 37> ειπε δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρα=
+|L|κας αυτον και ο λαλων
+|L|μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> Ο δε εφη πιστευω κε̅
+|L|και προσεκυνησεν αυ=
+|L|τω
+|F 140v|
+|C 1|
+|L|<V 39> Και ειπεν ο κς̅ εις κρι=
+|L|μα εγω εις τον κοσμον
+|L|τουτον ηλθον ινα οι μη
+|L|βλεποντες τυφλοι γε=
+|L|νησονται <V 40> και ηκουσαν
+|L|εκ των φαρισαιων
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυ=
+|L|του και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσ=
+|L|μεν <V 41> και ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ητε
+|L|ουκ ειχετε αμαρτιαν
+|L|νυν δε λεγετε οτι βλε=
+|L|πομεν η ουν αμαρ=
+|L|τια υμων μενει <K 10> <V 1> α=
+|L|Μην αμην λεγω υμιν ο
+|L|μη εισερχομενος δια
+|L|της θυρας εις την αυλην
+|L|των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχο=
+|L|θεν εκεινος κλεπτης
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε ει=
+|L|σερχομενος δια της
+|L|θυρας ποιμην εστιν
+|L|των προβατων
+|L|<V 3> Τουτω ο θυρωρος ανοιγει
+|L|και τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακουει
+|L|και τα ιδια προβατα
+|L|καλει κατ ονομα και
+|C 2|
+|L|εξαγει αυτα <V 4> και οταν
+|L|τα ιδια προβατα
+|L|εκβαλει εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυ=
+|L|τω ακολουθη οτι οι=
+|L|δασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη α=
+|L|κολουθησωσιν αλλα
+|L|φευξονται απ αυτου
+|L|οτι ουκ οιδασι των α=
+|L|λλοτριων την φωνην
+|L|<V 6> ταυτην την παροιμι=
+|L|αν ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυ=
+|L|τοις <V 7> ειπεν [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] αυτοις
+|L|ο ις̅ παλιν αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες ο=
+|L|σοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισι και λη=
+|L|σται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> Εγω ειμι η θυρα δι ε=
+|L|μου εαν τις εισελθη
+|L|σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευ=
+|F 141r|
+|C 1|
+|L|σεται και νομην ευρη=
+|L|σει <V 10> ο κλεπτης
+|L|ουκ ερχετε ιμ ει ινα
+|L|κλεψη και θηση και
+|L|απολεση εγω ηλ=
+|L|θον ινα ζωην εχωσι
+|L|και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο
+|L|καλος ο ποιμην ο κα=
+|L|λος την ψυχην αυτου
+|L|τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο δε μι=
+|L|σθωτος και ουκ ων ποι=
+|L|μην ουκ εστι τα προ=
+|L|βατα ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομενον
+|L|και αφιησι τα προβα=
+|L|τα και φευγει και ο
+|L|λυκος αρπαζει αυ=
+|L|τα και σκορπιζει
+|L|τα προβατα <V 13> ο δε
+|L|μισθωτος φευγει ο=
+|L|τι μισθωτος εστι και
+|L|ου μελει αυτω περι τω(ν)
+|L|προβατων <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος
+|L|και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκωμαι υπο
+|L|των εμων <V 15> καθως
+|C 2|
+|L|γινωσκει με ο πη̅ρ κα=
+|L|Γω γινωσκω τον πρ̅α
+|L|Και την ψυχην μου τιθημι
+|L|υπερ των προβατων
+|L|<V 16> και αλλα προβατα ε=
+|L|χω α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κακει=
+|L|να δει με αγαγειν και
+|L|της φωνης μου ακου=
+|L|σωσι και γενισεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> Δια τουτο ο πη̅ρ με αγα=
+|L|πα οτι εγω τιθημι
+|L|την ψυχην μου ινα
+|L|παλιν λαβω αυτην
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ ε=
+|L|μου αλλ εγω τιθημι
+|L|αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυ=
+|L|την και εξουσιαν ε=
+|L|χω παλιν λαβειν αυ=
+|L|την ταυτην την εντο=
+|L|λην ελαβον παρα
+|L|του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα
+|L|ουν παλιν εγενετο
+|L|εν τοις ιουδαιοις δια
+|L|τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι ε=
+|L|ξ αυτων δαιμονιον
+|F 141v|
+|C 1|
+|L|εχει και μενεται τι αυ=
+|L|του ακουεται <V 21> αλλοι δε
+|L|ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστι δαιμονι=
+|L|ζομενου μη δαιμο=
+|L|νιον δυναται τυφλων
+|L|οφθαλμους ανοιξαι
+|L|<V 22> Εγενετο δε τα εγκαινια ε=
+|L|ν ιεροσολυμοις και χι=
+|L|μων ην <V 23> και περιεπα=
+|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+|L|στοα σολομωνος <V 24> ε=
+|L|κυκλωσαν ουν αυτον οι
+|L|ιουδαιοι και ελεγον αυ=
+|L|τω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων αιρεις ει συ
+|L|ει ο χς̅ ειπε ημιν παρ=
+|L|ρησια <V 25> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε μοι
+|L|τα εργα α εγω ποιω εν
+|L|τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου ταυτα μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις
+|L|ου πιστευετε οτι ουκ ε=
+|L|στε εκ των προβατων τω(ν)
+|L|εμων καθως ειπον υ=
+|L|μιν <V 27> τα προβατα τα
+|L|Εμα της φωνης μου
+|C 2|
+|L|ακουουσιν καγω γι=
+|L|νωσκω αυτα και α=
+|L|κολουθουσι μοι <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον δι=
+|L|δομι αυτοις και
+|L|Ου μη απωλωνται ει=
+|L|ς τον αιωνα και ουχ αρ=
+|L|πασει τις αυτα εκ της
+|L|χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ ος δε=
+|L|δωκε μοι αυτα μει=
+|L|ζων παντων εστιν
+|L|και ουδεις δυναται αρ=
+|L|πασαι εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και
+|L|ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστα=
+|L|σαν ουν παλιν λιθους
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασω=
+|L|σιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα κα=
+|L|λα εργα εδειξα υμιν εκ
+|L|του πρ̅ς μου και δια
+|L|ποιον αυτων εργων λι=
+|L|θαζετε με <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|περι καλου εργου ου λι=
+|L|θαζομεν σε αλλα
+|L|περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποι=
+|L|εις εαυτον θν̅ <V 34> απεκρι=
+|F 142r|
+|C 1|
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι
+|L|γεγραμμενον εν τω
+|L|νομω υμων εγω ειπον
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ει=
+|L|πεν θεους προς ους
+|L|ο λογος του θυ̅ εγενε=
+|L|το και ου δυναται
+|L|ληθηναι η γραφη <V 36> ον
+|L|ο πη̅ρ ηγιασε και απε=
+|L|στειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασ=
+|L|φημεις οτι ειπον υι=
+|L|ος του θυ̅ ειμι <V 37> ει μι ποι=
+|L|ω τα εργα του πρ̅ς μου
+|L|μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε
+|L|ποιω καν εμοι ου πι=
+|L|στευετε τοις εργοις μου
+|L|πιστευσατε ινα γνωτε
+|L|και πιστευσητε οτι ε=
+|L|ν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυ=
+|L|τω <V 39> εζητουν
+|L|Ουν παλιν αυτον πια=
+|L|σαι και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και α=
+|L|πηλθεν παλιν περαν
+|L|του ιορδανου εις τον
+|L|Τοπον οπου ην ιωαν=
+|L|νης το προτερον βα=
+|L|πτιζων και εμει=
+|L|νεν εκει <V 41> και πολλοι
+|C 2|
+|L|ηλθον προς αυτον κ(αι)
+|L|ελεγον οτι ιωαννης
+|L|μεν εποιησεν σημει=
+|L|ον ουδεν παντα δε
+|L|οσα ειπεν ιωαννης
+|L|περι τουτου αληθη
+|L|ην <V 42> και επιστευσαν
+|L|πολλοι εις αυτον εκει
+|L|<K 11> <V 1> Ην δε τις ασθενων λα=
+|L|ζαρος απο βηθανι=
+|L|ας εκ της κωμης μα=
+|L|ριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα
+|L|τον κν̅ μυρω και
+|L|εκμαξασα τους πο=
+|L|δας αυτου ταις θριξιν
+|L|εαυτης ης ο αδελ=
+|L|Φος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν αι α=
+|L|δελφαι αυτου προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅
+|L|ιδε ον φιλεις ασθενει
+|L|<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν
+|L|αυτη η ασθενεια ουκ ε=
+|L|στιν προς θανατον
+|L|Αλλ υπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μα=
+|F 142v|
+|C 1|
+|L|ριαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης μαρθαν
+|L|και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι
+|L|ασθενει τοτε μεν
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επει=
+|L|τα μετα τουτο λε=
+|L|γει τοις μαθηταις
+|L|αυτου αγωμεν πα=
+|L|λιν εις την ιουδαιαν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μα=
+|L|θηται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε οι ιου=
+|L|δαιοι λιθασαι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ο ις̅ ου=
+|L|χι δωδεκα ωραι ει=
+|L|σι της ημερας ε=
+|L|αν τις περιπατει
+|L|εν τη ημερα ου προσ=
+|L|κοπτει οτι το
+|L|φως του κοσμου
+|L|τουτου βλεπει
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπα=
+|L|τει εν τη νυκτι προσ=
+|L|κοπτει οτι το φως
+|L|ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 11> ταυτα ειπεν
+|C 2|
+|L|και μετα τουτο λε=
+|L|γει αυτοις λαζα=
+|L|ρος ο φιλος ημων
+|L|κεκοιμητε αλλα
+|L|πορευομαι ινα εξυ=
+|L|πνισω αυτον <V 12> ει=
+|L|πον ουν οι μαθηται
+|L|αυτω κε̅ ει κεκοι=
+|L|μηται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του
+|L|θανατου αυτου ε=
+|L|κεινοι δε εδοξαν οτι
+|L|περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει
+|L|<V 14> Τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησια
+|L|λαζαρος απεθα=
+|L|νεν <V 15> και χαιρω δι υ=
+|L|μας ινα πιστευση=
+|L|τε οτι ουκ ημην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν
+|L|προς αυτον <V 16> ειπεν
+|L|ουν θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις α=
+|L|Γωμεν και υμεις ι=
+|L|να συν αποθανω=
+|L|μεν μετ αυτου
+|L|<V 17> Ελθων ο ις̅ εις βηθα=
+|F 143r|
+|C 1|
+|L|νιαν ευρεν αυτον τε=
+|L|σσαρας ηδη ημερας
+|L|εχοντα εν τω μνημει=
+|L|ω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυ=
+|L|μων ως απο σταδι=
+|L|ων δεκαπεντε <V 19> και
+|L|πολλοι εκ των ιουδαι=
+|L|ων εληλυθησαν προς
+|L|τας περι μαρθαν και
+|L|μαριαν ινα παρα=
+|L|μυθησωνται αυτας
+|L|περι του αδελφου αυ=
+|L|των <V 20> η ουν μαρθαν
+|L|ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχε=
+|L|ται υπηντισεν αυτω
+|L|μαρια δε εν τω οικω
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν
+|L|η μαρθα προς τον ιν̅
+|L|κε̅ ει ης ωδε ο αδελ=
+|L|Φος μου ουκ αν ετεθνη=
+|L|κει <V 22> αλλα και νυν οι=
+|L|δα οτι οσα αν αιτη=
+|L|ση τον θν̅ δωσει σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|αναστησεται ο αδελ=
+|L|Φος σου <V 24> λεγει αυτω
+|L|μαρθα οιδα οτι α=
+|L|ναστησεται εν τη ε=
+|C 2|
+|L|σχατη ημερα <V 25> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|η αναστασις και η ζωη
+|L|Ο πιστευων εις εμε καν
+|L|αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και
+|L|πιστευων εις εμε ου μη
+|L|αποθανη εις τον αιωνα
+|L|Πιστευεις τουτο <V 27> λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|πιστευκα οτι συ ει ο
+|L|χς̅ ο υιος του θυ̅ ο ει=
+|L|ς τον κοσμον ερχομε=
+|L|νος <V 28> και ταυτα ει=
+|L|πουσα απηλθεν και
+|L|εφωνησε μαριαν την
+|L|αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο δι=
+|L|δασκαλος παρεστι
+|L|και φωνει σε <V 29> εκει=
+|L|νη δε ως ηκουσεν ε=
+|L|γειρεται ταχυ και
+|L|ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> Ουπω δε εληλυθει ο
+|L|ις̅ εις την κωμην
+|L|αλλ ην ετι επι τω τοπω
+|L|οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι
+|L|ουν ιουδαιοι οι ον=
+|L|τες
+|F 143v|
+|C 1|
+|L|μετ αυτης εν τη οικια
+|L|και παραμυθουμενοι
+|L|αυτην ιδοντες την
+|L|μαριαν οτι ταχεως
+|L|ανεστη και εξηλθεν η=
+|L|κολουθησαν αυτη δο=
+|L|ξαντες οτι υπαγει ει=
+|L|ς το μνημειον ινα κλαυ=
+|L|σει εκει <V 32> ει ουν μαρια
+|L|ως ηλθεν οπου ην ο ις̅
+|L|ιδουσα αυτον επεσεν
+|L|αυτου εις τους ποδας
+|L|λεγουσα αυτω κε̅
+|L|Ει ης ωδε ουκ αν απεθα=
+|L|νεν μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους
+|L|συνελθοντας αυτη
+|L|ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι
+|L|και εταραξεν εαυτον
+|L|<V 34> και ειπεν που τεθη=
+|L|κατε αυτον λεγου=
+|L|σιν αυτω κε̅ ερχου
+|L|και ιδε και <V 35> εδακρυ=
+|L|σεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι ιδε πως
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατω ουτος
+|C 2|
+|L|ο ανοιξας τους οφθαλ=
+|L|μους του τυφλου ποι=
+|L|ησαι ινα και ουτως μη
+|L|αποθανη <V 38> ις̅ παλιν
+|L|εμβριμουμενος εν εαυ=
+|L|τω ερχεται εις το μνημει=
+|L|ον ην δε σπηλαιον κ(αι)
+|L|λιθος επεκειτο επ αυ=
+|L|τω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τεθνηκο=
+|L|τος μαρθα κε̅ ηδη ο=
+|L|ζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|Ουκ ειπον σοι οτι εαν πι=
+|L|στευσεις οψη την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν
+|L|τον λιθον ου ην ο τεθνη=
+|L|κως κειμενος ο ουν
+|L|ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
+|L|μους ανω και ειπεν
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι
+|L|ηκουσας μου <V 42> καγω η=
+|L|δειν οτι παντοτε μου
+|L|ακουεις αλλα δια
+|L|τον οχλον τον περιεστω=
+|L|τα ειπον ινα πιστευ=
+|L|σωσιν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 43> και ταυτα
+|L|ειπων φωνη μεγα=
+|F 144r|
+|C 1|
+|L|λη εκραυγασεν λαζα=
+|L|ρε δευρο εξω <V 44> και εξηλ=
+|L|θεν το τεθνηκως δεδε=
+|L|μενος τους ποδας κ(αι)
+|L|τας χειρας κειριαις
+|L|και η οψεις αυτου σου=
+|L|δαριω περιεδεδετο
+|L|Λεγει αυτοις ο ις̅ λυσα=
+|L|τε αυτον και αφετε υ=
+|L|παγειν <V 45> πολλοι ουν
+|L|εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μα=
+|L|ριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επι=
+|L|στευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλ=
+|L|θον προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ει=
+|L|πον αυτοις οσα ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅ <V 47> συνη=
+|L|Γαγον ουν οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι συνε=
+|L|δριον κατα του ιυ̅ λε=
+|L|γοντες τι ποιουμεν
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πο=
+|L|λλα σημεια ποιει <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτον ουτως
+|L|παντες πιστευσωσιν
+|C 2|
+|L|εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται ρωμαιοι και αρου=
+|L|σιν ημων και τον το=
+|L|πον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων καια=
+|L|Φας αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου ειπεν
+|L|αυτοις υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθε οτι συμφερει
+|L|ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου
+|L|και μη ολον το εθνος
+|L|αποληται <V 51> τουτο δε
+|L|αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του
+|L|ενιαυτου εκεινου προ=
+|L|εφυτευσεν οτι εμελλεν
+|L|ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους μονον
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισ=
+|L|μενα συναγαγει εις εν
+|L|<V 53> Απ εκεινης ουν της ημε=
+|L|ρας εβουλευσαντο ινα
+|L|αποκτεινωσιν αυτον
+|L|<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|F 144v|
+|C 1|
+|L|περιεπατη εν τοις
+|L|ιουδαιοις αλλα α=
+|L|πηλθεν εκειθεν εις την
+|L|χωραν εγγυς της ερημου
+|L|εις εφραιμ λεγομενην
+|L|πολιν καιεκει διετρι=
+|L|βε μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 55> ην δε εγγυς
+|L|Το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι
+|L|εις ιεροσολυμα εκ της
+|L|χωρας προ του πασ=
+|L|χα ινα αγνισωσιν εαυ=
+|L|τους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εστηκωτες εν τω ι=
+|L|ερω τι δοκει υμιν οτι
+|L|ου μη ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι εν=
+|L|τολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστιν μηνηση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|Προ εξ ημερων του πασ=
+|L|χα ηλθεν εις βηθανι=
+|L|αν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν
+|C 2|
+|L|αυτω εκει δειπνον
+|L|και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των
+|L|ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα
+|L|λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστηκης πολυτιμου
+|L|ηλειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και ταις θριξιν αυ=
+|L|τοις εξεμαξεν αυτου
+|L|τους ποδας η δε οικι=
+|L|α ολη επληρωθη εκ
+|L|της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> Λεγει ουν εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ιουδας
+|L|σιμωνος ισκαριωτης
+|L|ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> [app][*]δια[\*][C]διατι[\C][\app] τουτο το
+|L|μυρον ουκ επραθη δια=
+|L|κοσιων δηναριων και
+|L|εδοθη πτωχοις <V 6> ει=
+|L|πεν δε τουτο ουχ οτι περι
+|L|των πτωχων εμελλεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσσοκο=
+|L|μον ειχεν και τα βα=
+|L|λλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες
+|F 145r|
+|C 1|
+|L|αυτην οτι εις την ημε=
+|L|ραν του ενταφιασ=
+|L|μου μου μετηρικεν αυ=
+|L|το <V 8> τους πτωχους γαρ
+|L|παντοτε εχετε μεθ ε=
+|L|αυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν
+|L|Οχλος πολυς εκ των ι=
+|L|ουδαιων οτι εκει εστιν
+|L|και ηλθον ου δια
+|L|τον ιν̅ μονον αλλ ινα
+|L|και τον λαζαρον ι=
+|L|δωσιν ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 10> εβουλευσαντο
+|L|δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον α=
+|L|ποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτων υπηγον
+|L|των ιουδαιων και επι=
+|L|στευον εις τον ιν̅ <V 12> τη ε=
+|L|παυριον οχλος πολυς
+|L|ο ελθων εις την εορτην
+|L|ακουσαντες οτι ερχε=
+|L|ται ο ις̅ εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 13> ελαβον τα βαι=
+|L|α των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις συναντη=
+|L|σιν αυτω και εκρα=
+|C 2|
+|L|ζον λεγοντες ωσα=
+|L|ννα ευλογημενος ο ερ=
+|L|χομενος εν ονοματι
+|L|κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον ε=
+|L|καθισεν επ αυτω κα=
+|L|θως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερ=
+|L|χεται καθημενος επι
+|L|πωλου ονου <V 16> ταυτα
+|L|δε ουκ εγνωσαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου το πρωτον
+|L|αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμ=
+|L|μενα και ταυτα εποι=
+|L|ησαν αυτω
+|L|<V 17> Εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν
+|L|εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δι=
+|L|α τουτο και υπηντησεν
+|L|αυτω ο οχλος οτι ηκου=
+|L|σαν τουτο αυτον πεποι=
+|L|ημεναι το σημειον
+|F 145v|
+|C 1|
+|L|<V 19> Οι ουν φαρισαιοι ειπον
+|L|προς εαυτους θεωρει=
+|L|τε οτι ουκ ωφελειτε ου=
+|L|δεν ιδε ο κοσμος ολος
+|L|οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ
+|L|των αναβαινοντων εις
+|L|ιεροσολυμα ινα προσ=
+|L|κυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> Ουτοι ουν προσηλθω φι=
+|L|λιππω τω απο βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λε=
+|L|γοντες κε̅ θελομεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φι=
+|L|λιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν αν=
+|L|δρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅
+|L|απεκρηθη λεγων αυτοις
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του σι=
+|L|του πεσων εις την γην
+|L|αποθανη αυτος μονο
+|L|μενει εαν δε αποθα=
+|L|νη πολυν καρπον φερει
+|C 2|
+|L|<V 25> Ο φιλων την ψυχην αυ=
+|L|του απολεσει αυτην
+|L|και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω του=
+|L|τω εις ζωην αιωνιον
+|L|φυλαξει αυτην <V 26> εαν
+|L|τις εμοι διακονη εμοι
+|L|ακολουθειτω και ο=
+|L|που ειμι εγω εκει και
+|L|ο διακονος ο εμος εστω
+|L|εαν τις εμοι διακονει
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+|L|μου ο εν τοις ου̅νοις
+|L|<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν
+|L|ταυτην
+|L|<V 28> Πε̅ρ αγιε δοξασον σου
+|L|τον υιον ηλθεν ουν
+|L|φωνει εκ του ου̅νου και
+|L|εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας
+|L|ελεγεν βροντην γεγο=
+|L|νεναι αλλοι ελεγον
+|L|οτι αγγελος αυτω λελα=
+|F 146r|
+|C 1|
+|L|ληκεν <V 30> απεκρηθι ο
+|L|ις̅ και ειπεν ου δι ε=
+|L|με αυτη η φωνη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας
+|L|<V 31> νυν κρισις εστιν του
+|L|κοσμου τουτου νυν
+|L|ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησε=
+|L|ται εξω <V 32> και εγω αν υψω=
+|L|θω εκ της γης παν=
+|L|τας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελε=
+|L|γε σημαινων ποιω θα=
+|L|νατω εμελλεν απο=
+|L|θνησκειν <V 34> απεκριθη
+|L|αυτω ο οχλος ημεις
+|L|ηκουσαμεν εκ του νο=
+|L|μου οτι ο χς̅ εις τον αι=
+|L|ωνα μενει και πως
+|L|συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ετι χρονον
+|L|μικρον το φως εν υμιν
+|L|εστιν περιπατειτε ε=
+|L|ως εχετε ινα μη σκο=
+|L|τια υμας καταλαβη
+|C 2|
+|L|και ο περιπατων εν τη
+|L|σκοτια ουκ οιδεν που
+|L|υπαγει <V 36> εως το φως
+|L|Εχετε πιστευετε εις το
+|L|φως ινα υιοι φωτος γε=
+|L|νησθε ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε σημεια
+|L|αυτου πεποιηκοτος εμ=
+|L|προσθεν αυτων ουκ ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον <V 38> ινα
+|L|ο λογος ησαιου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσεν τη ακοη ημων
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι
+|L|απεκαλυφθη <V 39> δια
+|L|τουτο ουκ εδυναντο πι=
+|L|στευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλ=
+|L|μους και επωρωσεν
+|L|αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ιδωσι τοις ο=
+|L|φθαλμοις και τοις
+|L|ωσιν ακουσωσιν και
+|L|νοησωσι τη καρδια
+|L|και επιστρεψουσι και ι=
+|F 146v|
+|C 1|
+|L|ασομαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ιδε
+|L|την δοξαν του θυ̅ και
+|L|ελαλησε περι αυτου
+|L|<V 42> Ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους
+|L|ουκ ομολογουν ινα μη
+|L|αποσυναγωγοι γενων=
+|L|ται <V 43> ηγαπησαν γαρ την
+|L|δοξαν των αν̅ων μα=
+|L|λλον υπερ την δοξαν του
+|L|θυ̅ <V 44> ο δε ις̅ εκραζε
+|L|και ελεγεν ο πιστευων
+|L|εις εμε ου πιστευει ει=
+|L|ς εμε αλλ εις τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 45> και ο θεωρων
+|L|εμε θεωρει τον αποστει=
+|L|λαντα με <V 46> εγω φως
+|L|Εις τον κοσμον εληλυθα
+|L|ινα πας ο πιστευων
+|L|εις εμε εν τη σκοτια
+|L|με μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουση των ρημα=
+|L|των και μη φυλαξη
+|L|εγω ου κρινω αυτον ου
+|L|γαρ ηλθον ινα κρινω
+|C 2|
+|L|τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον
+|L|<V 48> Ο αθετων εμε και μη λα=
+|L|μβανων τα ρηματα μου
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογος ον ελαλησα ε=
+|L|κεινος κρινει αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 49> οτι
+|L|εγω απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|λαλησα αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην δεδοκεν τι ει=
+|L|πω και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη εστιν αιωνιος α
+|L|ουν εγω λαλω καθως
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ
+|L|ουτος λαλω
+|L|<K 13> <V 1> Προ δε της εορτης του πασ=
+|L|χα ειδως ο ις̅ οτι ηλ=
+|L|θεν αυτου η ωρα ινα με=
+|L|ταβη εκ του κοσμου
+|L|τουτου προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδιους
+|L|τους εν τω κοσμω ει=
+|L|ς τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> Και δειπνου γενομενου
+|L|του διαβολου ηδη εκ=
+|F 147r|
+|C 1|
+|L|βληκοτος εις την καρ=
+|L|διαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|του ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> Ειδως δε ο ις̅ οτι παντα
+|L|δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ ει=
+|L|ς τας χειρας κ(αι) οτι απο
+|L|θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρε=
+|L|ται εκ του δειπνου και
+|L|τιθησιν τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν
+|L|[app][*]διεζωσεν[\*][C]&om;[\C][\app] εαυ=
+|L|τον <V 5> ειτα λαβων υδωρ
+|L|βαλλει εις τον νιπτηρα
+|L|και ηρξατο νιπτην τους
+|L|ποδας των μαθητων
+|L|και εκμασσειν τω λεντι=
+|L|ω ω ην διεζωσμενος
+|L|<V 6> ερχεται ουν προς σιμω=
+|L|να πετρον και λεγει
+|L|αυτω εκεινος κε̅ συ
+|L|μου νιπτης τους πο=
+|L|δας <V 7> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτω ο εγω
+|L|ποιω συ ουκ οιδας αρ=
+|L|τι γνωσει δε μετα ταυ=
+|L|τα <V 8> λεγει αυτω ο πε=
+|C 2|
+|L|τρος ου μη μου νιψης
+|L|τους ποδας εις τον αι=
+|L|ωνα απεκριθη αυ=
+|L|τω ο ις̅ εαν μη νιψω σε
+|L|ουκ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μου μονον α=
+|L|λλα και τας χειρας μου
+|L|και την κεφαλην <V 10> λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ ο λελουσ=
+|L|μενος ου χρειαν εχει ειμι
+|L|τους ποδας νιψασθαι
+|L|εστιν καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι εστε
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|Γαρ τον παραδιδοντα
+|L|αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι
+|L|εστε
+|L|<V 12> Οτε ουν ενιψεν αυτων
+|L|τους ποδας και ελα=
+|L|βε τα ιματια αυτου
+|L|αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκε=
+|L|Τε τι πεπειηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο
+|F 147v|
+|C 1|
+|L|κς̅ και ο διδασκαλος
+|L|και καλως λεγετε ει=
+|L|μι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενι=
+|L|ψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος
+|L|και υμεις οφειλετε α=
+|L|λληλων νιπτειν τους
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα
+|L|γαρ δεδωκα υμιν ινα
+|L|καθως εγω πεποιηκα
+|L|υμιν και υμεις ποιει=
+|L|τε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαντος
+|L|αυτον <V 17> οι ταυτα οι=
+|L|δατε μακαριοι εστε
+|L|εαν ποιητε αυτα
+|L|<V 18> Ου περι παντων υμων
+|L|λεγων εγω γαρ οιδα
+|L|ους εξελεξαμην αλλ ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη
+|L|Ο τρωγων μετ εμου τον
+|L|αρτον επηρεν επ ε=
+|L|με την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|C 2|
+|L|προ του γενεσθαι
+|L|ινα οταν γενητε πι=
+|L|στευσηται οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο λαμ=
+|L|βανων εαν τινα πεμ=
+|L|ψω εμε λαμβανει
+|L|ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|Ειπων ο ις̅ εταρα=
+|L|χθη τω πν̅ι και εμαρ=
+|L|τυρισεν και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι εις εξ υμων
+|L|παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|Βλεπον ουν εις αλλη=
+|L|λους οι μαθηται αυ=
+|L|του απορουντες
+|L|περι τινος λεγει <V 23> ην
+|L|δε ανακειμενος εις
+|L|εκ των μαθητων αυ=
+|L|του εν τω κολπω του
+|L|ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευειν ουν [app][ill]τωτω[\ill][C]τουτω[\C][\app] σι=
+|L|μων πετρος πει=
+|L|θεσθε τις αν ειη περι
+|L|ου λεγει <V 25> επιπεσων
+|F 148r|
+|C 1|
+|L|ουν εκεινος ουτως ε=
+|L|πι το στηθος του ιυ̅ λε=
+|L|γει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> Αποκρινεται αυτω ο ις̅
+|L|και λεγει εκεινος εστιν
+|L|ω εγω εμβαψας το ψω=
+|L|μιον επιδωσω και
+|L|εμβαψας το ψωμιον δι=
+|L|δωσιν ιουδα σιμωνι
+|L|τω ισκαριωτη <V 27> και
+|L|μετα το ψωμιον το=
+|L|τε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν
+|L|Αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποι=
+|L|ησον ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των
+|L|συν ανακειμενων πρ(ο)
+|L|τι ειπεν αυτω <V 29> τινες
+|L|Γαρ εδοκουν επει το
+|L|γλωσσοκωμον ειχεν
+|L|ιουδας οτι λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χρειαν εχομεν εις
+|L|την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινος εξηλθεν ευ=
+|L|θεως ην δε νυξ <V 31> οτε
+|C 2|
+|L|ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|Νυν εδοξασθη ο υιος του
+|L|αν̅ου και ο θς̅ εδοξα=
+|L|σθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω και ο θς̅
+|L|δοξασει αυτον εν εαυτω
+|L|και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον χρο=
+|L|νον μεθ υμων ειμι
+|L|ζητησετε με και
+|L|καθως ειπεν τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι οπου ε=
+|L|γω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν και
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εν=
+|L|τολην καινην διδομι
+|L|υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω
+|L|Γνωσονται παντες
+|L|οτι εμοι μαθηται ε=
+|L|στε εαν αγαπην εχετε
+|L|εν αλληλοις <V 36> λεγει
+|L|αυτω σιμων πετρος
+|L|Κε̅ που υπαγεις α=
+|L|πεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|Οπου εγω υπαγω ου
+|L|δυνασε μοι νυν ακο=
+|L|λουθησαι υστερον
+|F 148v|
+|C 1|
+|L|δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι
+|L|σοι ακολουθησαι αρ=
+|L|τι την ψυχην μου υπερ
+|L|σου θησω <V 38> αποκρινε=
+|L|ται ο ις̅ την ψυχην σου
+|L|υπερ εμου θησεις α=
+|L|μην αμην λεγω σοι ου
+|L|μη αλεκτωρ φωνησει
+|L|εως ου τρις απαρνη=
+|L|σει με <K 14> <V 1> μη ταρα=
+|L|Σσεσθω υμων καρδια
+|L|πιστευετε εις τον θν̅
+|L|και εις εμε πιστευετε
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+|L|μου μοναι πολλαι ει=
+|L|σιν ει δε μη ειπον
+|L|αν υμιν οτι πορευο=
+|L|μαι ετοιμασαι τοπον
+|L|υμιν <V 3> και εαν πο=
+|L|ρευθω και ετοιμασω
+|L|τοπων υμιν πα=
+|L|λιν ερχομαι και πα=
+|L|ραληψομαι υμας προ(ς)
+|L|εμαυτον ινα οπου
+|L|ειμι εγω και υμεις ε=
+|L|κει ητε <V 4> και οπου υ=
+|C 2|
+|L|παγω οιδατε και την
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ου=
+|L|κ οιδαμεν που υπα=
+|L|γεις και πως δυνα=
+|L|μεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω
+|L|ειμι η οδος και η αλη=
+|L|θεια και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον
+|L|πρ̅α ει μι δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και
+|L|τον πρ̅α μου εγνω=
+|L|κειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον
+|L|και εωρακατε αυτον
+|L|<V 8> Λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον
+|L|πρ̅α και αρκει ημιν
+|L|<V 9> Λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
+|L|τον χρονον μεθ υμον
+|L|ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εω=
+|L|ρακε τον πρ̅α και
+|L|πως συ λεγεις δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν
+|F 149r|
+|C 1|
+|L|τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι εστιν τα ρημα=
+|L|Τα α εγω υμιν λαλω α=
+|L|π εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων
+|L|αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι εστιν ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο πι=
+|L|στευων εις εμε τα εργα
+|L|α εγω ποιω κακεινο(ς)
+|L|ποιησει και μειζω=
+|L|να τουτον ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευομαι <V 13> και
+|L|ο τι αν αιτησητε εν τω
+|L|ονοματι μου τουτω ποι=
+|L|ησω ινα δοξασθη ο
+|L|πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι
+|L|αιτησητε με εν τω ονο=
+|L|ματι μου εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας
+|L|εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> και εγω ερω=
+|L|τησω τον πρ̅α και α=
+|C 2|
+|L|λλον παρακλητον δω=
+|L|σει υμιν ινα μενει με=
+|L|θ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου θεω=
+|L|ρει αυτο ουδε γινωσ=
+|L|κει αυτο υμεις δε γι=
+|L|νωσκετε αυτο οτι
+|L|παρ υμιν μενει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φισω υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας
+|L|<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος
+|L|με ουκ ετι θεωρει υ=
+|L|μεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη
+|L|ημερα γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου
+|L|και υμεις εν εμοι κα=
+|L|γω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|Τας εντολας μου και
+|L|τηρων αυτας εκεινος
+|L|εστιν ο αγαπων με ο
+|L|δε αγαπων με αγαπη=
+|L|θησεται υπο του πρ̅ς
+|L|μου και εγω αγαπη=
+|F 149v|
+|C 1|
+|L|σω αυτον και εμφα=
+|L|νισω αυτω εμαυτω
+|L|<V 22> Λεγει αυτω ιουδας ου=
+|L|χ ο ισκαριωτης κε̅
+|L|και τι γεγονεν οτι ημι(ν)
+|L|μελλεις εμφανιζειν
+|L|εαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω ε=
+|L|αν τις αγαπα με
+|L|τον λογον μου τηρηση
+|L|και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα
+|L|και μονην παρ αυτω
+|L|ποιησωμεθα<V 24> ο μη
+|L|αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει κ(αι)
+|L|ο λογος ον ακουετε
+|L|ουκ εστιν εμος αλλα
+|L|του πεμψαντος με
+|L|<V 25> Ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν παρ υμιν με=
+|L|νων <V 26> ο δε παρακλη=
+|L|τος το πν̅α το αγιον
+|L|ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω
+|L|ονοματι μου εκεινος
+|L|υμας διδαξει παν=
+|L|τα
+|C 2|
+|L|και υπομνησει υμας
+|L|παντα α ειπον υμιν
+|L|<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν
+|L|ειρηνην την εμην διδω
+|L|υμιν ου καθως ο κοσ=
+|L|μος διδωσιν εγω δι=
+|L|δωμι υμιν μη
+|L|Ταρασσεσθω υμων η
+|L|καρδια μηδε δειλια=
+|L|τω <V 28> ηκουσατε οτι ε=
+|L|γω ειπον υμιν υπαγω
+|L|και ερχομαι προς υ=
+|L|μας ηγαπατε με
+|L|εχαρητε αν οτι εγω
+|L|πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ
+|L|μου μειζων μου εστιν
+|L|<V 29> Και νυν ειρηκα υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν <V 30> ουκ ετι πο=
+|L|λλα λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχεται γαρ ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου και
+|L|εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α
+|F 150r|
+|C 1|
+|L|και καθως ενετειλατο
+|L|μοι ο πη̅ρ ουτως ποι=
+|L|ω εγειρεσθε αγωμεν εν=
+|L|τευθεν
+|L|<K 15> <V 1> Εγω ειμι η αμπελος η
+|L|αληθινη και ο πη̅ρ
+|L|μου ο γεωργος εστιν
+|L|<V 2> παν κλημα εν εμοι μη
+|L|φερον καρπον αιρει
+|L|αυτο και παν το καρ=
+|L|πον φερον καθερει αυ=
+|L|το ινα πλειονα καρ=
+|L|πον φερει <V 3> ηδει και υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαλη=
+|L|κα υμιν <V 4> μεινατε εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν κα=
+|L|θως γαρ το κλημα ου
+|L|δυναται καρπον φε=
+|L|ρειν αφ εαυτου εαν
+|L|μη μεινη εν τη αμπε=
+|L|λω ουτως ουδε υ=
+|L|μεις εαν μη εν εμοι
+|L|μεινητε <V 5> εγω ειμι
+|L|η αμπελος υμεις
+|L|τα κληματα ο
+|L|μενων εν υμιν κα=
+|L|γω εν αυτω ουτως
+|L|Φερει καρπον πολυν
+|C 2|
+|L|οτι χωρις εμου ου δυ=
+|L|νασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μεινη εν ε=
+|L|μοι εβληθη εξω ω=
+|L|ς το κλημα και εξηραν=
+|L|θη και συναγουσιν
+|L|αυτο και εις το πυρ
+|L|βαλλουσι και καιετε
+|L|<V 7> Εαν μεινητε εν εμοι
+|L|και τα ρηματα μου
+|L|εν ειμιν μεινη ο ε=
+|L|αν θελητε αιτησα=
+|L|σθε και γενησεται υ=
+|L|μιν <V 8> εν τουτω
+|L|Εδοξασθη ο πη̅ρ μου
+|L|ινα καρπον πολυν
+|L|Φερειτε και γενησεσθε
+|L|εμοι μαθηται <V 9> κα=
+|L|θως ηγαπησεν με ο
+|L|πη̅ρ καγω ηγαπησα
+|L|υμας μεινατε εν τη
+|L|αγαπη τη εμοι <V 10> εαν
+|L|τας εντολας μου τη=
+|L|ρησητε μενειτε εν
+|L|τη αγαπη μου κα=
+|L|θως εγω τας εντο=
+|L|λας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και με=
+|L|νω αυτου εν τη αγαπη
+|F 150v|
+|C 1|
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν ινα η χαρα η ε=
+|L|μοι εν υμιν μεινη
+|L|και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη δε εστιν
+|L|η εντολη η εμη ινα
+|L|αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υ=
+|L|μας <V 13> μειζωνα ταυ=
+|L|Της αγαπην ουδεις εχει
+|L|ινα τις την ψυχην αυ=
+|L|του θη υπερ των φι=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις
+|L|Φιλοι μου εστε εαν ποι=
+|L|ειτε α εγω εντελλο=
+|L|μαι υμιν <V 15> ουκετι
+|L|υμας λεγω δουλους
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδε
+|L|τι ποιει ο κς̅ αυτου
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου
+|L|εγνωρισα υμιν <V 16> ου=
+|L|χ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας ινα υμεις
+|L|υπαγητε και πο=
+|L|λυν καρπον φερειτε
+|L|και ο καρπος υμων
+|C 2|
+|L|μενει και ο τι αν αιτη=
+|L|σειτε τον πρ̅α εν τω
+|L|ονοματι μου τουτω
+|L|ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υιω
+|L|<V 17> Ταυτα εντελλομαι υ=
+|L|μιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσμος
+|L|υμας μισει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρω=
+|L|τον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε
+|L|ο κοσμος αν το ιδιον
+|L|εφιλει οτι δε εκ του
+|L|κοσμου ουκ εστε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας
+|L|εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μισει υμας ο κοσ=
+|L|μος <V 20> μνημονευετε
+|L|του λογου ου εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υ=
+|L|μας διωξουσιν ει
+|L|τον λογον μου ετηρισαν
+|L|και τον υμετερον τη=
+|L|ρησουσιν <V 21> αλλα ταυ=
+|L|Τα παντα ποιησουσιν
+|L|υμιν δια το ονομα μου
+|F 151r|
+|C 1|
+|L|οτι ουκ οιδασι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον
+|L|και ελαλησα αυτοις α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασι ουκ ε=
+|L|χουσι περι της αμαρ=
+|L|τιας αυτων <V 23> ο εμε
+|L|μισων και τον πρ̅α μου
+|L|μισει <V 24> ει τα εργα μη
+|L|εποιησα εν αυτοις α
+|L|ουδεις αλλος εποιησεν
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρακασι
+|L|και μεμισηκασι και
+|L|εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λο=
+|L|γος ο γεγραμμενος εν
+|L|τω νομω αυτων οτι ε=
+|L|μισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρα=
+|L|κλητος ον εγω πεμψω
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς
+|L|το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκ=
+|L|πορευετε εκεινος μαρ=
+|L|τυρισει περι εμου <V 27> και
+|L|υμεις δε μαρτυρειτε
+|L|Οτι απ αρχεις μετ εμου
+|L|εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα μη σκαν=
+|C 2|
+|L|δαλισθητε <V 2> αποσυνα=
+|L|γωγους ποιησωσουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται
+|L|Ωρα ινα πας ο αποκτει=
+|L|νας υμας δοξη λατρει=
+|L|αν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν
+|L|υμιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδι εμε <V 4> α=
+|L|λλα ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα οταν ελθη η
+|L|ωρα αυτων μνημονευ=
+|L|σητε οτι εγω ειπον υμιν
+|L|Ταυτα δε υμιν εξ αρχης
+|L|ουκ ειπον οτι μεθ υ=
+|L|μων ημιν <V 5> νυν δε υ=
+|L|παγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με και ουδεις
+|L|Εξ υμων ερωτα με που
+|L|υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν
+|L|υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> Αλλ εγω την αληθειαν
+|L|λεγω υμιν συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελ=
+|L|θω εαν γαρ εγω μη
+|L|απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται
+|L|προς υμας εαν
+|F 151v|
+|C 1|
+|L|δε πορευθω εγω
+|L|πεμψω αυτον προς
+|L|υμας <V 8> και ελθων ε=
+|L|κεινος ελεγξει τον
+|L|κοσμον περι αμαρ=
+|L|τιας και περι δι=
+|L|καιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πι=
+|L|στευουσιν εις εμε <V 10> πε=
+|L|ρι δικαιοσυνης δε ο=
+|L|τι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι
+|L|θεωρειτε με <V 11> περι
+|L|δε κρισεως οτι ο
+|L|αρχων του κοσμου
+|L|τουτου κεκριται
+|L|<V 12> ετι πολλα εχω λε=
+|L|γειν υμιν αλλ ου δυ=
+|L|νασθε βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελθη ε=
+|L|κεινος το πν̅α της
+|L|αληθειας οδηγησει
+|L|υμας εις πασαν την
+|L|αληθειαν ου
+|L|Γαρ λαλησει αφ εαυτου
+|L|αλλ οσα αν ακουση
+|L|λαλησει και τα ερ=
+|L|χομενα αναγγελει
+|L|υμιν <V 14> εκεινος εμε
+|C 2|
+|L|δοξασει οτι εκ του ε=
+|L|μου ληψετε και ανα=
+|L|γγελει υμιν
+|L|<V 15> Παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου
+|L|λαμβανει και αναγγε=
+|L|λει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και
+|L|οψεσθε με οτι υπα=
+|L|γω προς τον πρ̅α
+|L|<V 17> ειπον ουν εκ των μα=
+|L|θητων αυτου προς α=
+|L|λληλους τι εστι του=
+|L|το ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρειτε
+|L|με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθε με και ο=
+|L|τι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> Ελεγον ουν τι εστιν του=
+|L|το το μικρον ουκ οι=
+|L|δαμεν τι λαλει <V 19> εγνω
+|L|Ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυ=
+|L|τον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι τουτου
+|L|ζητειτε μετ αλληλων
+|L|Οτι ειπον μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και
+|L|παλιν μικρον και
+|F 151v+|
+|L|&lac; {16.20-17.10}
+|F 152r-|
+|L|<K 17> <V 11> &lac;
+|F 152r|
+|C 1|
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυ=
+|L|τους εν τω ονοματι σου
+|L|Ω δεδωκας μοι ινα
+|L|ωσιν εν καθως ημεις
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ε=
+|L|τηρουν αυτους εν τω ο=
+|L|νοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι εφυλαξα
+|L|και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υι=
+|L|ος της απωλειας ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη
+|L|<V 13> νυν δε προς σε ερχο=
+|L|μαι και ταυτα λα=
+|L|λω εν τω κοσμω ινα
+|L|εχωσι την χαραν πε=
+|L|πληρωμενην επ αυ=
+|L|τοις <V 14> εγω δε=
+|L|δωκα αυτοις τον λο=
+|L|γον σου και ο κοσμος
+|L|εμισησεν αυτους οτι
+|L|ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|L|<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ ει=
+|L|σιν καθως εγω εκ
+|L|του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη
+|C 2|
+|L|αληθεια σου ο λογος ο σος
+|L|αληθεια εστιν <V 18> καθως
+|L|Εμε απεστειλας εις τον
+|L|κοσμον καγω αποστε=
+|L|λλω αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγι=
+|L|αζω εμαυτον ινα
+|L|ωσιν και αυτοι ηγιασ=
+|L|μενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερω=
+|L|τω μονων αλλα και
+|L|περι των πιστευοντων
+|L|δια του λογου αυτων εις
+|L|εμε <V 21> ινα παντες εν
+|L|ωσιν καθως συ πε̅ρ ε=
+|L|ν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ω=
+|L|σιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 22> και εγω την δοξαν
+|L|ην δεδωκας μοι δεδοκα
+|L|αυτοις ινα ωσιν εν
+|L|καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσιν τετελει=
+|L|ωμενοι εις εν και ινα
+|L|γινωσκει ο κοσμος ο=
+|L|τι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους
+|L|καθως εμε ηγαπησας
+|F 152v|
+|C 1|
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι
+|L|θελω ινα οπου ειμι ε=
+|L|γω κακεινοι ωσι μετ ε=
+|L|μου ινα θεωρωσι την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδω=
+|L|κας μοι οτι ηγαπησας
+|L|με προ καταβολης κοσ=
+|L|μου <V 25> πε̅ρ δικαιε και
+|L|Ο κοσμος σε ουκ εγνω ε=
+|L|γω δε σε εγνων και ου=
+|L|τοι εγνωσαν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου
+|L|και γνωρισω ινα η αγα=
+|L|πη ην ηγαπησας με εν
+|L|αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> Ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλ=
+|L|θεν συν τοις μαθηταις
+|L|αυτου περαν του χειμα=
+|L|ρρου των κεδρων οπου
+|L|ην κηπος εις ον εισηλ=
+|L|θεν αυτος και οι μαθη=
+|L|ται αυτου <V 2> ηδει
+|L|Δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον τον τοπον
+|L|οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθη=
+|L|των αυτου <V 3> ο ουν ιου=
+|L|δας λαβων ολην την σπει=
+|L|ραν και εκ των αρχιερε=
+|L|ων και φαρισαιων υπη=
+|C 2|
+|L|ρετας ερχεται εκει με=
+|L|τα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων
+|L|<V 4> Ο δε ις̅ ιδων παντα ερχο=
+|L|μενα επ αυτον εξελ=
+|L|θων ειπεν αυτοις τι=
+|L|να ζητειτε <V 5> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ιν̅ τον
+|L|ναζωραιον λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ειστηκει δε και ιουδας
+|L|ο παραδιδους αυτον
+|L|μετ αυτων <V 6> ως ειπεν
+|L|αυτοις οτι εγω ειμι
+|L|απηλθον εις τα οπι=
+|L|σω και επεσον χα=
+|L|μαι <V 7> παλιν ουν επη=
+|L|ρωτησεν αυτους τινα
+|L|ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|<V 8> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ ειπον υμιν οτι ε=
+|L|γω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|L|τειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα ο λογος
+|L|πληρωθη ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυ=
+|L|των ουδενα <V 10> σιμων
+|L|Ουν πετρος εχων μα=
+|L|χαιραν ειλκυσεν αυτην
+|F 153r|
+|C 1|
+|L|και επαισε τον του αρχι=
+|L|ερεως δουλον και απε=
+|L|κοψεν αυτου το ωτιον το
+|L|δεξιον ην δε ονομα τω
+|L|δουλω εκεινω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν σου
+|L|εις την θηκην αυτης το
+|L|Ποτηριον ο δεδωκαν μοι
+|L|ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+|L|<V 12> Η ουν σπειρα και ο χιλι=
+|L|αρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελα=
+|L|βον τον ιν̅ και εδησαν
+|L|αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιε=
+|L|ρευς του ενιαυτου εκει=
+|L|νου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις
+|L|ιουδαιοις οτι συμφερει
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκο=
+|L|Λουθει δε τω ιυ̅ σιμων
+|L|πετρος και ο αλλος μα=
+|L|θητης ο δε μαθητης
+|L|εκεινος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει και συνεισηλ=
+|L|θε τω ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερεως <V 16> ο δε
+|C 2|
+|L|πετρος ειστηκει προς
+|L|την θυραν εξω εξηλ=
+|L|θεν ουν ο μαθητης ε=
+|L|κεινος ος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και ειση=
+|L|γαγε τον πετρον <V 17> λε=
+|L|γει ουν η παιδισκη η θυ=
+|L|ρωρος τω πετρω μη
+|L|και συ εκ των μαθητων
+|L|ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ει=
+|L|στηκεισαν δε οι δουλοι και
+|L|οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες
+|L|οτι ψυχος ην και εθερμε=
+|L|νοντο ην δε μετ αυτων
+|L|και ο πετρος εστως και
+|L|θερμενομενος <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτησε τον
+|L|ιν̅ περι των μαθητων
+|L|αυτου και περι της δι=
+|L|δαχης αυτου <V 20> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσ=
+|L|μω εγω παντοτε
+|L|εδιδαξα εν συναγωγη
+|L|και εν τω ιερω οπου
+|L|παντες οι ιουδαιοι συ=
+|L|νερχονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν
+|F 153v|
+|C 1|
+|L|<V 21> τι με επερωτας ε=
+|L|ρωτισον τους ακηκοω=
+|L|τας τι ελαλησα αυ=
+|L|τοις ιδε ουτοι οιδασιν
+|L|α ειπον εγω <V 22> ταυτα
+|L|δε ειποντος εις
+|L|Των υπηρετων παρεστη=
+|L|κως εδωκε ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως
+|L|αποκρινη τω αρχιερει
+|L|<V 23> Ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κα=
+|L|κως ελαλησα μαρτυ=
+|L|ρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο
+|L|αννας δεδεμενον προ(ς)
+|L|καιαφαν τον αρχιε=
+|L|ρεα <V 25> ην δε σιμων πε=
+|L|Τρος εστως και θερμε=
+|L|νομενος ειπον ουν
+|L|αυτω μη και συ εκ τω(ν)
+|L|μαθητων αυτου ει
+|L|ηρνησατο ουν εκεινος
+|L|και ειπεν ουκ ειμι
+|L|<V 26> Λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγ=
+|L|γενης ων ου απεκο=
+|L|ψε πετρος το ωτιον
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν
+|L|τω κηπω μετ αυτου
+|C 2|
+|L|<V 27> παλιν ουν ο πετρος
+|L|ηρνησατο και ευθε=
+|L|ως αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σε
+|L|<V 28> Αγουσιν ουν τον ιν̅ απο
+|L|του καιαφα εις το πραι=
+|L|τοριον ην δε πρωι
+|L|Και αυτοι ουκ εισηλθον
+|L|εις το πραιτοριον ι=
+|L|να μη μιανθωσιν
+|L|αλλ ινα φαγωσι το
+|L|πασχα <V 29> εξηλ=
+|L|Θεν ουν ο πιλατος
+|L|προς αυτους εξω
+|L|και ειπεν τινα κα=
+|L|τηγοριαν φερεται
+|L|κατα του αν̅ου του=
+|L|του <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει
+|L|μι ην ουτος κακο=
+|L|ποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυ=
+|L|τον <V 31> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο πιλατος
+|L|Λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον
+|L|υμων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+|L|ξεστιν αποκτειναι
+|F 154r|
+|C 1|
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος
+|L|του ιυ̅ πληρωθη ον ει=
+|L|πεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν απο=
+|L|θνησκειν <V 33> εισηλθεν
+|L|Ουν παλιν εις το πραιτω=
+|L|ριον ο πιλατος και ε=
+|L|φωνησε τον ιν̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ αφ ε=
+|L|αυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλοι σοι ειπαν περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πι=
+|L|Λατος μητι εγω ιουδαι=
+|L|ος ειμι το εθνος το
+|L|σον και οι αρχιερεις πα=
+|L|ρεδωκαν σε εμοι τι
+|L|εποιησας <V 36> απεκριθη
+|L|ο ις̅ η βασιλεια η εμη
+|L|ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου ην η βασι=
+|L|λεια η εμοι οι υπηρε=
+|L|ται οι εμοι ηγωνιζον=
+|L|το αν ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις
+|L|νυν δε η βασιλεια η ε=
+|L|μοι ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> Ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|C 2|
+|L|λατος ουκουν βασι=
+|L|λευς ει συ απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ συ λεγεις οτι
+|L|βασιλευς ειμι εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι
+|L|και εις τουτο εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον ινα
+|L|μαρτυρησω τη αλη=
+|L|θεια πας ο ων εκ
+|L|της αληθειας ακουει
+|L|μου της φωνης <V 38> λε=
+|L|Γει αυτω ο πιλατος τι
+|L|εστιν αληθεια και του=
+|L|το ειπων παλιν
+|L|εξηλθεν προς τους ι=
+|L|ουδαιους και λεγει
+|L|αυτοις εγω ουδεμι=
+|L|αν αιτιαν ευρισκω εν
+|L|αυτω <V 39> εστιν δε συνη=
+|L|θεια υμιν ινα ενα
+|L|υμιν απωλυσω εν
+|L|τω πασχα βουλε=
+|L|σθε ουν απολυσω υ=
+|L|μιν των βασιλεα των
+|L|ιουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|γασαν ουν παντες
+|L|λεγοντες μη τουτον
+|L|αλλα τον βαραββαν
+|L|ην δε ο βαραββας λη=
+|L|στης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελα=
+|F 154v|
+|C 1|
+|L|βεν ο πιλατος τον
+|L|ιν̅ και εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον ε=
+|L|ξ ακανθων επεθηκαν
+|L|αυτων τη κεφαλη
+|L|και ιματιον πορφυ=
+|L|ρουν περιεβαλον αυ=
+|L|τον <V 3> και ηρχοντο προς
+|L|αυτον και ελεγον χαι=
+|L|ρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων και εδιδουν
+|L|αυτω ραπισματα
+|L|<V 4> Εξηλθεν ουν παλιν ο
+|L|πιλατος εξω και
+|L|λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα
+|L|γνωτε οτι εν αυτω ου=
+|L|χ ευρισκω αιτιαν ε=
+|L|<V 5> ξηλθεν ουν ο ις̅ εξω
+|L|Φορων τον ακανθινον
+|L|στεφανον και το πορ=
+|L|Φυρουν ιματιον και
+|L|Λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+|L|<V 6> Οτε ουν ιδον αυτον οι αρ=
+|L|χιερεις και οι υπηρε=
+|L|ται των ιουδαιων ε=
+|L|κραυγασαν λεγοντες
+|L|στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο
+|C 2|
+|L|πιλατος λαβετε
+|L|αυτον υμεις και στ̅ρω=
+|L|σατε εγω γαρ ουχ ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι και ειπαν
+|L|ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον η=
+|L|μων οφειλει αποθα=
+|L|νειν οτι υιον θυ̅ εαυ=
+|L|τον εποιησεν <V 8> ως
+|L|Ουν ηκουσεν τουτον τον
+|L|λογον ο πιλατος μα=
+|L|λλον εφοβηθη <V 9> και ει=
+|L|σηλθεν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλιν και λεγει
+|L|τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|Ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ ε=
+|L|δωκεν αυτω <V 10> λεγει αυ=
+|L|τω ο πιλατος εμοι
+|L|ου λαλεις ουκ οιδας
+|L|οτι εξουσιαν εχω στ̅ρω=
+|L|σαι σε και εξουσιαν ε=
+|L|χω απολυσαι σε <V 11> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω ουκ ειχες εξου=
+|L|σιαν ουδεμιαν κατ ε=
+|L|μου ει μη ην σοι δεδο=
+|L|μενον ανωθεν δια
+|L|τουτο ο παραδιδους
+|F 155r|
+|C 1|
+|L|με σοι μειζονα α=
+|L|μαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|ουν ο πιλατος εζητει
+|L|απολυσαι τον ιν̅ οι δε
+|L|ιουδαιοι εκραζον λε=
+|L|γοντες εαν τουτον α=
+|L|πολυσης ουκ ει φι=
+|L|λος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα εαυτων ποι=
+|L|ων αντιλεγει τω και=
+|L|σαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτων των
+|L|λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λε=
+|L|γομενον λιθοστρωτον
+|L|εβραιστη δε γαββαθα
+|L|<V 14> Ην δε παρασκευη του πασ=
+|L|χα ωρα ην ωσει εκτη
+|L|και λεγει τοις ιουδαι=
+|L|οις ιδε ο βασιλευς υ=
+|L|μων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|Λεγοντες αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον λεγει αυτοις
+|L|Ο πιλατος τον βασιλε=
+|L|α υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν ουν οι αρχιε=
+|L|ρεις ουκ εχομεν βα=
+|L|σιλεα ει μι καισαρα
+|L|<V 16> Τοτε ουν παρεδωκεν αυ=
+|L|τον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|C 2|
+|L|Οι δε παρελαβοντες
+|L|αυτον ηγαγον και επε=
+|L|θηκαν αυτω <V 17> τον στ̅ρον
+|L|και βασταζων αυτον
+|L|εξηλθεν εις τοπον λεγο=
+|L|μενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγετε εβραιστι γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον ε=
+|L|σ̅τρωσαν και μετ αυτου
+|L|αλλους δυο εντευθεν
+|L|και εντευθεν μεσον δε
+|L|τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και
+|L|τιτλον ο πιλατος και ε=
+|L|θηκεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον εβρα=
+|L|ιστη ρωμαιστι ελληνι=
+|L|στι ις̅ ο ναζωραιος
+|L|ο βασιλευς των ιουδαι=
+|L|ων <V 20> τουτον ουν τον
+|L|τιτλον πολλοι ανεγνω=
+|L|σαν των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην της πωλε=
+|L|ως ο τοπος οπου ε=
+|L|σ̅τρωθη ο ις̅ <V 21> ελεγον ουν
+|L|Τω πιλατω οι αρχιερεις
+|L|των ιουδαιων μη γρα=
+|L|Φε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων αλλ οτι εκει=
+|L|νος ειπεν βασιλευς ει=
+|L|μι των ιουδαιων <V 22> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο πιλατος
+|F 155v|
+|C 1|
+|L|ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> Οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελα=
+|L|βον τα ιματια αυτου
+|L|και εποιησαν τεσσαρα
+|L|μερει εκαστω στρατιω=
+|L|τι μερος τον δε χιτω=
+|L|να επει ην ο χιτων
+|L|αραφος εκ των ανω=
+|L|θεν υφαντος δι ολου
+|L|<V 24> ειπον προς αλληλους
+|L|μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν περι
+|L|αυτου τινος εσται ινα
+|L|η γραφη πληρωθη η
+|L|λεγουσα διεμερισαν=
+|L|το τα ιματια μου [app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|εαυτοις και επι τον
+|L|ιματισμον μου εβα=
+|L|λον κληρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν
+|L|<V 25> Ειστηκεισαν δε παρα
+|L|τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυ=
+|L|του και η αδελφη της
+|L|μρ̅ς αυτου μαρια η
+|L|του κλωπα και μα=
+|L|ρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και
+|L|και τον μαθητην παρε=
+|L|στωτα ον ηγαπα λε=
+|C 2|
+|L|γει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω μαθητη ιδε
+|L|η μη̅ρ σου και απ εκει=
+|L|νης της ημερας ελα=
+|L|βεν αυτην ο μαθητης
+|L|εις τα ιδια <V 28> μετα
+|L|τουτο ιδων ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα ηδη τετελεσθαι ι=
+|L|να πληρωθη η γραφη
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξος μεστον οι δε
+|L|πλησαντες σπογγον ο=
+|L|ξους μεταχολης και υ=
+|L|σσωπω περιθεντες
+|L|προσηνεγκαν αυτου το στο=
+|L|ματι <V 30> οτε ουν ελαβεν
+|L|ο ις̅ το οξος μετα της
+|L|χολης ειπεν τετελε=
+|L|σται και κλινας την
+|L|κεφαλην παρεδωκε
+|L|το πν̅α <V 31> οι ουν ιου=
+|L|δαιοι επει παρασκευη
+|L|ην ινα μη μεινη επι
+|L|του στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω ην
+|L|γαρ μεγαλη η ημερα
+|L|εκεινου του σαββα=
+|L|του ηρωτησαν τον
+|L|πιλατον ινα κατε=
+|L|αγωσιν αυτων τα σκε=
+|F 156r|
+|C 1|
+|L|λη και αρθωσιν <V 32> ηλθον
+|L|ουν στρατιωται και του
+|L|μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του
+|L|αλλου του συ̅νστρωθεν=
+|L|τος αυτω <V 33> επι δε τον
+|L|ιν̅ ελθοντες ως ιδον
+|L|αυτον ηδη τεθνηκοτα
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα
+|L|σκελη <V 34> αλλ εις των στρα=
+|L|τιωτων λογχη αυτου την
+|L|πλευραν ενυξεν και
+|L|ευθεως εξηλθεν αιμα
+|L|και υδωρ <V 35> και ω εωρα=
+|L|κως μεμαρτυρικεν
+|L|και αληθινη αυτου ε=
+|L|στιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι α=
+|L|ληθη λεγει ινα και υ=
+|L|μεις πιστευσητε <V 36> ε=
+|L|γενετο γαρ ταυτα ινα
+|L|η γραφη πληρωθη ο=
+|L|στουν ου συντριβησε=
+|L|ται αυτου <V 37> και παλιν
+|L|ετερα γραφη λεγει
+|L|Οψονται εις ον εξεκεν=
+|L|τησαν <V 38> μετα δε
+|L|Ταυτα ηρωτησε τον πι=
+|L|λατον ιωσηφ ο απο
+|L|αριμαθαιας ων μα=
+|L|θητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|C 2|
+|L|μενος δε δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη τω σωμα
+|L|του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν αυτω ο πιλατος
+|L|ηλθεν ουν και ηρε το σω=
+|L|μα του ιυ̅ <V 39> ηλθεν δε
+|L|και νικοδημος ο ελ=
+|L|θων νυκτος προς τον
+|L|ιν̅ το προτερον φερον
+|L|μιγμα σμυρνης και
+|L|αλωης ωσει λιτρας ε=
+|L|κατον <V 40> ελαβον ουν
+|L|Το σωμα του ιυ̅ και εδει=
+|L|σαν αυτον οθονιοις με=
+|L|τα των αρωματων
+|L|καθος εστι τοις ιουδαι=
+|L|οις ενταφιαζειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου
+|L|εσ̅τρωθη κηπος και
+|L|εν τω κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ω ουδεπω
+|L|ουδεις ετεθει <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην το μνημειον εθηκαν
+|L|τον ιν̅
+|L|<K 20> <V 1> Τη δε μια των σαββα=
+|L|των μαρια η μαγδαλη=
+|L|νη ερχεται πρωι ει=
+|L|ς το μνημειον σκοτιας
+|F 156v|
+|C 1|
+|L|ετι ουσης και βλε=
+|L|πει τον λιθον ηρμενον
+|L|εκ του μνημειου <V 2> τρε=
+|L|χει ουν και ερχεται προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και
+|L|προς τον αλλον μαθη=
+|L|την ον εφιλει ο ις̅ και
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον
+|L|κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που ε=
+|L|θηκαν αυτον <V 3> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πετρος και ο
+|L|αλλος μαθητης και ηρ=
+|L|χοντο εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου
+|L|και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμεν ταχιον
+|L|του πετρου και ηλθεν
+|L|πρωτος εις το μνημει=
+|L|ον <V 5> και παρακυψας βλε=
+|L|πει κειμενα τα οθωνι=
+|L|α ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πε=
+|L|τρος ακολουθων αυτω
+|L|και εισηλθεν εις το μνη=
+|L|μειον και θεωρει τα
+|L|οθωνια κειμενα <V 7> και
+|L|το σουδαριον ο ην ε=
+|L|πι της κεφαλης αυ=
+|L|του ου μετα των ο=
+|L|θωνιων κειμενον
+|C 2|
+|L|αλλα χωρις εντετυλι=
+|L|γμενον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και
+|L|ο αλλος μαθητης ο ελ=
+|L|θων πρωτος εις το μνη=
+|L|μειον και ιδεν και ε=
+|L|πιστευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ειδεισαν την γρα=
+|L|Φην οτι δει αυτον εκ νε=
+|L|κρων αναστηναι <V 10> α=
+|L|πηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μα=
+|L|θηται
+|L|<V 11> Μαρια δε ιστηκει προς
+|L|το μνημειον κλαιου=
+|L|σα εξω ως ουν εκλαι=
+|L|εν παρεκυψεν εις το μνη=
+|L|μειον <V 12> και θεωρει δυο
+|L|αγγελους εν λευκοις
+|L|καθεζομενους ενα
+|L|προς τη κεφαλη και
+|L|ενα προς τοις ποσιν
+|L|Οπου εκειτο το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυ=
+|L|τοι εκεινοι γυναι τι
+|L|κλαιεις λεγει αυτοις
+|L|Οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν
+|L|αυτον <V 14> και ταυτα ειπου=
+|L|σα εστραφη εις τα ο=
+|L|πισω και θεωρει τον
+|F 157r|
+|C 1|
+|L|ιν̅ εστωτα και ουκ ειδη
+|L|οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ γυναι τι κλαιοις
+|L|τινα ζητεις εκεινοι
+|L|δοκουσα οτι ο κυπου=
+|L|ρος εστιν λεγει αυτω
+|L|κε̅ ει συ εβαστασας
+|L|αυτον ειπε μοι που ε=
+|L|θηκας αυτον καγω αυ=
+|L|τον αρω <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει αυτω ρα=
+|L|βουνι ο λεγετε διδασ=
+|L|καλε και προς εδρα=
+|L|μεν αψασθαι αυτου
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου
+|L|απτου ουπω γαρ ανα=
+|L|βεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς
+|L|τους αδελφους μου
+|L|και ειπε αυτοις οτι
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α
+|L|μου και πρ̅α υμων
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υ=
+|L|μων <V 18> ερχεται ουν μαρι=
+|L|α η μαγδαληνη απαγγε=
+|L|λλουσα τοις μαθηταις
+|L|οτι εωρακε τον κν̅
+|L|και ταυτα ειπεν αυτη
+|C 2|
+|L|<V 19> Ουσης οψιας τη ημερα
+|L|εκεινη τη μια των σα=
+|L|ββατων και των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων
+|L|οπου ησαν οι μαθηται
+|L|συνηγμενοι δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη ει=
+|L|ς το μεσον και λεγει αυ=
+|L|τοις ειρηνη υμιν <V 20> κ(αι)
+|L|τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και
+|L|τους ποδας και την
+|L|πλευραν αυτου εχα=
+|L|ρησαν ουν οι μαθηται
+|L|ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|ειρηνη υμιν καθως
+|L|απεσταλκε με ο πη̅ρ
+|L|καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυ=
+|L|σησεν και λεγει αυτοις
+|L|Λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν
+|L|τινων αφητε τας α=
+|L|μαρτιας αφεωνται
+|L|αυτοις αν τινον κρα=
+|L|τειτε καικρατηντε
+|L|<V 24> Θωμας δε εις εκ των
+|L|δωδεκα ο λεγομενος
+|F 157v|
+|C 1|
+|L|διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ αυτων οτε ηλθεν
+|L|ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|τω οι αλλοι μαθηται
+|L|εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις ε=
+|L|αν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω
+|L|τον δακτυλον μου ει=
+|L|[ill]ς τον[\ill] τυπον των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα
+|L|μου εις την πλευραν
+|L|αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> Κ(αι) μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησα εσω οι
+|L|μαθηται αυτου και
+|L|θωμας μετ αυτων
+|L|ερχεται ο ις̅ των θυρων
+|L|κεκλεισμενων και ε=
+|L|στη εις το μεσον και ει=
+|L|πεν ειρηνη υμιν <V 27> ει=
+|L|τα λεγει τω θωμα
+|L|Φερε τον [ill]δα[\ill]κτυλον σου
+|L|ωδε και ιδε τας χειρας
+|L|μου και φερε την χει=
+|L|ρα σου και βαλε εις την
+|L|πλευραν μου και μη
+|L|γινου απιστος αλλα
+|C 2|
+|L|πιστος <V 28> απεκριθη
+|L|θωμας και ειπεν αυ=
+|L|τω ο κς̅ μου και ο
+|L|θς̅ μου <V 29> ειπεν δε αυ=
+|L|τω ο ις̅ οτι εωρακας
+|L|με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδον=
+|L|τες με και πιστευσαν=
+|L|τες <V 30> πολλα μεν ουν
+|L|και αλλα σημεια εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ενωπιον
+|L|των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι γεγραμμε=
+|L|να εν τω βιβλιω του=
+|L|τω <V 31> ταυτα δε γεγρα=
+|L|πται ινα πιστευ[ill]ση[\ill]=
+|L|τε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο
+|L|υιος του θυ̅ και ινα
+|L|πιστευοντες ζωην
+|L|αιωνιον εχειτε εν
+|L|τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21> <V 1> Μετα ταυτα εφανερω=
+|L|σεν εαυτον παλιν ο
+|L|ις̅ τοις μαθηταις
+|L|αυτου εγερθεις εκ νε=
+|L|κρων επι της θα=
+|L|λασσης της τιβερια=
+|L|δος εφανερωσε δε
+|L|ουτως <V 2> ησαν ομου
+|F 157v+|
+|L|&lac; {21.3-22.0}
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_merged.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,4386 @@
+|F 123r|
+|C 1|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελι=
+|L|ον κατα ιω̅
+|L|<K 1><V 1> Εν αρχη ην ο λογος
+|L|και ο λογος ην προς
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο
+|L|λογος <V 2> ουτος ην
+|L|εν αρχη προς τον θν̅
+|L|<V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγινετο και χωρις
+|L|αυτου εγενετο ουδε
+|L|εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω
+|L|ζωη ην και η ζωη
+|L|[ill]ην[\ill] το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτι=
+|L|α φαινει και η σκοτι=
+|L|α αυτον ου κατελα=
+|L|βεν <V 6> εγενετο αν̅ος
+|L|απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιωα=
+|L|ννης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα
+|L|μαρτυριση περι του
+|L|φωτος ινα παντες
+|L|πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρηση πε=
+|L|ρι του φωτος <V 9> ην το
+|C 2|
+|L|φωτ το αληθινον
+|L|ο φωτιζει παν[ill]τα[\ill]
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον
+|L|κοσμον <V 10> εν τω κ[ill]οσ[\ill]=
+|L|μω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και
+|L|ο κοσμος αυτον ουκ ε=
+|L|γνω <V 11> εις τα ιδια
+|L|ηλθεν και οι ιδιοι αυ=
+|L|τον ου παρελαβον
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+|L|εδωκεν αυτοις εξου=
+|L|σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν εις το
+|L|ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+|L|κ εξ αιματων ουδε
+|L|εκ θεληματος σαρκος
+|L|ουδε εκ θεληματος αν=
+|L|δρος αλλ εκ θυ̅ εγεννη=
+|L|θησαν <V 14> και ο λογος σαρξ
+|L|Εγενετω και εσκηνω=
+|L|σεν εν ημιν και εθεα=
+|L|σαμεθα την δοξαν αυ=
+|L|του δοξαν ως μονο=
+|L|γενους παρα πρ̅ς
+|L|πληρης χαριτος και
+|L|αληθειας <V 15> ιωαννης
+|L|Μαρτυρει περι αυτου
+|L|και εκεκραγε λεγων
+|L|ουτος ην ον ειπον ο
+|L|οπισω μ[ill]ου ερχο[\ill]μενο(ς)
+|F 123v|
+|C 1|
+|L|εμπροσθεν μου γε=
+|L|γονεν οτι πρωτος
+|L|μου ην <V 16> και εκ του πλη=
+|L|ρωματος αυτου ημεις
+|L|παντες ελαβωμεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσε=
+|L|ως εδωθη η χαρις και
+|L|η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅
+|L|εγενετο
+|L|<V 18> Θν̅ ουδεις εωρακε πω=
+|L|ποτε ο μονογενης υι=
+|L|ος ο ων εις τον κολπον
+|L|του πρ̅ς εκεινος εξη=
+|L|γησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|Η μαρτυρια του ιωαν=
+|L|νου οτε απεστειλαν
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσο=
+|L|λυμων ιερεις και λευι=
+|L|τας προς αυτον ινα
+|L|ερωτισωσιν αυτον συ
+|L|τις ει <V 20> και ομολογησεν
+|L|και ουκ ηρνησατο
+|L|και ομολογησεν οτι
+|L|ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και
+|L|ηρωτησαν αυτον τι
+|L|Ουν ηλιας ει συ και λε=
+|L|γει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητις ει συ και απε=
+|L|κριθη ου <V 22> ειπον ουν
+|L|αυτω τις ει ινα α=
+|C 2|
+|L|ποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> Ο δε εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω
+|L|ευθυνατε την οδον κυ̅
+|L|καθως ειπεν ησαιας
+|L|ο προφητης <V 24> και οι
+|L|απεσταλμενοι ησαν
+|L|εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον
+|L|και ειπον αυτω τι
+|L|ουν βαπτιζεις ει
+|L|συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλι=
+|L|ας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> Απεκριθη αυτοις ο ιω=
+|L|αννης λεγων εγω
+|L|μεν βαπτιζω εν υ=
+|L|δατι μεσος δε υμων
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν ο ο=
+|L|πισω μου ερχομενος
+|L|ος εμπροσθε μου γε=
+|L|γωνεν ουκ ειμι εγω
+|L|αξιος ινα λυσω αυτου
+|L|τον ιμαντα του υπο=
+|L|δηματος <V 28> ταυτα
+|L|εν βηθεβαρα εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης το
+|L|πρωτον βαπτιζων
+|F 124r|
+|C 1|
+|L|<V 29> Τη επαυριον βλεπει
+|L|ο ιωαννης τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και
+|L|λεγει ιδε ο αμνος του
+|L|θυ̅ ο αιρων την αμαρ=
+|L|τιαν του κοσμου <V 30> ου=
+|L|Τος εστιν περι ου εγω ει=
+|L|πον υμιν οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 31> κα=
+|L|γω ουκ ειδειν αυτον
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν τω υδατι βα=
+|L|πτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρισεν ο ιωαννης λε=
+|L|γων οτι τεθεαμαι
+|L|το πν̅α καταβαινον
+|L|ωσει περιστεραν εξ ου=
+|L|ρανου και εμεινεν ε=
+|L|π αυτον <V 33> καγω ουκ ει=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με βαπτιζειν
+|L|εν υδατι εκεινος μοι
+|L|ειπεν εφ ον αν ιδεις
+|L|το πν̅α καταβαινων
+|L|και μενον επ αυτον
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|C 2|
+|L|ρακα και μεμαρτυρι=
+|L|κα οτι ουτος εστιν ο υι=
+|L|ος του θυ̅
+|L|<V 35> Τη επαυριον παλιν ι=
+|L|στηκει ο ιωαννης και
+|L|εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 36> και εμβλε=
+|L|ψας τω ιυ̅ περιπατουν=
+|L|τι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν
+|L|αυτου οι δυο μαθηται
+|L|λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις
+|L|δε ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|αυτους ακολουθουν=
+|L|τας λεγει αυτοις τι=
+|L|να ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο
+|L|λεγεται ερμηνευομε=
+|L|νον διδασκαλε που
+|L|μενεις <V 39> λεγει αυτοις
+|L|ερχεσθαι και ιδετε
+|L|ηλθον ουν και ιδον που
+|L|μενει και παρ αυ=
+|L|τω εμειναν εκεινην
+|L|την ημεραν ωρα
+|L|ην ως δεκατη <V 40> ην
+|L|δε ανδρεας ο αδελ=
+|L|φος σιμωνος πε=
+|L|τρου εις εκ των δυο
+|F 124v|
+|C 1|
+|L|των ακουσαντων
+|L|παρα ιωαννου
+|L|και ακολουθησαν=
+|L|των αυτων <V 41> ευ=
+|L|Ρισκει ουτως πρω=
+|L|τον τον αδελφον
+|L|τον ιδιον σιμωνα
+|L|και λεγει αυτω ευ=
+|L|ρηκαμεν τον μεσιαν
+|L|ο εστι μεθερμηνευο=
+|L|μενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν
+|L|αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω
+|L|ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων
+|L|ο υιος ιωνα συ κλη=
+|L|θησει κηφας ο ερμη=
+|L|νευετε πετρος
+|L|<V 43> Τη επαυριον ηθελησεν
+|L|ο ις̅ εξελθειν εις την γα=
+|L|λιλαιαν και ευρισ=
+|L|κει φιλιππον κ(αι)
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ α=
+|L|κολουθει μι <V 44> ην δε
+|L|φιλιππος απο
+|L|βηθσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευ=
+|L|ρισκει φιλιππος
+|L|τον ναθαναηλ
+|C 2|
+|L|και λεγει αυτω ον
+|L|εγραψε μωσης εν τω
+|L|νομω και οι προφη=
+|L|ται ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υιον του ιωσηφ
+|L|τον απο ναζαρεθ
+|L|<V 46> και ειπεν αυτω να=
+|L|θανηλ εκ ναζαρεθ
+|L|δυναται τι αγαθον
+|L|ειναι λεγει αυτω
+|L|φιλιππος ερχου
+|L|και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅
+|L|τον ναθαναηλ ερ=
+|L|χομενον προς αυτον
+|L|και λεγει περι αυ=
+|L|του ιδε αληθως
+|L|ισραηλιτης εν ω
+|L|δολος ουκ εστιν <V 48> λε=
+|L|γει αυτω ναθανα=
+|L|ηλ ποθεν με γινω=
+|L|σκεις απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιπ=
+|L|πον φωνησαι ον=
+|L|τα υπο την συκην
+|L|ιδον σε <V 49> απεκρι=
+|L|θη ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ρα=
+|L|ββι συ ει ο βασι=
+|L|λευς του ιη̅λ <V 50> απε=
+|F 125r|
+|C 1|
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω οτι ειπον σοι
+|L|οτι ειδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευ=
+|L|εις μειζων τουτων
+|L|οψη <V 51> και λεγει αυτω
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν απ αρτι οψε=
+|L|σθε τον ου̅νον ανεω=
+|L|γοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαι=
+|L|νοντας και καταβαι=
+|L|νοντας επι τον υι=
+|L|ον του αν̅ου
+|L|<K 2> <V 1> Και τη τριτη ημερα
+|L|γαμος εγενετο εν κα=
+|L|να της γαλιλαιας
+|L|και ην η μη̅ρ του ιυ̅ ε=
+|L|κει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου
+|L|εις τον γαμον <V 3> και υ=
+|L|στερησαντος οινου
+|L|λεγει η μη̅ρ του ιυ̅
+|L|προς αυτον οινον
+|L|ουκ εχουσιν <V 4> και λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ τι εμοι
+|L|και σοι γυναι ουπω
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει
+|L|η μη̅ρ αυτου τοις δι=
+|L|ακονοις ο τι αν λε=
+|C 2|
+|L|γει υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθι=
+|L|ναι εξ κατα τον καθα=
+|L|ρισμον των ιουδαιων
+|L|χωρουσαι ανα μετρι=
+|L|τας δυο η τρις <V 7> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ γεμησατε
+|L|τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυ=
+|L|τοις αντλησατε νυν
+|L|και φερεται τω αρχι=
+|L|τρικλινω και ηνεγκαν
+|L|<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχι=
+|L|τρικλινος τω υδωρ οι=
+|L|νον γεγενημενον και
+|L|ουκ ηδη ποθεν εστιν
+|L|Οι δε διακονοι ειδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ
+|L|φωνη τον νυμφιον ο αρ=
+|L|χιτρικλινος <V 10> και λεγει
+|L|αυτω πας αν̅ος
+|L|πρωτον τον καλον οι=
+|L|νον τιθησι και οταν
+|L|μεθυστωσιν τοτε τον
+|L|ελασσω συ δε τετηρι=
+|L|κας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην ε=
+|L|ποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν
+|F 125v|
+|C 1|
+|L|κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσε την δο=
+|L|ξαν αυτου και επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον οι μαθη=
+|L|ται αυτου
+|L|<V 12> Μετα τουτω κατεβη εις
+|L|καπερναουμ αυτος
+|L|και η μη̅ρ αυτου και οι
+|L|μαθηται αυτου και οι
+|L|αδελφοι αυτου και ε=
+|L|κει εμειναν ου πολλας
+|L|ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|Το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 14> και ευρεν εν τω
+|L|ιερω τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα κ(αι)
+|L|περιστερας και τους
+|L|κερματιστας καθημε=
+|L|νους <V 15> και ποιησας φρα=
+|L|γελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ
+|L|του ιερου τα τε προ=
+|L|βατα και τους βοας
+|L|και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεε το κερμα και
+|L|τας τραπεζας καται=
+|L|στρεψεν <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλουσιν
+|L|ειπεν αρατε ταυ=
+|C 2|
+|L|τα εντευθεν και μη
+|L|ποιειτε τον οικον του
+|L|πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν
+|L|δε οι μαθηται αυτου
+|L|οτι γεγραμμενον εστιν
+|L|ο ζηλος του οικου σου
+|L|καταφαγεται με <V 18> α=
+|L|πεκριθησαν οι ιουδαι=
+|L|οι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις η=
+|L|μιν οτι ταυτα ποι=
+|L|εις <V 19> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις λυ=
+|L|σατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερω αυτον <V 20> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τεσσα=
+|L|ρακοντα και εξ ετε=
+|L|σιν ωκοδομηθη ο ναος
+|L|ουτος και συ εν τρισιν
+|L|ημεραις εγερεις αυ=
+|L|τον <V 21> εκεινος δε ελε=
+|L|γεν περι του ναου του
+|L|σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νε=
+|L|κρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι
+|L|τουτο ελεγεν και ε=
+|L|πιστευσαν τη γραφη
+|F 126r|
+|C 1|
+|L|και τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ <V 23> ως
+|L|δε ην εν τοις ιεροσολυ=
+|L|μοις εν τω πασχα εν
+|L|τη εορτη πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις το ονομα
+|L|αυτου θεωρουντες αυ=
+|L|του τα σημεια α εποι=
+|L|ει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν εαυτον αυτοις
+|L|δια το αυτον γινωσκειν
+|L|παντα <V 25> και οτι ου
+|L|χρειαν ειχεν ινα τις
+|L|μαρτυριση περι του
+|L|αν̅ου αυτος γαρ εγι=
+|L|νωσκεν τι ην εν τω
+|L|αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ
+|L|Των φαρισαιων νικο=
+|L|δημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαι=
+|L|ων <V 2> ουτος ηλθεν προς
+|L|τον ιν̅ νυκτος και ει=
+|L|πεν αυτω ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅
+|L|εληλυθας διδασκα=
+|L|λος ουδεις γαρ ταυ=
+|L|τα τα σημεια δυνα=
+|L|ται ποιειν α συ ποι=
+|L|εις εαν μη η ο θς̅ με=
+|L|τ αυτου <V 3> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|C 2|
+|L|αμην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθη α=
+|L|νωθεν ου δυναται ι=
+|L|δειν την βασιλειαν του
+|L|θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον
+|L|ο νικοδημος πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος γεννηθηναι
+|L|γερων ων μη δυνα=
+|L|ται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον ει=
+|L|σελθειν και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω αμην αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη εξ υδατος και
+|L|πν̅ς ου δυναται ει=
+|L|σελθειν εις την βασιλει=
+|L|αν του θυ̅ <V 6> το γεγεννη=
+|L|μενον εκ της σαρκος
+|L|σαρξ εστιν και το γεγε=
+|L|ννημενον εκ του πν̅ς
+|L|πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμα=
+|L|σης οτι ειπον σοι δει
+|L|υμας γεννηθηναι ανω=
+|L|θεν <V 8> το πν̅α οπου θε=
+|L|λει πνει και την φωνην
+|L|αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται
+|L|και που υπαγει ουτως
+|L|εστι πας ο γεγεννημενος
+|L|εκ του πν̅ς <V 9> απεκρι=
+|F 126v|
+|C 1|
+|L|θη νικοδημος και ει=
+|L|πεν αυτω πως δυ=
+|L|ναται ταυτα γενεσθαι
+|L|<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω συ ει ο δι=
+|L|δασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλου=
+|L|μεν και ο εωρακα=
+|L|μεν μαρτυρουμεν
+|L|Και την μαρτυριαν ημων
+|L|ου λαμβανεται <V 12> ει
+|L|τα επιγεια ειπον υ=
+|L|μιν ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν
+|L|τα επ̅ουνια πιστευσε=
+|L|τε <V 13> και ουδεις ανα=
+|L|Βεβηκεν εις τον ου̅νον
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβας ο υιος του αν̅ου
+|L|ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωυσης υψω=
+|L|σε τον οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον
+|L|υιον του αν̅ου <V 15> ινα
+|L|πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη απολληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον <V 16> ουτως γαρ ηγα=
+|L|πησεν ο θς̅ τον κοσμον
+|C 2|
+|L|ωστε τον υιον αυτου τον
+|L|μονογενην εδωκεν
+|L|ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνι=
+|L|ον
+|L|<V 17> Ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον
+|L|κοσμον ινα κρι=
+|L|νη τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωθη ο κοσμος δι αυ=
+|L|του <V 18> ο πι=
+|L|στευων εις τον υιον ου κρι=
+|L|νεται ο δε μη πιστευ=
+|L|ων ηδη κεκριται οτι
+|L|μη πεπιστευκεν εις το
+|L|ονομα του μονογενους
+|L|υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε ε=
+|L|στιν η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσ=
+|L|μον και ηγαπησαν
+|L|οι αν̅οι μαλλον το σκο=
+|L|τος η το φως ην γαρ
+|L|αυτων πονηρα τα ερ=
+|L|γα <V 20> πας γαρ ο φαυ=
+|L|λα πρασσων μισει
+|L|το φως και ουκ ερχε=
+|L|ται προς το φως
+|L|ινα μη ελεγχθη τα
+|L|εργα αυτου οτι πο=
+|L|νηρα εστιν <V 21> ο δε πι=
+|F 127r|
+|C 1|
+|L|ων την αληθειαν ερ=
+|L|χεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου
+|L|τα εργα οτι εν τω θω̅
+|L|εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> Μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου
+|L|εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε με=
+|L|τ αυτων και εβαπτι=
+|L|ζεν <V 23> ην δε και ιωα=
+|L|ννης βαπτιζων εν αι=
+|L|νων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην
+|L|εκει και παρεγινον=
+|L|το και εβαπτιζον=
+|L|το <V 24> ουπω γαρ ην βεβλη=
+|L|μενος εις την φυλακην
+|L|ο ιωαννης <V 25> εγενετο
+|L|Ουν ζητησις εκ των μα=
+|L|θητων ιωαννου μετα
+|L|ιουδαιων περι καθα=
+|L|ρισμου <V 26> και ηλθον
+|L|προς τον ιωαννην κ(αι)
+|L|ειπον αυτω ραββι
+|L|ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρικας ιδε ου=
+|L|τως βαπτιζει και
+|L|παντες ερχονται
+|L|προς αυτον <V 27> απεκρι=
+|C 2|
+|L|θη ιωαννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμ=
+|L|βανειν αφ εαυτου ουδεν
+|L|εαν μη η δεδομενον
+|L|αυτω ανωθεν εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις
+|L|μοι μαρτυρειται οτι ει=
+|L|πον υμιν ουκ ειμι ε=
+|L|γω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμ=
+|L|προσθεν εκεινου <V 29> ο ε=
+|L|χων την νυμφιν νυμ=
+|L|φιος εστιν ο δε φιλος
+|L|του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η ε=
+|L|μη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν
+|L|εμε δε ελαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος
+|L|επανω παντων ε=
+|L|στιν ο ων απο της γης
+|L|εκ της γης εστιν και
+|L|εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος
+|L|επανω παντων ε=
+|L|στιν <V 32> και ο εωρακεν
+|L|και ηκουσε τουτο
+|L|μαρτυρει και την
+|F 127v|
+|C 1|
+|L|μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λα=
+|L|βων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι
+|L|ο θς̅ αληθεις εστιν
+|L|<V 34> Ον γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ λα=
+|L|λει ου γαρ εκ μετρου
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> Ο πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|L|και παντα δεδωκεν
+|L|εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πι=
+|L|στευων εις τον υιον εχει
+|L|ζωην αιωνιον ο δε α=
+|L|πιστων τω υιω ουκ ο=
+|L|ψεται την ζωην αλλ η
+|L|οργη του θυ̅ μενει επ αυ=
+|L|τον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅
+|L|οτι ηκουσαν οι φαρισαι=
+|L|οι οτι [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ πλειονας μα=
+|L|θητας ποιει και βα=
+|L|πτιζει η ιωαννης
+|L|<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι
+|L|μαθηται αυτου <V 3> αφη=
+|L|κεν την ιουδαιαν γην
+|L|και απηλθεν παλιν
+|L|εις την γαλιλαιαν <V 4> ε=
+|L|δει δε αυτον διερχεσθαι
+|L|δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> Ερχεται ουν εις πολιν
+|C 2|
+|L|της σαμαρειας λεγομε=
+|L|νη συχαρ πλησιον του
+|L|χωριου ο εδωκεν ιακωβ
+|L|ιωσηφ τω υιω αυτου
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ια=
+|L|κωβ ο ουν ις̅ κεκο=
+|L|πιακως εκ της οδοιπο=
+|L|ρειας εκαθεζετο ου=
+|L|τος επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχε=
+|L|ται γυνη εκ της σαμαρει=
+|L|ας αντλησαι υδωρ
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|ποιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθησαν
+|L|εις την πολιν ινα τρο=
+|L|φας αγορασωσιν <V 9> λε=
+|L|γει ουν αυτω η γυνη η σα=
+|L|μαρειτης πως συ
+|L|ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικος σαμαρειτι=
+|L|δος ου γαρ συνχρων=
+|L|ται ιουδαιοι σαμαρει=
+|L|ταις <V 10> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτη ει ηδεις
+|L|την δωρεαν του θυ̅ και
+|L|τις εστιν ο λεγων σοι
+|L|δος μοι πιειν συ αν
+|L|ητησας αυτον και ε=
+|L|δωκεν αν σοι υδωρ
+|F 128r|
+|C 1|
+|L|ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις
+|L|και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υ=
+|L|δωρ το ζων <V 12> μη συ μει=
+|L|ζων ει του πρ̅ς ημων ι=
+|L|ακωβ ος εδωκεν ημιν
+|L|το φρεαρ τουτο και
+|L|αυτος εξ αυτου επιεν
+|L|και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη πας ο πινων
+|L|εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|ποιει εκ του υδατος τω
+|L|του διψησεν παλιν
+|L|Ος δε οτι εκ του υδα=
+|L|τος ου εγω δοσω αυτω
+|L|εγενησεται εν αυτω πη=
+|L|γη υδατος ζων την
+|L|αλλομενου εις ζ[ill]ωην[\ill]
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει [ill]προ[\ill]ς
+|L|αυτον η γυνη [ill]κε̅[\ill] δος
+|L|μοι τουτο το υδωρ ινα
+|L|μη διψω μηδε ερχομαι
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ υπαγε φω=
+|L|νησον τον ανδρα σου
+|L|και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|C 2|
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν
+|L|ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας
+|L|[ill]οτι[\ill] ανδρα ουκ εχω <V 18> πεν=
+|L|τε γαρ ανδρας εσχες και
+|L|νυν ον εχεις ουκ εστιν
+|L|σου ανηρ τουτο αληθες
+|L|ε[ill]ιρ[\ill]ηκας <V 19> λεγει αυτω η
+|L|γυνη κε̅ θεωρω οτι
+|L|προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τω ορει τουτο
+|L|προσεκυνησαν και υ=
+|L|μεις λεγετε οτι εν ιε=
+|L|ροσολυμοις εστιν ο το=
+|L|πος οπου δει προσκυ=
+|L|νε[ill]ιν[\ill] <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευε μοι λε=
+|L|γ[ill]ον[\ill]τι ερχεται ωρα
+|L|οτε ουτε εν τω ορει τουτω
+|L|ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησωσ[ill]ι[\ill] τω
+|L|πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυ=
+|L|νειτε ο ουκ οιδατε
+|L|ημεις προσκυνου=
+|L|μεν ο οιδαμεν ο=
+|L|τι η στ̅ρια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν ε=
+|L|στιν οτε οι αληθεινοι
+|L|προσκυν[ill]ηται[\ill] προσκυ=
+|F 128v|
+|C 1|
+|L|νησουσι τω πρ̅ι εν
+|L|πν̅ι και αληθεια κ(αι)
+|L|γαρ ο πη̅ρ τοιουτους
+|L|ζητει τους προσκυ=
+|L|νουντας αυτον <V 24> πν̅α
+|L|ο θς̅ και τους προσκυ=
+|L|νουντας αυτον εν πν̅ι
+|L|και αληθεια δει προ=
+|L|σκυνειν <V 25> λεγει αυτω
+|L|η γυνη οιδαμεν οτι
+|L|μεσιας ερχεται ο λε=
+|L|γομενος χς̅ οταν ελ=
+|L|θη εκεινος αναγγελει
+|L|ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ο λαλων σοι <V 27> και επι
+|L|τουτο ηλθον οι μαθη=
+|L|ται αυτου και εθαυ=
+|L|μασαν οτι μετα γυναι=
+|L|κος ελαλει ουδεις μεν=
+|L|τοι ειπεν τι ζητεις
+|L|η τι λαλεις μετ αυτης
+|L|<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και
+|L|λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευ=
+|L|τε ιδετε αν̅ον ος ειπεν
+|L|μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα μητι ουτος εστιν
+|L|ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν
+|C 2|
+|L|εκ της πολεως και ηρ=
+|L|χοντο προς αυτον <V 31> εν
+|L|δε το μεταξυ ηρωτων
+|L|αυτον οι μαθηται λε=
+|L|γοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις ε=
+|L|γω βρωσιν εχω φα=
+|L|γειν ην υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 33> ελεγον ουν προς
+|L|αλληλους οι μαθηται
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω
+|L|φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο
+|L|ις̅ εμον βρωμα εστιν
+|L|ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με
+|L|και τελειωσω αυτου
+|L|το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι τετραμη=
+|L|νος εστιν και ο θερισμος
+|L|ερχεται ιδου λεγω
+|L|υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθαι τας χω=
+|L|ρας οτι λευκαι εισι
+|L|προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην
+|L|αιωνιον ινα και ο
+|L|σπειρων ομου χαιρει
+|F 129r|
+|C 1|
+|L|και ο θεριζων <V 37> εν γαρ του=
+|L|το ο λογος εστιν ο αληθι=
+|L|νος οτι αλλος εστιν ο σπει=
+|L|ρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θε=
+|L|ριζειν ο ουχ υμεις κε=
+|L|κοπιακατε αλλοι κε=
+|L|κοπιακασι και υμεις
+|L|εις τον κοπον αυτων ει=
+|L|σεληλυθατε <V 39> εκ δε της
+|L|πολεως εκεινης πολ=
+|L|λοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον των σαμαρειτων
+|L|δια τον λογον της γυ=
+|L|ναικος μαρτυρουσης
+|L|Οτι ειπεν μοι παντα ο=
+|L|σα εποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον οι σα=
+|L|μαρειται ηρωτων
+|L|αυτον μειναι παρ αυ=
+|L|τοις και εμεινεν εκει
+|L|δυο ημερας <V 41> και πο=
+|L|λλω πλειους επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον δια τον
+|L|λογον αυτου <V 42> τη τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ου=
+|L|κετι δια την σην λαλι=
+|L|αν πιστευομεν αυτοι
+|L|γαρ ακηκοαμεν πα=
+|L|ρ αυτου και οιδαμεν ο=
+|C 2|
+|L|τι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο
+|L|ις̅ εμαρτυρισεν οτι
+|L|προφητης εν τη ιδια πα=
+|L|τριδι τιμην ουκ εχει
+|L|<V 45> οτε ηλθεν εις την γαλιλαι=
+|L|αν εδεξαντο αυτον οι
+|L|γαλιλαιοι παντα ε=
+|L|ωρακοτες οσα εποι=
+|L|ησεν σημεια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εν τη εορτη
+|L|και αυτοι γαρ ηλθον ει=
+|L|ς την εορτην <V 46> ηλθεν ουν
+|L|παλιν ο ις̅ εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας οπου
+|L|εποιησε το υδωρ οινον
+|L|Και ην τις βασιλεικος
+|L|ου ο υιος ησθενει εν κα=
+|L|περναουμ <V 47> ουτος α=
+|L|κουσας ετι ις̅ εικη α=
+|L|πο της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν ηλθεν
+|L|προς αυτον και ηρω=
+|L|τα αυτον ινα κατα=
+|L|βη και ιασηται αυτου
+|L|του υιον ημελλε γαρ
+|L|αποθνησκειν <V 48> ει=
+|F 129v|
+|C 1|
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυ=
+|L|τον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου
+|L|μη πιστευσητε <V 49> λεγει
+|L|προς αυτον ο βασιλεικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν α=
+|L|ποθανειν τον υιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πο=
+|L|ρευου ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος
+|L|τω λογω ο ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ και επορευθη <V 51> ηδη
+|L|δε αυτου καταβαινον=
+|L|τος οι δουλοι αυτου υπην=
+|L|τησαν αυτω και απη=
+|L|γγειλαν λεγοντες ο=
+|L|τι ο παις σου ο υιος αυ=
+|L|του ζη <V 52> επυνθανετο
+|L|ουν την ωραν παρ αυτω(ν)
+|L|εν η κομψοτερον εσχε
+|L|και ειπον αυτω οτι
+|L|χθες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυρε=
+|L|τος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ
+|L|αυτου οτι εν εκεινη τη ω=
+|L|ρα εν η ειπεν αυτω ο
+|L|ις̅ οτι ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν αυτος
+|L|και η οικια αυτου ολη
+|L|<V 54> τουτο δε παλιν δευτε=
+|C 2|
+|L|ρον σημειον εποιησεν
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη
+|L|των ιουδαιων και
+|L|Ανεβη ο ις̅ εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 2> εστι δε εν τοις ι=
+|L|εροσολυμοις επι τη
+|L|προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη εβραιστη βηθεσ=
+|L|δα πεντε στοας ε=
+|L|χουσα <V 3> εν ταυταις κα=
+|L|τεκειντο πληθος πο=
+|L|λυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξη=
+|L|ρων εκδεχομενων
+|L|την του υδατος κινησι(ν)
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα
+|L|καιρον κατεβαινεν εν
+|L|τη κολυμβηθρα και
+|L|εταρασσε το υδωρ ο
+|L|ουν πρωτος εμβας με=
+|L|τα την ταραχην του
+|L|υδατος υγιης εγενετο
+|L|ω δηποτε κατηχετο
+|L|νοσηματι <V 5> ην δε τις
+|L|αν̅ος εκει τριακοντα
+|L|και οκτω ετη εχων
+|L|εν τη ασθενια <V 6> του=
+|F 130r|
+|C 1|
+|L|τον ιδων ο ις̅ κατακει=
+|L|μενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδει χρονον
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις
+|L|υγιεις γενεσθαι <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα
+|L|οταν ταραχθη το υ=
+|L|δωρ βαλη με εις την
+|L|κολυμβηθρα εν ω
+|L|δε εγω ερχομαι αλλος
+|L|προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8> Λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε
+|L|αρον τον κραβαττον
+|L|σου και περιπατει
+|L|<V 9> Και ευθεως εγενετο υγι=
+|L|ης ο αν̅ος και εγερθεις
+|L|ηρε τον κραβαττον αυ=
+|L|του και περιεπατη
+|L|ην δε σαββατον εν εκει=
+|L|νη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|Ουν οι ιουδαιοι τω τεθε=
+|L|ραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστι και ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον κραβαττον
+|L|σου <V 11> ο δε απεκρηθη
+|L|αυτοις ο ποιησας
+|L|με υγιη εκεινος μοι ει=
+|L|πεν αρον τον κρα=
+|L|βαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 12> ηρωτησαν ουν
+|C 2|
+|L|αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον
+|L|κραβαττον σου και πε=
+|L|ριπατει <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ
+|L|ις̅ εξενευσεν οχλου οντος
+|L|εν τω τοπω <V 14> μετα ταυ=
+|L|τα ευρισκει αυτον ο ις̅
+|L|εν τω ιερω και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γεγο=
+|L|νας μηκετι αμαρτα=
+|L|νε ινα μη χειρον τι σοι
+|L|γενηται <V 15> απηλθεν ουν
+|L|ο αν̅ος και απηγγειλεν
+|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅
+|L|εστιν ο ποιησας αυτον
+|L|υγιη <V 16> και δια του=
+|L|Το εδιωκον οι ιουδαιοι
+|L|τον ιν̅ και εζητουν
+|L|αυτον αποκτειναι
+|L|οτι ταυτα εποιε εν σα=
+|L|ββατω <V 17> ο δε ις̅ α=
+|L|πεκρινατο αυτοις
+|L|Ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργα=
+|L|ζομαι <V 18> δια τουτο
+|L|ουν μαλλον εζητουν
+|L|αυτην οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το [app][*]σαβατον[\*][C]σαββατον[\C][\app]
+|L|αλλ οτι και πρ̅α ιδιον
+|F 130v|
+|C 1|
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον ε=
+|L|αυτον ποιων τω θω̅
+|L|<V 19> απεκρινατο ουν ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ου δυναται ο
+|L|υιος του αν̅ον αφ εαυ=
+|L|του ποιειν ουδεν ε=
+|L|αν μη τι βλεπει τον
+|L|πρ̅α ποιουντα α
+|L|γαρ αν εκεινος ποιει
+|L|ταυτα και ο υιος ομοι=
+|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ
+|L|φιλει τον υιον και
+|L|παντα δεικνυσιν
+|L|αυτω α αυτος ποιει
+|L|και μειζωνα τουτον
+|L|δειξει αυτω εργα ινα
+|L|υμεις θαυμαζητε
+|L|<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ε=
+|L|γειρη τους νεκρους
+|L|και ζωοποιει ου=
+|L|τως και ο υιος ους
+|L|θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη
+|L|ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δε=
+|L|δωκε τω υιω <V 23> ι=
+|L|να παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως
+|L|τιμωσι τον πρ̅α
+|C 2|
+|L|ο μη τιμων τον υιον
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον
+|L|πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> Αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευ=
+|L|ων τω πεμψαντι
+|L|με εχει ζωην αιω=
+|L|νιον και εις κρισιν ου=
+|L|κ ερχεται αλλα με=
+|L|ταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζω=
+|L|ην <V 25> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ερχε=
+|L|ται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσον=
+|L|ται της φωνης του
+|L|υιου του θυ̅ και οι α=
+|L|κουσαντες ζησον=
+|L|ται <V 26> ωσπερ γαρ ο
+|L|πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτως εδω=
+|L|κε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|εξουσιαν εδωκεν
+|L|αυτω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υιος αν̅ου
+|L|εστιν <V 28> μη θαυμαζε=
+|L|τε τουτο οτι ερχε=
+|L|ται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημει=
+|F 131r|
+|C 1|
+|L|οις ακουσονται της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και εκ=
+|L|πορευσονται οι τα αγα=
+|L|θα ποιησαντες εις
+|L|αναστασιν ζωης οι
+|L|δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν κρι=
+|L|σεως <V 30> ου δυναμαι ε=
+|L|γω απ εμαυτου ποιειν
+|L|ουδεν καθως ακου=
+|L|ω κρινω και η κρισις
+|L|η εμοι δικαια εστιν
+|L|[ill]ο[\ill]τι ου ζητω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα
+|L|το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> Εαν εγω μαρτυρω πε=
+|L|ρι εμαυτου η μαρτυ=
+|L|ρια μου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 32> αλλος εστιν
+|L|ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μου και οιδα ο=
+|L|τι αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια ην μεμαρτυ=
+|L|ρικε περι εμου <V 33> υ=
+|L|μεις απεσταλκατε
+|L|προς ιωαννην και
+|L|μεμαρτυρηκε τη α=
+|L|ληθεια <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ου την μαρ=
+|L|τυριαν λαμβανω
+|C 2|
+|L|αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθητε <V 35> εκει=
+|L|νος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινων υ=
+|L|μεις δε ηθελησατε α=
+|L|γαλλιασθηναι προς ω=
+|L|ραν εν τω φωτι αυτου
+|L|<V 36> εγω δε εχω την μαρτυ=
+|L|ριαν μειζων του ιω=
+|L|αννου τα γαρ εργα α
+|L|δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα
+|L|τελεσω αυτα αυτα τα
+|L|εργα α εγω ποιω μαρ=
+|L|τυρει περι εμου οτι
+|L|ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με αυτος
+|L|μεμαρτυρικε περι ε=
+|L|μου ουτε φωνην αυ=
+|L|του πωποτε ακη=
+|L|κοατε ουτε ειδος αυ=
+|L|του εωρακατε <V 38> και
+|L|τον λογον αυτου ουκ ε=
+|L|χεται εν υμιν οντα ο=
+|L|τι ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος τουτο υμεις ου πι=
+|L|στευετε <V 39> ερευνατε τας
+|L|γραφας οτι υμεις δο=
+|L|κειτε εν αυταις ζω=
+|L|ην αιωνιον εχειν και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρτυ=
+|L|ρουσαι περι εμου
+|F 131v|
+|C 1|
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν
+|L|προς με ινα ζωην
+|L|εχητε <V 41> δοξαν παρα
+|L|αν̅ων ου λαμβανω
+|L|<V 42> αλλ εγνωκα υμας ο=
+|L|τι την αγαπην του θυ̅
+|L|ουκ εχετε εν εαυτοις
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονο=
+|L|ματι του πρ̅ς μου και
+|L|ου λαμβανετε με ε=
+|L|αν αλλος ελθη εν τω ο=
+|L|νοματι τω
+|L|ιδιω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευσαι δοξαν πα=
+|L|ρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δο=
+|L|κειτε οτι εγω κατηγορη=
+|L|σω υμων προς τον
+|L|πρ̅α εστιν ο κατηγο=
+|L|ρων υμων μωσεις εις
+|L|ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση
+|L|επιστευετε αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγρα=
+|L|ψε <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευ=
+|L|ετε πως τοις εμοις
+|L|ρημασιν πιστευσητε
+|C 2|
+|L|<K 6> <V 1> μετα δε ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της
+|L|θαλασης της γα=
+|L|λιλαιας της τιβερι=
+|L|αδος <V 2> ηκολουθη δε
+|L|αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εθεωρων τα ση=
+|L|μεια α επιει επι
+|L|των ασθενουντων
+|L|<V 3> Ανηλθεν ουν εις το ορος
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθε=
+|L|ζετο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε
+|L|εγγυς το πασχα η εορ=
+|L|τη των ιουδαιων <V 5> ε=
+|L|παρας ουν τους οφθαλ=
+|L|μους και θεασαμενο
+|L|οτι πολυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον
+|L|λεγει προς τον φιλι=
+|L|ππον ποθεν αγορασω=
+|L|μεν αρτους ινα φα=
+|L|γωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε
+|L|ελεγεν πειραζων
+|L|αυτον αυτος γαρ
+|L|ηδει τι εμελλε ποιειν
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω φιλι=
+|L|ππος διακοσιων
+|L|δηναριων αρτοι ου=
+|L|κ αρκουσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος βραχυ
+|F 132r|
+|C 1|
+|L|τι λαβη <V 8> λεγει αυτω
+|L|εις εκ των μαθητων αυ=
+|L|του ανδρεας ο αδελ=
+|L|φος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστιν παιδαριον ωδε
+|L|ο εχει πεντε αρτους
+|L|κριθινους και δυο οψα=
+|L|ρια αλλα ταυτα τι εστιν
+|L|εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε
+|L|ις̅ ποιησατε τους α=
+|L|ν̅ους αναπεσειν ην
+|L|δε χορτος πολυς εν τω
+|L|τοπω ανεπεσαν ουν
+|L|οι ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι
+|L|<V 11> Και λαβων τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας
+|L|διεδωκε τοις μαθηταις
+|L|οι δε μαθηται τοις α=
+|L|νακειμενοις ομοιως
+|L|και εκ των οψαριων ο=
+|L|σον ηθελον <V 12> ως δε ε=
+|L|νεπλησθησαν λεγει
+|L|τοις μαθηταις αυτου
+|L|συναγαγετε τα περισ=
+|L|σευσαντα κλασμα=
+|L|τα ινα μη τι απολη=
+|L|ται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμησαν κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ
+|L|των πεντε αρτων
+|C 2|
+|L|των κριθινων α επε=
+|L|ρισσευσε τοις βεβρω=
+|L|κοσιν
+|L|<V 14> Οι ουν οι ανδρες ιδων=
+|L|τες ο εποιησε σημειον
+|L|ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της ο ερχομενος εις τον
+|L|κοσμον <V 15> ο ουν ις̅
+|L|γνους οτι μελλουσιν ερ=
+|L|χεσθαι οι οχλοι και αρ=
+|L|παζειν αυτον ινα ποι=
+|L|ησωσιν αυτον βασιλε=
+|L|α ανεχωρησεν εις το
+|L|ορος αυτος μονος <V 16> ως
+|L|δε οψιας εγενετο κα=
+|L|Τεβησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του εις την θαλασσαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις το
+|L|πλοιον ηρχοντο ει=
+|L|ς το περαν της θαλα=
+|L|σσης εις καπερνα=
+|L|ουμ και σκοτια ηδη
+|L|εγεγονει και ουπω ε=
+|L|ληλυθη προς αυτους
+|L|ο ις̅ εις το πλοιον <V 18> η
+|L|τε θαλασσα ανεμου
+|L|μεγαλου πνεοντος
+|L|διεγειρετο <V 19> εληλα=
+|L|κοτες ουν ως σταδι=
+|L|ους εικωσιπεντε
+|F 132v|
+|C 1|
+|L|η τριακοντα θεωρου=
+|L|σιν τον ιν̅ περιπατουν=
+|L|τα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοιου γι=
+|L|νομενον και εφοβηθη=
+|L|σαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις
+|L|Εγω ειμι μη φοβεισθαι
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτο(ν)
+|L|εις το πλοιον και ευθε=
+|L|ως εγενετο το πλοι=
+|L|ον επι την γην εις ην
+|L|υπηγον <V 22> τη επαυρι=
+|L|ον ο οχλος ο εστηκως
+|L|περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι αλλο πλοι=
+|L|αριον ουκ ην εκει ει μι
+|L|εν εκεινω εις ο ενεβη=
+|L|σαν οι μαθηται του ιυ̅
+|L|και οτι ου συνησηλθε
+|L|τοις μαθηταις αυ=
+|L|του ο ις̅ εις το πλοιον
+|L|αλλα μονοι οι μαθη=
+|L|ται αυτου απηλθον
+|L|<V 23> αλλα δε ηλθε πλοια=
+|L|ρια εκ τηβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου οπου
+|L|εφαγον τον αρτον ευ=
+|L|χαριστησαντος του
+|L|κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν
+|L|ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ ε=
+|L|στιν εκει ουδε οι μαθη=
+|C 2|
+|L|ται αυτου ελαβον
+|L|αυτοι τα πλοιαρια
+|L|και ηλθον εις καπερ=
+|L|ναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες
+|L|αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω
+|L|ραββι ποτε ωδε
+|L|γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι
+|L|ιδετε σημεια αλλ ο=
+|L|τι εφαγετε εκ των
+|L|αρτων και εχορτα=
+|L|σθητε <V 27> εργαζε=
+|L|Σθε μη την βρωσιν την
+|L|απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενου=
+|L|σαν εις ζωην αιωνι=
+|L|ον ην ο υιος του αν̅ου
+|L|δωσει υμιν τουτο
+|L|γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|Ουν προς αυτον τι ποι=
+|L|ησωμεν ινα εργαζω=
+|L|μεθα τα εργα του
+|L|θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις
+|L|τουτο εστιν το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευσητε
+|F 133r|
+|C 1|
+|L|εις ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος <V 30> ειπον ουν αυτω
+|L|Τι ουν ποιεις σημειον
+|L|ινα ιδωμεν και πιστευ=
+|L|σωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> Οι πρ̅ες ημων εφαγον το
+|L|μαννα εν τη ερημω
+|L|καθως εστι γεγραμμε=
+|L|νον αρτον εκ του ου=
+|L|ρανου εδωκεν αυτοις
+|L|φαγειν <V 32> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθι=
+|L|νον <V 33> ο γαρ αρτος
+|L|του θυ̅ εστιν ο κατα=
+|L|βαινων εκ του ου̅νου
+|L|και ζωην διδους τω
+|L|κοσμω <V 34> ειπαν
+|L|Ουν προς αυτον κε̅
+|L|παντοτε δος ημιν
+|L|τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> Ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης ο ερχο=
+|L|μενος προς με ου μη
+|L|πινασει και ο πιστευ=
+|L|ων εις εμε ου μη δι=
+|L|ψησει πωποτε <V 36> α=
+|C 2|
+|L|λλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε με
+|L|και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο διδωσι μοι ο
+|L|πη̅ρ προς εμε ηξει
+|L|και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβα=
+|L|λω εξω <V 38> οτι καταβε=
+|L|βηκα απο του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με <V 39> τουτο δε εστιν
+|L|Το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν
+|L|ο δεδωκε μοι μη απο=
+|L|λεσω εξ αυτου αλλ α=
+|L|ναστησω αυτον εν τη εσ=
+|L|χατη ημερα
+|L|<V 40> Τουτο γαρ εστιν το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα πας
+|L|ο θεωρων τον υιον
+|L|και πιστευων εις
+|L|αυτον εχει ζωην
+|L|αιωνιον και ανα=
+|L|στησω αυτον εγω εν
+|L|τη εσχατη ημερα
+|F 133v|
+|C 1|
+|L|<V 41> Εγογγυζον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου
+|L|οτι ειπεν εγω ειμι
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅=
+|L|νου καταβας <V 42> και
+|L|ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ
+|L|ου υμεις οιδαμεν
+|L|τον πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος
+|L|εκ του ου̅νου καταβε=
+|L|βηκα <V 43> απεκριθη
+|L|Ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|ινα τι γογγυζεται
+|L|μετ αλληλων <V 44> ουδεις
+|L|δυναται ελθειν προς
+|L|με εαν μη ο πη̅ρ ο
+|L|πεμψας με ελκυσει
+|L|αυτον και εγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσ=
+|L|χατη ημερα
+|L|<V 45> Εστιν γεγραμμενον εν
+|L|τοις προφηταις κ(αι)
+|L|εσονται παντες δι=
+|L|δακτι θυ̅ πας ουν
+|L|ο ακουσας παρα του
+|L|πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|χεται προς με <V 46> ου=
+|L|χ οτι τον πρ̅α τις εω=
+|C 2|
+|L|ρακεν ει μη ο ων πα=
+|L|ρα του θυ̅ ουτος εορα=
+|L|κεν τον πρ̅α <V 47> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πι=
+|L|στευων εις εμε εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον <V 48> εγω ειμι
+|L|Ο αρτος της ζωης <V 49> οι
+|L|πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ερημω
+|L|και απεθανον <V 50> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβαινων
+|L|ινα τις εξ αυτου φαγη
+|L|και μη αποθανη <V 51> ε=
+|L|Γω ειμι ο αρτος ο ζων
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ του=
+|L|του του αρτου ζησε=
+|L|ται εις τον αιωνα και
+|L|ο αρτος δε ον εγω δω=
+|L|σω η σαρξ μου εστιν
+|L|ην εγω δωσω υπερ της
+|L|του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> Εμαχοντο ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς αλλη=
+|L|λους λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν
+|L|την σαρκα δουλα
+|L|φαγειν <V 53> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|F 134r|
+|C 1|
+|L|εαν μη φαγητε την σαρ=
+|L|κα του υιου του αν̅ου
+|L|και πιετε αυτου το αι=
+|L|μα ουκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εγω αναστησω αυ=
+|L|τον εν τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 55> η σαρξ μου γαρ
+|L|αληθης εστιν βρωσις
+|L|και το αιμα μου αλη=
+|L|θως εστιν ποσις <V 56> ο
+|L|Τρωγων μου την σαρκα
+|L|και πινον μου το αι=
+|L|μα εν εμοι μενει κα=
+|L|γω εν αυτω <V 57> καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια
+|L|τον πρ̅α και ο τρω=
+|L|γω μεν κακεινος ζη=
+|L|σει δι εμε <V 58> ουτος εστιν
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων
+|L|το μαννα και απεθα=
+|L|νον ο τρωγων τουτον
+|L|τον αρτον ζησεται
+|C 2|
+|L|εις τον αιωνα <V 59> ταυτα
+|L|ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν
+|L|ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον
+|L|σκληρος εστιν ουτος ο λο=
+|L|γος τις δυναται α=
+|L|κουειν αυτου <V 61> εγνω
+|L|ουν ο ις̅ εν εαυτω ο=
+|L|τι γογγυζουσι περι
+|L|τουτου οι μαθηται αυ=
+|L|του και ειπεν αυτοις
+|L|τουτο υμας σκανδα=
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν θεω=
+|L|ρειτε τον υιον του αν̅ου
+|L|αναβαινοντα οπου
+|L|ην το προτερον <V 63> το
+|L|πν̅α εστι το ζωοποι=
+|L|ουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα
+|L|α εγω λελαληκα υμιν
+|L|πν̅α εστι και ζωη ε=
+|L|στιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων
+|L|τινες οι ου πιστευ=
+|L|ουσιν ηδει γαρ ε=
+|L|ξ αρχης ο ις̅ τι=
+|L|νες εισιν οι μη
+|L|πιστευοντες
+|F 134v|
+|C 1|
+|L|και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και
+|L|ελεγεν αυτοις δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται
+|L|ελθειν προς με ε=
+|L|αν μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς
+|L|μου <V 66> εκ τουτου ουν
+|L|πολλοι των μαθη=
+|L|των αυτου απηλθον
+|L|εις τα οπισω και ου=
+|L|κετι μετ αυτου περι=
+|L|επατουν <V 67> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ τοις δωδεκα
+|L|μαθηταις μη και υ=
+|L|μεις θελετε υπαγειν
+|L|<V 68> απεκριθη αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσωμεθα ρη=
+|L|ματα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πε=
+|L|πιστευκαμεν και εγνω=
+|L|καμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ του
+|L|ζωντος
+|L|<V 70> Απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ου=
+|L|κ εγω υμας
+|L|τους δωδε=
+|C 2|
+|L|κα εξελεξαμην και
+|L|εξ υμων εις διαβο=
+|L|λος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|L|τον ιουδαν σιμωνος
+|L|απο σκαριωτου
+|L|ουτος γαρ εμελλεν πα=
+|L|ραδιδοναι αυτον εις
+|L|ων εκ των δωδεκα
+|L|<K 7> <V 1> και μετα ταυτα περ=
+|L|επατει ο ις̅ εν τη γαλι=
+|L|λαια ου γαρ ηθελεν
+|L|εν τη ιουδαια περι=
+|L|πατειν οτι εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι <V 2> ην
+|L|δε εγγυς η εορτη των
+|L|ιουδαιων η σκηνο=
+|L|πηγια <V 3> ειπον ουν
+|L|προς αυτον οι αδελ=
+|L|Φοι αυτου μεταβη=
+|L|θι εντευθεν και υπα=
+|L|γε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται
+|L|σου θεωρησωσι τα
+|L|εργα σου α ποιεις
+|L|<V 4> Ουδεις γαρ εν κρυπτω
+|L|τι ποιει και ζητει
+|L|εν παρρησια αυτος
+|L|ει ει ταυτα πιεις
+|L|φανερωσον σεαυ=
+|F 135r|
+|C 1|
+|L|τον τω κοσμω <V 5> ουδε
+|L|γαρ οι αδελφοι αυτου ε=
+|L|πιστευον εις αυτον <V 6> λε=
+|L|γει ουν αυτοις ο ις̅ ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω
+|L|παρεστιν ο δε καιρος
+|L|ο υμετερος παντοτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμος μισειν
+|L|υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι
+|L|αυτου οτι τα εργα αυ=
+|L|του πονηρα εστιν <V 8> υ=
+|L|μεις αναβητε εις την
+|L|εορτην ταυτην εγω ου=
+|L|πω αναβαινω εις την
+|L|εορτην ταυτην ο εμος
+|L|καιρος ουπω πεπλη=
+|L|ρωται <V 9> ταυτα
+|L|δε ηπων αυτοις εμει=
+|L|νεν εν τη γαλιλαια
+|L|<V 10> ως δε ανεβησαν οι
+|L|αδελφοι αυτου το=
+|L|τε και αυτος ανεβη
+|L|εις την εορτην ου φανε=
+|L|ρως αλλ ως εν κρυ=
+|L|πτω <V 11> οι ουν ιουδαι=
+|L|οι εζητουν αυτον εν
+|L|τη εορτη και ελεγον
+|C 2|
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και
+|L|γογγυσμος πολυς
+|L|περι αυτου ην εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελε=
+|L|γον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι δε ελεγον ου
+|L|αλλα πλανα τον
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελα=
+|L|λει περι αυτου δια
+|L|τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων
+|L|<V 14> Της εορτης μεσαζου=
+|L|σης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκεν
+|L|<V 15> και εθαυμαζον οι
+|L|ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτως γραμ=
+|L|ματα οιδε μη μαθη=
+|L|κως <V 16> απεκρηθη
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ ε=
+|L|στιν εμοι αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> ε=
+|L|αν τις [app][*]θελημα[\*][C]θελη τω[\C][\app] θελη=
+|L|μα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η ε=
+|F 135v|
+|C 1|
+|L|γω απ εμαυτου λα=
+|L|λω <V 18> ο αφ εαυτου λα=
+|L|λων την δοξαν την ι=
+|L|διαν ζητει ο δε ζη=
+|L|των την δοξαν του πεμ=
+|L|ψαντος αυτον ουτος
+|L|αληθης εστιν και α=
+|L|δικια εν αυτω ουκ ε=
+|L|στιν <V 19> ου μωσης δεδω=
+|L|κεν υμιν τον νομον
+|L|τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθη
+|L|ο οχλος και ειπεν δαι=
+|L|μονιον εχεις τις σε
+|L|ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις εν εργον
+|L|εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε
+|L|<V 22> δια τουτο μωυσης δε=
+|L|δωκεν υμιν την περι=
+|L|τομην ουχ οτι εκ του
+|L|μωσεως εστιν αλ=
+|L|λ εκ των πρ̅ων και
+|L|εν σαββατω περι=
+|L|τεμνετε αν̅ον <V 23> ει πε=
+|L|ριτομην λαμβανει
+|L|ο αν̅ος εν σαββατω
+|L|ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωυσεως εμοι χο=
+|C 2|
+|L|λατε οτι ολον εποι=
+|L|ησα αν̅ον υγιη εν σαβ=
+|L|βατω <V 24> μη κρινετε κα=
+|L|τ οψιν αλλα την δικαι=
+|L|αν κρισιν κρινατε <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν τινες εκ των
+|L|ιεροσολυμιτων ου=
+|L|χ ουτος εστιν ον ζητου=
+|L|σιν αποκτειναι <V 26> ιδε
+|L|παρρησια λαλει και
+|L|ουδεν αυτω λεγουσιν
+|L|μηποτε αληθως εγνω=
+|L|σαν οι αρχοντες οτι ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα
+|L|τουτον οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν ο δε χς̅ οταν ερ=
+|L|χεται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν
+|L|ουν εν τω ιερω διδασ=
+|L|κων και λεγων καμε
+|L|οιδατε και οιδατε πο=
+|L|θεν ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ουκ εληλυθα α=
+|L|λλ εστιν αληθινος ο πεμ=
+|L|ψας με ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 29> εγω οιδα αυτον
+|L|οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστει=
+|L|λεν <V 30> εζητουν ουν
+|L|αυτον πιασαι και ε=
+|F 136r|
+|C 1|
+|L|ξηλθεν εκ της χειρος
+|L|αυτων και ουδεις ε=
+|L|πεβαλεν επ αυτον
+|L|την χειρα οτι ουπω
+|L|εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 31> Εκ του οχλου πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον
+|L|και ελεγον ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μητι πλειονα
+|L|σημεια ποιησει ων
+|L|ουτως ποιει <V 32> και ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος
+|L|περι αυτου ταυτα κ(αι)
+|L|απεστειλαν οι αρχιε=
+|L|ερεις και οι φαρισαιοι
+|L|υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν
+|L|Ουν ο ις̅ ετι χρονον μι=
+|L|κρον μεθ υμων ειμι
+|L|και υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με <V 34> ζη=
+|L|τησατε με και ουχ ευ=
+|L|ρησετε και οπου ειμι
+|L|Εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι προς εαυτους
+|L|που ουτος μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι οτι υμεις ου=
+|L|χ ευρισομεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των
+|C 2|
+|L|ελληνων μελλει πορευε=
+|L|σθαι και διδασκειν τους
+|L|ελληνας <V 36> τις εστιν ο λο=
+|L|γος ουτος ον ειπεν
+|L|ζητειτε με και ουχ ευρη=
+|L|σετε και οπου ειμι ε=
+|L|γω ου δυνασθαι ελ=
+|L|θειν <V 37> εν δε τη εσχατη
+|L|Ημερα τη μεγαλη της
+|L|εορτης ιστηκει ο ις̅
+|L|και εκραξε λεγων εαν
+|L|τις διψα ερχεσθω προς
+|L|με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως
+|L|ειπεν η γραφη ποτα=
+|L|μοι εκ της κοιλιας αυ=
+|L|του ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ει=
+|L|πεν περι του πν̅ς ου
+|L|ημελλον λαμβανειν
+|L|οι πιστευοντες εις αυ=
+|L|τον ουπω γαρ ην πν̅α
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω
+|L|εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|Ουν εκ του οχλου ακου=
+|L|σαντες τον λογον αυ=
+|L|του ελεγον ουτος εστιν
+|L|αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος
+|L|Εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας
+|F 136v|
+|C 1|
+|L|ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η
+|L|γραφη ειπεν οτι εκ
+|L|σπερματος δα̅δ και
+|L|απο βηθλεεμ της κω=
+|L|μης οπου ην δα̅δ ο
+|L|χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα
+|L|ουν εν τω οχλω εγενε=
+|L|το δι αυτον <V 44> τινες δε
+|L|ηθελον εξ αυτων πια=
+|L|σαι αυτον αλλ ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|Οι υπηρεται προς τους αρ=
+|L|χιερεις και φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις εκει=
+|L|νοι διατι ουκ ηγαγε=
+|L|τε αυτον <V 46> απεκριθη=
+|L|σαν οι υπηρεται ουδε=
+|L|ποτε ουτως ο αν̅ος [app][*]&om;[\*][C]ελαλησεν αν̅ος ως[\C][\app]
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν οι
+|L|φαρισαιοι μη και υ=
+|L|μεις πεπλανηστε
+|L|<V 48> μη τις των αρχοντον
+|L|επιστευσεν εις αυτον
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο
+|L|μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατι
+|L|εισιν <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος προς αυτους ο
+|L|ελθων νυκτος προς
+|L|αυτον το προτερον
+|C 2|
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νο=
+|L|μως ημων κρινει τον
+|L|αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτερον
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπων
+|L|αυτω μη και συ εκ της
+|L|γαλιλαιας ει συ ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν
+|L|Ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅
+|L|λεγων εγω ειμι το
+|L|Φως του κοσμου ο ακο=
+|L|λουθων εμοι ου μη περι=
+|L|πατησει εν τη σκοτια
+|L|αλλ εξει το φως της ζω=
+|L|ης <V 13> ειπον ουν αυ=
+|L|Τω οι φαρισαιοι συ περι
+|L|σεαυτου μαρτυρεις
+|L|η μαρτυρια σου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 14> και απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ ειπεν αυτοις καν
+|L|εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια μου οτι οιδα πο=
+|L|Θεν ηλθον και που υπα=
+|L|γω υμεις δε ουκ οιδα=
+|L|τε ποθεν ερχομαι και
+|L|που υπαγω <V 15> υμεις κα=
+|L|τα την σαρκα κρινετε
+| F 137r|
+|C 1|
+|L|εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν δε κρινω εγω η
+|L|κρισις η εμη αληθης εστι(ν)
+|L|οτι μονος ουκ ειμι αλλ ε=
+|L|γω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω υ=
+|L|μετερω γεγραπται ο=
+|L|τι δυο αν̅ων η μαρτυρια
+|L|αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυ=
+|L|του και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α
+|L|μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+|L|<V 20> Ταυτα τα ρηματα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων
+|L|εν τω ιερω και ουδεις
+|L|επιασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθη η ωρα αυ=
+|L|του <V 21> ειπεν ουν πα=
+|L|Λιν αυτοις ο ις̅ εγω υ=
+|L|παγω και ζητησετε
+|L|με και εν τη αμαρτια
+|L|υμων αποθανεισθε
+|L|και οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθαι ελ=
+|C 2|
+|L|θειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτε=
+|L|νει εαυτον οτι λεγει
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθαι ελθειν <V 23> και
+|L|ελεγεν αυτοις υμεις εκ
+|L|των κατω εσται εγω
+|L|εκ των ανω ειμι υμεις
+|L|εκ του κοσμου τουτου ε=
+|L|στε εγω ουκ ειμι εκ του=
+|L|του του κοσμου <V 24> ειπον
+|L|ουν υμιν οτι αποθανει=
+|L|σθε εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων εαν γαρ μη πι=
+|L|στευσητε μοι οτι εγω ειμι
+|L|αποθανεισθαι εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ελε=
+|L|γον ουν αυτω συ τις ει
+|L|και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|την αρχην ο τι και λαλω
+|L|υμιν <V 26> πολλα εχω περι
+|L|υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αλη=
+|L|θης εστιν καγω α ηκου=
+|L|σα παρ αυτου ταυτα
+|L|λαλω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|οταν υψωσητε τον υιον
+|L|του αν̅ου τοτε γνω=
+|F 137v|
+|C 1|
+|L|σεστε οτι εγω ειμι και
+|L|απ εμαυτου ποιω ου=
+|L|δεν αλλα καθως ε=
+|L|διδαξε με ο πη̅ρ ταυ=
+|L|τα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν
+|L|και ουκ αφηκεν με μο=
+|L|νον οτι εγω τα αρεστα
+|L|αυτω ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου λαλουν=
+|L|τος πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον
+|L|<V 31> Ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους
+|L|πεπιστευκοτας αυτω
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μει=
+|L|νητε εν τω λογω τω εμω
+|L|αληθως μαθηται μου
+|L|εστε <V 32> και γνωσεσθαι την
+|L|αληθειαν και η αλη=
+|L|θεια ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι σπερμα α=
+|L|βρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν
+|L|πωποτε πως συ
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι
+|L|γενησεσθε <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι
+|L|πας ο ποιων την α=
+|L|μαρτιαν δουλος
+|C 2|
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο
+|L|δε δουλος ου μενει εν
+|L|τη οικια εις τον αιωνα
+|L|ο υιος μενει εις τον αιω=
+|L|να <V 36> εαν ο υιος υμας
+|L|ελευθερωσει οντως ε=
+|L|λευθεροι εσεσθαι <V 37> οι=
+|L|δα οτι σπερμα αβρα=
+|L|αμ εστε αλλα ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι
+|L|οτι ο λογος ο εμος ου
+|L|χωρει εν υμιν <V 38> εγω δε
+|L|α εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω κ(αι)
+|L|υμεις ουν α ηκουσα=
+|L|τε παρα του πρ̅ς υ=
+|L|μων ποιειτε <V 39> απε=
+|L|κριθησαν αυτω και ει=
+|L|πον ο πη̅ρ ημων
+|L|αβρααμ εστι λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρααμ ητε
+|L|Τα εργα του αβρααμ
+|L|εποιειτε <V 40> νυν δε ζη=
+|L|τειτε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|λελαληκα υμιν ην η=
+|L|κουσα παρα του πρ̅ς
+|L|μου τουτο αβρααμ
+|L|ουκ εποιησεν <V 41> υ=
+|L|μεις ποιειτε τα εργα
+|F 138r|
+|C 1|
+|L|του πρ̅ς υμων ειπων
+|L|ουν αυτω ημεις εκ
+|L|πορνειας ου γεγενη=
+|L|μεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν
+|L|Ουν αυτοις ο ις̅ ει ο
+|L|θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγα=
+|L|πατε αν εμε εγω γαρ
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου ε=
+|L|λαλησα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλεν <V 43> δια την
+|L|λαλιαν την εμην ου γι=
+|L|νωσκετε οτι ου δυ=
+|L|νασθε ακουειν τον ε=
+|L|μον λογον <V 44> υμεις εκ
+|L|του διαβολου εσται
+|L|και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελε=
+|L|τε ποιειν εκεινος
+|L|ανθρωποκτονος
+|L|ην απ αρχης και εν
+|L|τη αληθεια ουχ εστι=
+|L|κεν οτι ουκ εστιν αλη=
+|L|θεια εν αυτω οταν
+|L|λαλει ψευδος εκ των
+|L|ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστιν και ο
+|L|πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε
+|C 2|
+|L|οτι του αληθειαν λε=
+|L|γω υμιν ου πιστευετε
+|L|μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας
+|L|ει αληθειαν λεγω δι=
+|L|ατι υμεις ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ α=
+|L|κουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε
+|L|οτι εκ του θυ̅ ουκ ε=
+|L|στε <V 48> απεκριθησαν
+|L|οι ιουδαιοι και ει=
+|L|πον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγωμεν ημεις
+|L|οτι σαμαρειτης ει
+|L|και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν εγω δαιμο=
+|L|νιον ουκ εχω αλλα
+|L|τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμα=
+|L|ζετε με <V 50> εγω δε ου
+|L|ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων
+|L|και κρινων <V 51> αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ε=
+|L|αν τις τον λογον τον
+|L|εμον τηρηση θανα=
+|L|τον ου μη θεωρηση
+|F 138v|
+|C 1|
+|L|εις τον αιωνα
+|L|<V 52> ειπον ουν αυτω οι ι=
+|L|ουδαιοι νυν εγνω=
+|L|καμεν οτι δαιμονι=
+|L|ον εχεις αβρααμ
+|L|απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις
+|L|εαν τις τον λογον μου
+|L|τηρηση ου μη γευση=
+|L|τε θανατου εις τον
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μει=
+|L|ζων ει του πρ̅ς η=
+|L|μων αβρααμ ο=
+|L|στις απεθανεν και
+|L|οι προφηται και
+|L|απεθανον τινα
+|L|σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ο ις̅ ε=
+|L|αν εγω δοξασω ε=
+|L|μαυτον η δοξα μου
+|L|ουδεν εστιν εστιν ο
+|L|πη̅ρ μου ο δοξαζων
+|L|με ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι θς̅ ημων ε=
+|L|στιν <V 55> και ουκ εγνω=
+|L|κατε αυτον και ε=
+|L|αν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσομαι
+|L|υμων ομοιος ψευ=
+|L|στης αλλ οιδα
+|C 2|
+|L|αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τηρω <V 56> α=
+|L|βρααμ ο πη̅ρ υμων
+|L|ηγαλλιασατο ινα
+|L|ιδη την ημεραν την
+|L|εμην και ιδεν και
+|L|εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυ=
+|L|τον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και
+|L|αβρααμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν
+|L|αβρααμ γενεσθαι
+|L|εγω ειμι <V 59> ηραν ουν
+|L|λιθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και ε=
+|L|ξηλθεν εκ του ιερου
+|L|διελθων δια με=
+|L|σου αυτων
+|L|<K 9> <V 1> Και παραγων ο ις̅
+|L|ιδεν αν̅ον τυφλον
+|L|εκ γεννητης <V 2> και
+|L|ηρωτησαν αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λε=
+|L|γοντες ραββι
+|L|τις ημαρτεν ου=
+|L|τος η οι γονεις αυ=
+|L|του
+|F 139r|
+|C 1|
+|L|ινα τυφλος γεννη=
+|L|θη <V 3> απεκριθη ο ις̅
+|L|ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου α=
+|L|λλ ινα φανερωθη τα
+|L|εργα του θυ̅ εν αυτω
+|L|<V 4> εμε δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με εως ημερα ε=
+|L|στιν ερχεται νυξ ο=
+|L|τε ουδεις δυναται ερ=
+|L|γαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τω κοσμω ω φως ει=
+|L|μι του κοσμου <V 6> ταυ=
+|L|τα ειπων επτυσεν
+|L|χαμαι και εποιησε
+|L|πηλον εκ του πτυσ=
+|L|ματος και επεχρι=
+|L|σεν τον πηλον επι τους
+|L|οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|υπαγε νιψαι εις την κο=
+|L|λυμβιθραν του σι=
+|L|λωαμ ο ερμηνευετε
+|L|απεσταλμενος α=
+|L|πηλθεν ουν και ενιψα=
+|L|το και ηλθεν βλεπων
+|L|<V 8> οι ουν γειτωνες και οι
+|L|θεωρουντες αυτον το
+|L|προτερον οτι τυ=
+|C 2|
+|L|φλος ην ελεγον ου=
+|L|χ ουτος εστιν ο καθη=
+|L|μενος και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αλλοι δε οτι ομοι=
+|L|ος αυτω εστιν εκεινος
+|L|δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+|L|<V 10> ελεγον ουν αυτω πως
+|L|ανεωχθησαν σου οι ο=
+|L|φθαλμοι <V 11> απεκριθη
+|L|εκεινος και ειπεν αν̅ος
+|L|λεγομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επε=
+|L|χρισεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους και ειπεν μοι
+|L|υπαγε νιψαι εις την κο=
+|L|λυμβηθραν του σιλω=
+|L|αμ απελθων δε και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα
+|L|<V 12> ειπον ουν αυτω που
+|L|εστιν εκεινος λεγει αυ=
+|L|τοις ουκ οιδα <V 13> αγου=
+|L|σιν αυτον προς τους
+|L|Φαρισαιους τον ποτε
+|L|τυφλον <V 14> ην δε σαββα=
+|L|τον οτε τον πηλον ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅ και ανε=
+|L|ωξεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 15> παλιν ουν ηρω=
+|L|των αυτον και οι φαρι=
+|F 139v|
+|C 1|
+|L|σαιοι πως ανεβλεψεν
+|L|ο δε ειπεν και αυτοις
+|L|πηλον επεθηκε μου ε=
+|L|πι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλε=
+|L|πω <V 16> ελεγον ουν εκ
+|L|των φαρισαιων τινες
+|L|Ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν πα=
+|L|ρα θυ̅ οτι το το σαββα=
+|L|τον ου τηρει αλλοι δε
+|L|ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημεια ποι=
+|L|ειν και σχισμα ην εν
+|L|αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν συ
+|L|τι λεγεις περι αυτου ο=
+|L|τι ηνεωξε σου τους οφθαλ=
+|L|μους ο δε ειπεν οτι
+|L|προφητης εστιν <V 18> ουκ ε=
+|L|πιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως
+|L|οτου εφωνησαν τους γο=
+|L|νεις αυτου του αναβλε=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν
+|L|αυτους λεγοντες ουτος
+|L|εστιν ο υιος ημων ον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι τυφλο(ς)
+|L|εγεννηθη πως ουν αρ=
+|L|τι βλεπει <V 20> απεκριθη=
+|C 2|
+|L|σαν οι γονεις αυτου και
+|L|ειπον οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη <V 21> πως δε νυν βλε=
+|L|πει ουκ οιδαμεν η τις
+|L|ηνοιξεν αυτου τους ο=
+|L|Φθαλμους ημεις ου=
+|L|κ οιδαμεν αυτος ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε αυτος περι
+|L|εαυτου λαλησει <V 22> ταυ=
+|L|τα ειπον οι γονεις αυ=
+|L|του οτι εφοβουντο
+|L|τους ιουδαιους ηδη
+|L|γαρ συνετιθειντο οι
+|L|ιουδαιοι ινα εαν τις
+|L|ομολογησει αυτον χν̅
+|L|αποσυναγογος γενη=
+|L|ται <V 23> δια τουτο ειπον
+|L|οι γονεις αυτου οτι η=
+|L|λικειαν εχει αυτον
+|L|ερωτησατε <V 24> εφω=
+|L|νησαν ουν εκ δευτε=
+|L|ρου τον αν̅ον ος ην τυ=
+|L|φλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ η=
+|L|μεις οιδαμεν οτι ο
+|L|αν̅ος ουτος αμαρτω=
+|L|λος εστιν <V 25> απεκριθη
+|L|ουν εκεινος και ειπεν
+|F 140r|
+|C 1|
+|L|ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα ο=
+|L|τι τυφλος ων αρτι
+|L|βλεπω <V 26> ειπον ουν
+|L|αυτω παλιν τι εποι=
+|L|ησεν σοι πως ηνεω=
+|L|ξε σου τους οφθαλμους
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ου=
+|L|κ επιστευσατε τι
+|L|παλιν θελετε α=
+|L|κουειν μη και υμεις
+|L|θελετε αυτου μαθηται
+|L|γενεσθαι <V 28> ελοιδο=
+|L|ρησαν ουν αυτον και
+|L|ειπον συ ει μαθητης
+|L|εκεινου ημεις δε του
+|L|μωσεως εσμεν μαθη=
+|L|ται <V 29> ημεις οιδαμεν
+|L|οτι μωσει λελαλη=
+|L|κεν ο θς̅ τουτον δε ου=
+|L|κ οιδαμεν ποθεν εστιν
+|L|<V 30> απεκριθη ο αν̅ος κ(αι)
+|L|ειπεν αυτοις εν γαρ
+|L|τουτω θαυμαστον εστιν
+|L|οτι υμεις ουκ οιδατε
+|L|ποθεν εστιν και ανεω=
+|L|ξε μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι
+|C 2|
+|L|αμαρτωλων ο θς̅ ου=
+|L|κ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβεις η και το θελη=
+|L|μα αυτου ποιη τουτου
+|L|ακουει <V 32> εκ του αιωνος
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοι=
+|L|ξεν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου
+|L|<V 33> ει μη ειν ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ειδυνατο ποιειν
+|L|ουδεν <V 34> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω εν αμαρτι=
+|L|αις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας
+|L|και εξεβαλον αυτον ε=
+|L|ξω <V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ ο=
+|L|τι εξεβαλον αυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ειπεν
+|L|αυτω συ πιστευεις εις τον
+|L|υιον του θυ̅ <V 36> απεκρει=
+|L|θη εκεινος και ειπεν κ(αι)
+|L|τις εστι κε̅ ινα πιστευ=
+|L|σω εις αυτον <V 37> ειπε δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρα=
+|L|κας αυτον και ο λαλων
+|L|μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> Ο δε εφη πιστευω κε̅
+|L|και προσεκυνησεν αυ=
+|L|τω
+|F 140v|
+|C 1|
+|L|<V 39> Και ειπεν ο κς̅ εις κρι=
+|L|μα εγω εις τον κοσμον
+|L|τουτον ηλθον ινα οι μη
+|L|βλεποντες τυφλοι γε=
+|L|νησονται <V 40> και ηκουσαν
+|L|εκ των φαρισαιων
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυ=
+|L|του και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσ=
+|L|μεν <V 41> και ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ητε
+|L|ουκ ειχετε αμαρτιαν
+|L|νυν δε λεγετε οτι βλε=
+|L|πομεν η ουν αμαρ=
+|L|τια υμων μενει <K 10> <V 1> α=
+|L|Μην αμην λεγω υμιν ο
+|L|μη εισερχομενος δια
+|L|της θυρας εις την αυλην
+|L|των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχο=
+|L|θεν εκεινος κλεπτης
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε ει=
+|L|σερχομενος δια της
+|L|θυρας ποιμην εστιν
+|L|των προβατων
+|L|<V 3> Τουτω ο θυρωρος ανοιγει
+|L|και τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακουει
+|L|και τα ιδια προβατα
+|L|καλει κατ ονομα και
+|C 2|
+|L|εξαγει αυτα <V 4> και οταν
+|L|τα ιδια προβατα
+|L|εκβαλει εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυ=
+|L|τω ακολουθη οτι οι=
+|L|δασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη α=
+|L|κολουθησωσιν αλλα
+|L|φευξονται απ αυτου
+|L|οτι ουκ οιδασι των α=
+|L|λλοτριων την φωνην
+|L|<V 6> ταυτην την παροιμι=
+|L|αν ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυ=
+|L|τοις <V 7> ειπεν [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] αυτοις
+|L|ο ις̅ παλιν αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες ο=
+|L|σοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισι και λη=
+|L|σται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> Εγω ειμι η θυρα δι ε=
+|L|μου εαν τις εισελθη
+|L|σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευ=
+|F 141r|
+|C 1|
+|L|σεται και νομην ευρη=
+|L|σει <V 10> ο κλεπτης
+|L|ουκ ερχετε ιμ ει ινα
+|L|κλεψη και θηση και
+|L|απολεση εγω ηλ=
+|L|θον ινα ζωην εχωσι
+|L|και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο
+|L|καλος ο ποιμην ο κα=
+|L|λος την ψυχην αυτου
+|L|τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο δε μι=
+|L|σθωτος και ουκ ων ποι=
+|L|μην ουκ εστι τα προ=
+|L|βατα ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομενον
+|L|και αφιησι τα προβα=
+|L|τα και φευγει και ο
+|L|λυκος αρπαζει αυ=
+|L|τα και σκορπιζει
+|L|τα προβατα <V 13> ο δε
+|L|μισθωτος φευγει ο=
+|L|τι μισθωτος εστι και
+|L|ου μελει αυτω περι τω(ν)
+|L|προβατων <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος
+|L|και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκωμαι υπο
+|L|των εμων <V 15> καθως
+|C 2|
+|L|γινωσκει με ο πη̅ρ κα=
+|L|Γω γινωσκω τον πρ̅α
+|L|Και την ψυχην μου τιθημι
+|L|υπερ των προβατων
+|L|<V 16> και αλλα προβατα ε=
+|L|χω α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κακει=
+|L|να δει με αγαγειν και
+|L|της φωνης μου ακου=
+|L|σωσι και γενισεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> Δια τουτο ο πη̅ρ με αγα=
+|L|πα οτι εγω τιθημι
+|L|την ψυχην μου ινα
+|L|παλιν λαβω αυτην
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ ε=
+|L|μου αλλ εγω τιθημι
+|L|αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυ=
+|L|την και εξουσιαν ε=
+|L|χω παλιν λαβειν αυ=
+|L|την ταυτην την εντο=
+|L|λην ελαβον παρα
+|L|του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα
+|L|ουν παλιν εγενετο
+|L|εν τοις ιουδαιοις δια
+|L|τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι ε=
+|L|ξ αυτων δαιμονιον
+|F 141v|
+|C 1|
+|L|εχει και μενεται τι αυ=
+|L|του ακουεται <V 21> αλλοι δε
+|L|ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστι δαιμονι=
+|L|ζομενου μη δαιμο=
+|L|νιον δυναται τυφλων
+|L|οφθαλμους ανοιξαι
+|L|<V 22> Εγενετο δε τα εγκαινια ε=
+|L|ν ιεροσολυμοις και χι=
+|L|μων ην <V 23> και περιεπα=
+|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+|L|στοα σολομωνος <V 24> ε=
+|L|κυκλωσαν ουν αυτον οι
+|L|ιουδαιοι και ελεγον αυ=
+|L|τω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων αιρεις ει συ
+|L|ει ο χς̅ ειπε ημιν παρ=
+|L|ρησια <V 25> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε μοι
+|L|τα εργα α εγω ποιω εν
+|L|τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου ταυτα μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις
+|L|ου πιστευετε οτι ουκ ε=
+|L|στε εκ των προβατων τω(ν)
+|L|εμων καθως ειπον υ=
+|L|μιν <V 27> τα προβατα τα
+|L|Εμα της φωνης μου
+|C 2|
+|L|ακουουσιν καγω γι=
+|L|νωσκω αυτα και α=
+|L|κολουθουσι μοι <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον δι=
+|L|δομι αυτοις και
+|L|Ου μη απωλωνται ει=
+|L|ς τον αιωνα και ουχ αρ=
+|L|πασει τις αυτα εκ της
+|L|χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ ος δε=
+|L|δωκε μοι αυτα μει=
+|L|ζων παντων εστιν
+|L|και ουδεις δυναται αρ=
+|L|πασαι εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και
+|L|ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστα=
+|L|σαν ουν παλιν λιθους
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασω=
+|L|σιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα κα=
+|L|λα εργα εδειξα υμιν εκ
+|L|του πρ̅ς μου και δια
+|L|ποιον αυτων εργων λι=
+|L|θαζετε με <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|περι καλου εργου ου λι=
+|L|θαζομεν σε αλλα
+|L|περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποι=
+|L|εις εαυτον θν̅ <V 34> απεκρι=
+|F 142r|
+|C 1|
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι
+|L|γεγραμμενον εν τω
+|L|νομω υμων εγω ειπον
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ει=
+|L|πεν θεους προς ους
+|L|ο λογος του θυ̅ εγενε=
+|L|το και ου δυναται
+|L|ληθηναι η γραφη <V 36> ον
+|L|ο πη̅ρ ηγιασε και απε=
+|L|στειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασ=
+|L|φημεις οτι ειπον υι=
+|L|ος του θυ̅ ειμι <V 37> ει μι ποι=
+|L|ω τα εργα του πρ̅ς μου
+|L|μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε
+|L|ποιω καν εμοι ου πι=
+|L|στευετε τοις εργοις μου
+|L|πιστευσατε ινα γνωτε
+|L|και πιστευσητε οτι ε=
+|L|ν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυ=
+|L|τω <V 39> εζητουν
+|L|Ουν παλιν αυτον πια=
+|L|σαι και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και α=
+|L|πηλθεν παλιν περαν
+|L|του ιορδανου εις τον
+|L|Τοπον οπου ην ιωαν=
+|L|νης το προτερον βα=
+|L|πτιζων και εμει=
+|L|νεν εκει <V 41> και πολλοι
+|C 2|
+|L|ηλθον προς αυτον κ(αι)
+|L|ελεγον οτι ιωαννης
+|L|μεν εποιησεν σημει=
+|L|ον ουδεν παντα δε
+|L|οσα ειπεν ιωαννης
+|L|περι τουτου αληθη
+|L|ην <V 42> και επιστευσαν
+|L|πολλοι εις αυτον εκει
+|L|<K 11> <V 1> Ην δε τις ασθενων λα=
+|L|ζαρος απο βηθανι=
+|L|ας εκ της κωμης μα=
+|L|ριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα
+|L|τον κν̅ μυρω και
+|L|εκμαξασα τους πο=
+|L|δας αυτου ταις θριξιν
+|L|εαυτης ης ο αδελ=
+|L|Φος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν αι α=
+|L|δελφαι αυτου προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅
+|L|ιδε ον φιλεις ασθενει
+|L|<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν
+|L|αυτη η ασθενεια ουκ ε=
+|L|στιν προς θανατον
+|L|Αλλ υπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μα=
+|F 142v|
+|C 1|
+|L|ριαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης μαρθαν
+|L|και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι
+|L|ασθενει τοτε μεν
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επει=
+|L|τα μετα τουτο λε=
+|L|γει τοις μαθηταις
+|L|αυτου αγωμεν πα=
+|L|λιν εις την ιουδαιαν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μα=
+|L|θηται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε οι ιου=
+|L|δαιοι λιθασαι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ο ις̅ ου=
+|L|χι δωδεκα ωραι ει=
+|L|σι της ημερας ε=
+|L|αν τις περιπατει
+|L|εν τη ημερα ου προσ=
+|L|κοπτει οτι το
+|L|φως του κοσμου
+|L|τουτου βλεπει
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπα=
+|L|τει εν τη νυκτι προσ=
+|L|κοπτει οτι το φως
+|L|ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 11> ταυτα ειπεν
+|C 2|
+|L|και μετα τουτο λε=
+|L|γει αυτοις λαζα=
+|L|ρος ο φιλος ημων
+|L|κεκοιμητε αλλα
+|L|πορευομαι ινα εξυ=
+|L|πνισω αυτον <V 12> ει=
+|L|πον ουν οι μαθηται
+|L|αυτω κε̅ ει κεκοι=
+|L|μηται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του
+|L|θανατου αυτου ε=
+|L|κεινοι δε εδοξαν οτι
+|L|περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει
+|L|<V 14> Τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησια
+|L|λαζαρος απεθα=
+|L|νεν <V 15> και χαιρω δι υ=
+|L|μας ινα πιστευση=
+|L|τε οτι ουκ ημην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν
+|L|προς αυτον <V 16> ειπεν
+|L|ουν θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις α=
+|L|Γωμεν και υμεις ι=
+|L|να συν αποθανω=
+|L|μεν μετ αυτου
+|L|<V 17> Ελθων ο ις̅ εις βηθα=
+|F 143r|
+|C 1|
+|L|νιαν ευρεν αυτον τε=
+|L|σσαρας ηδη ημερας
+|L|εχοντα εν τω μνημει=
+|L|ω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυ=
+|L|μων ως απο σταδι=
+|L|ων δεκαπεντε <V 19> και
+|L|πολλοι εκ των ιουδαι=
+|L|ων εληλυθησαν προς
+|L|τας περι μαρθαν και
+|L|μαριαν ινα παρα=
+|L|μυθησωνται αυτας
+|L|περι του αδελφου αυ=
+|L|των <V 20> η ουν μαρθαν
+|L|ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχε=
+|L|ται υπηντισεν αυτω
+|L|μαρια δε εν τω οικω
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν
+|L|η μαρθα προς τον ιν̅
+|L|κε̅ ει ης ωδε ο αδελ=
+|L|Φος μου ουκ αν ετεθνη=
+|L|κει <V 22> αλλα και νυν οι=
+|L|δα οτι οσα αν αιτη=
+|L|ση τον θν̅ δωσει σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|αναστησεται ο αδελ=
+|L|Φος σου <V 24> λεγει αυτω
+|L|μαρθα οιδα οτι α=
+|L|ναστησεται εν τη ε=
+|C 2|
+|L|σχατη ημερα <V 25> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|η αναστασις και η ζωη
+|L|Ο πιστευων εις εμε καν
+|L|αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και
+|L|πιστευων εις εμε ου μη
+|L|αποθανη εις τον αιωνα
+|L|Πιστευεις τουτο <V 27> λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|πιστευκα οτι συ ει ο
+|L|χς̅ ο υιος του θυ̅ ο ει=
+|L|ς τον κοσμον ερχομε=
+|L|νος <V 28> και ταυτα ει=
+|L|πουσα απηλθεν και
+|L|εφωνησε μαριαν την
+|L|αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο δι=
+|L|δασκαλος παρεστι
+|L|και φωνει σε <V 29> εκει=
+|L|νη δε ως ηκουσεν ε=
+|L|γειρεται ταχυ και
+|L|ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> Ουπω δε εληλυθει ο
+|L|ις̅ εις την κωμην
+|L|αλλ ην ετι επι τω τοπω
+|L|οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι
+|L|ουν ιουδαιοι οι ον=
+|L|τες
+|F 143v|
+|C 1|
+|L|μετ αυτης εν τη οικια
+|L|και παραμυθουμενοι
+|L|αυτην ιδοντες την
+|L|μαριαν οτι ταχεως
+|L|ανεστη και εξηλθεν η=
+|L|κολουθησαν αυτη δο=
+|L|ξαντες οτι υπαγει ει=
+|L|ς το μνημειον ινα κλαυ=
+|L|σει εκει <V 32> ει ουν μαρια
+|L|ως ηλθεν οπου ην ο ις̅
+|L|ιδουσα αυτον επεσεν
+|L|αυτου εις τους ποδας
+|L|λεγουσα αυτω κε̅
+|L|Ει ης ωδε ουκ αν απεθα=
+|L|νεν μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους
+|L|συνελθοντας αυτη
+|L|ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι
+|L|και εταραξεν εαυτον
+|L|<V 34> και ειπεν που τεθη=
+|L|κατε αυτον λεγου=
+|L|σιν αυτω κε̅ ερχου
+|L|και ιδε και <V 35> εδακρυ=
+|L|σεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι ιδε πως
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατω ουτος
+|C 2|
+|L|ο ανοιξας τους οφθαλ=
+|L|μους του τυφλου ποι=
+|L|ησαι ινα και ουτως μη
+|L|αποθανη <V 38> ις̅ παλιν
+|L|εμβριμουμενος εν εαυ=
+|L|τω ερχεται εις το μνημει=
+|L|ον ην δε σπηλαιον κ(αι)
+|L|λιθος επεκειτο επ αυ=
+|L|τω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τεθνηκο=
+|L|τος μαρθα κε̅ ηδη ο=
+|L|ζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|Ουκ ειπον σοι οτι εαν πι=
+|L|στευσεις οψη την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν
+|L|τον λιθον ου ην ο τεθνη=
+|L|κως κειμενος ο ουν
+|L|ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
+|L|μους ανω και ειπεν
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι
+|L|ηκουσας μου <V 42> καγω η=
+|L|δειν οτι παντοτε μου
+|L|ακουεις αλλα δια
+|L|τον οχλον τον περιεστω=
+|L|τα ειπον ινα πιστευ=
+|L|σωσιν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 43> και ταυτα
+|L|ειπων φωνη μεγα=
+|F 144r|
+|C 1|
+|L|λη εκραυγασεν λαζα=
+|L|ρε δευρο εξω <V 44> και εξηλ=
+|L|θεν το τεθνηκως δεδε=
+|L|μενος τους ποδας κ(αι)
+|L|τας χειρας κειριαις
+|L|και η οψεις αυτου σου=
+|L|δαριω περιεδεδετο
+|L|Λεγει αυτοις ο ις̅ λυσα=
+|L|τε αυτον και αφετε υ=
+|L|παγειν <V 45> πολλοι ουν
+|L|εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μα=
+|L|ριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επι=
+|L|στευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλ=
+|L|θον προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ει=
+|L|πον αυτοις οσα ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅ <V 47> συνη=
+|L|Γαγον ουν οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι συνε=
+|L|δριον κατα του ιυ̅ λε=
+|L|γοντες τι ποιουμεν
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πο=
+|L|λλα σημεια ποιει <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτον ουτως
+|L|παντες πιστευσωσιν
+|C 2|
+|L|εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται ρωμαιοι και αρου=
+|L|σιν ημων και τον το=
+|L|πον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων καια=
+|L|Φας αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου ειπεν
+|L|αυτοις υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθε οτι συμφερει
+|L|ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου
+|L|και μη ολον το εθνος
+|L|αποληται <V 51> τουτο δε
+|L|αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του
+|L|ενιαυτου εκεινου προ=
+|L|εφυτευσεν οτι εμελλεν
+|L|ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους μονον
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισ=
+|L|μενα συναγαγει εις εν
+|L|<V 53> Απ εκεινης ουν της ημε=
+|L|ρας εβουλευσαντο ινα
+|L|αποκτεινωσιν αυτον
+|L|<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|F 144v|
+|C 1|
+|L|περιεπατη εν τοις
+|L|ιουδαιοις αλλα α=
+|L|πηλθεν εκειθεν εις την
+|L|χωραν εγγυς της ερημου
+|L|εις εφραιμ λεγομενην
+|L|πολιν καιεκει διετρι=
+|L|βε μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 55> ην δε εγγυς
+|L|Το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι
+|L|εις ιεροσολυμα εκ της
+|L|χωρας προ του πασ=
+|L|χα ινα αγνισωσιν εαυ=
+|L|τους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εστηκωτες εν τω ι=
+|L|ερω τι δοκει υμιν οτι
+|L|ου μη ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι εν=
+|L|τολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστιν μηνηση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|Προ εξ ημερων του πασ=
+|L|χα ηλθεν εις βηθανι=
+|L|αν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν
+|C 2|
+|L|αυτω εκει δειπνον
+|L|και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των
+|L|ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα
+|L|λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστηκης πολυτιμου
+|L|ηλειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και ταις θριξιν αυ=
+|L|τοις εξεμαξεν αυτου
+|L|τους ποδας η δε οικι=
+|L|α ολη επληρωθη εκ
+|L|της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> Λεγει ουν εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ιουδας
+|L|σιμωνος ισκαριωτης
+|L|ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> [app][*]δια[\*][C]διατι[\C][\app] τουτο το
+|L|μυρον ουκ επραθη δια=
+|L|κοσιων δηναριων και
+|L|εδοθη πτωχοις <V 6> ει=
+|L|πεν δε τουτο ουχ οτι περι
+|L|των πτωχων εμελλεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσσοκο=
+|L|μον ειχεν και τα βα=
+|L|λλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες
+|F 145r|
+|C 1|
+|L|αυτην οτι εις την ημε=
+|L|ραν του ενταφιασ=
+|L|μου μου μετηρικεν αυ=
+|L|το <V 8> τους πτωχους γαρ
+|L|παντοτε εχετε μεθ ε=
+|L|αυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν
+|L|Οχλος πολυς εκ των ι=
+|L|ουδαιων οτι εκει εστιν
+|L|και ηλθον ου δια
+|L|τον ιν̅ μονον αλλ ινα
+|L|και τον λαζαρον ι=
+|L|δωσιν ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 10> εβουλευσαντο
+|L|δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον α=
+|L|ποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτων υπηγον
+|L|των ιουδαιων και επι=
+|L|στευον εις τον ιν̅ <V 12> τη ε=
+|L|παυριον οχλος πολυς
+|L|ο ελθων εις την εορτην
+|L|ακουσαντες οτι ερχε=
+|L|ται ο ις̅ εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 13> ελαβον τα βαι=
+|L|α των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις συναντη=
+|L|σιν αυτω και εκρα=
+|C 2|
+|L|ζον λεγοντες ωσα=
+|L|ννα ευλογημενος ο ερ=
+|L|χομενος εν ονοματι
+|L|κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον ε=
+|L|καθισεν επ αυτω κα=
+|L|θως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερ=
+|L|χεται καθημενος επι
+|L|πωλου ονου <V 16> ταυτα
+|L|δε ουκ εγνωσαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου το πρωτον
+|L|αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμ=
+|L|μενα και ταυτα εποι=
+|L|ησαν αυτω
+|L|<V 17> Εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν
+|L|εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δι=
+|L|α τουτο και υπηντησεν
+|L|αυτω ο οχλος οτι ηκου=
+|L|σαν τουτο αυτον πεποι=
+|L|ημεναι το σημειον
+|F 145v|
+|C 1|
+|L|<V 19> Οι ουν φαρισαιοι ειπον
+|L|προς εαυτους θεωρει=
+|L|τε οτι ουκ ωφελειτε ου=
+|L|δεν ιδε ο κοσμος ολος
+|L|οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ
+|L|των αναβαινοντων εις
+|L|ιεροσολυμα ινα προσ=
+|L|κυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> Ουτοι ουν προσηλθω φι=
+|L|λιππω τω απο βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λε=
+|L|γοντες κε̅ θελομεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φι=
+|L|λιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν αν=
+|L|δρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅
+|L|απεκρηθη λεγων αυτοις
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του σι=
+|L|του πεσων εις την γην
+|L|αποθανη αυτος μονο
+|L|μενει εαν δε αποθα=
+|L|νη πολυν καρπον φερει
+|C 2|
+|L|<V 25> Ο φιλων την ψυχην αυ=
+|L|του απολεσει αυτην
+|L|και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω του=
+|L|τω εις ζωην αιωνιον
+|L|φυλαξει αυτην <V 26> εαν
+|L|τις εμοι διακονη εμοι
+|L|ακολουθειτω και ο=
+|L|που ειμι εγω εκει και
+|L|ο διακονος ο εμος εστω
+|L|εαν τις εμοι διακονει
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+|L|μου ο εν τοις ου̅νοις
+|L|<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν
+|L|ταυτην
+|L|<V 28> Πε̅ρ αγιε δοξασον σου
+|L|τον υιον ηλθεν ουν
+|L|φωνει εκ του ου̅νου και
+|L|εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας
+|L|ελεγεν βροντην γεγο=
+|L|νεναι αλλοι ελεγον
+|L|οτι αγγελος αυτω λελα=
+|F 146r|
+|C 1|
+|L|ληκεν <V 30> απεκρηθι ο
+|L|ις̅ και ειπεν ου δι ε=
+|L|με αυτη η φωνη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας
+|L|<V 31> νυν κρισις εστιν του
+|L|κοσμου τουτου νυν
+|L|ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησε=
+|L|ται εξω <V 32> και εγω αν υψω=
+|L|θω εκ της γης παν=
+|L|τας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελε=
+|L|γε σημαινων ποιω θα=
+|L|νατω εμελλεν απο=
+|L|θνησκειν <V 34> απεκριθη
+|L|αυτω ο οχλος ημεις
+|L|ηκουσαμεν εκ του νο=
+|L|μου οτι ο χς̅ εις τον αι=
+|L|ωνα μενει και πως
+|L|συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ετι χρονον
+|L|μικρον το φως εν υμιν
+|L|εστιν περιπατειτε ε=
+|L|ως εχετε ινα μη σκο=
+|L|τια υμας καταλαβη
+|C 2|
+|L|και ο περιπατων εν τη
+|L|σκοτια ουκ οιδεν που
+|L|υπαγει <V 36> εως το φως
+|L|Εχετε πιστευετε εις το
+|L|φως ινα υιοι φωτος γε=
+|L|νησθε ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε σημεια
+|L|αυτου πεποιηκοτος εμ=
+|L|προσθεν αυτων ουκ ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον <V 38> ινα
+|L|ο λογος ησαιου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσεν τη ακοη ημων
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι
+|L|απεκαλυφθη <V 39> δια
+|L|τουτο ουκ εδυναντο πι=
+|L|στευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλ=
+|L|μους και επωρωσεν
+|L|αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ιδωσι τοις ο=
+|L|φθαλμοις και τοις
+|L|ωσιν ακουσωσιν και
+|L|νοησωσι τη καρδια
+|L|και επιστρεψουσι και ι=
+|F 146v|
+|C 1|
+|L|ασομαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ιδε
+|L|την δοξαν του θυ̅ και
+|L|ελαλησε περι αυτου
+|L|<V 42> Ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους
+|L|ουκ ομολογουν ινα μη
+|L|αποσυναγωγοι γενων=
+|L|ται <V 43> ηγαπησαν γαρ την
+|L|δοξαν των αν̅ων μα=
+|L|λλον υπερ την δοξαν του
+|L|θυ̅ <V 44> ο δε ις̅ εκραζε
+|L|και ελεγεν ο πιστευων
+|L|εις εμε ου πιστευει ει=
+|L|ς εμε αλλ εις τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 45> και ο θεωρων
+|L|εμε θεωρει τον αποστει=
+|L|λαντα με <V 46> εγω φως
+|L|Εις τον κοσμον εληλυθα
+|L|ινα πας ο πιστευων
+|L|εις εμε εν τη σκοτια
+|L|με μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουση των ρημα=
+|L|των και μη φυλαξη
+|L|εγω ου κρινω αυτον ου
+|L|γαρ ηλθον ινα κρινω
+|C 2|
+|L|τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον
+|L|<V 48> Ο αθετων εμε και μη λα=
+|L|μβανων τα ρηματα μου
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογος ον ελαλησα ε=
+|L|κεινος κρινει αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 49> οτι
+|L|εγω απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|λαλησα αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην δεδοκεν τι ει=
+|L|πω και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη εστιν αιωνιος α
+|L|ουν εγω λαλω καθως
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ
+|L|ουτος λαλω
+|L|<K 13> <V 1> Προ δε της εορτης του πασ=
+|L|χα ειδως ο ις̅ οτι ηλ=
+|L|θεν αυτου η ωρα ινα με=
+|L|ταβη εκ του κοσμου
+|L|τουτου προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδιους
+|L|τους εν τω κοσμω ει=
+|L|ς τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> Και δειπνου γενομενου
+|L|του διαβολου ηδη εκ=
+|F 147r|
+|C 1|
+|L|βληκοτος εις την καρ=
+|L|διαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|του ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> Ειδως δε ο ις̅ οτι παντα
+|L|δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ ει=
+|L|ς τας χειρας κ(αι) οτι απο
+|L|θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρε=
+|L|ται εκ του δειπνου και
+|L|τιθησιν τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν
+|L|[app][*]διεζωσεν[\*][C]&om;[\C][\app] εαυ=
+|L|τον <V 5> ειτα λαβων υδωρ
+|L|βαλλει εις τον νιπτηρα
+|L|και ηρξατο νιπτην τους
+|L|ποδας των μαθητων
+|L|και εκμασσειν τω λεντι=
+|L|ω ω ην διεζωσμενος
+|L|<V 6> ερχεται ουν προς σιμω=
+|L|να πετρον και λεγει
+|L|αυτω εκεινος κε̅ συ
+|L|μου νιπτης τους πο=
+|L|δας <V 7> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτω ο εγω
+|L|ποιω συ ουκ οιδας αρ=
+|L|τι γνωσει δε μετα ταυ=
+|L|τα <V 8> λεγει αυτω ο πε=
+|C 2|
+|L|τρος ου μη μου νιψης
+|L|τους ποδας εις τον αι=
+|L|ωνα απεκριθη αυ=
+|L|τω ο ις̅ εαν μη νιψω σε
+|L|ουκ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μου μονον α=
+|L|λλα και τας χειρας μου
+|L|και την κεφαλην <V 10> λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ ο λελουσ=
+|L|μενος ου χρειαν εχει ειμι
+|L|τους ποδας νιψασθαι
+|L|εστιν καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι εστε
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|Γαρ τον παραδιδοντα
+|L|αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι
+|L|εστε
+|L|<V 12> Οτε ουν ενιψεν αυτων
+|L|τους ποδας και ελα=
+|L|βε τα ιματια αυτου
+|L|αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκε=
+|L|Τε τι πεπειηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο
+|F 147v|
+|C 1|
+|L|κς̅ και ο διδασκαλος
+|L|και καλως λεγετε ει=
+|L|μι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενι=
+|L|ψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος
+|L|και υμεις οφειλετε α=
+|L|λληλων νιπτειν τους
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα
+|L|γαρ δεδωκα υμιν ινα
+|L|καθως εγω πεποιηκα
+|L|υμιν και υμεις ποιει=
+|L|τε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαντος
+|L|αυτον <V 17> οι ταυτα οι=
+|L|δατε μακαριοι εστε
+|L|εαν ποιητε αυτα
+|L|<V 18> Ου περι παντων υμων
+|L|λεγων εγω γαρ οιδα
+|L|ους εξελεξαμην αλλ ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη
+|L|Ο τρωγων μετ εμου τον
+|L|αρτον επηρεν επ ε=
+|L|με την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|C 2|
+|L|προ του γενεσθαι
+|L|ινα οταν γενητε πι=
+|L|στευσηται οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο λαμ=
+|L|βανων εαν τινα πεμ=
+|L|ψω εμε λαμβανει
+|L|ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|Ειπων ο ις̅ εταρα=
+|L|χθη τω πν̅ι και εμαρ=
+|L|τυρισεν και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι εις εξ υμων
+|L|παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|Βλεπον ουν εις αλλη=
+|L|λους οι μαθηται αυ=
+|L|του απορουντες
+|L|περι τινος λεγει <V 23> ην
+|L|δε ανακειμενος εις
+|L|εκ των μαθητων αυ=
+|L|του εν τω κολπω του
+|L|ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευειν ουν [app][ill]τωτω[\ill][C]τουτω[\C][\app] σι=
+|L|μων πετρος πει=
+|L|θεσθε τις αν ειη περι
+|L|ου λεγει <V 25> επιπεσων
+|F 148r|
+|C 1|
+|L|ουν εκεινος ουτως ε=
+|L|πι το στηθος του ιυ̅ λε=
+|L|γει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> Αποκρινεται αυτω ο ις̅
+|L|και λεγει εκεινος εστιν
+|L|ω εγω εμβαψας το ψω=
+|L|μιον επιδωσω και
+|L|εμβαψας το ψωμιον δι=
+|L|δωσιν ιουδα σιμωνι
+|L|τω ισκαριωτη <V 27> και
+|L|μετα το ψωμιον το=
+|L|τε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν
+|L|Αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποι=
+|L|ησον ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των
+|L|συν ανακειμενων πρ(ο)
+|L|τι ειπεν αυτω <V 29> τινες
+|L|Γαρ εδοκουν επει το
+|L|γλωσσοκωμον ειχεν
+|L|ιουδας οτι λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χρειαν εχομεν εις
+|L|την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινος εξηλθεν ευ=
+|L|θεως ην δε νυξ <V 31> οτε
+|C 2|
+|L|ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|Νυν εδοξασθη ο υιος του
+|L|αν̅ου και ο θς̅ εδοξα=
+|L|σθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω και ο θς̅
+|L|δοξασει αυτον εν εαυτω
+|L|και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον χρο=
+|L|νον μεθ υμων ειμι
+|L|ζητησετε με και
+|L|καθως ειπεν τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι οπου ε=
+|L|γω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν και
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εν=
+|L|τολην καινην διδομι
+|L|υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω
+|L|Γνωσονται παντες
+|L|οτι εμοι μαθηται ε=
+|L|στε εαν αγαπην εχετε
+|L|εν αλληλοις <V 36> λεγει
+|L|αυτω σιμων πετρος
+|L|Κε̅ που υπαγεις α=
+|L|πεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|Οπου εγω υπαγω ου
+|L|δυνασε μοι νυν ακο=
+|L|λουθησαι υστερον
+|F 148v|
+|C 1|
+|L|δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι
+|L|σοι ακολουθησαι αρ=
+|L|τι την ψυχην μου υπερ
+|L|σου θησω <V 38> αποκρινε=
+|L|ται ο ις̅ την ψυχην σου
+|L|υπερ εμου θησεις α=
+|L|μην αμην λεγω σοι ου
+|L|μη αλεκτωρ φωνησει
+|L|εως ου τρις απαρνη=
+|L|σει με <K 14> <V 1> μη ταρα=
+|L|Σσεσθω υμων καρδια
+|L|πιστευετε εις τον θν̅
+|L|και εις εμε πιστευετε
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+|L|μου μοναι πολλαι ει=
+|L|σιν ει δε μη ειπον
+|L|αν υμιν οτι πορευο=
+|L|μαι ετοιμασαι τοπον
+|L|υμιν <V 3> και εαν πο=
+|L|ρευθω και ετοιμασω
+|L|τοπων υμιν πα=
+|L|λιν ερχομαι και πα=
+|L|ραληψομαι υμας προ(ς)
+|L|εμαυτον ινα οπου
+|L|ειμι εγω και υμεις ε=
+|L|κει ητε <V 4> και οπου υ=
+|C 2|
+|L|παγω οιδατε και την
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ου=
+|L|κ οιδαμεν που υπα=
+|L|γεις και πως δυνα=
+|L|μεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω
+|L|ειμι η οδος και η αλη=
+|L|θεια και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον
+|L|πρ̅α ει μι δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και
+|L|τον πρ̅α μου εγνω=
+|L|κειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον
+|L|και εωρακατε αυτον
+|L|<V 8> Λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον
+|L|πρ̅α και αρκει ημιν
+|L|<V 9> Λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
+|L|τον χρονον μεθ υμον
+|L|ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εω=
+|L|ρακε τον πρ̅α και
+|L|πως συ λεγεις δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν
+|F 149r|
+|C 1|
+|L|τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι εστιν τα ρημα=
+|L|Τα α εγω υμιν λαλω α=
+|L|π εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων
+|L|αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι εστιν ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο πι=
+|L|στευων εις εμε τα εργα
+|L|α εγω ποιω κακεινο(ς)
+|L|ποιησει και μειζω=
+|L|να τουτον ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευομαι <V 13> και
+|L|ο τι αν αιτησητε εν τω
+|L|ονοματι μου τουτω ποι=
+|L|ησω ινα δοξασθη ο
+|L|πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι
+|L|αιτησητε με εν τω ονο=
+|L|ματι μου εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας
+|L|εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> και εγω ερω=
+|L|τησω τον πρ̅α και α=
+|C 2|
+|L|λλον παρακλητον δω=
+|L|σει υμιν ινα μενει με=
+|L|θ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου θεω=
+|L|ρει αυτο ουδε γινωσ=
+|L|κει αυτο υμεις δε γι=
+|L|νωσκετε αυτο οτι
+|L|παρ υμιν μενει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φισω υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας
+|L|<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος
+|L|με ουκ ετι θεωρει υ=
+|L|μεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη
+|L|ημερα γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου
+|L|και υμεις εν εμοι κα=
+|L|γω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|Τας εντολας μου και
+|L|τηρων αυτας εκεινος
+|L|εστιν ο αγαπων με ο
+|L|δε αγαπων με αγαπη=
+|L|θησεται υπο του πρ̅ς
+|L|μου και εγω αγαπη=
+|F 149v|
+|C 1|
+|L|σω αυτον και εμφα=
+|L|νισω αυτω εμαυτω
+|L|<V 22> Λεγει αυτω ιουδας ου=
+|L|χ ο ισκαριωτης κε̅
+|L|και τι γεγονεν οτι ημι(ν)
+|L|μελλεις εμφανιζειν
+|L|εαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω ε=
+|L|αν τις αγαπα με
+|L|τον λογον μου τηρηση
+|L|και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα
+|L|και μονην παρ αυτω
+|L|ποιησωμεθα<V 24> ο μη
+|L|αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει κ(αι)
+|L|ο λογος ον ακουετε
+|L|ουκ εστιν εμος αλλα
+|L|του πεμψαντος με
+|L|<V 25> Ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν παρ υμιν με=
+|L|νων <V 26> ο δε παρακλη=
+|L|τος το πν̅α το αγιον
+|L|ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω
+|L|ονοματι μου εκεινος
+|L|υμας διδαξει παν=
+|L|τα
+|C 2|
+|L|και υπομνησει υμας
+|L|παντα α ειπον υμιν
+|L|<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν
+|L|ειρηνην την εμην διδω
+|L|υμιν ου καθως ο κοσ=
+|L|μος διδωσιν εγω δι=
+|L|δωμι υμιν μη
+|L|Ταρασσεσθω υμων η
+|L|καρδια μηδε δειλια=
+|L|τω <V 28> ηκουσατε οτι ε=
+|L|γω ειπον υμιν υπαγω
+|L|και ερχομαι προς υ=
+|L|μας ηγαπατε με
+|L|εχαρητε αν οτι εγω
+|L|πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ
+|L|μου μειζων μου εστιν
+|L|<V 29> Και νυν ειρηκα υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν <V 30> ουκ ετι πο=
+|L|λλα λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχεται γαρ ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου και
+|L|εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α
+|F 150r|
+|C 1|
+|L|και καθως ενετειλατο
+|L|μοι ο πη̅ρ ουτως ποι=
+|L|ω εγειρεσθε αγωμεν εν=
+|L|τευθεν
+|L|<K 15> <V 1> Εγω ειμι η αμπελος η
+|L|αληθινη και ο πη̅ρ
+|L|μου ο γεωργος εστιν
+|L|<V 2> παν κλημα εν εμοι μη
+|L|φερον καρπον αιρει
+|L|αυτο και παν το καρ=
+|L|πον φερον καθερει αυ=
+|L|το ινα πλειονα καρ=
+|L|πον φερει <V 3> ηδει και υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαλη=
+|L|κα υμιν <V 4> μεινατε εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν κα=
+|L|θως γαρ το κλημα ου
+|L|δυναται καρπον φε=
+|L|ρειν αφ εαυτου εαν
+|L|μη μεινη εν τη αμπε=
+|L|λω ουτως ουδε υ=
+|L|μεις εαν μη εν εμοι
+|L|μεινητε <V 5> εγω ειμι
+|L|η αμπελος υμεις
+|L|τα κληματα ο
+|L|μενων εν υμιν κα=
+|L|γω εν αυτω ουτως
+|L|Φερει καρπον πολυν
+|C 2|
+|L|οτι χωρις εμου ου δυ=
+|L|νασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μεινη εν ε=
+|L|μοι εβληθη εξω ω=
+|L|ς το κλημα και εξηραν=
+|L|θη και συναγουσιν
+|L|αυτο και εις το πυρ
+|L|βαλλουσι και καιετε
+|L|<V 7> Εαν μεινητε εν εμοι
+|L|και τα ρηματα μου
+|L|εν ειμιν μεινη ο ε=
+|L|αν θελητε αιτησα=
+|L|σθε και γενησεται υ=
+|L|μιν <V 8> εν τουτω
+|L|Εδοξασθη ο πη̅ρ μου
+|L|ινα καρπον πολυν
+|L|Φερειτε και γενησεσθε
+|L|εμοι μαθηται <V 9> κα=
+|L|θως ηγαπησεν με ο
+|L|πη̅ρ καγω ηγαπησα
+|L|υμας μεινατε εν τη
+|L|αγαπη τη εμοι <V 10> εαν
+|L|τας εντολας μου τη=
+|L|ρησητε μενειτε εν
+|L|τη αγαπη μου κα=
+|L|θως εγω τας εντο=
+|L|λας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και με=
+|L|νω αυτου εν τη αγαπη
+|F 150v|
+|C 1|
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν ινα η χαρα η ε=
+|L|μοι εν υμιν μεινη
+|L|και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη δε εστιν
+|L|η εντολη η εμη ινα
+|L|αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υ=
+|L|μας <V 13> μειζωνα ταυ=
+|L|Της αγαπην ουδεις εχει
+|L|ινα τις την ψυχην αυ=
+|L|του θη υπερ των φι=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις
+|L|Φιλοι μου εστε εαν ποι=
+|L|ειτε α εγω εντελλο=
+|L|μαι υμιν <V 15> ουκετι
+|L|υμας λεγω δουλους
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδε
+|L|τι ποιει ο κς̅ αυτου
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου
+|L|εγνωρισα υμιν <V 16> ου=
+|L|χ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας ινα υμεις
+|L|υπαγητε και πο=
+|L|λυν καρπον φερειτε
+|L|και ο καρπος υμων
+|C 2|
+|L|μενει και ο τι αν αιτη=
+|L|σειτε τον πρ̅α εν τω
+|L|ονοματι μου τουτω
+|L|ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υιω
+|L|<V 17> Ταυτα εντελλομαι υ=
+|L|μιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσμος
+|L|υμας μισει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρω=
+|L|τον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε
+|L|ο κοσμος αν το ιδιον
+|L|εφιλει οτι δε εκ του
+|L|κοσμου ουκ εστε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας
+|L|εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μισει υμας ο κοσ=
+|L|μος <V 20> μνημονευετε
+|L|του λογου ου εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υ=
+|L|μας διωξουσιν ει
+|L|τον λογον μου ετηρισαν
+|L|και τον υμετερον τη=
+|L|ρησουσιν <V 21> αλλα ταυ=
+|L|Τα παντα ποιησουσιν
+|L|υμιν δια το ονομα μου
+|F 151r|
+|C 1|
+|L|οτι ουκ οιδασι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον
+|L|και ελαλησα αυτοις α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασι ουκ ε=
+|L|χουσι περι της αμαρ=
+|L|τιας αυτων <V 23> ο εμε
+|L|μισων και τον πρ̅α μου
+|L|μισει <V 24> ει τα εργα μη
+|L|εποιησα εν αυτοις α
+|L|ουδεις αλλος εποιησεν
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρακασι
+|L|και μεμισηκασι και
+|L|εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λο=
+|L|γος ο γεγραμμενος εν
+|L|τω νομω αυτων οτι ε=
+|L|μισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρα=
+|L|κλητος ον εγω πεμψω
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς
+|L|το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκ=
+|L|πορευετε εκεινος μαρ=
+|L|τυρισει περι εμου <V 27> και
+|L|υμεις δε μαρτυρειτε
+|L|Οτι απ αρχεις μετ εμου
+|L|εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα μη σκαν=
+|C 2|
+|L|δαλισθητε <V 2> αποσυνα=
+|L|γωγους ποιησωσουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται
+|L|Ωρα ινα πας ο αποκτει=
+|L|νας υμας δοξη λατρει=
+|L|αν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν
+|L|υμιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδι εμε <V 4> α=
+|L|λλα ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα οταν ελθη η
+|L|ωρα αυτων μνημονευ=
+|L|σητε οτι εγω ειπον υμιν
+|L|Ταυτα δε υμιν εξ αρχης
+|L|ουκ ειπον οτι μεθ υ=
+|L|μων ημιν <V 5> νυν δε υ=
+|L|παγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με και ουδεις
+|L|Εξ υμων ερωτα με που
+|L|υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν
+|L|υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> Αλλ εγω την αληθειαν
+|L|λεγω υμιν συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελ=
+|L|θω εαν γαρ εγω μη
+|L|απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται
+|L|προς υμας εαν
+|F 151v|
+|C 1|
+|L|δε πορευθω εγω
+|L|πεμψω αυτον προς
+|L|υμας <V 8> και ελθων ε=
+|L|κεινος ελεγξει τον
+|L|κοσμον περι αμαρ=
+|L|τιας και περι δι=
+|L|καιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πι=
+|L|στευουσιν εις εμε <V 10> πε=
+|L|ρι δικαιοσυνης δε ο=
+|L|τι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι
+|L|θεωρειτε με <V 11> περι
+|L|δε κρισεως οτι ο
+|L|αρχων του κοσμου
+|L|τουτου κεκριται
+|L|<V 12> ετι πολλα εχω λε=
+|L|γειν υμιν αλλ ου δυ=
+|L|νασθε βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελθη ε=
+|L|κεινος το πν̅α της
+|L|αληθειας οδηγησει
+|L|υμας εις πασαν την
+|L|αληθειαν ου
+|L|Γαρ λαλησει αφ εαυτου
+|L|αλλ οσα αν ακουση
+|L|λαλησει και τα ερ=
+|L|χομενα αναγγελει
+|L|υμιν <V 14> εκεινος εμε
+|C 2|
+|L|δοξασει οτι εκ του ε=
+|L|μου ληψετε και ανα=
+|L|γγελει υμιν
+|L|<V 15> Παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου
+|L|λαμβανει και αναγγε=
+|L|λει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και
+|L|οψεσθε με οτι υπα=
+|L|γω προς τον πρ̅α
+|L|<V 17> ειπον ουν εκ των μα=
+|L|θητων αυτου προς α=
+|L|λληλους τι εστι του=
+|L|το ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρειτε
+|L|με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθε με και ο=
+|L|τι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> Ελεγον ουν τι εστιν του=
+|L|το το μικρον ουκ οι=
+|L|δαμεν τι λαλει <V 19> εγνω
+|L|Ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυ=
+|L|τον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι τουτου
+|L|ζητειτε μετ αλληλων
+|L|Οτι ειπον μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και
+|L|παλιν μικρον και
+|F 151v+|
+|L|&lac; {16.20-17.10}
+|F 152r-|
+|L|<K 17> <V 11> &lac;
+|F 152r|
+|C 1|
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυ=
+|L|τους εν τω ονοματι σου
+|L|Ω δεδωκας μοι ινα
+|L|ωσιν εν καθως ημεις
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ε=
+|L|τηρουν αυτους εν τω ο=
+|L|νοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι εφυλαξα
+|L|και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υι=
+|L|ος της απωλειας ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη
+|L|<V 13> νυν δε προς σε ερχο=
+|L|μαι και ταυτα λα=
+|L|λω εν τω κοσμω ινα
+|L|εχωσι την χαραν πε=
+|L|πληρωμενην επ αυ=
+|L|τοις <V 14> εγω δε=
+|L|δωκα αυτοις τον λο=
+|L|γον σου και ο κοσμος
+|L|εμισησεν αυτους οτι
+|L|ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|L|<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ ει=
+|L|σιν καθως εγω εκ
+|L|του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη
+|C 2|
+|L|αληθεια σου ο λογος ο σος
+|L|αληθεια εστιν <V 18> καθως
+|L|Εμε απεστειλας εις τον
+|L|κοσμον καγω αποστε=
+|L|λλω αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγι=
+|L|αζω εμαυτον ινα
+|L|ωσιν και αυτοι ηγιασ=
+|L|μενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερω=
+|L|τω μονων αλλα και
+|L|περι των πιστευοντων
+|L|δια του λογου αυτων εις
+|L|εμε <V 21> ινα παντες εν
+|L|ωσιν καθως συ πε̅ρ ε=
+|L|ν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ω=
+|L|σιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 22> και εγω την δοξαν
+|L|ην δεδωκας μοι δεδοκα
+|L|αυτοις ινα ωσιν εν
+|L|καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσιν τετελει=
+|L|ωμενοι εις εν και ινα
+|L|γινωσκει ο κοσμος ο=
+|L|τι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους
+|L|καθως εμε ηγαπησας
+|F 152v|
+|C 1|
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι
+|L|θελω ινα οπου ειμι ε=
+|L|γω κακεινοι ωσι μετ ε=
+|L|μου ινα θεωρωσι την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδω=
+|L|κας μοι οτι ηγαπησας
+|L|με προ καταβολης κοσ=
+|L|μου <V 25> πε̅ρ δικαιε και
+|L|Ο κοσμος σε ουκ εγνω ε=
+|L|γω δε σε εγνων και ου=
+|L|τοι εγνωσαν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου
+|L|και γνωρισω ινα η αγα=
+|L|πη ην ηγαπησας με εν
+|L|αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> Ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλ=
+|L|θεν συν τοις μαθηταις
+|L|αυτου περαν του χειμα=
+|L|ρρου των κεδρων οπου
+|L|ην κηπος εις ον εισηλ=
+|L|θεν αυτος και οι μαθη=
+|L|ται αυτου <V 2> ηδει
+|L|Δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον τον τοπον
+|L|οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθη=
+|L|των αυτου <V 3> ο ουν ιου=
+|L|δας λαβων ολην την σπει=
+|L|ραν και εκ των αρχιερε=
+|L|ων και φαρισαιων υπη=
+|C 2|
+|L|ρετας ερχεται εκει με=
+|L|τα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων
+|L|<V 4> Ο δε ις̅ ιδων παντα ερχο=
+|L|μενα επ αυτον εξελ=
+|L|θων ειπεν αυτοις τι=
+|L|να ζητειτε <V 5> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ιν̅ τον
+|L|ναζωραιον λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ειστηκει δε και ιουδας
+|L|ο παραδιδους αυτον
+|L|μετ αυτων <V 6> ως ειπεν
+|L|αυτοις οτι εγω ειμι
+|L|απηλθον εις τα οπι=
+|L|σω και επεσον χα=
+|L|μαι <V 7> παλιν ουν επη=
+|L|ρωτησεν αυτους τινα
+|L|ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|<V 8> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ ειπον υμιν οτι ε=
+|L|γω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|L|τειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα ο λογος
+|L|πληρωθη ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυ=
+|L|των ουδενα <V 10> σιμων
+|L|Ουν πετρος εχων μα=
+|L|χαιραν ειλκυσεν αυτην
+|F 153r|
+|C 1|
+|L|και επαισε τον του αρχι=
+|L|ερεως δουλον και απε=
+|L|κοψεν αυτου το ωτιον το
+|L|δεξιον ην δε ονομα τω
+|L|δουλω εκεινω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν σου
+|L|εις την θηκην αυτης το
+|L|Ποτηριον ο δεδωκαν μοι
+|L|ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+|L|<V 12> Η ουν σπειρα και ο χιλι=
+|L|αρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελα=
+|L|βον τον ιν̅ και εδησαν
+|L|αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιε=
+|L|ρευς του ενιαυτου εκει=
+|L|νου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις
+|L|ιουδαιοις οτι συμφερει
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκο=
+|L|Λουθει δε τω ιυ̅ σιμων
+|L|πετρος και ο αλλος μα=
+|L|θητης ο δε μαθητης
+|L|εκεινος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει και συνεισηλ=
+|L|θε τω ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερεως <V 16> ο δε
+|C 2|
+|L|πετρος ειστηκει προς
+|L|την θυραν εξω εξηλ=
+|L|θεν ουν ο μαθητης ε=
+|L|κεινος ος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και ειση=
+|L|γαγε τον πετρον <V 17> λε=
+|L|γει ουν η παιδισκη η θυ=
+|L|ρωρος τω πετρω μη
+|L|και συ εκ των μαθητων
+|L|ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ει=
+|L|στηκεισαν δε οι δουλοι και
+|L|οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες
+|L|οτι ψυχος ην και εθερμε=
+|L|νοντο ην δε μετ αυτων
+|L|και ο πετρος εστως και
+|L|θερμενομενος <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτησε τον
+|L|ιν̅ περι των μαθητων
+|L|αυτου και περι της δι=
+|L|δαχης αυτου <V 20> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσ=
+|L|μω εγω παντοτε
+|L|εδιδαξα εν συναγωγη
+|L|και εν τω ιερω οπου
+|L|παντες οι ιουδαιοι συ=
+|L|νερχονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν
+|F 153v|
+|C 1|
+|L|<V 21> τι με επερωτας ε=
+|L|ρωτισον τους ακηκοω=
+|L|τας τι ελαλησα αυ=
+|L|τοις ιδε ουτοι οιδασιν
+|L|α ειπον εγω <V 22> ταυτα
+|L|δε ειποντος εις
+|L|Των υπηρετων παρεστη=
+|L|κως εδωκε ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως
+|L|αποκρινη τω αρχιερει
+|L|<V 23> Ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κα=
+|L|κως ελαλησα μαρτυ=
+|L|ρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο
+|L|αννας δεδεμενον προ(ς)
+|L|καιαφαν τον αρχιε=
+|L|ρεα <V 25> ην δε σιμων πε=
+|L|Τρος εστως και θερμε=
+|L|νομενος ειπον ουν
+|L|αυτω μη και συ εκ τω(ν)
+|L|μαθητων αυτου ει
+|L|ηρνησατο ουν εκεινος
+|L|και ειπεν ουκ ειμι
+|L|<V 26> Λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγ=
+|L|γενης ων ου απεκο=
+|L|ψε πετρος το ωτιον
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν
+|L|τω κηπω μετ αυτου
+|C 2|
+|L|<V 27> παλιν ουν ο πετρος
+|L|ηρνησατο και ευθε=
+|L|ως αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σε
+|L|<V 28> Αγουσιν ουν τον ιν̅ απο
+|L|του καιαφα εις το πραι=
+|L|τοριον ην δε πρωι
+|L|Και αυτοι ουκ εισηλθον
+|L|εις το πραιτοριον ι=
+|L|να μη μιανθωσιν
+|L|αλλ ινα φαγωσι το
+|L|πασχα <V 29> εξηλ=
+|L|Θεν ουν ο πιλατος
+|L|προς αυτους εξω
+|L|και ειπεν τινα κα=
+|L|τηγοριαν φερεται
+|L|κατα του αν̅ου του=
+|L|του <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει
+|L|μι ην ουτος κακο=
+|L|ποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυ=
+|L|τον <V 31> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο πιλατος
+|L|Λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον
+|L|υμων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+|L|ξεστιν αποκτειναι
+|F 154r|
+|C 1|
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος
+|L|του ιυ̅ πληρωθη ον ει=
+|L|πεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν απο=
+|L|θνησκειν <V 33> εισηλθεν
+|L|Ουν παλιν εις το πραιτω=
+|L|ριον ο πιλατος και ε=
+|L|φωνησε τον ιν̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ αφ ε=
+|L|αυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλοι σοι ειπαν περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πι=
+|L|Λατος μητι εγω ιουδαι=
+|L|ος ειμι το εθνος το
+|L|σον και οι αρχιερεις πα=
+|L|ρεδωκαν σε εμοι τι
+|L|εποιησας <V 36> απεκριθη
+|L|ο ις̅ η βασιλεια η εμη
+|L|ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου ην η βασι=
+|L|λεια η εμοι οι υπηρε=
+|L|ται οι εμοι ηγωνιζον=
+|L|το αν ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις
+|L|νυν δε η βασιλεια η ε=
+|L|μοι ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> Ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|C 2|
+|L|λατος ουκουν βασι=
+|L|λευς ει συ απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ συ λεγεις οτι
+|L|βασιλευς ειμι εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι
+|L|και εις τουτο εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον ινα
+|L|μαρτυρησω τη αλη=
+|L|θεια πας ο ων εκ
+|L|της αληθειας ακουει
+|L|μου της φωνης <V 38> λε=
+|L|Γει αυτω ο πιλατος τι
+|L|εστιν αληθεια και του=
+|L|το ειπων παλιν
+|L|εξηλθεν προς τους ι=
+|L|ουδαιους και λεγει
+|L|αυτοις εγω ουδεμι=
+|L|αν αιτιαν ευρισκω εν
+|L|αυτω <V 39> εστιν δε συνη=
+|L|θεια υμιν ινα ενα
+|L|υμιν απωλυσω εν
+|L|τω πασχα βουλε=
+|L|σθε ουν απολυσω υ=
+|L|μιν των βασιλεα των
+|L|ιουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|γασαν ουν παντες
+|L|λεγοντες μη τουτον
+|L|αλλα τον βαραββαν
+|L|ην δε ο βαραββας λη=
+|L|στης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελα=
+|F 154v|
+|C 1|
+|L|βεν ο πιλατος τον
+|L|ιν̅ και εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον ε=
+|L|ξ ακανθων επεθηκαν
+|L|αυτων τη κεφαλη
+|L|και ιματιον πορφυ=
+|L|ρουν περιεβαλον αυ=
+|L|τον <V 3> και ηρχοντο προς
+|L|αυτον και ελεγον χαι=
+|L|ρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων και εδιδουν
+|L|αυτω ραπισματα
+|L|<V 4> Εξηλθεν ουν παλιν ο
+|L|πιλατος εξω και
+|L|λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα
+|L|γνωτε οτι εν αυτω ου=
+|L|χ ευρισκω αιτιαν ε=
+|L|<V 5> ξηλθεν ουν ο ις̅ εξω
+|L|Φορων τον ακανθινον
+|L|στεφανον και το πορ=
+|L|Φυρουν ιματιον και
+|L|Λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+|L|<V 6> Οτε ουν ιδον αυτον οι αρ=
+|L|χιερεις και οι υπηρε=
+|L|ται των ιουδαιων ε=
+|L|κραυγασαν λεγοντες
+|L|στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο
+|C 2|
+|L|πιλατος λαβετε
+|L|αυτον υμεις και στ̅ρω=
+|L|σατε εγω γαρ ουχ ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι και ειπαν
+|L|ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον η=
+|L|μων οφειλει αποθα=
+|L|νειν οτι υιον θυ̅ εαυ=
+|L|τον εποιησεν <V 8> ως
+|L|Ουν ηκουσεν τουτον τον
+|L|λογον ο πιλατος μα=
+|L|λλον εφοβηθη <V 9> και ει=
+|L|σηλθεν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλιν και λεγει
+|L|τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|Ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ ε=
+|L|δωκεν αυτω <V 10> λεγει αυ=
+|L|τω ο πιλατος εμοι
+|L|ου λαλεις ουκ οιδας
+|L|οτι εξουσιαν εχω στ̅ρω=
+|L|σαι σε και εξουσιαν ε=
+|L|χω απολυσαι σε <V 11> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω ουκ ειχες εξου=
+|L|σιαν ουδεμιαν κατ ε=
+|L|μου ει μη ην σοι δεδο=
+|L|μενον ανωθεν δια
+|L|τουτο ο παραδιδους
+|F 155r|
+|C 1|
+|L|με σοι μειζονα α=
+|L|μαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|ουν ο πιλατος εζητει
+|L|απολυσαι τον ιν̅ οι δε
+|L|ιουδαιοι εκραζον λε=
+|L|γοντες εαν τουτον α=
+|L|πολυσης ουκ ει φι=
+|L|λος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα εαυτων ποι=
+|L|ων αντιλεγει τω και=
+|L|σαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτων των
+|L|λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λε=
+|L|γομενον λιθοστρωτον
+|L|εβραιστη δε γαββαθα
+|L|<V 14> Ην δε παρασκευη του πασ=
+|L|χα ωρα ην ωσει εκτη
+|L|και λεγει τοις ιουδαι=
+|L|οις ιδε ο βασιλευς υ=
+|L|μων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|Λεγοντες αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον λεγει αυτοις
+|L|Ο πιλατος τον βασιλε=
+|L|α υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν ουν οι αρχιε=
+|L|ρεις ουκ εχομεν βα=
+|L|σιλεα ει μι καισαρα
+|L|<V 16> Τοτε ουν παρεδωκεν αυ=
+|L|τον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|C 2|
+|L|Οι δε παρελαβοντες
+|L|αυτον ηγαγον και επε=
+|L|θηκαν αυτω <V 17> τον στ̅ρον
+|L|και βασταζων αυτον
+|L|εξηλθεν εις τοπον λεγο=
+|L|μενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγετε εβραιστι γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον ε=
+|L|σ̅τρωσαν και μετ αυτου
+|L|αλλους δυο εντευθεν
+|L|και εντευθεν μεσον δε
+|L|τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και
+|L|τιτλον ο πιλατος και ε=
+|L|θηκεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον εβρα=
+|L|ιστη ρωμαιστι ελληνι=
+|L|στι ις̅ ο ναζωραιος
+|L|ο βασιλευς των ιουδαι=
+|L|ων <V 20> τουτον ουν τον
+|L|τιτλον πολλοι ανεγνω=
+|L|σαν των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην της πωλε=
+|L|ως ο τοπος οπου ε=
+|L|σ̅τρωθη ο ις̅ <V 21> ελεγον ουν
+|L|Τω πιλατω οι αρχιερεις
+|L|των ιουδαιων μη γρα=
+|L|Φε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων αλλ οτι εκει=
+|L|νος ειπεν βασιλευς ει=
+|L|μι των ιουδαιων <V 22> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο πιλατος
+|F 155v|
+|C 1|
+|L|ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> Οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελα=
+|L|βον τα ιματια αυτου
+|L|και εποιησαν τεσσαρα
+|L|μερει εκαστω στρατιω=
+|L|τι μερος τον δε χιτω=
+|L|να επει ην ο χιτων
+|L|αραφος εκ των ανω=
+|L|θεν υφαντος δι ολου
+|L|<V 24> ειπον προς αλληλους
+|L|μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν περι
+|L|αυτου τινος εσται ινα
+|L|η γραφη πληρωθη η
+|L|λεγουσα διεμερισαν=
+|L|το τα ιματια μου [app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|εαυτοις και επι τον
+|L|ιματισμον μου εβα=
+|L|λον κληρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν
+|L|<V 25> Ειστηκεισαν δε παρα
+|L|τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυ=
+|L|του και η αδελφη της
+|L|μρ̅ς αυτου μαρια η
+|L|του κλωπα και μα=
+|L|ρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και
+|L|και τον μαθητην παρε=
+|L|στωτα ον ηγαπα λε=
+|C 2|
+|L|γει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω μαθητη ιδε
+|L|η μη̅ρ σου και απ εκει=
+|L|νης της ημερας ελα=
+|L|βεν αυτην ο μαθητης
+|L|εις τα ιδια <V 28> μετα
+|L|τουτο ιδων ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα ηδη τετελεσθαι ι=
+|L|να πληρωθη η γραφη
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξος μεστον οι δε
+|L|πλησαντες σπογγον ο=
+|L|ξους μεταχολης και υ=
+|L|σσωπω περιθεντες
+|L|προσηνεγκαν αυτου το στο=
+|L|ματι <V 30> οτε ουν ελαβεν
+|L|ο ις̅ το οξος μετα της
+|L|χολης ειπεν τετελε=
+|L|σται και κλινας την
+|L|κεφαλην παρεδωκε
+|L|το πν̅α <V 31> οι ουν ιου=
+|L|δαιοι επει παρασκευη
+|L|ην ινα μη μεινη επι
+|L|του στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω ην
+|L|γαρ μεγαλη η ημερα
+|L|εκεινου του σαββα=
+|L|του ηρωτησαν τον
+|L|πιλατον ινα κατε=
+|L|αγωσιν αυτων τα σκε=
+|F 156r|
+|C 1|
+|L|λη και αρθωσιν <V 32> ηλθον
+|L|ουν στρατιωται και του
+|L|μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του
+|L|αλλου του συ̅νστρωθεν=
+|L|τος αυτω <V 33> επι δε τον
+|L|ιν̅ ελθοντες ως ιδον
+|L|αυτον ηδη τεθνηκοτα
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα
+|L|σκελη <V 34> αλλ εις των στρα=
+|L|τιωτων λογχη αυτου την
+|L|πλευραν ενυξεν και
+|L|ευθεως εξηλθεν αιμα
+|L|και υδωρ <V 35> και ω εωρα=
+|L|κως μεμαρτυρικεν
+|L|και αληθινη αυτου ε=
+|L|στιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι α=
+|L|ληθη λεγει ινα και υ=
+|L|μεις πιστευσητε <V 36> ε=
+|L|γενετο γαρ ταυτα ινα
+|L|η γραφη πληρωθη ο=
+|L|στουν ου συντριβησε=
+|L|ται αυτου <V 37> και παλιν
+|L|ετερα γραφη λεγει
+|L|Οψονται εις ον εξεκεν=
+|L|τησαν <V 38> μετα δε
+|L|Ταυτα ηρωτησε τον πι=
+|L|λατον ιωσηφ ο απο
+|L|αριμαθαιας ων μα=
+|L|θητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|C 2|
+|L|μενος δε δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη τω σωμα
+|L|του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν αυτω ο πιλατος
+|L|ηλθεν ουν και ηρε το σω=
+|L|μα του ιυ̅ <V 39> ηλθεν δε
+|L|και νικοδημος ο ελ=
+|L|θων νυκτος προς τον
+|L|ιν̅ το προτερον φερον
+|L|μιγμα σμυρνης και
+|L|αλωης ωσει λιτρας ε=
+|L|κατον <V 40> ελαβον ουν
+|L|Το σωμα του ιυ̅ και εδει=
+|L|σαν αυτον οθονιοις με=
+|L|τα των αρωματων
+|L|καθος εστι τοις ιουδαι=
+|L|οις ενταφιαζειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου
+|L|εσ̅τρωθη κηπος και
+|L|εν τω κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ω ουδεπω
+|L|ουδεις ετεθει <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην το μνημειον εθηκαν
+|L|τον ιν̅
+|L|<K 20> <V 1> Τη δε μια των σαββα=
+|L|των μαρια η μαγδαλη=
+|L|νη ερχεται πρωι ει=
+|L|ς το μνημειον σκοτιας
+|F 156v|
+|C 1|
+|L|ετι ουσης και βλε=
+|L|πει τον λιθον ηρμενον
+|L|εκ του μνημειου <V 2> τρε=
+|L|χει ουν και ερχεται προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και
+|L|προς τον αλλον μαθη=
+|L|την ον εφιλει ο ις̅ και
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον
+|L|κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που ε=
+|L|θηκαν αυτον <V 3> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πετρος και ο
+|L|αλλος μαθητης και ηρ=
+|L|χοντο εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου
+|L|και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμεν ταχιον
+|L|του πετρου και ηλθεν
+|L|πρωτος εις το μνημει=
+|L|ον <V 5> και παρακυψας βλε=
+|L|πει κειμενα τα οθωνι=
+|L|α ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πε=
+|L|τρος ακολουθων αυτω
+|L|και εισηλθεν εις το μνη=
+|L|μειον και θεωρει τα
+|L|οθωνια κειμενα <V 7> και
+|L|το σουδαριον ο ην ε=
+|L|πι της κεφαλης αυ=
+|L|του ου μετα των ο=
+|L|θωνιων κειμενον
+|C 2|
+|L|αλλα χωρις εντετυλι=
+|L|γμενον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και
+|L|ο αλλος μαθητης ο ελ=
+|L|θων πρωτος εις το μνη=
+|L|μειον και ιδεν και ε=
+|L|πιστευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ειδεισαν την γρα=
+|L|Φην οτι δει αυτον εκ νε=
+|L|κρων αναστηναι <V 10> α=
+|L|πηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μα=
+|L|θηται
+|L|<V 11> Μαρια δε ιστηκει προς
+|L|το μνημειον κλαιου=
+|L|σα εξω ως ουν εκλαι=
+|L|εν παρεκυψεν εις το μνη=
+|L|μειον <V 12> και θεωρει δυο
+|L|αγγελους εν λευκοις
+|L|καθεζομενους ενα
+|L|προς τη κεφαλη και
+|L|ενα προς τοις ποσιν
+|L|Οπου εκειτο το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυ=
+|L|τοι εκεινοι γυναι τι
+|L|κλαιεις λεγει αυτοις
+|L|Οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν
+|L|αυτον <V 14> και ταυτα ειπου=
+|L|σα εστραφη εις τα ο=
+|L|πισω και θεωρει τον
+|F 157r|
+|C 1|
+|L|ιν̅ εστωτα και ουκ ειδη
+|L|οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ γυναι τι κλαιοις
+|L|τινα ζητεις εκεινοι
+|L|δοκουσα οτι ο κυπου=
+|L|ρος εστιν λεγει αυτω
+|L|κε̅ ει συ εβαστασας
+|L|αυτον ειπε μοι που ε=
+|L|θηκας αυτον καγω αυ=
+|L|τον αρω <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει αυτω ρα=
+|L|βουνι ο λεγετε διδασ=
+|L|καλε και προς εδρα=
+|L|μεν αψασθαι αυτου
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου
+|L|απτου ουπω γαρ ανα=
+|L|βεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς
+|L|τους αδελφους μου
+|L|και ειπε αυτοις οτι
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α
+|L|μου και πρ̅α υμων
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υ=
+|L|μων <V 18> ερχεται ουν μαρι=
+|L|α η μαγδαληνη απαγγε=
+|L|λλουσα τοις μαθηταις
+|L|οτι εωρακε τον κν̅
+|L|και ταυτα ειπεν αυτη
+|C 2|
+|L|<V 19> Ουσης οψιας τη ημερα
+|L|εκεινη τη μια των σα=
+|L|ββατων και των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων
+|L|οπου ησαν οι μαθηται
+|L|συνηγμενοι δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη ει=
+|L|ς το μεσον και λεγει αυ=
+|L|τοις ειρηνη υμιν <V 20> κ(αι)
+|L|τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και
+|L|τους ποδας και την
+|L|πλευραν αυτου εχα=
+|L|ρησαν ουν οι μαθηται
+|L|ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|ειρηνη υμιν καθως
+|L|απεσταλκε με ο πη̅ρ
+|L|καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυ=
+|L|σησεν και λεγει αυτοις
+|L|Λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν
+|L|τινων αφητε τας α=
+|L|μαρτιας αφεωνται
+|L|αυτοις αν τινον κρα=
+|L|τειτε καικρατηντε
+|L|<V 24> Θωμας δε εις εκ των
+|L|δωδεκα ο λεγομενος
+|F 157v|
+|C 1|
+|L|διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ αυτων οτε ηλθεν
+|L|ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|τω οι αλλοι μαθηται
+|L|εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις ε=
+|L|αν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω
+|L|τον δακτυλον μου ει=
+|L|[ill]ς τον[\ill] τυπον των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα
+|L|μου εις την πλευραν
+|L|αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> Κ(αι) μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησα εσω οι
+|L|μαθηται αυτου και
+|L|θωμας μετ αυτων
+|L|ερχεται ο ις̅ των θυρων
+|L|κεκλεισμενων και ε=
+|L|στη εις το μεσον και ει=
+|L|πεν ειρηνη υμιν <V 27> ει=
+|L|τα λεγει τω θωμα
+|L|Φερε τον [ill]δα[\ill]κτυλον σου
+|L|ωδε και ιδε τας χειρας
+|L|μου και φερε την χει=
+|L|ρα σου και βαλε εις την
+|L|πλευραν μου και μη
+|L|γινου απιστος αλλα
+|C 2|
+|L|πιστος <V 28> απεκριθη
+|L|θωμας και ειπεν αυ=
+|L|τω ο κς̅ μου και ο
+|L|θς̅ μου <V 29> ειπεν δε αυ=
+|L|τω ο ις̅ οτι εωρακας
+|L|με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδον=
+|L|τες με και πιστευσαν=
+|L|τες <V 30> πολλα μεν ουν
+|L|και αλλα σημεια εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ενωπιον
+|L|των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι γεγραμμε=
+|L|να εν τω βιβλιω του=
+|L|τω <V 31> ταυτα δε γεγρα=
+|L|πται ινα πιστευ[ill]ση[\ill]=
+|L|τε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο
+|L|υιος του θυ̅ και ινα
+|L|πιστευοντες ζωην
+|L|αιωνιον εχειτε εν
+|L|τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21> <V 1> Μετα ταυτα εφανερω=
+|L|σεν εαυτον παλιν ο
+|L|ις̅ τοις μαθηταις
+|L|αυτου εγερθεις εκ νε=
+|L|κρων επι της θα=
+|L|λασσης της τιβερια=
+|L|δος εφανερωσε δε
+|L|ουτως <V 2> ησαν ομου
+|F 157v+|
+|L|&lac; {21.3-22.0}
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jdp_merged.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L1.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,956 @@
+{Status:
+G-A Number: 13
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Collation by J. Treadway Brogdon, Jr (converted to transcription by Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04><K 0><V 0>ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος
+και ο λογος ην προς
+τον θν̅ και θς̅ ην ο
+λογος <V 2> ουτος ην
+εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου
+εγινετο και χωρις
+αυτου εγενετο ουδε
+εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω
+ζωη ην και η ζωη
+[ill]η[\ill]ν το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτι=
+α φαινει και η σκοτι=
+α αυτον ου κατελα=
+βεν <V 6> εγενετο αν̅ος
+απεσταλμενος παρα
+θυ̅ ονομα αυτω ιωα=
+ννης <V 7> ουτος ηλθεν
+εις μαρτυριαν ινα
+μαρτυριση περι του
+φωτος ινα παντες
+πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+αλλ ινα μαρτυρησει πε=
+ρι του φωτος <V 9> ην το
+
+φως το αληθινον
+ο φωτιζει παντ̣α̣
+αν̅ον ερχομενον εις [ill]τον[\ill]
+κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+μω ην και ο κοσμος
+δι αυτου εγενετο και
+ο κοσμος αυτον ουκ ε=
+γνω <V 11> εις τα ιδια
+ηλθεν και οι ιδιοι αυ=
+τον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+εδωκεν αυτοις εξου=
+σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+τοις πιστευουσιν εις το
+ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+κ εξ αιματων ουδε
+εκ θεληματος σαρκος
+ουδε εκ θεληματος αν=
+δρος αλλ εκ θυ̅ εγενη=
+θησαν <V 14> και ο λογος σαρξ
+εγενετο και εσκηνω=
+σεν εν ημιν και εθεα=
+σαμεθα την δοξαν αυ=
+του δοξαν ως μονο=
+γενους παρα πρ̅ς
+πληρης χαριτος και
+αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβωμεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτισωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> ο δε εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω μεν βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγωνεν ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθεβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον υμιν οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδεις το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και εικουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος [app][*]αυτους[\*][C]αυτοις[\C][\app] ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν εκεινην την ημεραν ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθεισαντων αυτων
+<V 41> ευρισκει ουτως πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθησει κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθανηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγη η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος τω υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδη ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυστωσιν τοτε τον ελασσω συ δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτω κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας καταιστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν αυτοις ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο θς̅ και ειπεν αυτω και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτο γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απολληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις τον υιον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε πιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτως βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειται οτι ειπον υμιν ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφιν νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων απο της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων ιστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απεστων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν γην και απελθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενη συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγωρασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν ποιει εκ του υδατος [app][*]τουτου διψησει παλιν ος δ αν πιη εκ του υδατος[\*][C]&om;[\C][\app] ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος ζωντος [ill]3[\ill] αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι λεγω οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησωσιν τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθεινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρε[ill]1[\ill] και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν σημεια εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ εικη απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευθη
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειντο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυριου κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδει χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθρα εν ω δε εγω ερχομαι αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και εγερθεις ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβαττον σου
+<V 11> ο δε απεκρηθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το [app][*]σαβατον[\*][C]σαββατον[\C][\app] αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ του ανθρωπου αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτον δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω απ εμαυτου ποιειν ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμοι δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μεμαρτυρικε περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με αυτος μεμαρτυρικε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν οντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσεις εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψε
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα δε ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων τα σημεια αι επιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκαθεζετο εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ις̅ ποιησατε τους αν̅ους ανεπεσαν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν οι ανδρες ιδωντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ο ουν ις̅ γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψιας εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο εις το περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικωσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι αλλο πλοιαριον ουκ ην εκει ει μι εν εκεινω εις ο ενεβησαν οι μαθηται του ιυ̅ και οτι ου συνησηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ελαβον αυτοι τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπαν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πεμψαντος με πατρος ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου υμεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ινα τι γογγυζεται μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου γαρ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθως εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγω με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται ακουειν αυτου
+<V 61> εγνω ουν ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου και ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μαθηταις μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος απο σκαρυωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει εν παρρησια αυτος ειναι ει ταυτα πιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ηπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> της εορτης μεσαζουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτως γραμματα οιδε μη μαθηκως
+<V 16> απεκρηθη ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμοι αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις [app][*]θελημα[\*][C]θελη το[\C][\app] το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει ο αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον εποιησα αν̅ον υγιη εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψεν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτως ποιει
+<V 32> και ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησατε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι υμεις ουχ ευρισομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως [app][*]&om;[\*][C]ελαλησεν αν̅ος ως[\C][\app] ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανηστε
+<V 48> μη τις των αρχοντον επιστευσεν εις αυτον
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταιρατι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομως ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπων αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει συ ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ο ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> και απεκριθη ο ις̅ ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν δε κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ιμει εκ τουτου του κοσμου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε μοι οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεστε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν αυτω και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν λελαληκα υμιν ην ηκουσα παρα του πρ̅ς μου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπων ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ελαλησα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> δια την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον εμον λογον
+<V 44> υμεις εκ του διαβολου εσται και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστικεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται και απεθαινον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι υμων ομοιος ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβιθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγεν νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τοφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογησει αυτον χν̅ αποσυναγογος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικειαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβεις η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ ειδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκρειθη εκεινος και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες τυφλοι γενησονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι μου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ιμει ινα κλεψη και θηση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθοτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουεται
+<V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε μοι τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκε μοι αυτα μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου και δια ποιον αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει μι ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευετε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το προτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν εαυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτω μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτεν οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα συναποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντισεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι επι τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> ει ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> και εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατω ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτω μη αποθανη
+<V 38> ις̅ παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευεσεις οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο ουν ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> καγω ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψεις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι αι εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφυτευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκωτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνηση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστηκης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτοις εξεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> [app][*]δια[\*][C]διατι[\C][\app] τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην οτι εις την ημεραν του ενταφιασμου μου μετηρικεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτων υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιημεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθω φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρηθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονο μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο εν τοις ουρανοις
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνει εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> [app][*]ουν ο[\*][C]ο ουν[\C][\app] οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν οτι βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκρηθι ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> και εγω αν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα μενει και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν του θυ̅ και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουκ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ο δε ις̅ εκραζε και ελεγεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον αποστειλαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδοκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος α ουν εγω λαλω καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτην τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας μου και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χρειαν εχει ειμι τους ποδας νιψασθαι εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν αυτων τους ποδας και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεπειηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> οι ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγων εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενητε πιστευσηται οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου απορουντες περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευειν ουν [app][*]τωτω[\*][C]τουτω[\C][\app] σιμων πετρος πειθεσθε τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται αυτω ο ις̅ και λεγει εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνι τω ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των συνανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκωμον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ον χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπεν τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασε μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου τρις απαρνησει με
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων [app][*]&om;[\*][C]η[\C][\app] καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπων υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις εκη ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμον ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω υμιν λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινο ποιησει και μειζωνα τουτον ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε εμε τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και α=
+λλον παρακλητον δω=
+σει υμιν ινα μενει με=
+θ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυνα=
+ται λαβειν οτι ου θεω=
+ρει αυτο ουδε γινωσ=
+κει αυτο υμεις δε γι=
+νωσκετε αυτο οτι
+παρ υμιν μένει και
+εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας η αγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερο καθερει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδει και υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως γαρ το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν υμιν καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν ειμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειτε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμοι
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμοι εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη δε εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζωνα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και πολυν καρπον φερειτε
+και ο καρπος υμων
+μένει και ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτω
+ποιησω ινα δοξασθη
+ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε
+του λογου ου εγω ειπον
+υμιν ουκ εστι δουλος
+μειζων του κυ̅ αυτου
+ει εμε εδιωξαν και υ=
+μας διωξουσιν ει
+τον λογον μου ετηρισαν
+και τον υμετερον τη=
+ρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασι ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρισει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχεις μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδι εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευσητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημιν
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω εγω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψετε και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και &lac;
+
+{16.20-17.10}
+<K 17>
+<V 11> &lac; πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν πεπληρωμενην επ αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε αποστελλω εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονων αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεσταλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδοκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων ολην την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ο δε ις̅ ιδων παντα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα ο λογος πληρωθη ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω εκεινω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκας μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυραν εξω εισηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων και ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτισον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτοριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτοριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπεν τινα κατηγοριαν φερεται κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπαν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμοι οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμοι ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απωλυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν των βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν [app][*]αυτω[\*][C]αυτου[\C][\app] τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουχ ευρισκω αιτιαν
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται των ιουδαιων εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπαν ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> ως ουν ηκουσεν τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι τον ιν̅ οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτων ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον στ̅ρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν ουν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον και επεθηκαν αυτω τον σταυρον
+<V 17> και βασταζων αυτον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστι ελληνιστι ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πωλεως ο τοπος οπου εστ̅ρωθη ο ις̅
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτι μερος τον δε χιτωνα επει ην ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου [app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app]εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσθαι ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξος μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου το στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε ο ις̅ το οξος μετα της χολης ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και [app][*]ω[\*][C]ο[\C][\app] εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη τω σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν αυτω ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ το προτερον φερον μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδεισεν αυτον οθονιοις μετα των αρωματων καθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθει
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχεται πρωι εις το μνημειον σκοτιας ετι ουσης και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ [app][*]μου[\*][C]&om;[\C][\app] εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθωνια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθωνιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ειδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ειδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιοις τινα ζητεις εκεινοι δοκουσα οτι ο κυπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγετε διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτους οτι αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις αν τινον κρατειτε καικρατηντε
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος δυδιμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτο οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησα εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες με και πιστευοντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχειτε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου &lac;
+{21.3-22.0}
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300130/04_300130_jtb_L2.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,956 @@
+{Status:
+G-A Number: 13
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Collation by J. Treadway Brogdon, Jr (converted to transcription by Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04><K 0><V 0>ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος
+και ο λογος ην προς
+τον θν̅ και θς̅ ην ο
+λογος <V 2> ουτος ην
+εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου
+εγινετο και χωρις
+αυτου εγενετο ουδε
+εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω
+ζωη ην και η ζωη
+[ill]η[\ill]ν το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτι=
+α φαινει και η σκοτι=
+α αυτον ου κατελα=
+βεν <V 6> εγενετο αν̅ος
+απεσταλμενος παρα
+θυ̅ ονομα αυτω ιωα=
+ννης <V 7> ουτος ηλθεν
+εις μαρτυριαν ινα
+μαρτυριση περι του
+φωτος ινα παντες
+πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+αλλ ινα μαρτυρησει πε=
+ρι του φωτος <V 9> ην το
+
+φως το αληθινον
+ο φωτιζει παντ̣α̣
+αν̅ον ερχομενον εις [ill]τον[\ill]
+κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+μω ην και ο κοσμος
+δι αυτου εγενετο και
+ο κοσμος αυτον ουκ ε=
+γνω <V 11> εις τα ιδια
+ηλθεν και οι ιδιοι αυ=
+τον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+εδωκεν αυτοις εξου=
+σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+τοις πιστευουσιν εις το
+ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+κ εξ αιματων ουδε
+εκ θεληματος σαρκος
+ουδε εκ θεληματος αν=
+δρος αλλ εκ θυ̅ εγενη=
+θησαν <V 14> και ο λογος σαρξ
+εγενετο και εσκηνω=
+σεν εν ημιν και εθεα=
+σαμεθα την δοξαν αυ=
+του δοξαν ως μονο=
+γενους παρα πρ̅ς
+πληρης χαριτος και
+αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβωμεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτισωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> ο δε εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω μεν βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγωνεν ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθεβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον υμιν οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδεις το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και εικουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος [app][*]αυτους[\*][C]αυτοις[\C][\app] ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν εκεινην την ημεραν ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθεισαντων αυτων
+<V 41> ευρισκει ουτως πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθησει κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθανηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγη η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος τω υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδη ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυστωσιν τοτε τον ελασσω συ δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτω κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας καταιστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν αυτοις ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο θς̅ και ειπεν αυτω και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτο γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απολληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις τον υιον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε πιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτως βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειται οτι ειπον υμιν ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφιν νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων απο της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων ιστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απεστων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν γην και απελθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενη συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγωρασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν ποιει εκ του υδατος [app][*]τουτου διψησει παλιν ος δ αν πιη εκ του υδατος[\*][C]&om;[\C][\app] ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος ζωντος [ill]3[\ill] αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι λεγω οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησωσιν τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθεινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρε[ill]1[\ill] και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν σημεια εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ εικη απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευθη
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειντο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυριου κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδει χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθρα εν ω δε εγω ερχομαι αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και εγερθεις ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβαττον σου
+<V 11> ο δε απεκρηθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το [app][*]σαβατον[\*][C]σαββατον[\C][\app] αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ του ανθρωπου αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτον δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω απ εμαυτου ποιειν ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμοι δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μεμαρτυρικε περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με αυτος μεμαρτυρικε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν οντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσεις εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψε
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα δε ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων τα σημεια αι επιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκαθεζετο εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ις̅ ποιησατε τους αν̅ους ανεπεσαν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν οι ανδρες ιδωντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ο ουν ις̅ γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψιας εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο εις το περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικωσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι αλλο πλοιαριον ουκ ην εκει ει μι εν εκεινω εις ο ενεβησαν οι μαθηται του ιυ̅ και οτι ου συνησηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ελαβον αυτοι τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπαν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πεμψαντος με πατρος ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου υμεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ινα τι γογγυζεται μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου γαρ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθως εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγω με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται ακουειν αυτου
+<V 61> εγνω ουν ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου και ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μαθηταις μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος απο σκαρυωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει εν παρρησια αυτος ειναι ει ταυτα πιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ηπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> της εορτης μεσαζουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτως γραμματα οιδε μη μαθηκως
+<V 16> απεκρηθη ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμοι αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις [app][*]θελημα[\*][C]θελη το[\C][\app] το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει ο αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον εποιησα αν̅ον υγιη εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψεν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτως ποιει
+<V 32> και ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησατε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι υμεις ουχ ευρισομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως [app][*]&om;[\*][C]ελαλησεν αν̅ος ως[\C][\app] ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανηστε
+<V 48> μη τις των αρχοντον επιστευσεν εις αυτον
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταιρατι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομως ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπων αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει συ ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ο ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> και απεκριθη ο ις̅ ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν δε κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ιμει εκ τουτου του κοσμου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε μοι οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεστε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν αυτω και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν λελαληκα υμιν ην ηκουσα παρα του πρ̅ς μου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπων ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ελαλησα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> δια την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον εμον λογον
+<V 44> υμεις εκ του διαβολου εσται και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστικεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται και απεθαινον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι υμων ομοιος ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβιθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγεν νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τοφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογησει αυτον χν̅ αποσυναγογος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικειαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβεις η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ ειδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκρειθη εκεινος και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες τυφλοι γενησονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι μου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ιμει ινα κλεψη και θηση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθοτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουεται
+<V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε μοι τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκε μοι αυτα μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου και δια ποιον αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει μι ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευετε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το προτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν εαυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτω μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτεν οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα συναποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντισεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι επι τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> ει ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> και εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατω ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτω μη αποθανη
+<V 38> ις̅ παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευεσεις οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο ουν ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> καγω ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψεις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι αι εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφυτευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκωτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνηση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστηκης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτοις εξεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> [app][*]δια[\*][C]διατι[\C][\app] τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην οτι εις την ημεραν του ενταφιασμου μου μετηρικεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτων υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιημεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθω φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρηθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονο μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο εν τοις ουρανοις
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνει εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> [app][*]ουν ο[\*][C]ο ουν[\C][\app] οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν οτι βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκρηθι ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> και εγω αν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα μενει και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν του θυ̅ και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουκ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ο δε ις̅ εκραζε και ελεγεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον αποστειλαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδοκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος α ουν εγω λαλω καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτην τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας μου και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χρειαν εχει ειμι τους ποδας νιψασθαι εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν αυτων τους ποδας και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεπειηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> οι ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγων εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενητε πιστευσηται οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου απορουντες περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευειν ουν [app][*]τωτω[\*][C]τουτω[\C][\app] σιμων πετρος πειθεσθε τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται αυτω ο ις̅ και λεγει εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνι τω ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των συνανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκωμον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ον χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπεν τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασε μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου τρις απαρνησει με
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων [app][*]&om;[\*][C]η[\C][\app] καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπων υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις εκη ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμον ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω υμιν λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινο ποιησει και μειζωνα τουτον ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε εμε τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και α=
+λλον παρακλητον δω=
+σει υμιν ινα μενει με=
+θ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυνα=
+ται λαβειν οτι ου θεω=
+ρει αυτο ουδε γινωσ=
+κει αυτο υμεις δε γι=
+νωσκετε αυτο οτι
+παρ υμιν μένει και
+εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας η αγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερο καθερει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδει και υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως γαρ το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν υμιν καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν ειμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειτε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμοι
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμοι εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη δε εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζωνα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και πολυν καρπον φερειτε
+και ο καρπος υμων
+μένει και ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτω
+ποιησω ινα δοξασθη
+ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε
+του λογου ου εγω ειπον
+υμιν ουκ εστι δουλος
+μειζων του κυ̅ αυτου
+ει εμε εδιωξαν και υ=
+μας διωξουσιν ει
+τον λογον μου ετηρισαν
+και τον υμετερον τη=
+ρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασι ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρισει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχεις μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδι εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευσητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημιν
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω εγω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψετε και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και &lac;
+
+{16.20-17.10}
+<K 17>
+<V 11> &lac; πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν πεπληρωμενην επ αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε αποστελλω εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονων αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεσταλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδοκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων ολην την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ο δε ις̅ ιδων παντα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα ο λογος πληρωθη ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω εκεινω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκας μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυραν εξω εισηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων και ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτισον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτοριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτοριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπεν τινα κατηγοριαν φερεται κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπαν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμοι οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμοι ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απωλυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν των βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν [app][*]αυτω[\*][C]αυτου[\C][\app] τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουχ ευρισκω αιτιαν
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται των ιουδαιων εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπαν ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> ως ουν ηκουσεν τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι τον ιν̅ οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτων ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον στ̅ρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν ουν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον και επεθηκαν αυτω τον σταυρον
+<V 17> και βασταζων αυτον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστι ελληνιστι ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πωλεως ο τοπος οπου εστ̅ρωθη ο ις̅
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτι μερος τον δε χιτωνα επει ην ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου [app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app]εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσθαι ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξος μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου το στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε ο ις̅ το οξος μετα της χολης ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και [app][*]ω[\*][C]ο[\C][\app] εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη τω σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν αυτω ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ το προτερον φερον μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδεισεν αυτον οθονιοις μετα των αρωματων καθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθει
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχεται πρωι εις το μνημειον σκοτιας ετι ουσης και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ [app][*]μου[\*][C]&om;[\C][\app] εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθωνια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθωνιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ειδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ειδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιοις τινα ζητεις εκεινοι δοκουσα οτι ο κυπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγετε διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτους οτι αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις αν τινον κρατειτε καικρατηντε
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος δυδιμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτο οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησα εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες με και πιστευοντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχειτε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου &lac;
+{21.3-22.0}
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_L2.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,1089 @@
+{Status:
+G-Α 33
+Ρaris Βiblio. Νat. Gr.14
+
+John begins Folio 134r
+
+Τranscribed by: WJΕ
+Τranscription begun: 04-04-07
+Τranscription finished:
+
+Τransference to Collate by: WJΕ RΚ ΜΒΜ DCΡ UΒS
+Τransference to Collate begun:
+Τransference to Collate finished:
+
+File date and time:
+
+Ρlaced in Level1:
+Level1 file date and time:
+
+Ρlaced in Level2:
+Ρlaced in Level2 by:
+Level2 file date and time:
+
+Τhese files were compared and differences resolved by:
+Ρlaced in Level3:
+Ρlaced in Level3 by:
+
+Final transcription file date and time: }
+
+
+|F 134r|
+|L|<B 04> <K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην (Caps)
+|L|<K 1><V 1> Εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην
+|L|και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κα=
+|L|τελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος
+|L|ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευ=
+|L|σωσιν δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν
+|L|τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια
+|L|ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξου=
+|L|σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε
+|L|εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο
+|L|λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως
+|L|μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου
+|L|και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χα=
+|L|ριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγε=
+|L|νετο <V 18> θν̅ ουδεις εορακεν πωποτε ο μονογενης θς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκει=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει <V 20> και
+|L|ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς <V 21> και ηρωτησαν
+|L|αυτον τι ουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον
+|L|ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας
+|L|ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ει=
+|L|παν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απεκρινατο
+|L|αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη ε=
+|L|Παυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την
+|L|αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωανης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ω περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
+|L|κ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι αγιω <V 34> καγω εορακα
+|L|και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και
+|L|Εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις
+|L|δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις
+|L|ερχεσθε και οψεσθε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημερα&lac;
+|L|Εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δ&lac;
+|L|των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος π&lac;
+|L|τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν με&lac;=
+|L|νευομενον χς <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ &lac;=
+|L|μων ο υιος ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριο&lac;=
+|L|σεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω &lac;
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου &lacu;<V 45> &lac;=
+|L|πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγρ&lac; μωυσης εν τω νομ&lac;
+|L|ευρηκαμεν ιν̅ υιον ιωσηφ τον απο ναζα&lac; <V 46> &lac;πεν αυτω ναθα&lac;=
+|L|ναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φ&lac; <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ
+|F 134v|
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+|L|<V 48> Λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φι=
+|L|λιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ
+|L|ει ο θ̣ς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν οτι ει=
+|L|πον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψε̣ι̣
+|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον α=
+|L|νεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαι=
+|L|νοντας επι τον υν̅ του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο
+|L|Εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι
+|L|μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λε=
+|L|γει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι α λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υ=
+|L|δρειαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+|L|<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> λε=
+|L|γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
+|L|σατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε δια=
+|L|κονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει
+|L|αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ε=
+|L|λασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησεν αρχην των σημει=
+|L|ων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και
+|L|Οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πω=
+|L|λουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και
+|L|ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιου παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα
+|L|και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον
+|L|οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται οτι γεγραμμενον εστιν ο ζη=
+|L|λος του οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον<V 20> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετε=
+|L|σιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν
+|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως
+|L|δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θε=
+|L|ωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον εαυτοις δια το
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονο=
+|L|Μα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν
+|L|α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι
+|L|&lac;αν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον
+|L|&lac;κοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|&lac; αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι
+|L|&lac;η τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το
+|L|&lac;μενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη
+|L|&lac; οτι ειπον σοι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και
+|L|&lac; ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας
+|L|&lac; του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται
+|L|&lacu;<V 10> &lac;ιθη ις̅ και ειπε&lac;τω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου
+|L|&lacu;<V 11> &lacu;<V 12> &lac; επιγεια ειπον υμιν και ου
+|F 135r|
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου=
+|L|ρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου <V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως δει τον
+|L|υν̅ του αν̅ου υψωθηναι <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπη=
+|L|σεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ο̣υ γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσ=
+|L|μον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε
+|L|μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅ <V 19> αυτη
+|L|δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος
+|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερ=
+|L|χεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν <V 21> ο δε ποιων την αληθει=
+|L|αν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|απηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτι=
+|L|ζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και πα=
+|L|ρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο
+|L|Ο̣υν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιωαν=
+|L|νην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ου=
+|L|τος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυ=
+|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου <V 28> αυτοι
+|L|υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν
+|L|εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων
+|L|αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων
+|L|Εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω
+|L|παντων εστιν <V 32> ο εορακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι {4 illeg}αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστει=
+|L|λεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅
+|L|ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρι=
+|L|Σαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομε=
+|L|νην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη
+|L|του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ως εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λε=
+|L|Γει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις γυναικος σα=
+|L|μαρειτιδος ουσης ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και
+|L|εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βα&lac
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν τ&lac;
+|L|φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη &lacu;
+|L|και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ &lac;
+|L|δατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω &lacu;
+|L|σεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη &lacu;
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει &lacu;
+|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω̣ &lacu;
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρα &lacu;
+|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη &lacu;
+|L|Ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυ&lac; αν και υμεις λεγετε &lacu;
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει <V 21> &lacu; ο ις̅ &lacu;
+|L|ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν &lacu; <V 22> &lacu;
+|F 135v|
+|L|κυνειτε ος ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+|L|<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅
+|L|και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οι=
+|L|δαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+|L|<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν
+|L|την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε
+|L|αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως
+|L|και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραβ=
+|L|βι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι
+|L|μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγεται οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους ο=
+|L|φθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη <V 36> ο θερι=
+|L|ζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θε=
+|L|ριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θερι=
+|L|ζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υ=
+|L|μεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτων μειναι πα=
+|L|ρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο
+|L|Ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε=
+|L|δεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη
+|L|εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου
+|L|εποιησεν το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμ <V 47> ουτος α=
+|L|κουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς
+|L|αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασι=
+|L|Λικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον ση=
+|L|&lac;ειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη
+|L|&lac;ουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβα=
+|L|&lac; κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστι βηθζαθα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατε=
+|L|&lac;ληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|&lacu; <V 4> {om} <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντακαιοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον
+|L|&lac;τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε=
+|L|&lac;<V 7> &lac;ιθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βα=
+|L|&lac;βηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|&lac;βαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅=
+|L|&lac;ραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη η=
+|L|&lacu;<V 10> &lac;οι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι
+|L|&lacu;<V 11> &lac;ιθη &lac; ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον
+|L|&lacu;<V 12> &lac; ουν αυτον τις εστιν αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+|F 136r|
+|L|τον κραβαττον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης
+|L|εγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν
+|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον
+|L|ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον
+|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοι=
+|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους
+|L|και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅ <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τι=
+|L|μων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον
+|L|λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερ=
+|L|χεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζη=
+|L|σουσιν <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υς̅ ανθρωπου εστιν <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|Ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ <V 29> και
+|L|εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι ποιειν εγω απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω
+|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεινη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυ=
+|L|χνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φω=
+|L|τι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο
+|L|πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε
+|L|ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις
+|L|δοκειται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου
+|L|θελεται ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλα εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+|L|<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον
+|L|πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωσ&lac;
+|L|επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν &lacu;
+|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσεται <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ π&lac;
+|L|Της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς &lacu;
+|L|τι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος &lacu;
+|L|και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πα&lac; εορτη &lacu;
+|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτ&lac;
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασω&lac;
+|L|ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι &lacu;<V 7> &lac;=
+|L|πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ &lacu;
+|L|εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητ&lac;
+|L|φος σιμωνος πετρου <V 9> εστιν παιδαριο&lac;
+|F 136v|
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην
+|L|δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+|L|<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και
+|L|εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συνα=
+|L|γαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν
+|L|δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις
+|L|βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μ[app][*]&om;[\*][C]ελλουσιν[\C][\app] ερχεσθαι και αρπαζειν
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια
+|L|Εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο πε=
+|L|ραν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως στα=
+|L|διους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην
+|L|υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλ=
+|L|λο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα ηλθον πλοια=
+|L|ρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> ο=
+|L|τε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα
+|L|πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ζητειται με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτα=
+|L|σθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν
+|L|εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν
+|L|προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|Τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαν=
+|L|να εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+|L|<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθεινον <V 33> ο γαρ αρτος
+|L|του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυ=
+|L|τον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζω=
+|L|ης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει εις τον αιωνα
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε
+|L|Ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα απο του ουρανου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστιν το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα ανα=
+|L|στησω αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεω=
+|L|ρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχα=
+|L|&lacu; ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|&lacu; του ουρανου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και
+|L|&lacu; μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|&lacu; μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με
+|L|&lacu; αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|&lac;αντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|&lacu;<V 46> &lac; τον πρ̅α εωρακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον
+|L|&lacu;<V 47> &lac; υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της
+|L|&lacu;<V 49> &lac;γον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος
+|L|&lac; εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος
+|L|&lac; φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα
+|F 137r|
+|L|και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς
+|L|αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αι=
+|L|μα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα <V 55> {om} <V 56> {om} εν εμοι με=
+|L|νει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κα=
+|L|κεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι
+|L|πρ̅ες υμων και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν
+|L|συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ει=
+|L|πον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι
+|L|γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σ&lac;ανδαλιζει
+|L|<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> &lac;ο πν̅α εστιν το
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλαληκα υμιν πν̅α εστιν και
+|L|ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη
+|L|πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι
+|L|ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου
+|L|πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος
+|L|Κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δω=
+|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτου ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν
+|L|Αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα
+|L|και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει
+|L|και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος
+|L|μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω περι αυτου μαρτυρω οτι τα εργα αυτου πονηρα
+|L|εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη
+|L|εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος ην περι αυτου πολυς εν τω οχλω οι
+|L|μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι
+|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης
+|L|Ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμ=
+|L|ματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη
+|L|αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δο=
+|L|ξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν
+|L|και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει
+|L|τον νομον τι με ζητειται αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε&lac;
+|L|αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμα=
+|L|ζεται <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως &lacu;
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει &lacu;
+|L|εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμ&lac;τε οτι &lacu; υγιη επ&lac;
+|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαι&lac; <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+|L|εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν &lacu;
+|L|<V 26>; λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσαν &lacu;
+|L|ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν &lacu;
+|L|εστιν <V 28> &lacu;
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθ&lac;
+|F 137v|
+|L|<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχι=
+|L|ερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει
+|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει
+|L|πορευεσθε και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησεται με και
+|L|ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγα=
+|L|Λη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες
+|L|εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου α=
+|L|κουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ει=
+|L|πεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ερχε=
+|L|ται ο χς̅ <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχι=
+|L|Ερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν αυ=
+|L|τοις <V 47> οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν
+|L|εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρα=
+|L|τοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος το προτερον
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και
+|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνη=
+|L|σον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειρεται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν ελαλησεν
+|L|αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση
+|L|εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυ=
+|L|του μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν
+|L|Εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η
+|L|κρισις η εμη αληθεινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
+|L|μω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων
+|L|εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον ο=
+|L|τι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κα=
+|L|τω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ τουτου του
+|L|κοσμου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|&lac; συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|&lac;ειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω
+|L|&lac;μον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν
+|L|&lac;σθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν
+|L|&lacu; λαλω <V 29> πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν
+|L|&lacu; ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι
+|L|&lacu;<V 31>&lac; τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν
+|L|&lac; θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθει=
+|L|&lacu;<V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα
+|F 138r|
+|L|Αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν
+|L|της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερω=
+|L|ση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτει=
+|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις
+|L|ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πη̅ρ ημων
+|L|Αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+|L|<V 40> νυν δε ζητειται με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅
+|L|τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ
+|L|πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα
+|L|αλλ εκεινος με απεστειλεν <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακου=
+|L|ειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς
+|L|υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν
+|L|οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης
+|L|εστιν και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμο=
+|L|νιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατι=
+|L|μαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ
+|L|λεγεις εαν τις τον εμον λογον τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον
+|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου
+|L|Ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ υμων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και ε=
+|L|αν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν
+|L|ουτως <K 9> <V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λε=
+|L|γοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ου=
+|L|τε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε
+|L|δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και ε=
+|L|ποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτε=
+|L|ρον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον
+|L|ουχι αλλ ομοιος εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρι=
+|L|σεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ &lac;
+|L|θων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> &lac;
+|L|σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλ&lac;
+|L|ποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> &lac; νιψαμην και βλεπω <V 16> ελε&lac;
+|L|Εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ &lacu;|L|λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σ&lac;
+|L|<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου &lacu; <V 18> &lacu;
+|L|ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου &lacu; <V 19>&lac;
+|F 138v|
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+|L|<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλ&lac;
+|L|εγεννηθη <V 21> πως ουν βλεπει αρτι ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απε=
+|L|κριθη αυτοις εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλε=
+|L|πω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απε=
+|L|κριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θε=
+|L|λετε μαθηται αυτου γενεσθε <V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης η εκεινου
+|L|ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμα=
+|L|στον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη του=
+|L|του ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννη=
+|L|μενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον
+|L|υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε
+|L|Αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσ=
+|L|εκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεπον=
+|L|τες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε
+|L|ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν <K 10> <V 1> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της
+|L|θυρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν τα
+|L|ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει
+|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυ=
+|L|του οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλε=
+|L|πται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν
+|L|τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλε=
+|L|πτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τι=
+|L|θησιν υπερ των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προ=
+|L|βατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και
+|L|ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει <V 13> οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των
+|L|&lac;βατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των
+|L|&lacu;<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθη=
+|L|&lac;ερ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|&lacu; δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησονται μια ποιμνη
+|L|&lacu;<V 17> &lac; ο πη̅ρ &lac;τι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λα=
+|L|&lacu;<V 18> &lacu; αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν
+|L|&lac; παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ε=
+|L|&lacu;<V 19> &lacu; παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λο=
+|L|&lacu;<V 20> &lac;των δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+|L|<V 21>&lac; δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων
+|F 139r|
+|L|οφθαλμους ανοιξαι <V 22> εγενετο τε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις χειμων ην <V 23> και περιεπα=
+|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω ε=
+|L|ως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων <V 27> τα προβατα
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι <V 28> και εγω
+|L|διδωμι αυτοις και αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυ=
+|L|τα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυνα=
+|L|ται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν παλιν
+|L|λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη ις και ειπεν αυτοις πολλα εργα
+|L|καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζεται <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν
+|L|τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον
+|L|κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα
+|L|του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευ=
+|L|ετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι <V 39> εζητουν ουν αυτον
+|L|παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδα=
+|L|νου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς
+|L|αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λα=
+|L|Zαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαριαμ η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο
+|L|αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε
+|L|ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υ=
+|L|περ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην
+|L|τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> Απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι
+|L|προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει λαζαρος ο
+|L|φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυ=
+|L|τω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
+|L|δοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια
+|L|λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν
+|L|προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και η=
+|L|μεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας η=
+|L|μερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο
+|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και &lacu;
+|L|ριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου&lac;
+|L|οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η &lacu;
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 22> και νυν οιδα οτι οσα &lacu;
+|L|ση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω &lacu;
+|L|οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ ε&lac;
+|L|ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζω&lac;
+|L|εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> &lacu;
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομεν&lac; <V 28> &lacu;
+|L|φωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα &lacu;
+|L|νει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και &lacu;<V 30> &lacu;
+|L|θει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου &lacu; <V 31>&lac;
+|F 139v|
+|L|ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως
+|L|ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαζοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> Η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω
+|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθων=
+|L|τας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που
+|L|τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλ=
+|L|μους του τυφλου ποιησαι ινα μη ουτος αποθανη <V 38> ο ις̅ παλιν ουν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
+|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
+|L|μους αυτου ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου
+|L|ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδε=
+|L|μενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοτες προς την μα=
+|L|ριαμ και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα ποιει σημεια <V 48> εαν αφωμεν
+|L|αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον
+|L|τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν
+|L|αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθα=
+|L|νη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιε=
+|L|ρευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+|L|<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη
+|L|εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι
+|L|παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ε=
+|L|ρημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 55> ην δε εγγυς το
+|L|πασχα εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας ινα αγνισω=
+|L|σιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι
+|L|ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις
+|L|γνω που εστιν μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν
+|L|εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνικως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν αυτω δει=
+|L|πνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρι=
+|L|Αμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> Λεγει ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων διναριων και εδοθη τοις πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι
+|L|των πτωχων εημελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβα=
+|L|σταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτω
+|L|<V 8> τους πτωχους γαρ εχετε παντοτε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ι=
+|L|δωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον απο=
+|L|&lac;σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτων ηπειγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος
+|L|&lac;θων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοι=
+|L|&lac; εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ο=
+|L|&lac;ασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμ=
+|L|&lacu;<V 15> &lac;τερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+|L|<V 16> &lac; οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθη=
+|L|&lac; αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|&lac; λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> &lac; τησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|F 140r|
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειται ουδεν ιδε ο κοσμος ολος ο=
+|L|πισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν
+|L|Εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυ=
+|L|τον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και
+|L|παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων
+|L|Εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σι=
+|L|του πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω του=
+|L|τω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυ=
+|L|Χη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις
+|L|την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν ουν φωνη [app][*]εκ εκ τουρανου[\*][C]εκ τουρανου[\C][\app] και εδοξασα
+|L|και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκ=
+|L|βληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο
+|L|δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκου=
+|L|σαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον
+|L|υν̅ του αν̅ου τις εστιν ο υς̅ του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν
+|L|ΕΣτιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν
+|L|τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος
+|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου
+|L|σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του
+|L|προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις ο=
+|L|φθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ει=
+|L|πεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και
+|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις
+|L|τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις τον
+|L|κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου α=
+|L|κουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινον=
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα
+|L|Μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω &lac; εις τε=
+|L|λος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου &lac
+|L|καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδω=
+|L|κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα &lacu;
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν &lacu;
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον &lacu;
+|L|πτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω &lac;
+|L|<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις &lacu;
+|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω &lacu;
+|L|αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυ&lac;
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος &lac;
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια &lac; <V 12> &lacu;
+|F 140v|
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος &lac;
+|L|ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειται με ο κς̅ και ο διδασκαλος <V 14> και υμεις οφειλεται αλλη=
+|L|λων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις
+|L|ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου
+|L|περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ
+|L|του γενεσθε ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις ε=
+|L|ξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει <V 25> αναπεσων
+|L|ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος
+|L|ΕΣτιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ι=
+|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν εκεινος το ψω=
+|L|μιον εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του
+|L|αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε <V 35> εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πε=
+|L|τρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι ακολουθησεις δε υστερον <V 37> λεγει αυτω ο πετρος διατι ου δυναμαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρεις <K 14> <V 1> μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια
+|L|του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον
+|L|υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληπψομαι υμας
+|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει
+|L|μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου αν ηδειται απ αρτι γινωσκετε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
+|L|τον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε=
+|L|&lacu;<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|&lacu;<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα
+|L|&lac; και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω πορευομαι
+|L|<V 13> &lac; πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δο-
+|L|ξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅ <V 14> &lacu; εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω <V 15> εαν αγα=
+|L|&lac; τηρησητε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον
+|L|&lac; εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|&lacu; γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι
+|L|&lacu;<V 18> &lacu; υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι
+|L|&lacu; θεωρειται με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+|F 141r|
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|Τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υ=
+|L|πο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα <V 24> ο μη αγαπων με
+|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ενα ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν
+|L|Εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειπον υμιν <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρ=
+|L|χων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλλα
+|L|δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αλη=
+|L|θινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν
+|L|το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται
+|L|καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινη=
+|L|τε εν εμοι <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλιματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει
+|L|καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβλη=
+|L|θη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις πυρ βαλλουσιν και καιεται
+|L|<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησε=
+|L|τε υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθε μοι μα=
+|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ και εγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντο=
+|L|λας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η
+|L|χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπα=
+|L|τε αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελ=
+|L|λομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε
+|L|ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α επι τω ονοματι μου
+|L|δωη υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γι=
+|L|Νωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον
+|L|εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια
+|L|τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρη=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονο=
+|L|μα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ου=κ
+|L|ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|Τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ου=
+|L|κ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρω=
+|L|θη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|Ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς
+|L|εκπορευεται εκεινος μαρτυρηση περι εμου
+|L|<V 27> &lac;τ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδ&lac; <V 2> &lacu;
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας &lacu;
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησωσιν εις υμας οτι ουκ εγνως &lacu;|L|<V 4> &lac; ληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευ&lac;
+|L|δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|F 141v|
+|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρω=
+|L|κεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι
+|L|δικαιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι
+|L|δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α πορευομαι και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως
+|L|οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εν τη αληθεια παση
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+|L|<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο
+|L|πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου=
+|L|κετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον
+|L|Ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ουκετι θε=
+|L|ωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστιν
+|L|τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ουθετω θεωρειτε με και
+|L|παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο
+|L|δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+|L|<V 21> Η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|νυν μεν λυπην εξεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητη=
+|L|σατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω
+|L|υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι
+|L|μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ
+|L|φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροι=
+|L|μιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα
+|L|εν τουτω γινωσκομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφη=
+|L|τε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην ε=
+|L|χητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα
+|L|Ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πα=
+|L|σης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αι=
+|L|ωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε
+|L|εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξα=
+|L|σον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον περι του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου ετηρησαν <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας
+|L|&lac; <V 8> &lacu; δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|&lacu;ηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω
+|L|&lacu;ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+|L|<V 10> &lacu;και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν
+|L|&lacu;και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους
+|L|&lacu;ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|&lacu;ονοματι σου ω δεδωκας μοι εφυλαξα και ου=
+|L|&lacu;λειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|&lacu;ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμε=
+|L|νην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους
+|F 142r|
+|L|οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο
+|L|λογος ο σος αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων
+|L|δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ω=
+|L|σιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν <V 23> εγω
+|L|εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου
+|L|ΕΙμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκα μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων
+|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα
+|L|η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και
+|L|οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων
+|L|Και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε ειδως
+|L|παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ
+|L|ταυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι <V 7> παλιν ουν η=
+|L|ρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν ο=
+|L|Τι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο=
+|L|τι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν
+|L|ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον
+|L|το δεξιον ην δε το ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος
+|L|και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υ=
+|L|περ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|Κεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε
+|L|πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει
+|L|και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον <V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη
+|L|και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι
+|L|υπηρεται ανθρακειαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος με=
+|L|τ αυτων εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυ=
+|L|Του και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω
+|L|παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνηρχοντο και
+|L|εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκεν
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα
+|L|μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμε=
+|L|νον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν
+|L|αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και λεγει ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ
+|L|των δουλων του αρχιερεως ο συγγενης ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν
+|L|τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν
+|L|Ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και
+|L|φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη
+|L|ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυ=
+|L|τον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν
+|L|αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν
+|L|αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυ=
+|L|Τω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον
+|F 142v|
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις πα=
+|L|ρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου του=
+|L|του ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη
+|L|παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο
+|L|Γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ
+|L|της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισ=
+|L|κω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν
+|L|απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον
+|L|αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ ε=
+|L|μαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη
+|L|κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελε=
+|L|γον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> και εξηλθεν πα=
+|L|λιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν
+|L|αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το
+|L|πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι
+|L|υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅
+|L|θυ̅ εαυτον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+|L|<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ου=
+|L|κ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω
+|L|σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν
+|L|κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα
+|L|αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγα=
+|L|σαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον
+|L|ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω
+|L|τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββα=
+|L|θα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε
+|L|ο βασιλευς υμων <V 15> εκραυγασαν ουν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|Τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη και=
+|L|σαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον εαυτον ιν̅ και
+|L|<V 17> βασταζων αυτω τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνω=
+|L|σαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γε=
+|L|γραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των
+|L|Ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς των ιουδαι=
+|L|ων ειμι <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρω=
+|L|σαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη
+|L|μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ει=
+|L|πον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα
+|L|&lacu; πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|&lacu; κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ιστηκεισαν δε παρα
+|L|&lacu; αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαριαμ η του κλωπα και μα=
+|L|&lacu; <V 26> &lacu; τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει
+|L|&lacu; <V 27> &lacu; τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημε=
+|L|&lacu; <V 28> &lacu; ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται
+|L|&lacu; <V 29> &lacu; εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του
+|L|&lacu; αυτου τω στοματι <V 30> οτε ελαβεν το οξος
+|L|&lacu; παρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι
+|F 143r|
+|L|επει παρασκευη ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|η ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη
+|L|και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται&lacu;
+|L|αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον &lacu;
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν
+|L|και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη αυτου εστιν η
+|L|μαρτυρια κακεινος ε̣ξ̣ε̣σ̣τ̣ι̣ αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη
+|L|λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο α=
+|L|Πο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου <V 39> ηλθεν δε
+|L|και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των α=
+|L|ρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου ε=
+|L|σταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε
+|L|Μια των σαββατων ερχεται μαριαμ η μαγδαλινη πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχον=
+|L|το εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου ο δε αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του
+|L|πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια
+|L|ου μεντοι γε εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης
+|L|αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευ=
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαριαμ δε ιστηκει προς το μνημειον εξω κλαιουσα
+|L|ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθε=
+|L|ζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα
+|L|που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα
+|L|οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας καγω αυ=
+|L|τον εγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι
+|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα
+|L|Προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς
+|L|τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαριαμ η μαγδαλινη απαγγελ=
+|L|λουσα τοις μαθηταις οτι εωρακαμεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης ουν οψιας
+|L|Τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλισμενων οπου ησαν οι μαθηται
+|L|αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυ=
+|L|του εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν
+|L|καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας <V 22> και τουτο ειπων ε&lacu;
+|L|λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφ &lacu;
+|L|αν τινων κρατητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο &lacu;
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται &lacu;
+|L|δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον &lacu;
+|L|τον δακτυλον εις τον τυπον των ηλων και βαλω &lacu;
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν &lacu;
+|L|μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων &lacu;
+|L|υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον &lacu;
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν &lacu; &lacu;
+|F 143v|
+|L|<V 28> &lacu; <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εορακας με
+|L|&lacu; <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα &lacu;
+|L|&lacu;ραμμενα εν τω βιβλιω &lacu;
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχη=
+|L|τε εν τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθ=
+|L|ηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβε=
+|L|δαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν
+|L|&lacu;μεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και
+|L| &lacu; τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L| &lacu; εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον ε=
+|L|;χετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησεται εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυ=
+|L|&lacu; <V 7> &lacu; ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακου=
+|L|&lacu; τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης
+|L|αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν &lacu;
+|L|γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυ=
+|L|σε το δικτυον εις την γην μεστον μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντατριων και τοσ=
+|L|ουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε
+|L|ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμ=
+|L|βανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο δε ηδη τριτον ε=
+|L|φανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σι=
+|L|μωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σε=
+|L|αυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και
+|L|αλλος σε ζωσουσιν και οισουσιν οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πε=
+|L|τρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπεν αυτω κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων
+|L|&lacu; δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερ=
+|L|χομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι
+|L|ο μαθητης εκεινος &lacu; ουκ αποθνησκει αλ=
+|L|λ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων
+|L|περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> &lacu; εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι
+|L|τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια
+|L|<K 22><V 0> [ill]0-10[\ill] κατα ιωαννην
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_merged.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,1089 @@
+{Status:
+G-Α 33
+Ρaris Βiblio. Νat. Gr.14
+
+John begins Folio 134r
+
+Τranscribed by: WJΕ
+Τranscription begun: 04-04-07
+Τranscription finished:
+
+Τransference to Collate by: WJΕ RΚ ΜΒΜ DCΡ UΒS
+Τransference to Collate begun:
+Τransference to Collate finished:
+
+File date and time:
+
+Ρlaced in Level1:
+Level1 file date and time:
+
+Ρlaced in Level2:
+Ρlaced in Level2 by:
+Level2 file date and time:
+
+Τhese files were compared and differences resolved by:
+Ρlaced in Level3:
+Ρlaced in Level3 by:
+
+Final transcription file date and time: }
+
+
+|F 134r|
+|L|<B 04> <K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην (Caps)
+|L|<K 1><V 1> Εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην
+|L|και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κα=
+|L|τελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος
+|L|ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευ=
+|L|σωσιν δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν
+|L|τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια
+|L|ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξου=
+|L|σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε
+|L|εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο
+|L|λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως
+|L|μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου
+|L|και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χα=
+|L|ριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγε=
+|L|νετο <V 18> θν̅ ουδεις εορακεν πωποτε ο μονογενης θς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκει=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει <V 20> και
+|L|ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς <V 21> και ηρωτησαν
+|L|αυτον τι ουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον
+|L|ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας
+|L|ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ει=
+|L|παν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απεκρινατο
+|L|αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη ε=
+|L|Παυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την
+|L|αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωανης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ω περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
+|L|κ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι αγιω <V 34> καγω εορακα
+|L|και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και
+|L|Εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις
+|L|δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις
+|L|ερχεσθε και οψεσθε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημερα&lac;
+|L|Εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δ&lac;
+|L|των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος π&lac;
+|L|τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν με&lac;=
+|L|νευομενον χς <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ &lac;=
+|L|μων ο υιος ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριο&lac;=
+|L|σεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω &lac;
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου &lacu;<V 45> &lac;=
+|L|πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγρ&lac; μωυσης εν τω νομ&lac;
+|L|ευρηκαμεν ιν̅ υιον ιωσηφ τον απο ναζα&lac; <V 46> &lac;πεν αυτω ναθα&lac;=
+|L|ναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φ&lac; <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ
+|F 134v|
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+|L|<V 48> Λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φι=
+|L|λιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ
+|L|ει ο θ̣ς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν οτι ει=
+|L|πον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψε̣ι̣
+|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον α=
+|L|νεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαι=
+|L|νοντας επι τον υν̅ του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο
+|L|Εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι
+|L|μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λε=
+|L|γει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι α λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υ=
+|L|δρειαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+|L|<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> λε=
+|L|γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
+|L|σατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε δια=
+|L|κονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει
+|L|αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ε=
+|L|λασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησεν αρχην των σημει=
+|L|ων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και
+|L|Οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πω=
+|L|λουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και
+|L|ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιου παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα
+|L|και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον
+|L|οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται οτι γεγραμμενον εστιν ο ζη=
+|L|λος του οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον<V 20> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετε=
+|L|σιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν
+|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως
+|L|δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θε=
+|L|ωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον εαυτοις δια το
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονο=
+|L|Μα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν
+|L|α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι
+|L|&lac;αν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον
+|L|&lac;κοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|&lac; αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι
+|L|&lac;η τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το
+|L|&lac;μενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη
+|L|&lac; οτι ειπον σοι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και
+|L|&lac; ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας
+|L|&lac; του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται
+|L|&lacu;<V 10> &lac;ιθη ις̅ και ειπε&lac;τω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου
+|L|&lacu;<V 11> &lacu;<V 12> &lac; επιγεια ειπον υμιν και ου
+|F 135r|
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου=
+|L|ρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου <V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως δει τον
+|L|υν̅ του αν̅ου υψωθηναι <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπη=
+|L|σεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ο̣υ γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσ=
+|L|μον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε
+|L|μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅ <V 19> αυτη
+|L|δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος
+|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερ=
+|L|χεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν <V 21> ο δε ποιων την αληθει=
+|L|αν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|απηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτι=
+|L|ζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και πα=
+|L|ρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο
+|L|Ο̣υν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιωαν=
+|L|νην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ου=
+|L|τος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυ=
+|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου <V 28> αυτοι
+|L|υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν
+|L|εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων
+|L|αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων
+|L|Εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω
+|L|παντων εστιν <V 32> ο εορακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι {4 illeg}αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστει=
+|L|λεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅
+|L|ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρι=
+|L|Σαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομε=
+|L|νην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη
+|L|του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ως εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λε=
+|L|Γει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις γυναικος σα=
+|L|μαρειτιδος ουσης ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και
+|L|εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βα&lac
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν τ&lac;
+|L|φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη &lacu;
+|L|και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ &lac;
+|L|δατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω &lacu;
+|L|σεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη &lacu;
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει &lacu;
+|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω̣ &lacu;
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρα &lacu;
+|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη &lacu;
+|L|Ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυ&lac; αν και υμεις λεγετε &lacu;
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει <V 21> &lacu; ο ις̅ &lacu;
+|L|ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν &lacu; <V 22> &lacu;
+|F 135v|
+|L|κυνειτε ος ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+|L|<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅
+|L|και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οι=
+|L|δαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+|L|<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν
+|L|την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε
+|L|αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως
+|L|και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραβ=
+|L|βι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι
+|L|μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγεται οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους ο=
+|L|φθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη <V 36> ο θερι=
+|L|ζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θε=
+|L|ριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θερι=
+|L|ζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υ=
+|L|μεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτων μειναι πα=
+|L|ρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο
+|L|Ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε=
+|L|δεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη
+|L|εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου
+|L|εποιησεν το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμ <V 47> ουτος α=
+|L|κουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς
+|L|αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασι=
+|L|Λικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον ση=
+|L|&lac;ειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη
+|L|&lac;ουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβα=
+|L|&lac; κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστι βηθζαθα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατε=
+|L|&lac;ληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|&lacu; <V 4> {om} <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντακαιοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον
+|L|&lac;τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε=
+|L|&lac;<V 7> &lac;ιθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βα=
+|L|&lac;βηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|&lac;βαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅=
+|L|&lac;ραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη η=
+|L|&lacu;<V 10> &lac;οι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι
+|L|&lacu;<V 11> &lac;ιθη &lac; ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον
+|L|&lacu;<V 12> &lac; ουν αυτον τις εστιν αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+|F 136r|
+|L|τον κραβαττον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης
+|L|εγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν
+|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον
+|L|ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον
+|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοι=
+|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους
+|L|και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅ <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τι=
+|L|μων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον
+|L|λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερ=
+|L|χεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζη=
+|L|σουσιν <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υς̅ ανθρωπου εστιν <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|Ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ <V 29> και
+|L|εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι ποιειν εγω απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω
+|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεινη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυ=
+|L|χνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φω=
+|L|τι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο
+|L|πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε
+|L|ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις
+|L|δοκειται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου
+|L|θελεται ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλα εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+|L|<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον
+|L|πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωσ&lac;
+|L|επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν &lacu;
+|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσεται <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ π&lac;
+|L|Της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς &lacu;
+|L|τι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος &lacu;
+|L|και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πα&lac; εορτη &lacu;
+|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτ&lac;
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασω&lac;
+|L|ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι &lacu;<V 7> &lac;=
+|L|πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ &lacu;
+|L|εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητ&lac;
+|L|φος σιμωνος πετρου <V 9> εστιν παιδαριο&lac;
+|F 136v|
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην
+|L|δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+|L|<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και
+|L|εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συνα=
+|L|γαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν
+|L|δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις
+|L|βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μ[app][*]&om;[\*][C]ελλουσιν[\C][\app] ερχεσθαι και αρπαζειν
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια
+|L|Εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο πε=
+|L|ραν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως στα=
+|L|διους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην
+|L|υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλ=
+|L|λο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα ηλθον πλοια=
+|L|ρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> ο=
+|L|τε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα
+|L|πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ζητειται με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτα=
+|L|σθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν
+|L|εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν
+|L|προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|Τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαν=
+|L|να εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+|L|<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθεινον <V 33> ο γαρ αρτος
+|L|του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυ=
+|L|τον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζω=
+|L|ης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει εις τον αιωνα
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε
+|L|Ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα απο του ουρανου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστιν το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα ανα=
+|L|στησω αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεω=
+|L|ρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχα=
+|L|&lacu; ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|&lacu; του ουρανου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και
+|L|&lacu; μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|&lacu; μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με
+|L|&lacu; αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|&lac;αντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|&lacu;<V 46> &lac; τον πρ̅α εωρακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον
+|L|&lacu;<V 47> &lac; υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της
+|L|&lacu;<V 49> &lac;γον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος
+|L|&lac; εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος
+|L|&lac; φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα
+|F 137r|
+|L|και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς
+|L|αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αι=
+|L|μα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα <V 55> {om} <V 56> {om} εν εμοι με=
+|L|νει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κα=
+|L|κεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι
+|L|πρ̅ες υμων και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν
+|L|συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ει=
+|L|πον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι
+|L|γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σ&lac;ανδαλιζει
+|L|<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> &lac;ο πν̅α εστιν το
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλαληκα υμιν πν̅α εστιν και
+|L|ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη
+|L|πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι
+|L|ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου
+|L|πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος
+|L|Κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δω=
+|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτου ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν
+|L|Αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα
+|L|και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει
+|L|και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος
+|L|μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω περι αυτου μαρτυρω οτι τα εργα αυτου πονηρα
+|L|εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη
+|L|εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος ην περι αυτου πολυς εν τω οχλω οι
+|L|μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι
+|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης
+|L|Ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμ=
+|L|ματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη
+|L|αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δο=
+|L|ξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν
+|L|και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει
+|L|τον νομον τι με ζητειται αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε&lac;
+|L|αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμα=
+|L|ζεται <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως &lacu;
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει &lacu;
+|L|εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμ&lac;τε οτι &lacu; υγιη επ&lac;
+|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαι&lac; <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+|L|εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν &lacu;
+|L|<V 26>; λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσαν &lacu;
+|L|ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν &lacu;
+|L|εστιν <V 28> &lacu;
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθ&lac;
+|F 137v|
+|L|<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχι=
+|L|ερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει
+|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει
+|L|πορευεσθε και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησεται με και
+|L|ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγα=
+|L|Λη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες
+|L|εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου α=
+|L|κουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ει=
+|L|πεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ερχε=
+|L|ται ο χς̅ <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχι=
+|L|Ερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν αυ=
+|L|τοις <V 47> οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν
+|L|εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρα=
+|L|τοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος το προτερον
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και
+|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνη=
+|L|σον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειρεται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν ελαλησεν
+|L|αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση
+|L|εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυ=
+|L|του μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν
+|L|Εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η
+|L|κρισις η εμη αληθεινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
+|L|μω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων
+|L|εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον ο=
+|L|τι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κα=
+|L|τω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ τουτου του
+|L|κοσμου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|&lac; συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|&lac;ειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω
+|L|&lac;μον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν
+|L|&lac;σθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν
+|L|&lacu; λαλω <V 29> πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν
+|L|&lacu; ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι
+|L|&lacu;<V 31>&lac; τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν
+|L|&lac; θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθει=
+|L|&lacu;<V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα
+|F 138r|
+|L|Αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν
+|L|της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερω=
+|L|ση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτει=
+|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις
+|L|ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πη̅ρ ημων
+|L|Αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+|L|<V 40> νυν δε ζητειται με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅
+|L|τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ
+|L|πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα
+|L|αλλ εκεινος με απεστειλεν <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακου=
+|L|ειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς
+|L|υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν
+|L|οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης
+|L|εστιν και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμο=
+|L|νιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατι=
+|L|μαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ
+|L|λεγεις εαν τις τον εμον λογον τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον
+|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου
+|L|Ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ υμων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και ε=
+|L|αν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν
+|L|ουτως <K 9> <V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λε=
+|L|γοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ου=
+|L|τε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε
+|L|δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και ε=
+|L|ποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτε=
+|L|ρον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον
+|L|ουχι αλλ ομοιος εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρι=
+|L|σεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ &lac;
+|L|θων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> &lac;
+|L|σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλ&lac;
+|L|ποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> &lac; νιψαμην και βλεπω <V 16> ελε&lac;
+|L|Εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ &lacu;|L|λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σ&lac;
+|L|<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου &lacu; <V 18> &lacu;
+|L|ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου &lacu; <V 19>&lac;
+|F 138v|
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+|L|<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλ&lac;
+|L|εγεννηθη <V 21> πως ουν βλεπει αρτι ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απε=
+|L|κριθη αυτοις εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλε=
+|L|πω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απε=
+|L|κριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θε=
+|L|λετε μαθηται αυτου γενεσθε <V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης η εκεινου
+|L|ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμα=
+|L|στον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη του=
+|L|του ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννη=
+|L|μενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον
+|L|υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε
+|L|Αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσ=
+|L|εκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεπον=
+|L|τες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε
+|L|ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν <K 10> <V 1> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της
+|L|θυρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν τα
+|L|ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει
+|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυ=
+|L|του οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλε=
+|L|πται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν
+|L|τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλε=
+|L|πτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τι=
+|L|θησιν υπερ των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προ=
+|L|βατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και
+|L|ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει <V 13> οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των
+|L|&lac;βατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των
+|L|&lacu;<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθη=
+|L|&lac;ερ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|&lacu; δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησονται μια ποιμνη
+|L|&lacu;<V 17> &lac; ο πη̅ρ &lac;τι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λα=
+|L|&lacu;<V 18> &lacu; αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν
+|L|&lac; παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ε=
+|L|&lacu;<V 19> &lacu; παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λο=
+|L|&lacu;<V 20> &lac;των δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+|L|<V 21>&lac; δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων
+|F 139r|
+|L|οφθαλμους ανοιξαι <V 22> εγενετο τε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις χειμων ην <V 23> και περιεπα=
+|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω ε=
+|L|ως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων <V 27> τα προβατα
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι <V 28> και εγω
+|L|διδωμι αυτοις και αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυ=
+|L|τα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυνα=
+|L|ται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν παλιν
+|L|λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη ις και ειπεν αυτοις πολλα εργα
+|L|καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζεται <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν
+|L|τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον
+|L|κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα
+|L|του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευ=
+|L|ετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι <V 39> εζητουν ουν αυτον
+|L|παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδα=
+|L|νου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς
+|L|αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λα=
+|L|Zαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαριαμ η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο
+|L|αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε
+|L|ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υ=
+|L|περ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην
+|L|τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> Απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι
+|L|προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει λαζαρος ο
+|L|φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυ=
+|L|τω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
+|L|δοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια
+|L|λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν
+|L|προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και η=
+|L|μεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας η=
+|L|μερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο
+|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και &lacu;
+|L|ριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου&lac;
+|L|οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η &lacu;
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 22> και νυν οιδα οτι οσα &lacu;
+|L|ση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω &lacu;
+|L|οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ ε&lac;
+|L|ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζω&lac;
+|L|εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> &lacu;
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομεν&lac; <V 28> &lacu;
+|L|φωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα &lacu;
+|L|νει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και &lacu;<V 30> &lacu;
+|L|θει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου &lacu; <V 31>&lac;
+|F 139v|
+|L|ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως
+|L|ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαζοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> Η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω
+|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθων=
+|L|τας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που
+|L|τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλ=
+|L|μους του τυφλου ποιησαι ινα μη ουτος αποθανη <V 38> ο ις̅ παλιν ουν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
+|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
+|L|μους αυτου ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου
+|L|ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδε=
+|L|μενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοτες προς την μα=
+|L|ριαμ και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα ποιει σημεια <V 48> εαν αφωμεν
+|L|αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον
+|L|τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν
+|L|αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθα=
+|L|νη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιε=
+|L|ρευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+|L|<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη
+|L|εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι
+|L|παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ε=
+|L|ρημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 55> ην δε εγγυς το
+|L|πασχα εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας ινα αγνισω=
+|L|σιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι
+|L|ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις
+|L|γνω που εστιν μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν
+|L|εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνικως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν αυτω δει=
+|L|πνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρι=
+|L|Αμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> Λεγει ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων διναριων και εδοθη τοις πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι
+|L|των πτωχων εημελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβα=
+|L|σταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτω
+|L|<V 8> τους πτωχους γαρ εχετε παντοτε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ι=
+|L|δωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον απο=
+|L|&lac;σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτων ηπειγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος
+|L|&lac;θων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοι=
+|L|&lac; εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ο=
+|L|&lac;ασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμ=
+|L|&lacu;<V 15> &lac;τερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+|L|<V 16> &lac; οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθη=
+|L|&lac; αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|&lac; λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> &lac; τησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|F 140r|
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειται ουδεν ιδε ο κοσμος ολος ο=
+|L|πισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν
+|L|Εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυ=
+|L|τον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και
+|L|παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων
+|L|Εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σι=
+|L|του πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω του=
+|L|τω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυ=
+|L|Χη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις
+|L|την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν ουν φωνη [app][*]εκ εκ τουρανου[\*][C]εκ τουρανου[\C][\app] και εδοξασα
+|L|και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκ=
+|L|βληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο
+|L|δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκου=
+|L|σαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον
+|L|υν̅ του αν̅ου τις εστιν ο υς̅ του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν
+|L|ΕΣτιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν
+|L|τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος
+|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου
+|L|σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του
+|L|προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις ο=
+|L|φθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ει=
+|L|πεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και
+|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις
+|L|τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις τον
+|L|κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου α=
+|L|κουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινον=
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα
+|L|Μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω &lac; εις τε=
+|L|λος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου &lac
+|L|καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδω=
+|L|κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα &lacu;
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν &lacu;
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον &lacu;
+|L|πτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω &lac;
+|L|<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις &lacu;
+|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω &lacu;
+|L|αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυ&lac;
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος &lac;
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια &lac; <V 12> &lacu;
+|F 140v|
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος &lac;
+|L|ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειται με ο κς̅ και ο διδασκαλος <V 14> και υμεις οφειλεται αλλη=
+|L|λων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις
+|L|ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου
+|L|περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ
+|L|του γενεσθε ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις ε=
+|L|ξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει <V 25> αναπεσων
+|L|ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος
+|L|ΕΣτιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ι=
+|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν εκεινος το ψω=
+|L|μιον εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του
+|L|αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε <V 35> εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πε=
+|L|τρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι ακολουθησεις δε υστερον <V 37> λεγει αυτω ο πετρος διατι ου δυναμαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρεις <K 14> <V 1> μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια
+|L|του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον
+|L|υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληπψομαι υμας
+|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει
+|L|μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου αν ηδειται απ αρτι γινωσκετε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
+|L|τον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε=
+|L|&lacu;<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|&lacu;<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα
+|L|&lac; και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω πορευομαι
+|L|<V 13> &lac; πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δο-
+|L|ξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅ <V 14> &lacu; εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω <V 15> εαν αγα=
+|L|&lac; τηρησητε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον
+|L|&lac; εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|&lacu; γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι
+|L|&lacu;<V 18> &lacu; υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι
+|L|&lacu; θεωρειται με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+|F 141r|
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|Τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υ=
+|L|πο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα <V 24> ο μη αγαπων με
+|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ενα ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν
+|L|Εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειπον υμιν <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρ=
+|L|χων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλλα
+|L|δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αλη=
+|L|θινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν
+|L|το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται
+|L|καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινη=
+|L|τε εν εμοι <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλιματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει
+|L|καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβλη=
+|L|θη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις πυρ βαλλουσιν και καιεται
+|L|<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησε=
+|L|τε υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθε μοι μα=
+|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ και εγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντο=
+|L|λας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η
+|L|χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπα=
+|L|τε αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελ=
+|L|λομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε
+|L|ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α επι τω ονοματι μου
+|L|δωη υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γι=
+|L|Νωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον
+|L|εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια
+|L|τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρη=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονο=
+|L|μα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ου=κ
+|L|ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|Τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ου=
+|L|κ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρω=
+|L|θη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|Ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς
+|L|εκπορευεται εκεινος μαρτυρηση περι εμου
+|L|<V 27> &lac;τ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδ&lac; <V 2> &lacu;
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας &lacu;
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησωσιν εις υμας οτι ουκ εγνως &lacu;|L|<V 4> &lac; ληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευ&lac;
+|L|δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|F 141v|
+|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρω=
+|L|κεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι
+|L|δικαιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι
+|L|δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α πορευομαι και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως
+|L|οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εν τη αληθεια παση
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+|L|<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο
+|L|πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου=
+|L|κετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον
+|L|Ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ουκετι θε=
+|L|ωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστιν
+|L|τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ουθετω θεωρειτε με και
+|L|παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο
+|L|δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+|L|<V 21> Η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|νυν μεν λυπην εξεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητη=
+|L|σατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω
+|L|υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι
+|L|μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ
+|L|φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροι=
+|L|μιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα
+|L|εν τουτω γινωσκομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφη=
+|L|τε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην ε=
+|L|χητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα
+|L|Ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πα=
+|L|σης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αι=
+|L|ωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε
+|L|εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξα=
+|L|σον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον περι του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου ετηρησαν <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας
+|L|&lac; <V 8> &lacu; δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|&lacu;ηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω
+|L|&lacu;ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+|L|<V 10> &lacu;και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν
+|L|&lacu;και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους
+|L|&lacu;ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|&lacu;ονοματι σου ω δεδωκας μοι εφυλαξα και ου=
+|L|&lacu;λειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|&lacu;ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμε=
+|L|νην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους
+|F 142r|
+|L|οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο
+|L|λογος ο σος αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων
+|L|δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ω=
+|L|σιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν <V 23> εγω
+|L|εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου
+|L|ΕΙμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκα μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων
+|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα
+|L|η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και
+|L|οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων
+|L|Και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε ειδως
+|L|παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ
+|L|ταυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι <V 7> παλιν ουν η=
+|L|ρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν ο=
+|L|Τι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο=
+|L|τι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν
+|L|ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον
+|L|το δεξιον ην δε το ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος
+|L|και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υ=
+|L|περ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|Κεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε
+|L|πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει
+|L|και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον <V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη
+|L|και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι
+|L|υπηρεται ανθρακειαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος με=
+|L|τ αυτων εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυ=
+|L|Του και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω
+|L|παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνηρχοντο και
+|L|εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκεν
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα
+|L|μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμε=
+|L|νον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν
+|L|αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και λεγει ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ
+|L|των δουλων του αρχιερεως ο συγγενης ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν
+|L|τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν
+|L|Ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και
+|L|φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη
+|L|ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυ=
+|L|τον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν
+|L|αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν
+|L|αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυ=
+|L|Τω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον
+|F 142v|
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις πα=
+|L|ρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου του=
+|L|του ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη
+|L|παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο
+|L|Γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ
+|L|της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισ=
+|L|κω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν
+|L|απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον
+|L|αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ ε=
+|L|μαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη
+|L|κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελε=
+|L|γον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> και εξηλθεν πα=
+|L|λιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν
+|L|αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το
+|L|πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι
+|L|υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅
+|L|θυ̅ εαυτον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+|L|<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ου=
+|L|κ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω
+|L|σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν
+|L|κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα
+|L|αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγα=
+|L|σαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον
+|L|ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω
+|L|τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββα=
+|L|θα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε
+|L|ο βασιλευς υμων <V 15> εκραυγασαν ουν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|Τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη και=
+|L|σαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον εαυτον ιν̅ και
+|L|<V 17> βασταζων αυτω τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνω=
+|L|σαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γε=
+|L|γραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των
+|L|Ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς των ιουδαι=
+|L|ων ειμι <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρω=
+|L|σαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη
+|L|μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ει=
+|L|πον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα
+|L|&lacu; πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|&lacu; κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ιστηκεισαν δε παρα
+|L|&lacu; αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαριαμ η του κλωπα και μα=
+|L|&lacu; <V 26> &lacu; τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει
+|L|&lacu; <V 27> &lacu; τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημε=
+|L|&lacu; <V 28> &lacu; ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται
+|L|&lacu; <V 29> &lacu; εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του
+|L|&lacu; αυτου τω στοματι <V 30> οτε ελαβεν το οξος
+|L|&lacu; παρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι
+|F 143r|
+|L|επει παρασκευη ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|η ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη
+|L|και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται&lacu;
+|L|αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον &lacu;
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν
+|L|και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη αυτου εστιν η
+|L|μαρτυρια κακεινος ε̣ξ̣ε̣σ̣τ̣ι̣ αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη
+|L|λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο α=
+|L|Πο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου <V 39> ηλθεν δε
+|L|και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των α=
+|L|ρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου ε=
+|L|σταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε
+|L|Μια των σαββατων ερχεται μαριαμ η μαγδαλινη πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχον=
+|L|το εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου ο δε αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του
+|L|πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια
+|L|ου μεντοι γε εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης
+|L|αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευ=
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαριαμ δε ιστηκει προς το μνημειον εξω κλαιουσα
+|L|ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθε=
+|L|ζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα
+|L|που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα
+|L|οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας καγω αυ=
+|L|τον εγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι
+|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα
+|L|Προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς
+|L|τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαριαμ η μαγδαλινη απαγγελ=
+|L|λουσα τοις μαθηταις οτι εωρακαμεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης ουν οψιας
+|L|Τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλισμενων οπου ησαν οι μαθηται
+|L|αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυ=
+|L|του εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν
+|L|καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας <V 22> και τουτο ειπων ε&lacu;
+|L|λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφ &lacu;
+|L|αν τινων κρατητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο &lacu;
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται &lacu;
+|L|δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον &lacu;
+|L|τον δακτυλον εις τον τυπον των ηλων και βαλω &lacu;
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν &lacu;
+|L|μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων &lacu;
+|L|υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον &lacu;
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν &lacu; &lacu;
+|F 143v|
+|L|<V 28> &lacu; <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εορακας με
+|L|&lacu; <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα &lacu;
+|L|&lacu;ραμμενα εν τω βιβλιω &lacu;
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχη=
+|L|τε εν τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθ=
+|L|ηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβε=
+|L|δαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν
+|L|&lacu;μεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και
+|L| &lacu; τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L| &lacu; εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον ε=
+|L|;χετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησεται εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυ=
+|L|&lacu; <V 7> &lacu; ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακου=
+|L|&lacu; τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης
+|L|αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν &lacu;
+|L|γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυ=
+|L|σε το δικτυον εις την γην μεστον μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντατριων και τοσ=
+|L|ουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε
+|L|ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμ=
+|L|βανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο δε ηδη τριτον ε=
+|L|φανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σι=
+|L|μωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σε=
+|L|αυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και
+|L|αλλος σε ζωσουσιν και οισουσιν οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πε=
+|L|τρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπεν αυτω κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων
+|L|&lacu; δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερ=
+|L|χομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι
+|L|ο μαθητης εκεινος &lacu; ουκ αποθνησκει αλ=
+|L|λ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων
+|L|περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> &lacu; εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι
+|L|τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια
+|L|<K 22><V 0> [ill]0-10[\ill] κατα ιωαννην
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_be_merged.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L1.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,951 @@
+{Status:
+G-A Number: 33
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Collation by Kim Haines-Eitzen (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εορακεν πωποτε ο μονογενης θς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκρινατο αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωανης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ως περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι τω αγιω
+<V 34> καγω εορακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δ[ill]υο[\ill]
+των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος π[ill]ρωτος[\ill]
+τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν με[ill]θερμη=[\ill]
+νευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν σ[ill]υ ει σι[\ill]μων ο υς̅ ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριο[ill]ν ηθελη[\ill]σεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακ[ill]ολουθει μοι[\ill]
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετ[ill]ρου[\ill]
+<V 45> [ill]ευρισκει φιλιπ[\ill]πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγρ[ill]αψε[\ill] μωυσης εν τω νομ[ill]ω και οι προφηται[\ill] ευρηκαμεν ιν̅ υν̅ ιωσηφ τον απο ναζα[ill]ρετ[\ill]
+<V 46> [ill]και ειπ[\ill]εν αυτω ναθα[ill]ναηλ εκ ναζαρετ δυ[\ill]ναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φ[ill]ιλιππος ερχου και ιδε[\ill]
+<V 47> [ill]ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ[\ill] ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τρετη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι α λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδρειαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> λεγει αυτοις αντλησατε νυν οι δε φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας ως φραγελλιον εκ σχοινιου παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιητε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον
+<V 20> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον εαυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον [ill]ο νικ[\ill]οδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της [ill]μρ̅ς[\ill] αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι [ill]εαν μ[\ill]η τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το [ill]γεγενν[\ill]ημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη [ill]θαυμασης οτ[\ill]ι ειπον σοι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και [ill]την φωνην αυτου[\ill] ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας [ill]ο γεγεννημενος ε[\ill]κ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται [ill]ταυτα γενεσθαι[\ill]
+<V 10> [ill]απεκ[\ill]ριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου [ill]γινωσκεις[\ill]
+<V 11> [ill]αμην αμην[\ill] λεγω σοι ο[ill]τι ο οιδαμεν[\ill] λαλουμεν και ο εορακαμεν μαρτυρου[ill]μεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε[\ill]
+<V 12> [ill]ει τ[\ill]α επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως δει τον υν̅ του αν̅ου υψωθηναι
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεχχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εορακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσ εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις γυναικος σαμαρειτιδος ουσης ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βα[ill]θυ[\ill] ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν τ[ill]ο[\ill] φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη [ill]ο ις̅[\ill] και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ [ill]του υ[\ill]δατος ου εγω δωσω αυτω ου μη [app][*]διψηση[\*][C]διψησει[\C][\app] εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω [ill]γενη[\ill]σεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη [ill]κε̅ δος μοι[\ill] τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει [ill]αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον[\ill] τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω [ill]ουκ εχω ανδρα λεγει[\ill] αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρα[ill]ς εσχες και νυν ον εχεις[\ill] ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ [ill]θεωρω οτι προφητης[\ill] ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκ[ill]υνησ[\ill]αν και υμεις [ill]λεγετε οτι εν ιεροσολυ[\ill]μοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει
+<V 21> [ill]λεγει αυτη[\ill] ο ις̅ γυ[ill]ναι πιστευσον μοι οτι ερχεται[\ill] ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν [ill]ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι[\ill]
+<V 22> [ill]υμεις προσ[\ill]κυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγεται οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας [app][*]χειρας[\*][C]χωρας[\C][\app] οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτων μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καφαρναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον ση[ill]μει[\ill]ον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη [ill]των ι[\ill]ουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβα[ill]τικη[\ill] κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστη βηθζαθα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατε[ill]κειτο π[\ill]ληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος [ill]κινησιν[\ill]
+<V 4> &om;
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον [ill]ιδων ο ις̅ κα[\ill]τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε[ill]νεσθαι[\ill]
+<V 7> [ill]απεκριθη αυ[\ill]τω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βα[ill]λλη με εις την κολυμβηθ[\ill]ραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ [ill]εγειραι αρον τον κραββα[\ill]ττον σου και περιπατει υπαγε εις τον οικον σου
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅[ill]ος και ηρε τον[\ill] κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη η[ill]μερα[\ill]
+<V 10> [ill]ελεγον ουν οι ιουδαιοι[\ill] τω τεθερα[ill]πε[\ill]υμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι [ill]τον κραββατον[\ill]
+<V 11> [ill]απεκρ[\ill]ιθη [ill]αυτοις ο[\ill] ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον [ill]τον κραββατον σου και περιπατει[\ill]
+<V 12> [ill]ηρωτησαν[\ill] ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων το πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της φωνης τον υιον του θεου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι ποιειν εγω απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεινη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελεται ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυ[ill]ση[\ill] επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν [ill]ου[\ill] πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσεται
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ [ill]περαν[\ill] της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολ[ill]υς ο[\ill]τι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος [ill]ο ις̅[\ill] και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πα[ill]σχα η[\ill] εορτ[ill]η των ι[\ill]ουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτ[ill]ι πολυς οχλος ερ[\ill]χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασομε[ill]ν αρτους ινα φαγωσιν[\ill] ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι [ill]εμελλε ποιειν[\ill]
+<V 7> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ [ill]αρκουσιν αυτοις ινα[\ill] εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ [ill]των[\ill] μαθητ[ill]ων αυτου ανδρεας ο αδελ[\ill]φος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον [ill]εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο[\ill] οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειται με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθεινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει εις τον αιωνα
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχα[ill]τη[\ill] ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας [ill]εκ τ[\ill]ου ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και [ill]την[\ill] μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ[ill]τοις[\ill] μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με [ill]ελκυσ[\ill]η αυτ[ill]ον και εγω α[\ill]ναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προ[ill]φηταις και εσονται π[\ill]αντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ[ill]χεται προς με[\ill]
+<V 46> [ill]ουχ οτ[\ill]ι τον πρ̅α εορακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον [ill]πρ̅α[\ill]
+<V 47> [ill]αμην αμην λε[\ill]γω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της [ill]ζωης[\ill]
+<V 49> [ill]οι πρ̅ες υμων εφα[\ill]γον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος [ill]ο εκ του ου̅νου καταβαινων[\ill] ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος [ill]ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν[\ill] τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> {om}
+<V 55> {om}
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σ[ill]κ[\ill]ανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου [app][*]μετεβηθι[\*][C]μεταβηθι[\C][\app] εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω περι αυτου μαρτυρω οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερωσας αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος ην περι αυτου πολυς εν τω οχλω οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων πο[ill]ιει[\ill] τον νομον τι με ζητειται αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζ[ill]ητει[\ill] αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θα[ill]υμα[\ill]ζεται
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεω[ill]ς εστιν[\ill] αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει α[ill]ν̅ος[\ill] εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμ[ill]οι χολα[\ill]τε οτι ολ[ill]ον αν̅ον υγιη εποιησα[\ill] εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαι[ill]αν κρισιν κρινατε[\ill]
+<V 25> [ill]ελεγον ουν τινες[\ill] εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν [ill]αποκτειναι[\ill]
+<V 26> [ill]και ιδε παρρησια[\ill] λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσ[ill]αν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως[\ill] ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχ[ill]ηται ουδεις γινωσκει ποθεν[\ill] εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων [ill]καμε οιδατε και οιδατε ποθεν[\ill] ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη[ill]θινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε[\ill]
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθε οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ερχεται ο χς̅
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειρεται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθεινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ τουτου του [ill]κοσ[\ill]μου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυ[ill]τω σ[\ill]υ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων [ill]λαλει[\ill]ν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω [ill]εις τον[\ill] κοσμ[ill]ον[\ill]
+<V 27> [ill]ουκ εγν[\ill]ωσαν οτι [ill]τον πρ̅α[\ill] αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν [ill]υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσ[\ill]εσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν [ill]αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυ[\ill]τα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν [ill]με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω[\ill] ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι [ill]επιστευσαν εις αυτον[\ill]
+<V 31> [ill]ελεγεν ουν ο ις̅[\ill] προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν [ill]υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω[\ill] αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθει[ill]αν και η αληθεια ελευθερωσει[\ill] υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου ταυτα λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειται με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου [app][*]γεγενηημεθα[\*][C]γεγεννημεθα[\C][\app] ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη τυ ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τ[ill]ου[\ill]το υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζεται με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον εμον λογον τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγωντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επε[ill]χρι[\ill]σεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ [ill]και απελ[\ill]θων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγ[ill]ου[\ill]σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον ενη ημερα τον πηλ[ill]ον ε[\ill]ποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμ[ill]ους[\ill]
+<V 15> και [ill]εν[\ill]ιψαμη[ill]ν[\ill] και βλεπω
+<V 16> ελε[ill]γον ουν[\ill] εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ [ill]οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ε[\ill]λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα ση[ill]μεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις[\ill]
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου ο[ill]τι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε[\ill] ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι[ill]ουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και[\ill] ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του ανα[ill]βλεψαντος[\ill]
+<V 19> [ill]και ηρωτησαν αυτους[\ill] λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως ουν βλεπει αρτι ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη αυτοις εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθε
+<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης η εκεινου ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και αφιησι και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των [ill]εμω[\ill]ν
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθη[ill]μι υπ[\ill]ερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης [ill]κακ[\ill]εινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησονται μια ποιμνη [ill]εις ποιμην[\ill]
+<V 17> δια του[ill]το[\ill] με ο πη̅ρ με α[ill][\ill]γαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λα[ill][\ill]βω αυτην
+<V 18> [ill]ουδεις αιρει αυτην απ εμου[\ill] αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν [ill]εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχ[\ill]ω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ε[ill]λαβον παρα του πρ̅ς μου[\ill]
+<V 19> [ill]σχισμα ουν[\ill] παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λο[ill]γους τουτους[\ill]
+<V 20> [ill]ελεγον δε πολλοι εξ αυ[\ill]των δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> [ill]αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι[\ill] δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαις και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> και εγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαριαμ η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν κα[ill]ι η[\ill]μεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρ[ill]ας η[\ill]μερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως [ill]απο[\ill] σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν κ[ill]αι μ[\ill]αριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκου[ill]σεν[\ill] οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η [ill]μαρθα[\ill] προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα [ill]αν αιτη[\ill]ση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω [ill]μαρθα[\ill] οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω [ill]ειμι η α[\ill]ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και [ill]πας ο ζων και πιστευων[\ill] εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις του[ill]το[\ill]
+<V 27> [ill]λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα[\ill] οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενο[ill][\ill]ς
+<V 28> [ill]και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε[\ill]φωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα ει[ill]πουσα ο διδασκαλος παρεστι και φω[\ill]νει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ερχε[ill]ται προς αυτον[\ill]
+<V 30> [ill]ουπω δε εληλυ[\ill]θει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπην[ill]τησεν αυτω η μαρθα[\ill]
+<V 31> [ill]οι ουν[\ill] ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαζοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθωντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτως ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα μη ουτος αποθανη
+<V 38> ο ις̅ παλιν ουν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμ και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα ποιει σημεια
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει ημιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνικως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων σου αυτω
+<V 3> η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων διναριων και εδοθη τοις πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων ημελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτω
+<V 8> τους πτωχους γαρ εχετε παντοτε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον απο[ill]κτειν[\ill]ωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτων ηπειγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος [ill]πολυς ο[\ill] ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι [ill]κυ̅ ο βα[\ill]σιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη [ill]φοβου[\ill] θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> [ill]ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου[\ill] το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθη[ill]σαν οτι ταυτα ην επ αυτω[\ill] γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυ[ill]του οτε τον[\ill] λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια [ill]τουτο και υπηντ[\ill]ησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειται ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτον πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατο ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευεις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα [ill]ινα[\ill] μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμ[ill]ω εις τε[\ill]λος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος ε[ill]ις την[\ill] καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως οτι παντα ε[ill]δω[\ill]κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγει[ill]ρεται[\ill] εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα [ill]βαλλει[\ill] υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τ[ill]ω λεντιω[\ill] ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος [ill]κε̅ συ μου νι[\ill]πτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω συ [ill]ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα[\ill]
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τ[ill]ον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη[\ill] νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σι[ill]μων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον[\ill] αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω [ill]ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η[\ill] τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και [ill]υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες[\ill]
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν [ill]ουχι παντες καθαροι εστε[\ill]
+<V 12> [ill]οτε[\ill] ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειται με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθε ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσαν ουν ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν εκεινος το ψωμιον εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειται με και τον πρ̅α μου αν ηδειται απ αρτι γινωσκετε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εορακως εμε εωρακεν τον [ill]π[\ill]ρα και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και [ill]ο π[\ill]ηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε[ill]μο[\ill]ι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι [ill]ει δε[\ill] μη δια τα εργα αυτα πιστευετε
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα [ill]εργα α[\ill] εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω πορευομαι[ill]προς τον πρ̅α[\ill] μου
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δο[ill]ξασθη ο πη̅ρ εν τω[\ill] υιω
+<V 14> εαν [ill]τι αιτησητε[\ill] με εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 15> εαν αγα[ill]πατε με τας εντολας τας εμας[\ill] τηρησητε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον [ill]παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμω[\ill]ν εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος [ill]ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ου[\ill]δε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι [ill]παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται[\ill]
+<V 18> [ill]ουκ α[\ill]φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι [ill]μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει[\ill] υμεις δε θεωρειται με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α εγω ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινητε εν εμοι
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλιματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλιμα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησετε υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθε μοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ και εγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη η εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμας υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α επι τω ονοματι μου δωη υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ τ[ill]ου κο[\ill]σμου [ill]ητ[\ill]ε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμ[ill]ην υμας[\ill] εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπ[ill]ον υμιν ου[\ill]κ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσι[ill]ν ει τον λογον μου[\ill] ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμ[ill]ιν δια το[\ill] ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελ[ill]αλ[\ill]ησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτια[ill]ς αυτων[\ill]
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδει[ill]ς αλλος πεποιη[\ill]κεν αμαρ[ill]τιαν ου[\ill]κ ειχοσαν νυν δε και εορακασιν και μεμισηκασιν και [ill]εμε και τον πρ̅α[\ill] μου
+<V 25> αλλ [ill]ινα πληρω[\ill]θη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτ[ill] [\ill]ι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> [ill]οταν δε ελθη[\ill] ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς [ill]το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς[\ill] εκπορευεται εκεινος μαρτυρηση περι εμου
+<V 27> κ[ill]αι υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης με[\ill]τ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλ[ill]ισθητε[\ill]
+<V 2> [ill]αποσυναγωγους ποιησουσιν[\ill] υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτειν[ill]ας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅[\ill]
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν εις υμας οτι ουκ εγνω[ill]σαν τον πρ̅α ουδε εμε[\ill]
+<V 4> [ill]αλλα ταυτα λελα[\ill]ληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημον[ill]ευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα[\ill] δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α πορευομαι και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εν τη αληθεια παση ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ουκ ετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ουκ ετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ουθετω θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλα η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δ[ill]ωσει[\ill] υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρεσια περι του πρ̅ς απεγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω γινωσκομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου ετηρησαν
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσ[ill]μο[\ill]υ ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και [ill]τα ε[\ill]μα παντα σα εστιν και [ill]τα σα ε[\ill]μα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν [ill]τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και ε[\ill]γω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν [ill]τω ονοματι σου ους[\ill] δεδ[ill]ωκας μοι ινα ω[\ill]σιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τ[ill]ω κοσμω εγω[\ill] ετηρουν [ill]αυτους εν τω[\ill] ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα και ουδεις [ill]εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απ[\ill]ωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα [ill]λα[\ill]λω εν [ill]τω κοσμω[\ill] ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> {om}
+<V 16> {om}
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
+<V 7> παλιν ουν ηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακειαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνηρχοντο και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και λεγει ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως ο συγγενης ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσ εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅
+<V 17> και βασταζων αυτω τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενος εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς των ιουδαιων ειμι
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσερα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιμα[ill]τια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβ[\ill]αλον κληρον οι μεν ουν [ill]στρ[\ill]ατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα [ill]τω στ̅ρω του ιυ̅ η[\ill] μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαριαμ η του κλωπα και μαριαμ [ill]η μαγδαληνη[\ill]
+<V 26> [ill]ις̅ ουν[\ill] ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη [ill]μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου[\ill]
+<V 27> [ill]ειτα[\ill] λεγει τω μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας [ill]ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια[\ill]
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελ[ill]ειωθη η γραφη λεγει διψω[\ill]
+<V 29> [ill]σκευος[\ill] ουν εκειτο οξους σπογγον ουν μεστον του [ill]οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγ[\ill]καν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατ[ill]ω επει παρασκευ[\ill]η ην ην μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρω[ill]τησαν[\ill] τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων [ill]τα σκελη[\ill] και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> [ill]επι δε το[\ill]ν ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα [ill]ινα η[\ill] γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> [ill]μετα δε[\ill] ταυτα ηρωτησεν τον πιλα[ill]το[\ill]ν [ill]ο ιω[\ill]σηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκ[ill]ρυμμε[\ill]νος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη πρωι σκοτειας ετι ουσης [ill]εις το[\ill] μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σι[ill]μωνα πετρον[\ill] και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις [ill]ηραν [\ill] τον [ill]κν̅[\ill] εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρ[ill]ος και ο αλλο[\ill]ς μαθητη[ill]ς και ηρχον[\ill]το εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου ο δε αλλος μαθητη[ill]ς προ[\ill]εδραμε [ill]ταχιον του[\ill] πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κει[ill]μενα τα οθονια[\ill] ου μεντοι γε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθω[ill]ν αυτω και εισηλθεν[\ill] εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην [ill]επι της κεφαλης[\ill] αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις εν[ill]α τοπον[\ill]
+<V 8> [ill]τοτε[\ill] ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν [ill]και επιστευ[\ill]σεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων [ill]αναστ[\ill]ηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαριαμ δε ιστηκει προς το μνημειον εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκ[ill]οις καθε[\ill]ζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το [ill]σωμα του ιυ̅[\ill]
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε [ill]μοι που αυτ[\ill]ον εθηκα[ill]ς αυ [\ill]τον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη [ill]λεγει α[\ill]υτω εβραι[ill]στι[\ill] ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω [ill]γαρ[\ill] αναβεβη[ill]κα[\ill] προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπ[ill]ε αυτοις[\ill] αναβαινω [ill]προς[\ill] τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται [ill]μαρια η μαγ[\ill]δαληνη [ill]απαγγελ[\ill]λουσα τοις μαθηταις οτι εωρακαμεν τον κν̅ και ταυτα ει[ill]πεν αυτη[\ill]
+<V 19> [ill]ουσης ουν οψιας[\ill] τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλεισμεν[ill]ων οπου ησαν οι μαθηται[\ill] αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ [ill]και εστη εις το μεσον και λεγει[\ill] αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας [ill]και την πλευραν αυ[\ill]του εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ [ill]παλιν ειρηνη υμιν[\ill] καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας
+<V 22> και τουτο ει[ill]πων ενεφυσησε και[\ill] λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας [ill]αμα[\ill]ρτιας [ill]αφιενται αυτοις[\ill] αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε [ill]εις εκ των δ[\ill]ωδεκα [ill]ο λεγομενος διδυμος [\ill] ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτ[ill]ω οι αλλοι μαθ[\ill]ηται ε[ill]ωρακαμεν τον κν̅ ο[\ill] δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν [ill]αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω[\ill] τον δακτυλον εις τον τυπον των ηλων και βαλω [ill]την χειρα μου εις την πλευραν αυτου[\ill] ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησ[ill]αν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας[\ill] μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων [ill]και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη[\ill] υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον [ill]σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και[\ill] φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν [ill]μου και μη γινου απιστος[\ill] αλλα [ill] [\ill]πιστος
+<V 28> [ill]και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο[\ill] κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εορακας [ill]με θωμα πεπιστευκας[\ill] μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστ[ill]ευ[\ill]σαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα [ill]σημεια εποιησεν ο ις̅[\ill] ενωπιον των μαθητων αυτου [ill]α ουκ εστι[\ill] γεγραμμενα εν τω βιβλιω [ill]τουτω[\ill]
+<V 31> [ill]ταυ[\ill]τα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ [ill]εστιν ο χς̅ ο υς̅[\ill] του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε [ill]?[\ill]εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και [ill]οι του[\ill] ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλ[ill]ιευ[\ill]ειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι [ill]εξη[\ill]λθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας [ill]δε ηδη [\ill] γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου [ill]μεντοι[\ill] εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λ[ill]εγει ουν αυτ[\ill]οις ο ις̅ παιδια μη [ill]τι[\ill] προσφαγιον εχετ[ill]ε απ[\ill]εκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις [ill]βαλ[\ill]ετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησεται εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο [ill]του[\ill] πληθους των ιχθυων
+<V 7> [ill]λεγει[\ill] ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος α[ill]κου[\ill]σας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ον επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην [ill]μεστο[\ill]ν μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη [ill] [\ill]το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστη[ill]σα [\ill]ται ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαρ[ill]ιον[\ill] ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω [ill]παλ[\ill]ιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε [ill]λεγει[\ill] αυτω π[ill]οιμαινε[\ill] τα προβατα [ill]μου[\ill]
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο [ill]πετρος[\ill] οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ παντα συ οιδας συ γιν[ill]ωσκεις[\ill] οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλοι σε ζωσουσιν και αποισουσιν σε οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν ουτε κε̅ τις [ill]εστιν[\ill] ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ [ill]ουτος[\ill] δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθει
+<V 23> εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος [ill]ουκ αποθνησκει και ουκ ει[\ill]πεν δε [ill]αυτω ο ις̅ οτι[\ill] ουκ αποθνησκει αλλ [ill]εαν αυτον θε[\ill]λω μενειν ε[ill]ως[\ill] ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης [ill]ο μ[\ill]αρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε [ill]και αλλα π[\ill]ολλα [ill]οσα ε [\ill]ποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν [ill]ουδε [\ill] αυτον οιμαι τον κοσμον [ill]χωρησαι τα γρα [\ill]φομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> [ill]?[\ill] κατα ιωαννην
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_300330/04_300330_khe_L2.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,951 @@
+{Status:
+G-A Number: 33
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Collation by Kim Haines-Eitzen (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εορακεν πωποτε ο μονογενης θς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκρινατο αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωανης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ως περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι τω αγιω
+<V 34> καγω εορακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δ[ill]υο[\ill]
+των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος π[ill]ρωτος[\ill]
+τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν με[ill]θερμη=[\ill]
+νευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν σ[ill]υ ει σι[\ill]μων ο υς̅ ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριο[ill]ν ηθελη[\ill]σεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακ[ill]ολουθει μοι[\ill]
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετ[ill]ρου[\ill]
+<V 45> [ill]ευρισκει φιλιπ[\ill]πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγρ[ill]αψε[\ill] μωυσης εν τω νομ[ill]ω και οι προφηται[\ill] ευρηκαμεν ιν̅ υν̅ ιωσηφ τον απο ναζα[ill]ρετ[\ill]
+<V 46> [ill]και ειπ[\ill]εν αυτω ναθα[ill]ναηλ εκ ναζαρετ δυ[\ill]ναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φ[ill]ιλιππος ερχου και ιδε[\ill]
+<V 47> [ill]ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ[\ill] ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τρετη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι α λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδρειαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> λεγει αυτοις αντλησατε νυν οι δε φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας ως φραγελλιον εκ σχοινιου παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιητε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον
+<V 20> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον εαυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον [ill]ο νικ[\ill]οδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της [ill]μρ̅ς[\ill] αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι [ill]εαν μ[\ill]η τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το [ill]γεγενν[\ill]ημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη [ill]θαυμασης οτ[\ill]ι ειπον σοι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και [ill]την φωνην αυτου[\ill] ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας [ill]ο γεγεννημενος ε[\ill]κ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται [ill]ταυτα γενεσθαι[\ill]
+<V 10> [ill]απεκ[\ill]ριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου [ill]γινωσκεις[\ill]
+<V 11> [ill]αμην αμην[\ill] λεγω σοι ο[ill]τι ο οιδαμεν[\ill] λαλουμεν και ο εορακαμεν μαρτυρου[ill]μεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε[\ill]
+<V 12> [ill]ει τ[\ill]α επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως δει τον υν̅ του αν̅ου υψωθηναι
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεχχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εορακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσ εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις γυναικος σαμαρειτιδος ουσης ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βα[ill]θυ[\ill] ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν τ[ill]ο[\ill] φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη [ill]ο ις̅[\ill] και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ [ill]του υ[\ill]δατος ου εγω δωσω αυτω ου μη [app][*]διψηση[\*][C]διψησει[\C][\app] εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω [ill]γενη[\ill]σεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη [ill]κε̅ δος μοι[\ill] τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει [ill]αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον[\ill] τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω [ill]ουκ εχω ανδρα λεγει[\ill] αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρα[ill]ς εσχες και νυν ον εχεις[\ill] ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ [ill]θεωρω οτι προφητης[\ill] ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκ[ill]υνησ[\ill]αν και υμεις [ill]λεγετε οτι εν ιεροσολυ[\ill]μοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει
+<V 21> [ill]λεγει αυτη[\ill] ο ις̅ γυ[ill]ναι πιστευσον μοι οτι ερχεται[\ill] ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν [ill]ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι[\ill]
+<V 22> [ill]υμεις προσ[\ill]κυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγεται οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας [app][*]χειρας[\*][C]χωρας[\C][\app] οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτων μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καφαρναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον ση[ill]μει[\ill]ον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη [ill]των ι[\ill]ουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβα[ill]τικη[\ill] κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστη βηθζαθα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατε[ill]κειτο π[\ill]ληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος [ill]κινησιν[\ill]
+<V 4> &om;
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον [ill]ιδων ο ις̅ κα[\ill]τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε[ill]νεσθαι[\ill]
+<V 7> [ill]απεκριθη αυ[\ill]τω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βα[ill]λλη με εις την κολυμβηθ[\ill]ραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ [ill]εγειραι αρον τον κραββα[\ill]ττον σου και περιπατει υπαγε εις τον οικον σου
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅[ill]ος και ηρε τον[\ill] κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη η[ill]μερα[\ill]
+<V 10> [ill]ελεγον ουν οι ιουδαιοι[\ill] τω τεθερα[ill]πε[\ill]υμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι [ill]τον κραββατον[\ill]
+<V 11> [ill]απεκρ[\ill]ιθη [ill]αυτοις ο[\ill] ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον [ill]τον κραββατον σου και περιπατει[\ill]
+<V 12> [ill]ηρωτησαν[\ill] ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων το πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της φωνης τον υιον του θεου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι ποιειν εγω απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεινη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελεται ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυ[ill]ση[\ill] επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν [ill]ου[\ill] πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσεται
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ [ill]περαν[\ill] της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολ[ill]υς ο[\ill]τι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος [ill]ο ις̅[\ill] και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πα[ill]σχα η[\ill] εορτ[ill]η των ι[\ill]ουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτ[ill]ι πολυς οχλος ερ[\ill]χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασομε[ill]ν αρτους ινα φαγωσιν[\ill] ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι [ill]εμελλε ποιειν[\ill]
+<V 7> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ [ill]αρκουσιν αυτοις ινα[\ill] εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ [ill]των[\ill] μαθητ[ill]ων αυτου ανδρεας ο αδελ[\ill]φος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον [ill]εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο[\ill] οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειται με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθεινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει εις τον αιωνα
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχα[ill]τη[\ill] ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας [ill]εκ τ[\ill]ου ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και [ill]την[\ill] μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ[ill]τοις[\ill] μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με [ill]ελκυσ[\ill]η αυτ[ill]ον και εγω α[\ill]ναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προ[ill]φηταις και εσονται π[\ill]αντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ[ill]χεται προς με[\ill]
+<V 46> [ill]ουχ οτ[\ill]ι τον πρ̅α εορακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον [ill]πρ̅α[\ill]
+<V 47> [ill]αμην αμην λε[\ill]γω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της [ill]ζωης[\ill]
+<V 49> [ill]οι πρ̅ες υμων εφα[\ill]γον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος [ill]ο εκ του ου̅νου καταβαινων[\ill] ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος [ill]ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν[\ill] τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> {om}
+<V 55> {om}
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σ[ill]κ[\ill]ανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου [app][*]μετεβηθι[\*][C]μεταβηθι[\C][\app] εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω περι αυτου μαρτυρω οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερωσας αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος ην περι αυτου πολυς εν τω οχλω οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων πο[ill]ιει[\ill] τον νομον τι με ζητειται αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζ[ill]ητει[\ill] αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θα[ill]υμα[\ill]ζεται
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεω[ill]ς εστιν[\ill] αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει α[ill]ν̅ος[\ill] εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμ[ill]οι χολα[\ill]τε οτι ολ[ill]ον αν̅ον υγιη εποιησα[\ill] εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαι[ill]αν κρισιν κρινατε[\ill]
+<V 25> [ill]ελεγον ουν τινες[\ill] εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν [ill]αποκτειναι[\ill]
+<V 26> [ill]και ιδε παρρησια[\ill] λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσ[ill]αν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως[\ill] ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχ[ill]ηται ουδεις γινωσκει ποθεν[\ill] εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων [ill]καμε οιδατε και οιδατε ποθεν[\ill] ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη[ill]θινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε[\ill]
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθε οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ερχεται ο χς̅
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειρεται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθεινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ τουτου του [ill]κοσ[\ill]μου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυ[ill]τω σ[\ill]υ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων [ill]λαλει[\ill]ν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω [ill]εις τον[\ill] κοσμ[ill]ον[\ill]
+<V 27> [ill]ουκ εγν[\ill]ωσαν οτι [ill]τον πρ̅α[\ill] αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν [ill]υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσ[\ill]εσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν [ill]αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυ[\ill]τα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν [ill]με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω[\ill] ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι [ill]επιστευσαν εις αυτον[\ill]
+<V 31> [ill]ελεγεν ουν ο ις̅[\ill] προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν [ill]υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω[\ill] αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθει[ill]αν και η αληθεια ελευθερωσει[\ill] υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου ταυτα λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειται με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου [app][*]γεγενηημεθα[\*][C]γεγεννημεθα[\C][\app] ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη τυ ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τ[ill]ου[\ill]το υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζεται με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον εμον λογον τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγωντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επε[ill]χρι[\ill]σεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ [ill]και απελ[\ill]θων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγ[ill]ου[\ill]σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον ενη ημερα τον πηλ[ill]ον ε[\ill]ποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμ[ill]ους[\ill]
+<V 15> και [ill]εν[\ill]ιψαμη[ill]ν[\ill] και βλεπω
+<V 16> ελε[ill]γον ουν[\ill] εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ [ill]οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ε[\ill]λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα ση[ill]μεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις[\ill]
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου ο[ill]τι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε[\ill] ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι[ill]ουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και[\ill] ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του ανα[ill]βλεψαντος[\ill]
+<V 19> [ill]και ηρωτησαν αυτους[\ill] λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως ουν βλεπει αρτι ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη αυτοις εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθε
+<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης η εκεινου ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και αφιησι και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των [ill]εμω[\ill]ν
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθη[ill]μι υπ[\ill]ερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης [ill]κακ[\ill]εινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησονται μια ποιμνη [ill]εις ποιμην[\ill]
+<V 17> δια του[ill]το[\ill] με ο πη̅ρ με α[ill][\ill]γαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λα[ill][\ill]βω αυτην
+<V 18> [ill]ουδεις αιρει αυτην απ εμου[\ill] αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν [ill]εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχ[\ill]ω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ε[ill]λαβον παρα του πρ̅ς μου[\ill]
+<V 19> [ill]σχισμα ουν[\ill] παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λο[ill]γους τουτους[\ill]
+<V 20> [ill]ελεγον δε πολλοι εξ αυ[\ill]των δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> [ill]αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι[\ill] δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαις και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> και εγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαριαμ η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν κα[ill]ι η[\ill]μεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρ[ill]ας η[\ill]μερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως [ill]απο[\ill] σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν κ[ill]αι μ[\ill]αριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκου[ill]σεν[\ill] οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η [ill]μαρθα[\ill] προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα [ill]αν αιτη[\ill]ση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω [ill]μαρθα[\ill] οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω [ill]ειμι η α[\ill]ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και [ill]πας ο ζων και πιστευων[\ill] εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις του[ill]το[\ill]
+<V 27> [ill]λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα[\ill] οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενο[ill][\ill]ς
+<V 28> [ill]και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε[\ill]φωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα ει[ill]πουσα ο διδασκαλος παρεστι και φω[\ill]νει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ερχε[ill]ται προς αυτον[\ill]
+<V 30> [ill]ουπω δε εληλυ[\ill]θει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπην[ill]τησεν αυτω η μαρθα[\ill]
+<V 31> [ill]οι ουν[\ill] ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαζοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθωντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτως ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα μη ουτος αποθανη
+<V 38> ο ις̅ παλιν ουν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμ και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα ποιει σημεια
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει ημιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνικως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων σου αυτω
+<V 3> η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων διναριων και εδοθη τοις πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων ημελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτω
+<V 8> τους πτωχους γαρ εχετε παντοτε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον απο[ill]κτειν[\ill]ωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτων ηπειγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος [ill]πολυς ο[\ill] ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι [ill]κυ̅ ο βα[\ill]σιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη [ill]φοβου[\ill] θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> [ill]ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου[\ill] το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθη[ill]σαν οτι ταυτα ην επ αυτω[\ill] γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυ[ill]του οτε τον[\ill] λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια [ill]τουτο και υπηντ[\ill]ησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειται ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτον πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατο ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευεις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα [ill]ινα[\ill] μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμ[ill]ω εις τε[\ill]λος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος ε[ill]ις την[\ill] καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως οτι παντα ε[ill]δω[\ill]κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγει[ill]ρεται[\ill] εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα [ill]βαλλει[\ill] υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τ[ill]ω λεντιω[\ill] ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος [ill]κε̅ συ μου νι[\ill]πτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω συ [ill]ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα[\ill]
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τ[ill]ον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη[\ill] νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σι[ill]μων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον[\ill] αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω [ill]ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η[\ill] τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και [ill]υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες[\ill]
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν [ill]ουχι παντες καθαροι εστε[\ill]
+<V 12> [ill]οτε[\ill] ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειται με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθε ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσαν ουν ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν εκεινος το ψωμιον εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειται με και τον πρ̅α μου αν ηδειται απ αρτι γινωσκετε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εορακως εμε εωρακεν τον [ill]π[\ill]ρα και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και [ill]ο π[\ill]ηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε[ill]μο[\ill]ι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι [ill]ει δε[\ill] μη δια τα εργα αυτα πιστευετε
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα [ill]εργα α[\ill] εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω πορευομαι[ill]προς τον πρ̅α[\ill] μου
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δο[ill]ξασθη ο πη̅ρ εν τω[\ill] υιω
+<V 14> εαν [ill]τι αιτησητε[\ill] με εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 15> εαν αγα[ill]πατε με τας εντολας τας εμας[\ill] τηρησητε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον [ill]παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμω[\ill]ν εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος [ill]ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ου[\ill]δε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι [ill]παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται[\ill]
+<V 18> [ill]ουκ α[\ill]φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι [ill]μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει[\ill] υμεις δε θεωρειται με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α εγω ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινητε εν εμοι
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλιματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλιμα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησετε υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθε μοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ και εγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη η εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμας υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α επι τω ονοματι μου δωη υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ τ[ill]ου κο[\ill]σμου [ill]ητ[\ill]ε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμ[ill]ην υμας[\ill] εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπ[ill]ον υμιν ου[\ill]κ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσι[ill]ν ει τον λογον μου[\ill] ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμ[ill]ιν δια το[\ill] ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελ[ill]αλ[\ill]ησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτια[ill]ς αυτων[\ill]
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδει[ill]ς αλλος πεποιη[\ill]κεν αμαρ[ill]τιαν ου[\ill]κ ειχοσαν νυν δε και εορακασιν και μεμισηκασιν και [ill]εμε και τον πρ̅α[\ill] μου
+<V 25> αλλ [ill]ινα πληρω[\ill]θη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτ[ill] [\ill]ι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> [ill]οταν δε ελθη[\ill] ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς [ill]το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς[\ill] εκπορευεται εκεινος μαρτυρηση περι εμου
+<V 27> κ[ill]αι υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης με[\ill]τ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλ[ill]ισθητε[\ill]
+<V 2> [ill]αποσυναγωγους ποιησουσιν[\ill] υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτειν[ill]ας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅[\ill]
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν εις υμας οτι ουκ εγνω[ill]σαν τον πρ̅α ουδε εμε[\ill]
+<V 4> [ill]αλλα ταυτα λελα[\ill]ληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημον[ill]ευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα[\ill] δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α πορευομαι και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εν τη αληθεια παση ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ουκ ετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ουκ ετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ουθετω θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλα η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δ[ill]ωσει[\ill] υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρεσια περι του πρ̅ς απεγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω γινωσκομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου ετηρησαν
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσ[ill]μο[\ill]υ ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και [ill]τα ε[\ill]μα παντα σα εστιν και [ill]τα σα ε[\ill]μα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν [ill]τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και ε[\ill]γω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν [ill]τω ονοματι σου ους[\ill] δεδ[ill]ωκας μοι ινα ω[\ill]σιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τ[ill]ω κοσμω εγω[\ill] ετηρουν [ill]αυτους εν τω[\ill] ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα και ουδεις [ill]εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απ[\ill]ωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα [ill]λα[\ill]λω εν [ill]τω κοσμω[\ill] ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> {om}
+<V 16> {om}
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
+<V 7> παλιν ουν ηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακειαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνηρχοντο και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και λεγει ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως ο συγγενης ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσ εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅
+<V 17> και βασταζων αυτω τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενος εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς των ιουδαιων ειμι
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσερα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιμα[ill]τια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβ[\ill]αλον κληρον οι μεν ουν [ill]στρ[\ill]ατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα [ill]τω στ̅ρω του ιυ̅ η[\ill] μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαριαμ η του κλωπα και μαριαμ [ill]η μαγδαληνη[\ill]
+<V 26> [ill]ις̅ ουν[\ill] ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη [ill]μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου[\ill]
+<V 27> [ill]ειτα[\ill] λεγει τω μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας [ill]ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια[\ill]
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελ[ill]ειωθη η γραφη λεγει διψω[\ill]
+<V 29> [ill]σκευος[\ill] ουν εκειτο οξους σπογγον ουν μεστον του [ill]οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγ[\ill]καν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατ[ill]ω επει παρασκευ[\ill]η ην ην μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρω[ill]τησαν[\ill] τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων [ill]τα σκελη[\ill] και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> [ill]επι δε το[\ill]ν ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα [ill]ινα η[\ill] γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> [ill]μετα δε[\ill] ταυτα ηρωτησεν τον πιλα[ill]το[\ill]ν [ill]ο ιω[\ill]σηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκ[ill]ρυμμε[\ill]νος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη πρωι σκοτειας ετι ουσης [ill]εις το[\ill] μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σι[ill]μωνα πετρον[\ill] και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις [ill]ηραν [\ill] τον [ill]κν̅[\ill] εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρ[ill]ος και ο αλλο[\ill]ς μαθητη[ill]ς και ηρχον[\ill]το εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου ο δε αλλος μαθητη[ill]ς προ[\ill]εδραμε [ill]ταχιον του[\ill] πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κει[ill]μενα τα οθονια[\ill] ου μεντοι γε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθω[ill]ν αυτω και εισηλθεν[\ill] εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην [ill]επι της κεφαλης[\ill] αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις εν[ill]α τοπον[\ill]
+<V 8> [ill]τοτε[\ill] ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν [ill]και επιστευ[\ill]σεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων [ill]αναστ[\ill]ηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαριαμ δε ιστηκει προς το μνημειον εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκ[ill]οις καθε[\ill]ζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το [ill]σωμα του ιυ̅[\ill]
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε [ill]μοι που αυτ[\ill]ον εθηκα[ill]ς αυ [\ill]τον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη [ill]λεγει α[\ill]υτω εβραι[ill]στι[\ill] ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω [ill]γαρ[\ill] αναβεβη[ill]κα[\ill] προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπ[ill]ε αυτοις[\ill] αναβαινω [ill]προς[\ill] τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται [ill]μαρια η μαγ[\ill]δαληνη [ill]απαγγελ[\ill]λουσα τοις μαθηταις οτι εωρακαμεν τον κν̅ και ταυτα ει[ill]πεν αυτη[\ill]
+<V 19> [ill]ουσης ουν οψιας[\ill] τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλεισμεν[ill]ων οπου ησαν οι μαθηται[\ill] αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ [ill]και εστη εις το μεσον και λεγει[\ill] αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας [ill]και την πλευραν αυ[\ill]του εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ [ill]παλιν ειρηνη υμιν[\ill] καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας
+<V 22> και τουτο ει[ill]πων ενεφυσησε και[\ill] λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας [ill]αμα[\ill]ρτιας [ill]αφιενται αυτοις[\ill] αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε [ill]εις εκ των δ[\ill]ωδεκα [ill]ο λεγομενος διδυμος [\ill] ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτ[ill]ω οι αλλοι μαθ[\ill]ηται ε[ill]ωρακαμεν τον κν̅ ο[\ill] δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν [ill]αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω[\ill] τον δακτυλον εις τον τυπον των ηλων και βαλω [ill]την χειρα μου εις την πλευραν αυτου[\ill] ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησ[ill]αν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας[\ill] μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων [ill]και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη[\ill] υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον [ill]σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και[\ill] φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν [ill]μου και μη γινου απιστος[\ill] αλλα [ill] [\ill]πιστος
+<V 28> [ill]και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο[\ill] κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εορακας [ill]με θωμα πεπιστευκας[\ill] μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστ[ill]ευ[\ill]σαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα [ill]σημεια εποιησεν ο ις̅[\ill] ενωπιον των μαθητων αυτου [ill]α ουκ εστι[\ill] γεγραμμενα εν τω βιβλιω [ill]τουτω[\ill]
+<V 31> [ill]ταυ[\ill]τα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ [ill]εστιν ο χς̅ ο υς̅[\ill] του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε [ill]?[\ill]εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και [ill]οι του[\ill] ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλ[ill]ιευ[\ill]ειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι [ill]εξη[\ill]λθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας [ill]δε ηδη [\ill] γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου [ill]μεντοι[\ill] εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λ[ill]εγει ουν αυτ[\ill]οις ο ις̅ παιδια μη [ill]τι[\ill] προσφαγιον εχετ[ill]ε απ[\ill]εκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις [ill]βαλ[\ill]ετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησεται εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο [ill]του[\ill] πληθους των ιχθυων
+<V 7> [ill]λεγει[\ill] ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος α[ill]κου[\ill]σας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ον επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην [ill]μεστο[\ill]ν μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη [ill] [\ill]το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστη[ill]σα [\ill]ται ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαρ[ill]ιον[\ill] ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω [ill]παλ[\ill]ιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε [ill]λεγει[\ill] αυτω π[ill]οιμαινε[\ill] τα προβατα [ill]μου[\ill]
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο [ill]πετρος[\ill] οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ παντα συ οιδας συ γιν[ill]ωσκεις[\ill] οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλοι σε ζωσουσιν και αποισουσιν σε οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν ουτε κε̅ τις [ill]εστιν[\ill] ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ [ill]ουτος[\ill] δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθει
+<V 23> εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος [ill]ουκ αποθνησκει και ουκ ει[\ill]πεν δε [ill]αυτω ο ις̅ οτι[\ill] ουκ αποθνησκει αλλ [ill]εαν αυτον θε[\ill]λω μενειν ε[ill]ως[\ill] ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης [ill]ο μ[\ill]αρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε [ill]και αλλα π[\ill]ολλα [ill]οσα ε [\ill]ποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν [ill]ουδε [\ill] αυτον οιμαι τον κοσμον [ill]χωρησαι τα γρα [\ill]φομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> [ill]?[\ill] κατα ιωαννην
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_307990/04_307990_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_307990/04_307990_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_307990/04_307990_be_L2.txt 2013-07-16 15:32:23 UTC (rev 466)
@@ -0,0 +1,2750 @@
+{Status:
+G-A Number:799
+Athen, Nat. Bibl., 117
+
+Name of book transcribed: Fourth Gospel
+First folio transcribed: 276r
+Base text used: TRns
+
+
+Transcribed by: WJE
+Transcription started: 07–07–10
+Transcription finished: 23-08-10
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - No(Except for one heading at 18,2)
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - No
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks: There is a brief lacuna at 4,21 -35; the recording of iota adscripts by the scribe and by me is haphazard, often only a dot appears in the text. Sometimes this is an obvious reference to an iota, sometimes it is doubtful}
+
+|F 276r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιω(αννην) (Caps)
+|L|<K 1><V 1> εν αρχηι ην ο λογος και ο λογος
+|L|ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λο=
+|L|γος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς
+|L|τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενε=
+|L|το και χωρις αυτου εγενετο ου=
+|L|δε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτωι ζωη
+|L|ην και η ζωη ην το φως των
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν τηι σκο=
+|L|τια φαινει και η σκοτια αυτο
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος
+|L|απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα
+|F 276v|
+|L|αυτω ιω(αννης) <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυρι=
+|L|αν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινο(ς)
+|L|το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον
+|L|ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην
+|L|και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον
+|L|ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρε=
+|L|λαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις
+|L|εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις
+|L|το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θε=
+|L|ληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και
+|L|εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν
+|L|αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιω(αννης) μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην
+|L|ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|F 277r|
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις
+|L|παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτο(ς)
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις
+|L|και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης
+|L|υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος
+|L|εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια
+|L|του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ι=
+|L|εροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερω=
+|L|τησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογη=
+|L|σε και ουκ ηρνησατο και [app][*]ωμολογησε[\*][C]ωμολογησεν[\C][\app] οτι ου=
+|L|κ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν
+|L|ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν
+|L|αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις
+|L|πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τηι ερημωι
+|F 277v|
+|L|ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν η=
+|L|σαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι
+|L|ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον
+|L|και ειπον αυτωι τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει
+|L|ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βα=
+|L|πτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν
+|L|ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω
+|L|μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον
+|L|ιμαντα του υποδηματος <V 28> ταυτα εν βηθ(αβαρα)
+|L|εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης
+|L|βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+|L|<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|F 278r|
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλ=
+|L|θον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το
+|L|πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅=
+|L|νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηιδειν
+|L|αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδα=
+|L|τι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν
+|L|ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα
+|L|και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ
+|L|των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τωι
+|L|ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντο(ς)
+|L|και ηκολουθησαν τωι ιυ̅ <V 38> στραφεις ο ις̅ και θε=
+|L|ασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει
+|F 278v|
+|L|αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι ραβ=
+|L|βι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτωι εμει=
+|L|να(ν) την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δε=
+|L|κατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων
+|L|παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτωι
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδι=
+|L|ον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|L|τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ον χς̅
+|L|<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα
+|L|συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρο(ς)
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την
+|L|γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππο(ς)
+|F 279r|
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθα=
+|L|ναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τωι
+|L|νομωι και οι προφηται ευρηκαμεν τον υν̅
+|L|του ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυ=
+|L|τω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι
+|L|αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου
+|L|και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομε=
+|L|νον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αλη=
+|L|θως ισραηλιτης εν ωι δολος ουκ εστι
+|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινω=
+|L|σκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ
+|L|του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο
+|L|την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθα=
+|L|ναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του
+|L|θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθ(η)
+|L|ις̅ και ειπεν αυτωι οτι ειπον σοι ειδον σε
+|F 279v|
+|L|υποκατω της συκης πιστευεις μειζω του=
+|L|των οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω
+|L|υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα
+|L|και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και
+|L|καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν
+|L|κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅
+|L|εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+|L|εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου
+|L|λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις δι=
+|L|ακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> η=
+|L|σαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κα=
+|L|τα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρου=
+|L|σαι ανα μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και
+|F 280r|
+|L|εγεμησαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυ=
+|L|τοις αντλησατε νυν και φερετε τωι
+|L|αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
+|L|σατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενη=
+|L|μενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακο=
+|L|νοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φω=
+|L|νει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει
+|L|αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οι=
+|L|νον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον
+|L|ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσε την δοξαν αυτου και ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος
+|L|και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και
+|L|οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας
+|F 280v|
+|L|ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιου=
+|L|δαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+|L|<V 14> και ευρεν εν τωι ιερωι τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και
+|L|τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιη=
+|L|σας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας ε=
+|L|ξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα
+|L|και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεn
+|L|το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν
+|L|αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον
+|L|οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+|L|<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γε=
+|L|γραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κα=
+|L|ταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι
+|L|(ι)ουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυ=
+|L|εις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη
+|F 281ar|
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ε=
+|L|τεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρι=
+|L|σιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ε=
+|L|λεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επι=
+|L|στευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχ(α)
+|L|εν τηι εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονο=
+|L|μα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια
+|L|α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυ=
+|L|τον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση
+|L|περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην
+|L|εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των φα=
+|F 281av|
+|L|ρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων
+|L|των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυ=
+|L|κτος και ειπεν αυτωι ραββι οιδαμεν
+|L|οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ου=
+|L|δεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποι=
+|L|ειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου
+|L|δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λε=
+|L|γει προς αυτον ο νικοδημος πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+|L|δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου
+|L|δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη
+|L|τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυ=
+|L|ναται εισελθειν εις την βασιλειαν του
+|L|θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος
+|F 281br|
+|L|σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασεις οτι ει=
+|L|πον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυ=
+|L|του ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχε=
+|L|ται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεν=
+|L|νημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικο=
+|L|δημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυ=
+|L|τα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γι=
+|L|νωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οι=
+|L|δαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυ=
+|L|ρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου
+|L|πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου=
+|L|ρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις αναβεβη=
+|L|κεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου κατα=
+|F 281bv|
+|L|βας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τηι ερη=
+|L|μωι ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+|L|<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν
+|L|ο θς̅ τον κοσμον ςστε τον υν̅ αυτου τον μονο=
+|L|γενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον
+|L|μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου
+|L|γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον
+|L|κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σω=
+|L|θη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον
+|L|ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκρι=
+|L|ται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα
+|L|του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν
+|L|η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον
+|L|και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το
+|L|φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα <V 20> πας
+|F 282r|
+|L|γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως
+|L|και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ε=
+|L|λεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων
+|L|την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν
+|L|θω̅ι εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλ=
+|L|θεν ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυ=
+|L|των και εβαπτιζεν <V 23> ην δε ιωαννης
+|L|βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και πα=
+|L|ρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυ=
+|L|λακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ιωαν=
+|L|νου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+|L|<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ει=
+|L|πον αυτω ραββι ος ην μετα
+|F 282v|
+|L|σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει
+|L|και παντες ερχονται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου
+|L|δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν ε=
+|L|αν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε
+|L|οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι
+|L|απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν ε=
+|L|κεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμ=
+|L|φιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου
+|L|ο εστηκως και ακουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την φωνην του
+|L|νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη
+|L|πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξα=
+|L|νειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν
+|L|ερχομενος επανω παντων εστιν
+|L|ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ
+|L|της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχο=
+|F 283r|
+|L|μενος επανω παντων εστιν <V 32> και
+|L|ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρ=
+|L|τυρει και την μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την
+|L|μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅
+|L|αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ
+|L|μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δε=
+|L|δωκεν εν τηι χειρι του αυτου <V 36> ο πι=
+|L|στευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνι=
+|L|ον ο δε απειθων τωι υω̅ι ουκ οψε=
+|L|ται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ με=
+|L|νει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι
+|L|ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλει=
+|L|ονας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος
+|L|ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+|F 283v|
+|L|<V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και απηλθεν
+|L|εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον δι=
+|L|ερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερ=
+|L|χεται ουν εις πολιν της σαμαρειας
+|L|λεγομενην συχαρ πλησιον του χω=
+|L|ριου ωι εδωκεν ιακωβ ιωσηφ
+|L|τωι υιωι αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη
+|L|του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο
+|L|ουτως επι τηι πηγηι ωρα ην ωσει
+|L|εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σα=
+|L|μαρειας αντλησαι υδωρ και λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθη=
+|L|ται αυτου απεληλυθεισαν εις την
+|L|πολιν ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν
+|L|αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ι=
+|L|ουδαιος ων παρ εμου πιειν
+|L|αιτεις ουσης γυναικος σαμαρει=
+|F 284r|
+|L|τιδος ου γαρ συγχρωνται ιου=
+|L|δαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτη ει ηιδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λε=
+|L|γων σοι δος μοι πιειν συ αν ητη=
+|L|σας αυτον και εδωκεν [app][*]&om;[\*][C]αν[\C][\app] σοι υδωρ
+|L|ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε
+|L|αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν
+|L|βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το
+|L|ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς η=
+|L|μων ιακωβ ος εδωκεν ημιν
+|L|το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν
+|L|και οι υιοι αυτου και τα θρεμμα=
+|L|τα αυτου <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη πας ο πινων εκ του υδα=
+|L|τος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος
+|L|δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω
+|L|δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον
+|F 284v|
+|L|αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δω=
+|L|σω αυτω γενησεται εν αυτω πη=
+|L|γη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη
+|L|κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δι=
+|L|ψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον
+|L|ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ ε=
+|L|χω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως
+|L|ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν
+|L|και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν
+|L|ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται
+|F 284v+|
+|L|&lac; {4.22-34}
+|F 285r-|
+|L|<V 35> &lac;
+|F 285r|
+|L|λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα
+|L|και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θερι=
+|L|ζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αλη=
+|L|θινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και
+|L|αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα
+|L|υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκο=
+|L|πιακατε αλλοι κεκοπιακασιν
+|L|και υμεις εις τον κοπον αυτων εισε=
+|L|ληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως
+|L|εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον των σαμαρειτων δια τον λογον
+|L|της γυναικος μαρτυρουσης οτι
+|L|ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+|L|<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται
+|F 285v|
+|L|ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας
+|L|<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια
+|L|τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελε=
+|L|γον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν
+|L|πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν
+|L|και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αλη=
+|L|θως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε
+|L|τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προ=
+|L|φητης εν τηι ιδια πατριδι τιμην
+|L|ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλι=
+|L|λαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι
+|L|παντα εωρακοτες α εποιησεν ε=
+|L|ν ιεροσολυμοις εν τηι εορτηι και αυ=
+|L|τοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα
+|F 286r|
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε το
+|L|υδωρ οινον και ην τις βασιλικος
+|L|ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ου=
+|L|τος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ι=
+|L|ουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλ=
+|L|θε προς αυτον και ηρωτα αυτον
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον
+|L|υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+|L|<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη ση=
+|L|μεια και τερατα ιδητε ου μη πι=
+|L|στευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασι=
+|L|λικος κε̅ καταβηθι πριν απο=
+|L|θανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζηι και επι=
+|L|στευσεν ο αν̅ος τωι λογωι ω ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυ=
+|L|του απηντησαν αυτω και απηγ=
+|F 286v|
+|L|γειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν
+|L|εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον
+|L|αυτω οτι χθες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω
+|L|ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τηι ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και
+|L|επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημει=
+|L|ον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα
+|L|ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και
+|L|ανεβη [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστιν δε
+|L|εν ιεροσολυμοις επι τη προβα=
+|L|τικη κολυμβηθρα η επιλεγομε=
+|L|νη εβραιστη βηθεσδα πεντε στο=
+|L|ας εχουσα <V 3> εν ταυταις ουν κατεκει=
+|L|το πληθος πολυ των ασθενουντων
+|F 287r|
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχο=
+|L|μενων την του υδατος κινησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαι=
+|L|νεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασ=
+|L|σε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας
+|L|μετα την ταραχην του υδατος
+|L|υγιης εγινετο ω δηποτε κατει=
+|L|χετο νοσηματι <V 5> ην δε τις εκει αν=
+|L|θρωπος τριακοντα και οκτω
+|L|ετη εχων εν τηι ασθενειαι <V 6> τουτον
+|L|ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους
+|L|οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει
+|L|αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν=
+|L|θρωπον ουκ εχω ινα οταν τα=
+|L|ραχθη το υδωρ βαλη με εις την
+|L|κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι
+|L|εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+|F 287v|
+|L|<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι και αρον τον κρα=
+|L|βαττον σου και περιπατει <V 9> και ευθε=
+|L|ως εγενετο ο αν̅ος υγιης και ηρεν τον
+|L|κραβαττον αυτου και περιεπατει ην
+|L|δε σαββατον εν εκεινη τηι ημεραι
+|L|<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμε=
+|L|νω σαββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον κραββατον <V 11> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος
+|L|μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον
+|L|τις εστιν ο ανθρωπος [app][*]&om;[\*][C]ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει[\C][\app] <V 13> ο δε ιαθεις ου=
+|L|κ ηιδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντος εν τωι τοπωι
+|L|<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι
+|L|ιερωι και ειπεν αυτω ιδε υγιης
+|L|γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα
+|L|μη χειρον σοι τι γενηται <V 15> απηλθεν
+|F 288r|
+|L|ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας
+|L|αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο κα=
+|L|τεδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και
+|L|εζητουν αυτον αποκτειναι οτι
+|L|ταυτα εν σαββατω εποιει
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκριθη αυτοις ο πη̅ρ μου
+|L|εως αρτι εργαζεται καγω ερ=
+|L|γαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι οτι ου μονον ελυε το
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποι=
+|L|ων τωι θω̅ι
+|L|<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυ
+|L|του ουδεν εαν μη τι βλεπει
+|F 288v|
+|L|τον πατερα ποιουντα α γαρ
+|L|αν εκεινος[app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app] ταυτα και ο υιος
+|L|ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον
+|L|υιον και παντα δεικνυσιν αυτω
+|L|α αυτος ποιει και μειζονα του=
+|L|των δειξει αυτω εργα ινα υμεις
+|L|θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πατηρ
+|L|εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωο=
+|L|ποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα
+|L|αλλα την κρισιν πασαν δεδω=
+|L|κε τωι υιωι <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως τιμωσι τον
+|L|πατερα
+|L|ο μη τιμων τον υιον ου τιμα
+|L|τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|F 289r|
+|L|ακουων και πιστευων τωι πεμψαντι
+|L|με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ου=
+|L|κ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θα=
+|L|νατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι
+|L|νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του
+|L|θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκεν και τωι υιω ζωην εχειν εν εαυ=
+|L|τω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρι=
+|L|σιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι
+|L|τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζω=
+|L|ης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν α=
+|L|π εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου
+|F 289v|
+|L|ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν γαρ
+|L|μμρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων
+|L|περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η
+|L|μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρ=
+|L|τυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα
+|L|αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυ=
+|L|τα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην
+|L|ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις
+|L|δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ω=
+|L|ραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την
+|L|μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ
+|L|εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω
+|L|αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυ=
+|L|ρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου
+|F 290r|
+|L|ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυ=
+|L|του εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πι=
+|L|στευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνι=
+|L|ον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυ=
+|L|ρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν
+|L|προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας
+|L|οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν ε=
+|L|αυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονομα=
+|L|τι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με ε=
+|L|αν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδι=
+|L|ω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε
+|L|υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλλη=
+|L|λων λαμβανοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη
+|L|δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|F 290v|
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μω=
+|L|σης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευ=
+|L|ετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ
+|L|εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις ε=
+|L|μοις ρημασιν πιστευσετε <K 6><V 1> μετα ταυτα
+|L|απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της
+|L|γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και ηκο=
+|L|λουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυ=
+|L|του τα σημεια α εποιει επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει
+|L|εκαθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην
+|L|(δ)ε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεα=
+|L|σαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς
+|L|αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν
+|L|αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος
+|L|γαρ ηιδει τι ημελλεν ποιειν <V 7> απεκριθη
+|F 291r|
+|L|αυτωι φιλιππος διακοσιων δηναριων
+|L|αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος
+|L|αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ
+|L|των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον [app][*]&om;[\*][C]εν[\C][\app] ωδε
+|L|ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+|L|<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους ανα=
+|L|πεσειν ην δε χορτος πολυς εν τωι το=
+|L|πωι ανεπεσαν οι ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβεν δε τους
+|L|αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδω=
+|L|κε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις
+|L|ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συνα=
+|L|γαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ι=
+|L|να μη τι απωληται <V 13> συνηγαγον ουν και ε=
+|L|γεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων
+|F 291v|
+|L|εκ των πεντε αρτων των κριθινων α
+|L|επερισσευσε τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερ=
+|L|χομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι
+|L|μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον
+|L|ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρη=
+|L|σεν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες
+|L|εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θα=
+|L|λασσης εις καπερναουμ και σκοτι=
+|L|α ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυ=
+|L|τους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγα=
+|L|λου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακο=
+|L|τες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η
+|L|τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπα=
+|L|τουντα επι της θαλασσης και εγγυς
+|L|του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|F 292r|
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και
+|L|ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τηι επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδον=
+|L|τες οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει
+|L|ει μη εν [app][*]&om;[\*][C]εκεινο εις ο ενεβη(σ)αν οι μαθηται αυ(του)[\C][\app] και οτι ου συνεισηλθεν τοις μα=
+|L|θηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα
+|L|μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα
+|L|δε πλοιαρια εκ τιβεριαδος ηλθον εγγυς
+|L|του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχα=
+|L|ριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο ο=
+|L|χλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μα=
+|L|θηται αυτου ενεβησαν δε και αυ=
+|L|τοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις
+|L|καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευ=
+|L|ροντες αυτον περαν της θαλασσης
+|L|ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην
+|F 292v|
+|L|λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε ση=
+|L|μεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων
+|L|και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την
+|L|βρωσιν την απολλυμενην αλλα την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅
+|L|του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ εσφρα=
+|L|γισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι
+|L|ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα
+|L|του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα
+|L|πιστευετε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις σημειον ινα
+|L|ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι ερ=
+|L|γαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαν=
+|L|να εν τη ερημω καθως εστι γεγραμ=
+|L|μενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης
+|L|υμιν δεδωκεν τον αρτον αλλ ο πη̅ρ
+|F 293r|
+|L|μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του
+|L|θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και
+|L|ζωην διδους τωi κοσμω <V 34> ειπον ουν
+|L|προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον
+|L|αρτον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομε=
+|L|νος προς με ου μη πειναση και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψηση πωπο=
+|L|τε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακα=
+|L|τε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδω=
+|L|σιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερ=
+|L|χομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ου=
+|L|χ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα
+|L|το θελημα του πεμψαντος με <V 39> του=
+|L|το δε εστιν το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα α=
+|F 293v|
+|L|ναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς
+|L|μου ινα πας ο πιστευων και θεω
+|L|ρων τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον και ανα=
+|L|στησω αυτον τηι εσχατη ημερα <V 41> εγογ=
+|L|γυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι
+|L|ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν
+|L|τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβη=
+|L|κα <V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυ=
+|L|ναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ
+|L|ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω
+|L|αναστησω αυτον τηι εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες διδα=
+|L|κτοι θυ̅ πας [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] ο ακουσαν παρα του
+|F 294r|
+|L|πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+|L|<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακεν τις ει μη ο ων
+|L|παρα του θυ̅ αυτος εορακεν τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε
+|L|εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα
+|L|εν τηι ερημω και απεθανον <V 50> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων
+|L|ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρ=
+|L|του ζηση εις τον αιωνα και ο αρτος
+|L|δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν
+|L|ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζω=
+|L|ης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι
+|L|ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ου=
+|L|τος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+|L|<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα
+|F 294v|
+|L|του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο
+|L|τρωγων μου την σαρκα και πινων μου
+|L|το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τηι εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το
+|L|αιμα μου αληθης εστιν ποσις <V 56> ο τρω=
+|L|γων μου την σαρκα και πινων μου το
+|L|αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+|L|<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω
+|L|ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων μου
+|L|την σαρκα κακεινος ζησει δι εμε
+|L|<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υ=
+|L|μων το μαννα εν τηι ερημωι και α=
+|L|πεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον
+|L|ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν
+|L|εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+|L|<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθη=
+|F 295r|
+|L|των αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος
+|L|ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ι=
+|L|δων δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν πε=
+|L|ρι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> ε=
+|L|αν ουν θεωρησητε τον υν̅ του αν̅ου
+|L|αναβαινοντα οπου ην το πρωτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ
+|L|ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α ε=
+|L|γω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζω=
+|L|η εστιν <V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πι=
+|L|στευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες
+|L|εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν
+|L|ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγεν δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> δια τουτο
+|L|πολλοι εκ των μαθητων αυτου α=
+|L|πηλθον εις τα οπισω {ras 8}
+|F 295v|
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υ=
+|L|μεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τι=
+|L|να απελευσομεθα ρηματα ζωης
+|L|αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκα=
+|L|μεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του
+|L|ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξα=
+|L|μην και εξ υμων εις διαβολος εσται
+|L|<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτου ουτος γαρ ημελλεν παρα=
+|L|διδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+|L|<K 7><V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν
+|L|τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν
+|L|τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην
+|L|δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκη=
+|L|νοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι
+|F 296r|
+|L|αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μα=
+|L|θηται σου θεωρησωσιν τα εργα σου α
+|L|ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει
+|L|και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει
+|L|ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον
+|L|τωι κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου
+|L|επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος
+|L|μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρ=
+|L|τυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την ε=
+|L|ορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ου=
+|L|πω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων
+|L|αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως
+|L|δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την ε=
+|F 296v|
+|L|ορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φα=
+|L|νερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιου=
+|L|δαιοι εζητουν αυτον εν τηι εορτη
+|L|και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογ=
+|L|γυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις ο=
+|L|χλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι
+|L|αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη
+|L|ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> ε=
+|L|θαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη με=
+|L|μαθηκως <V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη
+|L|αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θε=
+|L|λη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται
+|L|περι της διδαχης ποτερον ει εκ του
+|L|θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο α=
+|F 297r|
+|L|φ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδι=
+|L|αν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του
+|L|πεμψαντος αυτον ουτος αληθης
+|L|εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με
+|L|ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο
+|L|οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις
+|L|σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και
+|L|παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης
+|L|δεδωκεν υμιν την περιτομην ου=
+|L|χ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε
+|L|αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν
+|L|σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσε=
+|L|ως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποι=
+|L|ησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν
+|L|αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων
+|F 297v|
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτει=
+|L|ναι <V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυ=
+|L|τω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνω=
+|L|σαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν
+|L|ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τωι ιερωι
+|L|διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε
+|L|και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμ=
+|L|ψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οι=
+|L|δα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακει=
+|L|νος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυ=
+|L|τον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η
+|L|ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε εκ του οχλου
+|L|επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅
+|L|οταν ελθη μητι πλειονα τουτων ση=
+|L|μεια ποιηση ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου
+|F 298r|
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και
+|L|απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|τι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υ=
+|L|παγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζη=
+|L|τησετε με και ουχ ευρησετε με και ο=
+|L|που ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυ=
+|L|τους που μελλει ουτος πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των ελληνων μελ=
+|L|λη πορευεσθαι και διδασκειν τους
+|L|ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον
+|L|ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε
+|L|με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθε ελθειν <V 37> εν δε τηι εσχατη η=
+|L|μερα τηι μεγαλη της εορτης ειστηκει
+|L|ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις δι=
+|F 298v|
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο
+|L|πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γρα=
+|L|φη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου
+|L|ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο
+|L|δε ειπεν περι του πν̅ς ου εμελλον λαμ=
+|L|βανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω
+|L|γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδο=
+|L|ξασθη <V 40> [app][*]εκ του οχλου ουν[\*][C]πολλοι ουν εκ του οχλου[\C][\app] ακουσαντες
+|L|των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν α=
+|L|ληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ
+|L|της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η
+|L|γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος
+|L|δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα
+|L|ουν εγενετο εν τωι οχλω δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ου=
+|L|δεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιε=
+|F 299r|
+|L|ρεις και φαρισαιους και ειπον αυ=
+|L|τοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε
+|L|ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρι=
+|L|σαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη
+|L|τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις
+|L|αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο ο=
+|L|χλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς
+|L|αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον ε=
+|L|αν μη πρωτον ακουση παρ αυτου και
+|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω μη και συ εκ της γαλι=
+|L|λαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερ=
+|L|ται <K 7><V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν
+|L|ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου
+|F 299v|
+|L|ο ακολουθων εμοι ου μη περιπα=
+|L|τησει εν τηι σκοτιαι αλλ εξει το
+|L|φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι
+|L|φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυ=
+|L|ρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αλη=
+|L|θης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οι=
+|L|δα ποθεν ηλθον και που υπαγω υ=
+|L|μεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι
+|L|η που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα
+|L|κρινετε εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν
+|L|κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη
+|L|εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω
+|L|υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυ=
+|L|ρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων
+|L|περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε ε=
+|L|με οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ι=
+|L|δητε και τον πρ̅α μου ιδητε αν <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζο=
+|F 300r|
+|L|φυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ου=
+|L|δεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυ
+|L|θη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυ
+|L|τοις εγω υπαγω και ζητησετε με και
+|L|εν τηι αμαρτια υμων αποθανεισθε
+|L|και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασ=
+|L|θε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μη=
+|L|τι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω
+|L|εστε εγω εκ των ανω ειμι [app][*]&om;[\*][C]υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε[\C][\app] εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε
+|L|οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω
+|L|συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων λαλειν και κρινειν αλ=
+|F 300v|
+|L|λ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α
+|L|ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον
+|L|κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις
+|L|ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υ=
+|L|ψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ου=
+|L|δεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου
+|L|ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου
+|L|εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι τα
+|L|αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας
+|L|αυτωι ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν
+|L|τωι λογω τωι εμωι αληθως μαθηται
+|L|μου εστε<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και
+|L|η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα
+|L|αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευ=
+|L|καμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι
+|F 301r|
+|L|ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο
+|L|ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της
+|L|αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τηι οι=
+|L|κια εις τον αιωνα [app][*]&om;[\*][C]ο υς̅ μενει εις τον αιωνα[\C][\app] <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ε=
+|L|λευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζη=
+|L|τειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος
+|L|ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα
+|L|τωι πρ̅ι λαλω και υμεις ουν ηκου=
+|L|σατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του
+|L|αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε
+|L|με αποκτειναι αν̅ον ος την αλη=
+|L|θειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα
+|L|παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ ε=
+|L|ποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του
+|F 301v|
+|L|πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α
+|L|εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων η ηγα=
+|L|πατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλ=
+|L|θον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ε=
+|L|ληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+|L|<V 43> δια την λαλιαν την εμην ου γινωσκε=
+|L|τε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς [app][*]&om;[\*][C]του[\C][\app] διαβολου
+|L|εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς
+|L|υμων θελετε ποιειν εκεινος αν=
+|L|θρωποκτονος ην απ αρχης και
+|L|εν τηι αληθεια ουκ εστηκεν οτι α=
+|L|ληθεια ουκ εστιν εν αυτω οταν λαλη
+|L|το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε
+|L|οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε
+|L|μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι α=
+|F 302r|
+|L|μαρτιας ει [app][*]&om;[\*][C]δε[\C][\app] αληθειαν λεγω διατι
+|L|υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του
+|L|θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια
+|L|τουτο υμεις ου πιστευετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν οι ιου=
+|L|δαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγω=
+|L|μεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και
+|L|δαιμονιον εχεις <V 49> [app][*]&om;[\*][C]απεκριθ(η) ις̅[\C][\app] εγω δαιμονιον ουκ ε=
+|L|χω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις
+|L|ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την
+|L|δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον ε=
+|L|μον λογον τηρηση θανατον ου μη θε=
+|L|ωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυ=
+|L|τω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαι=
+|L|μονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι
+|L|προφηται και συ λεγεις εαν τις
+|L|τον λογον μου τηρηση ου μη γευση=
+|L|ται θανατον εις τον αιωνα <V 53> μη συ
+|F 302v|
+|L|μειζον η του πρ̅ς ημων αβρααμ ο=
+|L|στις απεθανεν και οι προφηται απε=
+|L|θανον τινα σεαυτον ποιεις <V 54> απεκρι=
+|L|θη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δο=
+|L|ξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ υ=
+|L|μων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω
+|L|δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευ=
+|L|στης αλλα οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων η=
+|L|γαλλιασατο ινα ιδη {Ras 3} την ημε=
+|L|ραν κυ̅ και ειδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκον=
+|L|τα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εω=
+|L|ρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενε=
+|L|σθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα
+|L|βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και
+|F 303r|
+|L|εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων
+|L|δια μεσου αυτων επορευετο και πα=
+|L|ρηγεν <K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυ=
+|L|φλον εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι
+|L|τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ι=
+|L|να τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅
+|L|ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του
+|L|θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα ερ=
+|L|γα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργα=
+|L|ζεσθαι <V 5> οταν ω εν τωι κοσμω φως
+|L|ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυ=
+|L|σεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του
+|L|πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον
+|L|επι τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ει=
+|L|πεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται
+|F 303v|
+|L|απεσταλμενος απηλθεν ουν και ε=
+|L|νιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το πρς=
+|L|τερον οτι προσαιτης ην ελεγον ου=
+|L|χ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαι=
+|L|των <V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω
+|L|εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+|L|<V 10> πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλ=
+|L|μοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν=
+|L|θρωπος λεγομενος ις̅ πηλον εποιη=
+|L|σεν και επεχρισεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις
+|L|τον σιλωαμ απηλθον ουν και νιψα=
+|L|μενος ανεβλεψα <V 12> και ειπον αυτω που
+|L|εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φαρισαιους τον
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και α=
+|L|νεωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν
+|F 304r|
+|L|ηρωτουν αυτον οι φαρισαιοι πως
+|L|ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πη=
+|L|λον επεθηκεν μου επι τους οφθαλ=
+|L|μους και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ε=
+|L|λεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες
+|L|ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι
+|L|το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα
+|L|ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω
+|L|παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι α=
+|L|νεωξεν σου τους οφθαλμους ο
+|L|δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ου=
+|L|κ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλε=
+|L|ψεν εως οτου εφωνησαν τους
+|L|γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες
+|L|ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις
+|L|λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως
+|F 304v|
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν αυτ(οις οι γο)=
+|L|νεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οι=
+|L|δαμεν η τις ανεωξεν αυτου τους ο=
+|L|φθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυ=
+|L|τος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+|L|αυτος περι εαυτου λαληση <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο
+|L|τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειν=
+|L|το οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον
+|L|ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενη=
+|L|ται <V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+|L|<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον
+|L|ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δο=
+|L|ξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι
+|L|ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απε=
+|L|κριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτω=
+|L|λος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος
+|F 305r|
+|L|ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτωι
+|L|παλιν τι εποιησε σοι πως ανε=
+|L|ωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απε=
+|L|κριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ου=
+|L|κ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακου=
+|L|ειν μη και υμεις θελετε μαθηται
+|L|αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον
+|L|και ειπον συ ει μαθητης εκεινου
+|L|ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθη=
+|L|ται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν πο=
+|L|θεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν
+|L|αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν ο=
+|L|τι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και
+|L|ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οι=
+|L|δαμεν δε οτι αμαρτωλον αν̅ον ο θς̅
+|L|ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η
+|L|και το θελημα αυτου ποιει τουτου α=
+κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη
+|F 305v|
+|L|οτι ηνεωξεν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ου=
+|L|δεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω αυτω
+|L|εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και
+|L|συ διδασκεις ημας και εξεβαλον
+|L|αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβα=
+|L|λον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν
+|L|αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις
+|L|εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο
+|L|λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε ε=
+|L|φη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν
+|L|αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εγω εις κρι=
+|L|μα εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι
+|L|βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκου=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|F 306r|
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχε=
+|L|τε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλε=
+|L|πομεν αι αμαρτιαι υμων μενου=
+|L|σιν <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη
+|L|εισερχομενος δια της θυρας εις την
+|L|αυλην των προβατων αλλα αναβαι=
+|L|νων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν
+|L|και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια
+|L|της θυρας ποιμην εστι των προ=
+|L|βατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει
+|L|και τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα φω=
+|L|νει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και ο=
+|L|ταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πορευεται και τα
+|L|προβατα αυτω ακολουθει οτι οι=
+|L|δασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτρι=
+|F 306v|
+|L|ω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα
+|L|φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδα=
+|L|σι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην
+|L|την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|κεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ε=
+|L|λαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|παλιν αμην αμην λεγω υμιν [app][*]&om;[\*][C]οτι[\C][\app] εγω ει=
+|L|μι η θυρα των προβατων <V 8> παντες ο=
+|L|σοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα
+|L|προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου
+|L|εαν τις εισελθη σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευσεται και νομην
+|L|ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη
+|L|ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω
+|L|ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσοτε=
+|L|ρον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου
+|L|τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο δε
+|F 307r|
+|L|μισθοτος και ουκ ων ποιμην ου ου=
+|L|κ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιεισιν τα προ=
+|L|βατα και φευγει και ο λυκος αρπα=
+|L|ζει αυτα και σκορπιζει τα προβα=
+|L|τα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθω=
+|L|τος εστιν και ου μελλει αυτω περι των
+|L|προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι
+|L|υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και
+|L|την ψυχην μου τιθειμι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω
+|L|α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου
+|L|[app][*]ακουσωσιν[\*][C]ακουσουσιν[\C][\app] και γενησε{Ras 1}ται μια ποι=
+|L|μνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ
+|L|αγαπα οτι εγω τιθειμι την ψυχην
+|L|μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις
+|F 307v|
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθη=
+|L|μι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν ε=
+|L|χω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω
+|L|παλιν λαβειν αυτην ταυτην την
+|L|εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] παλιν εγενετο εν τωι οχλωι
+|L|δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε
+|L|πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+|L|μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι
+|L|ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυνα=
+|L|ται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+|L|<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυ=
+|L|μοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει
+|L|ο ις̅ εν τω ιερωι εν τηι στοα του σολο=
+|L|μωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε
+|L|την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη
+|F 308r|
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν ηδη και ου
+|L|πιστευετε τα εργα α εγω ποιω
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου
+|L|πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των
+|L|προβατων των εμων καθως ει=
+|L|πον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα
+|L|της φωνης μου ακουσιν καγω γι=
+|L|νωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+|L|<V 28> καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνι=
+|L|ον και ου μη απολωνται εις τον αι=
+|L|ωνα και ου μη αρπαση τις αυτα
+|L|εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δε=
+|L|δωκεν μοι παντων εστιν μειζον και ου=
+|L|δεις δυναται αρπαζειν εκ της
+|L|χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ
+|L|εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λι=
+|L|θους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυ=
+|L|τον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα
+|F 308v|
+|L|καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς
+|L|μου δια ποιον εργον αυτων λιθαζε=
+|L|τε με <V 33> απεκριθησαν αυτωι οι ιου=
+|L|δαιοι [app][*]&om;[\*][C]λεγοντες[\C][\app] περι καλου εργου ου λιθαζο=
+|L|μεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα
+|L|εργα εδειξα υμιν και ουκ εστιν γεγραμμενον
+|L|εν τωι νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι
+|L|εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου
+|L|δυναται λυθηναι{υθηνWritten over ras} η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγι=
+|L|ασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+|L|υς̅ του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα
+|L|του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε
+|L|ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις
+|L|εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και
+|L|πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω
+|F 309r|
+|L|εν τωι πρ̅ι <V 39> εζητουν ουν αυτον πα=
+|L|λιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χει=
+|L|ρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν
+|L|εις το περαν του ιορδανου εις τον το=
+|L|πον οπου ην ιωαννης το πρωτον
+|L|βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ=
+|L|λοι ηλθον προς αυτον και ελεγον ο=
+|L|τι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ου=
+|L|δεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης
+|L|περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις
+|L|ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ
+|L|της κωμης μαριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η
+|L|αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξα=
+|L|σα τους ποδας αυτου ταις θριξιν
+|L|αυτης ης ο αδελφος λαζαρος η=
+|L|σθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι
+|L|προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+|F 309v|
+|L|φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ει=
+|L|πεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης του
+|L|θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυ=
+|L|της <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν
+|L|και την αδελφην αυτης και τον λα=
+|L|ζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα ταυτα
+|L|λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την
+|L|ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι
+|L|μαθηται ραββι νυν εζητουν σε
+|L|λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπα=
+|L|γεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δω=
+|L|δεκα ωραι εισιν της ημερας εαν
+|L|τις περιπατη εν τωι φωτι ου προσ=
+|L|κοπτει οτι το φως του κοσμου του=
+|L|του βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη
+|L|εν τηι νυκτι προσκοπτη οτι το
+|F 310r|
+|L|φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν
+|L|και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πο=
+|L|ρευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοι=
+|L|μηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου εκεινοι
+|L|δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απε=
+|L|θανεν <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πι=
+|L|στευσητε οτι ουκ [app][*]ειμην[\*][C]ημην[\C][\app] εκει αλλ αγω=
+|L|μεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συνμαθη=
+|L|ταις αγωμεν και ημεις ινα απο=
+|L|θανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅
+|L|εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας
+|L|ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσο=
+|F 310v|
+|L|λυμων ως απο σταδιων δεκαπεν=
+|L|τε <V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων ελη=
+|L|λυθησαν προς την μαρθαν και μα=
+|L|ριαν ινα παραμυθησονται αυτας
+|L|περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρ=
+|L|θα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπην=
+|L|τησεν αυτω μαρια δε εν τωι οικω
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απε=
+|L|θανεν μου ο αδελφος <V 22> και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωση σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο
+|L|αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η μαρθα
+|L|οιδα οτι αναστησεται [app][*]&om;[\*][C]{Could be "under thumb" in margin εν τη αναστασει[\C][\app] εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 25> ειπεν oυν αυτη o ις̅ εγω ει=
+|L|μι η αναστασις και η ζωη o πιστευ=
+|L|ων εις εμε καν απoθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας o ζων και πιστευων εις ε=
+|L|με oυ μη απoθανη εις τoν αιωνα
+|F 311r|
+|L|πιστευεις τoυτo <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα oτι συ ει o χς̅ o υς̅ τoυ
+|L|θυ̅ o εις τoν κoσμoν ερχoμενoς <V 28> και
+|L|τoυτo ειπoυσα απηλθεν και εφωνη=
+|L|σεν μαριαν την αδελφην αυτης
+|L|λαθρα ειπoυσα o διδασκαλoς πα=
+|L|ρεστιν και φωνει σε <V 29> εκεινη δε ως η=
+|L|κoυσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετo πρoς
+|L|αυτoν <V 30> oυπω δε εληλυθει o ις̅ εις την
+|L|κωμην αλλ ην εν τωι τoπωι o=
+|L|πoυ υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> oι
+|L|oυν ιoυδαιoι oι oντες μετ αυτης εν τη
+|L|oικια και παραμυθoυμενoι αυτην
+|L|ιδoντες την μαριαν oτι ταχεως α=
+|L|νεστη και εξηλθεν ηκoλoυθησαν αυ=
+|L|τη δoξαντες oτι υπαγει εις τo μνη=
+|L|μειoν ινα κλαυση εκει <V 32> η oυν μαρια
+|L|ως ηλθεν oπoυ ην o ις̅ ιδoυσα αυτoν
+|L|επεσεν αυτoυ πρoς τoυς πoδας
+|F 311v|
+|L|λεγoυσα κε̅ ει ης ωδε oυκ αν α=
+|L|πεθανεν μoυ o αδελφoς <V 33> ις̅ oυν
+|L|ως ειδεν αυτην κλαιoυσαν και τoυς
+|L|συνελθoντας αυτη ιoυδαιoυς κλαι=
+|L|oντας ενεβριμησατo τωι πν̅ι και
+|L|εταραξεν εαυτoν <V 34> και ειπεν πoυ
+|L|τεθεικατε αυτoν λεγoυσιν αυτω κε̅
+|L|ερχoυ και ιδε <V 35> εδακρυσεν o ις̅ <V 36> ελε=
+|L|γoν oυν oι ιoυδαιoι ιδε πως εφιλει
+|L|αυτoν <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπoν oυ=
+|L|κ ηδυνατo oυτoς o ανoιξας τoυς o=
+|L|φθαλμoυς τoυ τυφλoυ πoιησαι ινα
+|L|και oυτoς μη απoθανη <V 38> ις̅ oυν πα=
+|L|λιν εμβριμησαμενoς εν εαυτω ερ=
+|L|χεται εις τo μνημειoν ην δε σπηλαι=
+|L|oν και λιθoς επεκειτo επ αυτω <V 39> λε=
+|L|γει oυν o ις̅ αρατε τoν λιθoν λεγει
+|L|αυτω η αδελφη τoυ τεθνεωτoς μαρ=
+|L|θα κε̅ ηδη oζει τεταρταιoς γαρ
+|F 312r|
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη o ις̅ oυκ ειπoν σoι o=
+|L|τι εαν πιστευσης oψη την δoξαν τoυ
+|L|θυ̅ <V 41> ηραν oυν τoν λιθoν o δε ις̅ ηρεν
+|L|τoυς oφθαλμoυς [app][*]&om;[\*][C]εις τoν oυ̅νoν[\C][\app] ανω και ειπεν πε̅ρ
+|L|ευχαριστω σoι oτι ηκoυσας μoυ <V 42> εγω
+|L|δε ηδην oτι παντoτε μoυ ακoυεις
+|L|αλλα δια τoν περιεστωτα oχλoν ει=
+|L|πoν ινα πιστευσωσιν oτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη
+|L|μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρo
+|L|εξω <V 44> και εξηλθεν o τεθνηκως δεδε=
+|L|μενoς τoυς πoδας και τας χειρας
+|L|κειριαις και η oψις αυτoυ σoυδαρι=
+|L|ω περιεδεδετo λεγει αυτoις o ις̅
+|L|λυσατε αυτoν και αφετε υπαγειν
+|L|<V 45> πoλλoι oυν εκ των ιoυδαιων oι ελ=
+|L|θoντες πρoς την μαριαν και θε=
+|L|ασαμενoι oσα επoιησεν o ις̅ επιστευ=
+|L|σαν εις αυτoν <V 46> τινες δε εξ αυτων
+|F 312v|
+|L|απηλθoν πρoς τoυς φαρισαιoυς και
+|L|ειπoν αυτoις α επoιησεν o ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γoν oυν oι αρχιερεις και oι φαρισαιoι
+|L|συνεδριoν και ελεγoν τι πoιoυμεν
+|L|oτι oυτoς o αν̅oς πoλλα σημεια πoι=
+|L|ει <V 48> εαν αφωμεν αυτoν oυτως παντες
+|L|πιστευσωσιν εις αυτoν και ελευσoν=
+|L|ται oι ρωμαιoι και αρoυσιν ημων και
+|L|τoν τoπoν και τo εθνoς <V 49> εις δε τις
+|L|εξ αυτων καιαφας ων αρχιερευς
+|L|τoυ ενιαυτoυ εκεινoυ ειπεν αυτoις
+|L|υμεις oυκ oιδατε oυδεν <V 50> oυδε διαλo=
+|L|γιζεσθε oτι συμφερει ημιν ινα εις
+|L|αν̅oς απoθανη υπερ τoυ λαoυ και
+|L|μη oλoν τo εθνoς απoληται <V 51> τoυ=
+|L|τo δε αφ εαυτoυ oυκ ειπεν αλλα αρ=
+|L|χιερευς ων τoυ ενιαυτoυ εκεινoυ
+|L|πρoεφητευσεν oτι εμελλεν ις̅ α=
+|L|πoθνησκειν υπερ τoυ εθνoυς <V 52> και
+|F 313r|
+|L|oυχ υπερ τoυ εθνoυς δε μoνoν αλλ ινα
+|L|και τα τεκνα τoυ θυ̅ τα διεσκoρπισμε=
+|L|να συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης oυν
+|L|της ημερας συνεβoυλευσαντo ινα απo=
+|L|κτεινωσιν αυτoν <V 54> o oυν ις̅ oυκ ετι παρ=
+|L|ρησια περιεπατει εν τoις ιoυδαιoις
+|L|αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς
+|L|της ερημoυ εις εφραιμ λεγoμενην πo=
+|L|λιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων
+|L|αυτoυ <V 55> ην δε εγγυς τo πασχα των ιoυδαι=
+|L|ων και ανεβησαν πoλλoι εις ιερoσoλυ=
+|L|μα εκ της χωρας πρo τoυ πασχα ινα α=
+|L|γνισωσιν εαυτoυς <V 56> εζητoυν oυν τoν ιν̅
+|L|και ελεγoν μετ αλληλων εστηκoτες εν τωι
+|L|ιερω τι δoκει υμιν oτι oυ μη ελθη
+|L|εις την εoρτην <V 57> δεδoκεισαν δε oι αρ=
+|L|χιερεις και oι φαρισαιoι εντoλην ινα
+|L|εαν τις γνω πoυ εστιν μηνυση oπως
+|L|πιασωσιν αυτoν <K 12><V 1> o oυν ις̅ πρo εξ η=
+|F 313v|
+|L|μερων τoυ πασχα ηλθεν εις βηθανι=
+|L|αν oπoυ ην λαζαρoς oν ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 2> επoιησαν oυν αυτω δειπνoν ε=
+|L|κει και η μαρθα διηκoνει o δε λαζαρoς
+|L|εις ην των ανακειμενων [app][*]&om;[\*][C]συν αυτω[\C][\app] <V 3> η oυν μαρια
+|L|λαβoυσα λιτραν μυρoυ ναρδoυ πιστικης
+|L|πoλυτιμoυ ηλειψε τoυς πoδας αυτoυ
+|L|και εξεμαξεν ταις θριξιν της κεφα=
+|L|λης αυτης τoυς πoδας αυτoυ η δε
+|L|oικια επληρωθη εκ της oσμης τoυ
+|L|μυρoυ <V 4> λεγει oυν εις εκ των μαθητων
+|L|αυτoυ ιoυδας σιμωνoς ισκαριωτης
+|L|o μελλων αυτoν παραδιδoναι <V 5> δια=
+|L|τι τoυτo τo μυρoν oυκ επραθη επανω
+|L|τριακoσιων δηναριων και εδoθη πτω=
+|L|χoις <V 6> ειπεν δε τoυτo oυχ oτι περι των
+|L|πτωχων εμελλεν αυτω αλλ oτι κλεπτης
+|L|ην και τo γλωσσoκoμoν ειχεν και τα
+|L|βαλλoμενα εβασταζεν <V 7> ειπεν oυν o ις̅
+|F 314r|
+|L|αφες αυτην εις την ημεραν τoυ εν=
+|L|ταφιασμoυ μoυ [app][*]τηρηκεν[\*][C]τετηρηκεν[\C][\app] αυτω <V 8> τoυς
+|L|πτωχoυς γαρ παντoτε εχετε μεθ εαυ=
+|L|των εμε δε oυ παντoτε εχετε <V 9> εγνω
+|L|oυν oχλoς πoλυς εκ των ιoυδαιων oτι ε=
+|L|κει εστιν και ηλθoν oυ δια τoν ιν̅ μoνoν
+|L|αλλ ινα και τoν λαζαρoν ιδωσιν oν ηγει=
+|L|ρεν εκ νεκρων <V 10> εβoυλευσαντo δε oι αρχι=
+|L|ερεις ινα και τoν λαζαρoν απoκτεινω=
+|L|σιν <V 11> oτι πoλλoι δι αυτoν υπηγoν των ιoυ=
+|L|δαιων και επιστευoν εις τoν ιν̅ <V 12> τη επαυ=
+|L|ριoν oχλoς πoλυς o ελθων εις την εoρ=
+|L|την ακoυσαντες oτι ις̅ ερχεται εις ιε=
+|L|ρωσoλυμα <V 13> ελαβoν τα βαια των φoινι=
+|L|κων και εξηλθoν εις απαντησιν αυ=
+|L|τω και εκραζoν λεγoντες ωσαννα
+|L|ευλoγημενoς o ερχoμενoς εν oνoματι
+|L|κυ̅ o βασιλευς τoυ ιη̅λ <V 14> ευρων δε o ις̅ o=
+|L|ναριoν εκαθισεν επ αυτo καθως εστι
+|F 314v|
+|L|γεγραμμενoν <V 15> μη φoβoυ θυγατερ σιων
+|L|ιδoυ o βασιλευς σoυ ερχεται καθημενoς
+|L|επι πωλoν oνoυ <V 16> ταυτα δε oυκ εγνω=
+|L|σαν oι μαθηται αυτoυ τo πρωτoν αλλ o=
+|L|τε εδoξασθη ις̅ τoτε εμνησθησαν oτι
+|L|ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και
+|L|ταυτα επoιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει oυν
+|L|o oχλoς o ων μετ αυτoυ oτε τoν λαζαρoν
+|L|εφωνησεν εκ τoυ μνημειoυ και ηγειρεν αυ=
+|L|τoν εκ νεκρων <V 18> δια τoυτo και υπηντη=
+|L|σεν αυτωι o oχλoς oτι ηκoυσαν τoυτo αυ=
+|L|τoν πεπoιηκεναι τo σημειoν <V 19> oι oυν φα=
+|L|ρισαιoι ειπoν πρoς εαυτoυς θεωρειτε
+|L|oτι oυκ ωφελειτε oυδεν ιδε o κoσμoς
+|L|oλoς oπισω αυτoυ απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|ελληνες τινες εκ των αναβαινoντων ι=
+|L|να πρoσκυνησωσιν εν τηι εoρτη <V 21> oυτoι
+|L|oυν πρoσηλθoν φιλιππω τω απo βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν
+|F 315r|
+|L|αυτoν λεγoντες κυριε θελoμεν τoν ιν̅
+|L|ιδειν <V 22> ερχεται o φιλιππoς και λεγει τωι αν=
+|L|δρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππo(σ)
+|L|λεγoυσιν τω ιυ̅ <V 23> o δε ις̅ απεκρινατo
+|L|αυτoις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δo=
+|L|ξασθη o υς̅ τoυ αν̅oυ <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εαν μη o κoκκoς τoυ σιτoυ πεσων
+|L|εις την γην απoθανη αυτoς μoνoς με=
+|L|νει εαν δε απoθανη πoλυν καρπoν
+|L|φερει <V 25> o φιλων την ψυχην αυτoυ απo=
+|L|λεσει αυτην και o μισων την ψυχην αυτoυ
+|L|εν τωι κoσμω τoυτω εις ζωην αιωνιoν
+|L|φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμoι τις διακoνη
+|L|εμoι ακoλoυθειτω και oπoυ ειμι εγω εκει
+|L|και o διακoνoς o εμoς εσται εαν τις ε=
+|L|μoι διακoνη τιμησει αυτoν o πη̅ρ <V 27> νυν
+|L|η ψυχη μoυ τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσoν με εκ της ωρας ταυτης αλλα δι=
+|L|α τoυτo ηλθoν εις την ωραν ταυτην
+|F 315v|
+|L|<V 28> πε̅ρ δoξασoν σoυ τoν υν̅ ηλθεν oυν
+|L|φωνη εκ τoυ oυ̅νoυ και εδoξασα και
+|L|παλιν δoξασω <V 29> o oυν oχλoς o εστηκως
+|L|και ακoυων ελεγεν βρoντην γεγoνεναι
+|L|αλλoι ελεγoν αγγελoς αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν oυ δι εμε αυ=
+|L|τη η φωνη γεγoνεν αλλα δι υμας <V 31> νυν
+|L|κρισις εστιν τoυ κoσμoυ τoυτoυ νυν o
+|L|αρχων τoυ κoσμoυ τoυτoυ εκβληθη=
+|L|σεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της
+|L|γης παντας ελκυσω πρoς εμαυτoν
+|L|<V 33> τoυτo δε ελεγεν σημαινων πoιω θα=
+|L|νατω εμελλεν απoθνησκειν <V 34> απε=
+|L|κριθη oυν αυτω o oχλoς ημεις ηκoυ=
+|L|σαμεν εκ τoυ νoμoυ oτι o χς̅ μενει εις
+|L|τoν αιωνα και πως λεγεις συ oτι υ=
+|L|ψωθηναι δει τoν υν̅ τoυ αν̅oυ τις εστιν
+|L|oυτoς o υς̅ τoυ αν̅oυ <V 35> ειπεν oυν αυτoις
+|L|o ις̅ ετι μικρoν χρoνoν τo φως εν υμιν
+|F 316r|
+|L|εστιν περιπατειτε εως το φως
+|L|εχετε ινα μη σκοτια υμας κατα=
+|L|λαβη και ο περιπατων εν τη σκο=
+|L|τια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ι=
+|L|να υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη α=
+|L|π αυτων <V 37> τοσαυτα δε σημεια πε=
+|L|ποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ ε=
+|L|πιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του
+|L|προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅
+|L|τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο
+|L|βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν
+|L|αυτων τους οφθαλμους και πεπο=
+|L|ρωκεν αυτων την καρδιαν ινα
+|L|μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και
+|L|νοησωσιν τηι καρδια και επιστρε=
+|F 316v|
+|L|ψωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν
+|L|ισαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ε=
+|L|λαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και
+|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους
+|L|ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν
+|L|των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του
+|L|θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων
+|L|εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον
+|L|πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θε=
+|L|ωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως
+|L|εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμε εν τηι σκοτια μη μεινη
+|L|<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλ=
+|L|λ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε
+|L|και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον
+|F 317r|
+|L|κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα ε=
+|L|κεινος κρινει αυτον εν τηι εσχατη η=
+|L|μεραι <V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελα=
+|L|λησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος
+|L|εμοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλωι
+|L|καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλωι
+|L|<K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως
+|L|ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μετα=
+|L|βη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τωι κοσμωι εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηι=
+|L|δη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα
+|L|παραδω αυτον ιουδας σιμωνος ι=
+|L|σκαριωτης <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα
+|L|δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας
+|L|και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|F 317v|
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου
+|L|και τιθησιν τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλ=
+|L|λει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξα=
+|L|το νιπτειν τους ποδας των μαθη=
+|L|των και εκμασσειν τωι λεντιω ωι
+|L|ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς
+|L|σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκει=
+|L|νος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+|L|<V 7> απεκριθη αυτωι ο ις̅ και ειπεν ο
+|L|εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση
+|L|δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτωι πετρος
+|L|ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον
+|L|αιωνα απεκριθη ις̅ εαν μη νι=
+|L|ψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μονον αλλα και τας χειρας και
+|L|την κεφαλην <V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο
+|L|λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους
+|F 318r|
+|L|ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος
+|L|ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ου=
+|L|χι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδι=
+|L|δοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε
+|L|<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων ελα=
+|L|βε τα ιματια αυτου και αναπεσων
+|L|παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε
+|L|τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με
+|L|διδασκαλος και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα
+|L|(υ)μων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλετε αλληλων νι=
+|L|πτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποι=
+|L|ησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μει=
+|L|ζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον
+|F 318v|
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν
+|L|ποιειτε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων
+|L|(λ)εγω εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων
+|L|(ε)μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερ=
+|L|ναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του
+|L|γενεσθαι ινα πιστευσητε οταν γενηται
+|L|οτι εγω ειμι <V 20> αμην λεγω υμιν ο λαμβανων
+|L|ον τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα
+|L|με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη
+|L|τωι πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παρα=
+|L|δωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι
+|L|μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων
+|L|αυτου εν τωι κολπωι του ιυ̅ ον ηγαπα ο
+|L|ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμωνι πετρος και λε=
+|L|γει αυτωι ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+|F 319r|
+|L|<V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι το στηθος
+|L|του ιυ̅ λεγει αυτωι κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω
+|L|βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και
+|L|διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριω=
+|L|του <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλ=
+|L|θεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν
+|L|αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον εν ταχει
+|L|<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτωι <V 29> τινες γαρ εδο=
+|L|κουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιου=
+|L|δας οτι λεγει αυτωι ο ις̅ αγορασον ων
+|L|χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δωι <V 30> λαβων ουν το ψω=
+|L|μιον εκεινος ευθυς ην δε νυξ
+|L|<V 31> οτε ουν εξηλθεν ο ις̅ λεγει ηδιαθαι
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτωι <V 32> και ο θς̅ δοξασει
+|F 319v|
+|L|αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι ζητησετε με και
+|L|καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι ο=
+|L|που εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην και=
+|L|νην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις
+|L|αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις <V 36> λεγει
+|L|αυτωι σιμων πετρος κε̅ που υπα=
+|L|γεις απεκριθη αυτωι ο ις̅ οπου ε=
+|L|γω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτωι πετρος κε̅ διατι ου δυνα=
+|L|μαι σοι νυν ακολουθησαι [app][*]&om;[\*][C]αρτι[\C][\app] υπερ σου
+|L|την ψυχην μου θησω <V 38> αποκρινε=
+|L|ται ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|F 320r|
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη
+|L|αλεκτωρ φωνηση εως ου {Super ras}απαρνηση με
+|L|τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδι=
+|L|α μηδε δειλατω πιστευετε εις τον
+|L|θν̅ και επ εμοι πιστευετε <V 2> εν τη οικι=
+|L|α του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει
+|L|δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πο=
+|L|ρευθω και ετοιμασω τοπον υμιν πα=
+|L|λιν ερχομαι και παραληψομαι υμας
+|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υ=
+|L|μεις ητε <V 4> και οπου [app][*]&om;[\*][C]εγω[\C][\app] υπαγω οιδατε και
+|L|την οδον [app][*]&om;[\*][C]οιδατε[\C][\app] <V 5> λεγει αυτωι θωμας κε̅
+|L|ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει
+|L|αυτωι ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αλη=
+|L|θεια και η ζωη και ουδεις ερχεται προς
+|L|τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε
+|L|με και τον πρ̅α μου ειδητε αν και
+|F 320v|
+|L|απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακα=
+|L|τε αυτον <V 8> λεγει αυτωι φιλιππος κε̅
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υ=
+|L|μων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α
+|L|και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α ε=
+|L|γω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο
+|L|δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα ερ=
+|L|γα αυτος <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν
+|L|τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δι=
+|L|α τα εργα αυτα {Ras 1}πιστευετε μοι <V 12> α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις ε=
+|L|με τα εργα α εγω ποιω κακεινος
+|L|ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] πορευομαι
+|L|<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τωι ονοματι μου
+|F 321r|
+|L|τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ
+|L|εν τω υιωι <V 14> {om} <V 15> εαν αγαπατε με τας
+|L|εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον πα=
+|L|ρακλητον δωσει υμιν ινα μενη με=
+|L|θ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της
+|L|αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται
+|L|λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γι=
+|L|νωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε
+|L|αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν
+|L|εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις
+|L|δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τηι ημεραι
+|L|υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τωι πρ̅ι
+|L|μου και υμεις εν εμοι καγω εν εμοι
+|L|<V 21> ο εχον τας εντολας μου και τηρων
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με
+|L|ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο
+|F 321v|
+|L|του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισχαριωτης
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις
+|L|εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τωι
+|L|κοσμωι <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|εαν τις αγαπα με τον λογον μου τη=
+|L|ρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτω
+|L|και προς αυτον ελευσομεθα και μο=
+|L|νην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη
+|L|αγαπων με τους λογους μου ου τη=
+|L|ρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν
+|L|εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν
+|L|μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονο=
+|L|ματι μου εκεινος υμας διδαξει
+|L|παντα και υπομνησει υμας παν=
+|L|τα α εγω ειπον υμιν <V 27> ειρηνην α=
+|L|φιημι υμιν ειρηνην την εμην
+|F 322r|
+|L|διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος
+|L|διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μηδε
+|L|δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας
+|L|ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον
+|L|πορευομαι προς τον πρ̅α οτι
+|L|ο πη̅ρ μου μειζον μου εστιν <V 29> και νυν ει=
+|L|ρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα ο=
+|L|ταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχωνι και εν ε=
+|L|μοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα{Written over 6 letters} γνω ο
+|L|κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και
+|L|καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως ποιω εγειρεσθε αγωμεν
+|L|εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η α=
+|L|ληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος
+|L|εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φε=
+|L|ρον καρπον αιρει αυτο και παν
+|F 322v|
+|L|το καρπον φερον καθαιρει αυτο ι=
+|L|να πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια τον λογον
+|L|ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι
+|L|καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυ=
+|L|του εαν μη μεινη εν τηι αμπελωι
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι
+|L|μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις
+|L|τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω
+|L|εν αυτω ουτος φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε
+|L|ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη
+|L|εν εμοι [app][*]εβληθο̣ς̣[\*][C]εβληθη[\C][\app] εξω ως το κλημα
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυ=
+|L|τα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+|L|<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρημα=
+|L|τα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελη=
+|L|τε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+|L|<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα
+|F 323r|
+|L|καρπον πολυν φερητε και γενη=
+|L|σεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως η=
+|L|γαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπη=
+|L|σα υμας μεινατε εν τηι αγαπη
+|L|τηι εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τη=
+|L|ρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου
+|L|καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς
+|L|μου τετηρηκα και μενω αυτου
+|L|εν τηι αγαπηι <V 11> ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μει=
+|L|νη και η χαρα υμων πληρωθη
+|L|<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα α=
+|L|γαπατε αλληλους καθως ηγα=
+|L|πησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης
+|L|αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυ=
+|L|χην αυτου θη υπερ των φιλων
+|L|αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν
+|L|ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο
+|L|δουλος ουκ [app][*]οιδεν[\*][C]οιδε[\C][\app] τι ποιει ο κς̅ αυτου
+|F 323v|
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου
+|L|εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξε=
+|L|λεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας και εθηκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγητε και καρπον φερητε και
+|L|ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονομα=
+|L|τι μου δωη υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι
+|L|υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο
+|L|κοσμος υμας μισει γινωσκετε
+|L|οτι εμε πρωτον υμων μεμιση=
+|L|κεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος
+|L|αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του
+|L|κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελε=
+|L|ξαμην υμας εκ του κοσμου δια
+|L|τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του
+|L|κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας
+|F 324r|
+|L|διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρη=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησου=
+|L|σιν <V 21> αλλα ταυ(τα) παντα ποιησου=
+|L|σιν υμιν δια το ονομα μου οτι
+|L|ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει
+|L|μη ηλθον και ελαλησα αυτοις
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προ=
+|L|φασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρ=
+|L|τιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη
+|L|εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος
+|L|πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρακασι και μεμι=
+|L|σηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γε=
+|L|γραμμενος εν τωι νομωι αυτων
+|L|οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν
+|L|δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμ=
+|L|ψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του
+|F 324v|
+|L|πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρ=
+|L|τυρησει περι εμου <V 27> και υμεις
+|L|δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα ελαλησα
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> α=
+|L|ποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο απο=
+|L|κτεινας υμας δοξη λατρειαν προσ=
+|L|φερειν τωι θω̅ι <V 3> και ταυτα
+|L|ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη
+|L|η ωρα μνημονευητε αυτων ο=
+|L|τι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν
+|L|εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων
+|L|ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ερωτα με που υπαγεις
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν υμων την
+|F 325r|
+|L|καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν
+|L|υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω
+|L|απελθω εαν γαρ εγω μη απελ=
+|L|θω ο παρακλητος ουκ ελευσε=
+|L|ται προς υμας εαν δε πορευθω
+|L|πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελ=
+|L|θων εκεινος ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιο=
+|L|συνης και περι κρισεως <V 9> περι
+|L|αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν
+|L|εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε ο=
+|L|τι προς τον πρ̅α μου υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρι=
+|L|σεως οτι ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λε=
+|L|γειν υμιν αλλ ου δυνασθε βαστα=
+|L|ζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινο(ς)
+|L|το πν̅α της αληθειας οδηγησει
+|L|υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα
+|F 325v|
+|L|αν ακουση λαλησει και τα ερχο=
+|L|μενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος ε=
+|L|με δοξασει οτι εκ του εμου λη=
+|L|ψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα
+|L|οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο
+|L|ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν
+|L|μικρον και οψεσθε με οτι υπα=
+|L|γω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν
+|L|εκ των μαθητων αυτου προς
+|L|αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει
+|L|ημιν μικρον και ου θεωρειτε
+|L|με και παλιν μικρον και οψε=
+|L|σθε με και οτι εγω υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστιν του=
+|L|το το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν
+|L|τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον
+|L|αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις
+|L|περι τουτου ζητειτε μετ αλλη=
+|F 326r|
+|L|λων οτι ειπον μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και
+|L|οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησε=
+|L|ται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η
+|L|λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+|L|<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει
+|L|οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνη=
+|L|μονευει της θλιψεως δια την{Whole line except δια την written over ras}
+|L|χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις {Whole line written over ras}
+|L|τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυ=
+|L|πην μεν νυν εχετε παλιν δε
+|L|οψομαι υμας και χαρησεται υ=
+|L|μων η καρδια και την χαραν
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και
+|L|εν εκεινη τηι ημερα εμε ουκ ε=
+|L|ρωτησετε ουδεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν [app][*]&om;[\*][C]οτι[\C][\app] οσα αν αιτησητε
+|F 326v|
+|L|τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|σει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε
+|L|ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε
+|L|και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η
+|L|πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παρ=
+|L|οιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροι=
+|L|μιαις λαλησω υμιν αλλα παρ=
+|L|ρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+|L|<V 26> εν εκεινη τηι ημεραι εν τωι ονομα=
+|L|τι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων{αιτηsεsθε - περι written over ras}
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι
+|L|υμεις εμε πεφιληκατε και πε=
+|L|πιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅
+|L|εξηλθον και ηκω <V 28> εξηλθον παρα
+|L|του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κο=
+|L|σμον παλιν αφιημι τον κοσμον
+|L|και πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
+|F 327r|
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις και πα=
+|L|ροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οι=
+|L|δαμεν οτι οιδας παντα και ου χρει=
+|L|αν εχεις ινα τις σε ερωτα εν του=
+|L|τω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θες <V 31> απεκριθη [app][*]αυτω[\*][C]αυτοις[\C][\app] ο ις̅ αρτι
+|L|πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν
+|L|εληλυθεν ινα σκορπισθητε
+|L|εκαστος εις τα ιδια και εμε μο=
+|L|νον αφητε και ουκ ειμι μονος
+|L|οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρη=
+|L|νην εχητε εν τωι κοσμωι θλιψιν
+|L|εχετε αλλα θαρσητε εγω νενικη=
+|L|κα τον κοσμον{sμoν super ras} <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους
+|L|αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ ε=
+|L|ληλυθεν η ωρα δοξασον σου
+|L|τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν
+|F 327v|
+|L|πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκας αυτω δωσει αυτοις ζω=
+|L|ην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιω=
+|L|νιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον
+|L|μονον αληθινον θν̅ και ον απε=
+|L|στειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα
+|L|επι της γης το εργον ετελειωσα
+|L|ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν
+|L|δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυ=
+|L|τω τηι δοξη η ειχον προ του
+|L|τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους
+|L|δεδωκας και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι
+|L|παντα οσα δεδωκας μοι πα=
+|L|ρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δε=
+|L|δωκας μοι δεδωκα αυτοις και
+|L|αυτοι ελαβον και εγνωσαν αλη=
+|F 328r|
+|L|θως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου πε=
+|L|ρι του κοσμου ερωτω αλλα πε=
+|L|ρι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+|L|<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και
+|L|τα σα εμα και δεδοξασμαι ε=
+|L|ν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τωι
+|L|κοσμωι και ουτοι εν τωι κοσμω
+|L|εισιν και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τωι
+|L|ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα
+|L|ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε
+|L|ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι
+|L|εγω ετηρουν αυτους εν τωι ονομα=
+|L|τι σου ους δεδωκας μοι εφυλα=
+|L|ξα και ουδεις εξ αυτων απω=
+|L|λετο ει μι ο υς̅ της απωλειας ινα
+|L|η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα
+|F 328v|
+|L|λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι την
+|L|χαραν την εμην πεπληρωμενην
+|L|εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμιση=
+|L|σεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κο=
+|L|σμου καθως εγω ουκ του κοσμου
+|L|ουκ ειμι <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυ=
+|L|τους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρη=
+|L|σης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ
+|L|του κοσμου ουκ εισιν καθως
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τηι αληθεια σου
+|L|ο λογος ο σος αληθεια εστιν <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον κα=
+|L|γω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον
+|L|ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι
+|L|εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε
+|L|ερωτω μονον αλλα και περι
+|L|των πιστευοντων δια του λογου
+|F 329r|
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν
+|L|καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι
+|L|ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα
+|L|ο κοσμος πιστευση οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην
+|L|δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν
+|L|εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν
+|L|ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με
+|L|απεστειλας και ηγαπησας αυτους
+|L|κ καιυθως{Possibly over a ras} εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ
+|L|ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου
+|L|ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου
+|L|ινα θεωρωσι την δοξαν την
+|L|εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου
+|L|<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω
+|L|εγω δε σε εγνων οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου
+|F 329v|
+|L|και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγα=
+|L|πησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χει=
+|L|μαρρου των κεδρων οπου ην
+|L|κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι
+|L|μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερε=
+|L|ων και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως
+|L|παντα τα ερχομενα επ αυτον ε=
+|L|ξελθων ειπεν αυτοις τινα ζη=
+|L|τειτε <V 5> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε
+|F 330r|
+|L|και ιουδας ο παραδιδους αυτον
+|L|μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις
+|L|οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπι=
+|L|σω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν
+|L|επηρωτησεν αυτους τινα ζητει=
+|L|τε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραι=
+|L|ον <V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητει=
+|L|τε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα
+|L|πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους
+|L|δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυ=
+|L|των ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος
+|L|εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην
+|L|και επαισε τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το
+|L|ωτιον το δεξιον ην δε ονομα
+|L|τωι δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|τωι πετρωι βαλε την μαχαιραν
+|L|σου εις την θηκην αυτης το
+|L|ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη
+|F 330v|
+|L|πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλι=
+|L|αρχος και οι υπηρεται των ιου=
+|L|δαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδη=
+|L|σαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην γαρ πενθερος
+|L|του καιαφα ος ην αρχιερευς του
+|L|ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις
+|L|οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκολουθη δε
+|L|τωι ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης ο δε μαθητης εκεινο(ς)
+|L|ην γνωστος τω αρχιερει και συ=
+|L|νεισηλθεν τωι ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστη=
+|L|κει προς τη θυρα εξω
+|L|εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος
+|L|ος ην γνωστος τω αρχιερει{Ras 4}
+|L|και ειπεν τηι θυρωρωι και ειση=
+|L|γαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη
+|F 331r|
+|L|η θυρωρος τωι πετρωι μη και συ εκ
+|L|των μαθητων ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν
+|L|δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην
+|L|και εθερμαινοντο ην δε και ομ πετρος
+|L|μετ αυτων εστως και θερμαινομενο(ς)
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅
+|L|περι των μαθητων αυτου και πε=
+|L|ρι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαλη=
+|L|κα τωι κοσμωι εγω παντοτε
+|L|εδιδαξα εν συναγωγη και εν τωι
+|L|ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι
+|L|συνερχονται και εν κρυπτω ε=
+|L|λαλησα ουδεν <V 21> τι με {Ras 1}ερωτας
+|L|επερωτησον τους ακηκοοτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οι=
+|L|δασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου
+|L|ειποντος εις των παρεστωτων
+|F 331v|
+|L|υπηρετων εδωκε ραπισμα τω
+|L|ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τωι
+|L|αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον
+|L|περι του κακου ει δε καλως τι
+|L|με δερεις <V 24> απεστειλε δε αυτον
+|L|ο αννας δεδεμενον προς καια=
+|L|φαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων
+|L|πετρος εστως και θερμαινομε=
+|L|νος ειπον ουν αυτω μη και συ
+|L|εκ των μαθητων αυτου ει ηρ=
+|L|νησατο εκεινος και ειπεν ου=
+|L|κ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγγενης ων ου
+|L|απεκοψε πετρος το ωτιον ου=
+|L|κ εγω σε ειδον εν τωι κηπω με=
+|L|τ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ
+|L|εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅
+|L|απο του καιαφα εις το πραι=
+|F 332r|
+|L|τωριον ην δε πρωι και αυτοι
+|L|ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα
+|L|φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν
+|L|ο πιλατος εξω προς αυτους και φη(σι)
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κα=
+|L|τα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθη=
+|L|σαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος
+|L|κακοποιος ουκ αν σοι παρε=
+|L|δωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον υμων κρινατε
+|L|αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ου=
+|L|δενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρω=
+|L|θη ον ειπεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν ο πιλατος και εφωνησε
+|L|τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασι=
+|F 332v|
+|L|λευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλοι σε ειπον περι εμου <V 35> απεκριθ(η)
+|L|ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι
+|L|το εθνος το σον και οι αρχιερεις
+|L|παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+|L|<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει
+|L|εκ του κοσμου τουτου ην η βασι=
+|L|λεια η εμη οι υπηρεται αν οι ε=
+|L|μοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ου=
+|L|κουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|L|ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις του=
+|L|το εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρ=
+|L|τυρησω τηι αληθειαι πας ο ων
+|L|εκ της αληθειας ακουει μου
+|F 333r|
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος
+|L|τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων
+|L|παλιν εξηλθεν προς τους ιου=
+|L|δαιους και λεγει αυτοις εγω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστιν ουν συνηθεια υμιν ινα ενα
+|L|υμιν απολυσω εν τωι πασχα
+|L|βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον
+|L|βασιλεα των ιουδαιων
+|L|<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν
+|L|ην δε ο βαραββας ληιστης <K 19><V 1> τοτε
+|L|ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ και εμα=
+|L|στηγωσεν <V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον εξ ακανθων
+|L|επεθηκαν αυτου τη κεφαλη
+|L|και ιματιον πορφυρουν περιε=
+|L|βαλον αυτω <V 3> και ελεγον χαιρε
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων και εδι=
+|L|δοσαν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν
+|F 333v|
+|L|ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει
+|L|αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμι=
+|L|αν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν
+|L|ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθι=
+|L|νον στεφανον και το πορφυρουν
+|L|ιματιον και λεγει αυτοις ιδε
+|L|ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρ=
+|L|χιερεις και οι υπηρεται εκραυ=
+|L|γασαν λεγοντες σταυρωσον σταυ=
+|L|ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατο(ς)
+|L|λαβετε αυτον υμεις και σταυρω=
+|L|σατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυ=
+|L|τω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον ημων οφει
+|L|λει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅
+|L|υν̅ εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλ=
+|L|λον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις
+|F 334r|
+|L|το πραιτωριον παλιν και λεγει
+|L|τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ απο=
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει
+|L|ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυ=
+|L|ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυ=
+|L|σαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες
+|L|εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη
+|L|ην σοι δεδομενον ανωθεν δια
+|L|τουτο ο παραδιδους με σοι [app][*]μει=
+|L|ζον[\*][C]μειζονα[\C][\app] αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν
+|L|εζητει ο πιλατος απολυσαι αυ=
+|L|τον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγον=
+|L|τες εαν τουτον απολυσης ουκ ει
+|L|φιλος του καισαρος πας ουν
+|L|ο βασιλεα εαυτον ποιων αντι=
+|L|λεγει τωι καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτον [app][*]των λογων[\*][C]τον λογον[\C][\app] ηγα=
+|L|γεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν ε=
+|L|πι του βηματος εις τοπον λε=
+|F 334v|
+|L|[ill]γο[\ill]μενον λιθοστρωτον εβραιστη
+|L|δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη
+|L|του πασχα ωρα δε ωσει εκτη
+|L|και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|L|υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον
+|L|αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|πιλατος τον βασιλεα υμων σταυ=
+|L|ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις
+|L|ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις
+|L|ινα σταυρωθη παρελαβον ουν
+|L|τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον
+|L|σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λε=
+|L|γεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυ=
+|L|τον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους
+|L|δυο εντευθεν και εντευθεν με=
+|L|σον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον
+|L|ο πιλατος και επεθηκεν επι του
+|L|στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο να=
+|F 335r|
+|L|ζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανε=
+|L|γνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμε=
+|L|νον εβραιστι [app][*]ελληνιστη[\*][C]ελληνιστι[\C][\app] ρωμαι=
+|L|στι <V 21> ελεγον ουν τωι πιλατω οι αρχι=
+|L|ερεις των ιουδαιων μη γραφε
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι
+|L|εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ι=
+|L|ουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο
+|L|γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν
+|L|τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου
+|L|και εποιησαν τεσσαρα μερη ε=
+|L|καστω [app][*]στρατιωτε̣ι̣[\*][C]στρατιωτη[\C][\app] μερος και τον
+|L|χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος
+|L|εκ των ανωθεν υφαντος δι ο=
+|L|λου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους
+|L|μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν
+|F 335v|
+|L|περι αυτου τινος εσται ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη η λεγουσα διεμε=
+|L|ρισαντο τα ιματια μου εαυτοις
+|L|και επι τον ιματισμον μου εβα=
+|L|λον κληρον οι μεν ουν στρατιω=
+|L|ται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκει=
+|L|σαν δε παρα τωι σταυρω του ιυ̅ η
+|L|μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλωπα και
+|L|μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μρ̅α και τον μαθητην πα=
+|L|ρεστωτα ον ηγαπα λεγει τηι
+|L|μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υς̅ σου
+|L|<V 27> ειτα λεγει τωι μαθητη ιδου η μη̅ρ
+|L|σου και απ εκεινης της ωρας
+|L|ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα
+|L|ιδια <V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅
+|L|οτι παντα ηδη τετελεσται περι
+|L|αυτον ινα πληρωθη η γραφη
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο
+|F 336r|
+|L|οξους μεστον οι δε πλησαντες
+|L|σπογγον οξους και υσσωπω πε=
+|L|ριθεντες προσηνεγκαν αυτου
+|L|τωι στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το
+|L|οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και
+|L|κλινας την κεφαλην παρε=
+|L|δωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι
+|L|ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σω=
+|L|ματα εν τωι σαββατω επει πα=
+|L|ρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η
+|L|ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατε=
+|L|αγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+|L|<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του
+|L|μεν πρωτου κατεαξαν τα
+|L|σκελλη και του αλλου του συσταυ=
+|L|ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅
+|L|ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη
+|L|τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου
+|L|τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|F 336v|
+|L|ωτων λογχη αυτου την πλευραν
+|L|ενυξεν και ευθεως εξηλθεν
+|L|αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν
+|L|αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν
+|L|οτι αληθη λεγει ινα {Ras 2}υμεις πι=
+|L|στευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα
+|L|η γραφη πληρωθη οστουν ου συν=
+|L|τριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν
+|L|ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον
+|L|εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο
+|L|ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μα=
+|L|θητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ι=
+|L|να αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθεν δε και νικο=
+|L|δημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυ=
+|L|κτος το πρωτον φερων μιγμα
+|F 337r|
+|L|σμυρνης και [app][*]αλωης[\*][C]αλοης[\C][\app] ως λιτρας ε=
+|L|κατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅
+|L|και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων καθως εθος εστιν
+|L|τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην
+|L|δε εν τωι τοπω οπου εσταυρωθη
+|L|κηπος και εν τωι κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις
+|L|ετεθη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευ=
+|L|ην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το
+|L|μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|<K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια
+|L|η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκο=
+|L|τιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ
+|L|του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχε=
+|L|ται προς σιμωνα πετρον και προς
+|L|τον αλλον μαθητην ον εφιλει
+|L|ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅
+|L|εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν
+|F 337v|
+|L|που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν
+|L|ο πετρος και ο αλλος μαθητης και
+|L|ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε
+|L|οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμε ταχειον του πετρου
+|L|και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και
+|L|παρακυψας βλεπει κειμενα τα
+|L|οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερ=
+|L|χεται ουν σιμων πετρος ακολουθων
+|L|αυτω και εισηλθεν πρωτος εις
+|L|το μνημειον και θεωρει τα οθονια
+|L|κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην
+|L|επι της κεφαλης αυτου ου μετα
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χω=
+|L|ρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων πρωτος εις
+|L|το μνημειον και ειδεν και επιστευ=
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηιδεισαν την γρα=
+|L|φην οτι δει αυτον εκ νεκρων ανα=
+|F 338r|
+|L|στηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν προς
+|L|εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε
+|L|ειστηκει προς το μνημειον κλαιου=
+|L|σα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυ=
+|L|ψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο
+|L|αγγελους εν λευκοις καθεζομε=
+|L|νους ενα προς τη κεφαλη και ε=
+|L|να προς τοις ποσιν οπου εκειτο
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη
+|L|εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει
+|L|αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω
+|L|και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ου=
+|L|κ ηιοδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις ε=
+|L|κεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος
+|L|εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι που εθηκας
+|L|αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη
+|F 338v|
+|L|ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λε=
+|L|γει αυτη ραββουνι ο λεγεται διδα=
+|L|σκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου
+|L|ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον
+|L|πρ̅α μου πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και ειπε αυτοις
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και
+|L|πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγ=
+|L|γελουσα τοις μαθηταις οτι εω=
+|L|ρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] οψιας τηι ημεραι εκεινη
+|L|τηι μια των σαββατων και των
+|L|θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅
+|L|και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων ε=
+|L|δειξεν αυτοις τας χειρας και την
+|L|πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι
+|F 339r|
+|L|μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν
+|L|καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων
+|L|ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας
+|L|αμαρτιας αφιενται αυτοις αν
+|L|τινων κρατητε κεκρατηνται
+|L|<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λε=
+|L|γομενος διδυμος ουκ ην μετ αυ=
+|L|των οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγων ουν
+|L|αυτω οι [app][*]&om;[\*][C]αλλοι[\C][\app] μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν
+|L|μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων και βαλω τον
+|L|δακτυλον μου εις τον τυπον των
+|L|ηλων και βαλω την χειρα μου εις
+|L|την πλευραν αυτου ου μη πιστευ=
+|L|σω <V 26> και μεθ ημερας οκτω πα=
+|L|λιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου
+|F 339v|
+|L|και θωμας μετ αυτων ερχεται
+|L|ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και
+|L|εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη
+|L|υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε
+|L|τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας
+|L|χειρας μου και φερε την χειρα
+|L|σου και βαλε εις την πλευραν μου
+|L|και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευ=
+|L|κας μακαριοι οι μη ιδοντες και
+|L|πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν
+|L|και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ε=
+|L|νωπιον των μαθητων αυτου α
+|L|ουκ εστιν γεγραμμενα εν τωι βι=
+|L|βλιωι τουτω <V 31> ταυτα δε γε=
+|L|γραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν
+|L|ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|F 340r|
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον
+|L|παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυ=
+|L|του επι της θαλασσης της τιβε=
+|L|ριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+|L|<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και
+|L|θωμας ο λεγομενος διδυμος και
+|L|ναθαναηλ ο απο κανα της γαλι=
+|L|λαιας και οι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω
+|L|αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομε=
+|L|θα και ημεις συν σοι εξηλθον
+|L|και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς
+|L|και εν εκεινη τηι νυκτι επιασαν
+|L|ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενο=
+|L|μενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται
+|L|οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅
+|L|παιδια μη τι προσφαγιον εχετε
+|L|απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε
+|F 340v|
+|L|ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξι=
+|L|α μερη του πλοιου το δικτυον και
+|L|ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πλη=
+|L|θους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθη=
+|L|της εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τωι πε=
+|L|τρωι ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυ=
+|L|την διεζωσατο ην γαρ γυμνος
+|L|και εβαλεν εαυτον εις την θαλασ=
+|L|σαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται το πλοι=
+|L|αριωι ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων
+|L|διακοσιων συροντες το δικτυον
+|L|των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν
+|L|εις την γην βλεπουσιν ανθρακι=
+|L|αν κειμενην και οψαριον επικει=
+|L|μενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ενεγκατε απο των οψαριων ων επι=
+|L|ασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος
+|F 341r|
+|L|και ειλκυσεν το δικτυον επι της γης
+|L|μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον
+|L|πεντηκοντατριων και τοσουτων ον=
+|L|των ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ου=
+|L|δεις δε ετολμα των μαθητων εξε=
+|L|τασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι
+|L|ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται [app][*]&om;[\*][C] ουν[\C][\app] ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο δε ηδη
+|L|τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηρηστησαν λεγει τωι σιμω=
+|L|νι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγα=
+|L|πας με πλειον τουτων λεγει αυ=
+|L|τω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω
+|L|σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια
+|L|μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σι=
+|L|μων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω
+|F 341v|
+|L|ποιμαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει
+|L|αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος
+|L|οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις
+|L|με και λεγει αυτω κε̅ συ παντα
+|L|οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβα=
+|L|τα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε
+|L|ης νεωτερος εζωννυες σεαυ=
+|L|τον και περιεπατεις οπου ηθε=
+|L|λες οταν δε γηρασης εκτενεις
+|L|τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε
+|L|ειπεν σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω δοξασει τον θν̅ και τουτο ει=
+|L|πων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+|L|<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει
+|L|τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ α=
+|L|κολουθουντα ος και ανεπεσεν
+|L|εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου
+|F 342r|
+|L|και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδι=
+|L|δους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος λε=
+|L|γει τωι ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν
+|L|εως ερχομαι τι προς σε συ ακο=
+|L|λουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ου=
+|L|τος εις τους αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ουκ αποθνησκει
+|L|και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ α=
+|L|ποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυ=
+|L|ρων περι τουτων και γραψας
+|L|ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστιν δε και
+|L|αλλα πολλα α εποιησεν ο ις̅ α=
+|L|τινα εαν γραφητε καθ εν ου=
+|L|δε αυτον οιμαι τον κοσμον χω=
+|L|ρισαι τα γραφομενα βιβλια
+|L|αμην
+|F 342v|
+|L|<K 22><V 0> ευαγγελιον κατα ιω(αννην) στιχχ λβ τ
+|L|το αυτο ευαγγελιον εξε=
+|L|δοθην παν του μετα
+|L|χρονουι λβ της του
+|L|χυ̅ αναλειψεως
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_315710/04_315710_be(Sam)_L1.docx
===================================================================
(Binary files differ)
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_315710/04_315710_be(Sam)_L1.docx
___________________________________________________________________
Added: svn:mime-type
+ application/octet-stream
More information about the ntmss-svn
mailing list