[ntmss-svn] r209 - trunk/Level 1 In Progress /04_327180
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Mon Jan 28 08:31:47 MST 2013
Author: Rachel
Date: 2013-01-28 08:31:47 -0700 (Mon, 28 Jan 2013)
New Revision: 209
Added:
trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_rf_L2.txt
Log:
Level 2 files and a merged file have been added. Structure has been fixed, transcriptions now ready to reconcile.
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_L2.txt 2013-01-28 15:31:47 UTC (rev 209)
@@ -0,0 +1,1637 @@
+{Status:
+G-A Number: 2718
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 104r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: AS
+Transcription begun: 20/12/2011
+Transcription finished: 28/1/2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Νo
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: From 124r to125r presence of sign + }
+
+
+|F 104r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον κεφαλαιον α
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος
+|L|ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυ=
+|L|του εγενετο και χωρις αυτου εγε=
+|L|νετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη
+|F 104v|
+|L|ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως
+|L|εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου
+|L|κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος αποσταλ=
+|L|μενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης <V 7> ουτος
+|L|ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση
+|L|περι του φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον
+|L|ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον
+|L|κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+|L|<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου πα=
+|L|ρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις
+|L|πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ ε=
+|L|ξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε
+|L|εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθη=
+|L|σαν <V 14> και ο λογος [app][*]σαρε[\*][C]σαρξ[\C][\app] εγενετο και εσκηνωσεν
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον
+|L|ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια
+|L|μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια
+|L|ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε
+|L|ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς
+|L|εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια
+|L|του ιω̅αννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιε=
+|L|ροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν
+|L|αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνη=
+|L|σατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και
+|L|λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη
+|F 105r|
+|L|ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δω=
+|L|μεν τοις πεμψασιν ημας <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ κα=
+|L|θως ειπεν ησαιας ο προφητης <V 24> οι δε αποσταλ=
+|L|μενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν
+|L|αυτον λεγοντες τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅
+|L|ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας
+|L|εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ου=
+|L|κ οιδατε <V 27> ουτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν συ ουκ ειμι αξιος λυσαι
+|L|τον ιμαντα του υποδηματος αυτου <V 28> ταυτα εν
+|L|βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιω̅
+|L|βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι ου
+|L|ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν
+|L|μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν
+|L|αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ο
+|L|ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυ=
+|L|τον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βα=
+|L|πτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω και πυρι <V 34> {om}
+|L|<V 35> τη επαυριον ειστηκει ο ιω̅αννης και εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι
+|L|λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο μα=
+|L|θηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολου=
+|L|θουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον
+|L|αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη <V 40> ην αν=
+|F 105v|
+|L|δρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαν=
+|L|των αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον
+|L|τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+|L|μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον
+|L|προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ
+|L|ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθεισι κηφας ο ερμη=
+|L|νευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα
+|L|εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε
+|L|μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν τον
+|L|ιν̅ τον υιον ιω̅σηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅
+|L|τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι
+|L|αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον
+|L|φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη
+|L|αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν
+|L|οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις
+|L|τουτο μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην
+|L|αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγο=
+|L|τα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα
+|L|τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ
+|L|του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η
+|L|μη̅ρ αυτου τοις διακονοις η τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον
+|L|των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+|F 106r|
+|L|<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλη=
+|L|σατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+|L|<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενη=
+|L|μενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι η=
+|L|δεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον ε=
+|L|ως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των ση=
+|L|μειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε
+|L|την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται
+|L|αυτου <V 12> μετα ταυτα κατεβη εις καπερναουμ αυτος
+|L|και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και
+|L|εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας
+|L|και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και
+|L|τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν
+|L|και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμε=
+|L|νον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με <V 18> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> και ειπεν αυτοις
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα
+|L|και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν
+|L|τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε
+|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη
+|L|εκ των νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι
+|L|τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τω λο=
+|L|γω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις
+|F 106v|
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν
+|L|εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια
+|L|α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον
+|L|αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα <V 25> και οτι ου
+|L|χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε τις
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων
+|L|των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος
+|L|και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ ελη=
+|L|λυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα
+|L|σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην λεγω σοι εαν
+|L|μη τις γενηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος
+|L|πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυ=
+|L|ναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον ει=
+|L|σελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην α=
+|L|μην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη εξ υδατος και
+|L|πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγενημενον εκ πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμα=
+|L|σεις οτι ειπον σοι δει υμας γενηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου
+|L|ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που
+|L|υπαγει ουτως εστι πας ο γεγενημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυνα=
+|L|ται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου [app][*]γινωσκ[\*][C]γινωσκες[\C][\app]
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι α οιδαμεν λαλουμεν
+|L|και α εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυ=
+|L|ριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε πως ε̣[ill]3-4[\ill] υμιν τα
+|L|επου̅νια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν
+|L|εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος
+|L|του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υ=
+|L|ψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει
+|L|τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον
+|F 107r|
+|L|μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτως η=
+|L|γαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου
+|L|τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ
+|L|απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα
+|L|κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων
+|L|ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα
+|L|του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν
+|L|οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων
+|L|πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μι=
+|L|σει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη
+|L|ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν
+|L|ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα ερ=
+|L|γα οτι εν θω̅ εισιν εργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζον
+|L|<V 23> ην δε ο ιω̅αννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σα=
+|L|λημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο
+|L|προς αυτον και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βε=
+|L|βλημενος εις την φυλακην ο ιω̅αννης <V 25> εγενετο
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει
+|L|και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη
+|L|ιω̅αννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν
+|L|ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυ=
+|L|τοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|αλλ οτι αποσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του
+|L|νυμφιου ο εστως και ακουων αυτου τους λογους χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η
+|L|εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε
+|L|ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παν=
+|F 107v|
+|L|των εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της
+|L|γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων
+|L|εστι <V 32> και ο εωρακε και ο ηκουσε μαρτυρει και την
+|L|μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την
+|L|μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ α=
+|L|πεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εμμε=
+|L|τρως διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και
+|L|παντα δεδωκεν ο πη̅ρ εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων
+|L|εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω
+|L|ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ εμμενει επ αυτω
+|L|<K 4> <V 1> ς ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιου=
+|L|δαιαν και ηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον
+|L|διερχεσθαι απο της σαμαρειας <V 5> λεγομενης συχεμ πλη=
+|L|σιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αν=
+|L|τλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι υδωρ ποιειν
+|L|<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρει=
+|L|τις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιου=
+|L|δαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει
+|L|ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι
+|L|δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι
+|L|υδωρ ζων <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πι=
+|L|νων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον
+|L|αιωνα αλλα γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομε=
+|L|νου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅
+|L|δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον
+|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και
+|L|ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας
+|F 108r|
+|L|οτι ανδρα ουκ εχεις <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και
+|L|νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+|L|<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και
+|L|υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος ο=
+|L|που δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον
+|L|μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε
+|L|εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προ=
+|L|σκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνη=
+|L|σουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιου=
+|L|τους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅
+|L|και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος α=
+|L|ναγγελει υμιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λα=
+|L|λων σοι <V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και ε=
+|L|θαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι
+|L|ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την
+|L|υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και
+|L|λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παν=
+|L|τα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον
+|L|εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλη=
+|L|λους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε
+|L|οτι ετι τετραμη̣νον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω
+|L|υμιν[app][*]επρατε[\*][C]επαρατε[\C][\app] τους οφθαλμους υμων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο
+|L|θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις
+|L|ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο
+|L|θεριζων <V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι
+|F 108v|
+|L|αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω α=
+|L|πεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπια=
+|L|κατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια
+|L|τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλοι πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πεστευομεν αυτοι
+|L|γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+|L|<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον
+|L|οι γαλιλαιοι εωρακοτες παντα οσα εποιησεν
+|L|εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ παλιν εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και
+|L|ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+|L|<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε
+|L|γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον
+|L|εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η
+|L|αποθανειν τον υιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινον=
+|L|τος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων
+|L|εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες
+|L|ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν
+|L|ο πη̅ρ του παιδος οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν
+|L|αυτω οτι ο υιος σου ιαθη ο παις και επιστευσεν
+|F 109r|
+|L|αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις
+|L|την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσο=
+|L|λυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη κατα ιουδαιους βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υ=
+|L|δατος κινησιν <V 4> {om} <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντ=
+|L|αοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+|L|κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει
+|L|λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω γαρ ερχωμαι
+|L|αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ ε=
+|L|γειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβ=
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν
+|L|εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθε=
+|L|ραπευμενω σαββατον εστιν ουκ [app][*]εστι[\*][C]εξεστι[\C][\app] σοι αραι τον
+|L|κραββατον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας
+|L|με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο
+|L|αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 13> ο δε ιαθης ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξε=
+|L|νευσεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευ=
+|L|ρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε
+|L|υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι
+|L|γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια
+|L|τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οι οτι ταυτα εποιει
+|L|εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+|L|<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι α=
+|L|ποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον
+|L|αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον
+|F 109v|
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ ε=
+|L|αυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω
+|L|α αυτος ποιει και μειζωνα δειξει αυτω εργα ινα και
+|L|υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νε=
+|L|κρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωο=
+|L|ποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τι=
+|L|μα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμ=
+|L|ψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νε=
+|L|κροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακου=
+|L|σαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος
+|L|αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε του̣το οτι ερχεται ωρα εν η
+|L|παντες οι εν τοις μνημειοι̣ς ακουσονται της φωνης
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσονται ο̣ι̣ τα αγαθα ποιησαντες εις
+|L|αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου
+|L|ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια
+|L|εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι ε=
+|L|μαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο
+|L|μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε
+|L|προς ιω̅αννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ων την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω
+|L|ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος
+|L|και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν
+|L|εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων
+|L|ιω̅αννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ινα τελειωσω αυτα
+|F 110r|
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι
+|L|ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος
+|L|μεμαρτυρηκε περι εμου και ουτε φωνην αυτου ακηκο=
+|L|ατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον
+|L|αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν ε=
+|L|κεινος τουτον υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας
+|L|γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελε=
+|L|τε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|L|ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αληθειαν του
+|L|θυ̅ και την αγαπην ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλ=
+|L|λος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων
+|L|λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου
+|L|ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της τι=
+|L|βεριαδος <V 2> και ηκολουθει οχλος πολυς οτι εωρων αυτου
+|L|τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε
+|L|δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων <V 5> ε=
+|L|παρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς
+|L|οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον
+|L|ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα βραχυ τι εκαστος
+|L|αυτων λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ονομα ανδρεας αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παι=
+|L|δαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅
+|L|ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς
+|F 110v|
+|L|εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και
+|L|ευχαριστησας εδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και
+|L|εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις συναγαγετε τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι απωληται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων πλη=
+|L|ρεις εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επε=
+|L|ρισσευσε τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν ανδρες ιδοντες
+|L|ο εποιησε ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε
+|L|παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε εγενετο
+|L|οψια κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της
+|L|θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγο=
+|L|νει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα
+|L|ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακο=
+|L|τες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεω=
+|L|ρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν
+|L|λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον
+|L|εγενετο επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον
+|L|ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι
+|L|πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο και οτι ου συνεισηλ=
+|L|θε τοις μαθηταις ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοια=
+|L|ρια εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον
+|L|τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν
+|L|ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ανεβησαν εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ
+|L|ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω
+|F 111r|
+|L|υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι
+|L|εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργα=
+|L|ζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφρα=
+|L|γισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν
+|L|ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> ινα πιστευ=
+|L|σητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσω=
+|L|μεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον
+|L|εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον ου̅νου
+|L|εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του
+|L|θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους
+|L|ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παν=
+|L|τοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος
+|L|προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη
+|L|διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρα=
+|L|κατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ
+|L|προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη
+|L|εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα
+|L|του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πι=
+|L|στευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον <V 41> εγογγυζον
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας <V 42> και ελεγον ουχ ου=
+|L|τος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις ιδωμεν τον πρ̅α
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβεβηκα <V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|F 111v|
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμ=
+|L|μενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες
+|L|διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς μου
+|L|και μαθων ουτως ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον
+|L|πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος
+|L|εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων
+|L|εις εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη
+|L|ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ
+|L|του ου̅νου καταβας ινα τις εξ αυτου φαγη και μη
+|L|αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας εαν τις φαγη εξ αυτου ζησεται εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχον=
+|L|το ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το πομα
+|L|μου αληθης εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρ=
+|L|κα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω
+|L|εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ κα=
+|L|γω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|L|ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαν=
+|L|να και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον
+|L|ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγω=
+|L|γη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον κληρος
+|L|εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι εγογγυζον οι μαθηται αυτου
+|L|περι τουτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδα=
+|F 112r|
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαι=
+|L|νοντα οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωο=
+|L|ποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν τα ρηματα α
+|L|εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τι=
+|L|νες των ωδε εστηκοτων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ
+|L|εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν
+|L|ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου του λογου πολ=
+|L|λοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απε=
+|L|κριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απε=
+|L|λευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις
+|L|πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο
+|L|υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εις
+|L|εξ υμων διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλε παραδιδο=
+|L|ναι αυτον εις ων των δωδεκα <K 7> <V 1> και περιεπατει
+|L|ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη
+|L|ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι
+|L|αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η
+|L|σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελ=
+|L|φοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιου=
+|L|δαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου
+|L|α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζη=
+|L|τει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> {om} <V 6> λεγει αυτο[ill]ι[\ill]ς ο ις̅ ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω εστιν ο δε καιρος ο υμετερος
+|L|παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν
+|L|υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις
+|L|την εορτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και
+|F 112v|
+|L|[app][*]αυτ[\*][C]αυτος[\C][\app] ανεβη ου φανερως αλλ εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις
+|L|μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης
+|L|ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζον
+|L|ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα
+|L|οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και
+|L|ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν
+|L|ει εγω αφ εαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την
+|L|δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του
+|L|πεμψαντος αυτον αυτος αληθης εστι και αδικια εν
+|L|αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νο=
+|L|μον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον ουχ οτι εκ του μωσεως εστε αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ος <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη
+|L|λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον υγιη
+|L|αν̅ον εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινατε κατ οψιν
+|L|αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν
+|L|οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδα=
+|L|μεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινω=
+|L|σκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω δι=
+|L|δασκων ο ις̅ και ειπε καμε οιδατε και οιδατε ποθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη=
+|F 113r|
+|L|θινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα
+|L|αυτον οτι παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλεν
+|L|<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια του=
+|L|των ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν δε οι
+|L|φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπη=
+|L|ρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι
+|L|μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|L|οπου εγω ειμι ου δυνασθε ελθειν<V 35> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασπο=
+|L|ραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν
+|L|τους ελληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε
+|L|ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη
+|L|ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκρα=
+|L|ξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και
+|L|πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γρα=
+|L|φη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου
+|L|ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον
+|L|τουτον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βη=
+|L|θλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπη=
+|L|ρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και
+|F 113v|
+|L|ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν αν̅ος ως
+|L|ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι αυτοις
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων ε=
+|L|πιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος
+|L|ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει
+|L|νικοδημος ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτω̣
+|L|πρωτον και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω̣
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι
+|L|προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8>{om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κο=
+|L|σμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια
+|L|αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρι=
+|L|σαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου
+|L|οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και
+|L|εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
+|L|μω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια
+|L|αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και
+|L|μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν
+|L|αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οι=
+|L|δατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου
+|L|ηδειτε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη
+|L|αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μη=
+|L|τι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> ελεγον ουν οι ιουδαιοι συ τις ει |L|ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+|F 114r|
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πε=
+|L|μψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα
+|L|λαλω εις τον κοσμον <V 27> εκεινοι δε ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγε <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψω=
+|L|σητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι
+|L|και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου
+|L|εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα
+|L|αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς
+|L|τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μει=
+|L|νητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+|L|<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει [app][*]ημας[\*][C]υμας[\C][\app] <V 33> απεκριθησαν και ειπον αυτω σπερμα
+|L|αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε
+|L|πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την
+|L|αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου
+|L|μενει εν τη̣ οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας
+|L|ελευθερωση οντος ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι
+|L|ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω και [ill]1[\ill]μ̣εις α εωρακατε παρα
+|L|τω πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+|L|<V 40> νυνι δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αλη=
+|L|θειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο
+|L|αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του
+|L|πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου
+|L|γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ
+|L|του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ε=
+|L|ληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν
+|L|την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λο=
+|L|ον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε
+|F 114v|
+|L|και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν
+|L|εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη
+|L|αληθεια ουχ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτω
+|L|οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευ=
+|L|στης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν
+|L|λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με
+|L|περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγο=
+|L|μεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον
+|L|πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου
+|L|ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση
+|L|θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> {om}<V 53> {om} <V 54> {om} <V 55> {om}<V 56> {om} <V 57> {om} <V 58> {om}<V 59> <K 9> <V 1> και
+|L|παραγων ο ις̅ εκειθεν ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραβ=
+|L|βι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γο=
+|L|νεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη αλλ ινα φανερωθη
+|L|τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα
+|L|εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω
+|L|ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε
+|L|χαμαι και πηλον εποιησε εκ του πτυσματος και
+|L|επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται αποσταλμενος
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν
+|L|γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον ε=
+|L|λεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον οτι ομοιος
+|L|αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον
+|L|ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απε=
+|L|κριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πη=
+|F 115r|
+|L|λον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του
+|L|σιλωαμ απηλθον ουν και ενιψαμην και ανεβλεψα
+|L|<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+|L|<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+|L|<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅
+|L|και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ηρω=
+|L|τησαν αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψε ο δε
+|L|ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των
+|L|φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅
+|L|οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος αμαρτωλος ταυτα τα σημεια ποιειν
+|L|και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν
+|L|συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλε=
+|L|ψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλε=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν
+|L|ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη
+|L|πως ουν βλεπει αρτι <V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου
+|L|και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ου=
+|L|κ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν ε=
+|L|χει περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις
+|L|αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνε=
+|L|τεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅
+|L|αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον
+|L|αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος
+|L|ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος και ει=
+|L|πεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυ=
+|L|φλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι ε=
+|L|ποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+|F 115v|
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε
+|L|τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθη=
+|L|ται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν
+|L|μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅
+|L|τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη
+|L|ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω εστι θαυμα=
+|L|στον οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε
+|L|μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα
+|L|αυτου ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκου=
+|L|σθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+|L|<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ ε=
+|L|γεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβα=
+|L|λον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον
+|L|εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε
+|L|και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅
+|L|και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και
+|L|ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεψωσι και οι βλεπον=
+|L|τες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν δε τινες των φαρισαιων
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι
+|L|εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε
+|L|αμαρτιαν νυνι δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρ=
+|L|τια υμων μενει <K 10> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8>{om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om}
+<V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16>{om} <V 17> {om} <V 18>{om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om} <V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27> {om} <V 28> {om} <V 29> {om} <V 30> {om} <V 31> {om} <V 32> {om}
+<V 33>{om} <V 34> {om} <V 35> {om} <V 36>{om} <V 37>{om} <V 38> {om} <V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον
+|L|αι εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν
+|L|περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης
+|L|το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ=
+|L|λοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν ε=
+|L|ποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης
+|L|περι τουτου αληθει ην <V 42> και επιστευσαν εις
+|L|αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθα=
+|L|νιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|F 116r|
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα
+|L|τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε
+|L|ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην
+|L|αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα
+|L|μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγομεν εις την
+|L|ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραβ=
+|L|βι νυν εζητουν οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι
+|L|το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> και εαν τις περι=
+|L|πατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν
+|L|ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλ=
+|L|λα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει
+|L|δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν
+|L|οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ α=
+|L|γομεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου αγομεν και ημεις ινα
+|L|αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον
+|L|τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε
+|L|η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθει=
+|L|σαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθη=
+|L|σωνται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα
+|L|ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μα=
+|L|ρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|F 116v|
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον
+|L|αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|πιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον
+|L|ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε=
+|L|φωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα
+|L|ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε <V 29> εκεινη ως ηκου=
+|L|σεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε
+|L|εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω
+|L|οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι
+|L|αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και ε=
+|L|ξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν
+|L|οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους
+|L|ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απε=
+|L|θανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαι=
+|L|ουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και
+|L|ειπε που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω ερχου
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν πα=
+|L|λιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον
+|L|ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> και
+|L|λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του
+|L|τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης
+|L|οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τε=
+|L|θνηκος κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου
+|L|ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+|L|<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια τον
+|L|οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν
+|F 117r|
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων εκραυγασε
+|L|φωνη μεγαλη λεγων λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλ=
+|L|θεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας
+|L|χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιε=
+|L|δεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφε=
+|L|τε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθον=
+|L|τες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλ=
+|L|θον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|πολλα σημεια ποιει <V 48> και εαν αφωμεν ουτως παν=
+|L|τες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε
+|L|τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ου=
+|L|δε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του
+|L|ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ις̅
+|L|αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της
+|L|ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιου=
+|L|δαιοις αλλα απηλθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου
+|L|εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις [ill]ι[\ill]εροσολυμα
+|L|εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστωτες
+|L|εν τω ιερω τι δοκει ημιν οτι ου μη ελθη εις την εορ=
+|L|την <V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει αυτοις
+|L|οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων
+|L|του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τε=
+|F 117v|
+|L|θνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνα=
+|L|νακειμενων αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου
+|L|ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ιουδας
+|L|ισκαριωτης εις εκ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον
+|L|παραδουναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακο=
+|L|σιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ ο=
+|L|τι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του εντα=
+|L|φιασμου μου τηρηση αυτο <V 8> παντοτε γαρ τους πτωχους ε=
+|L|χετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω
+|L|ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγει=
+|L|ρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον και επιστευον των ιουδαιων <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται
+|L|ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις συναντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες
+|L|ωσαννα τω υιω δα̅δ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονο=
+|L|ματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκα=
+|L|θισεν επ αυτω καθως ην γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ
+|L|σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου
+|L|ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον
+|L|αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν
+|L|ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του
+|L|μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υ=
+|L|πηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιη=
+|L|κεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπι=
+|L|σω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των
+|L|αναβαινοντων εις την εορτην ινα προσκυνησωσιν ουτοι
+|F 118r|
+|L|<V 21> προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλι=
+|L|λαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα
+|L|και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+|L|<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα
+|L|ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη
+|L|αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον
+|L|φερη <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην
+|L|και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι διακονει εμοι α=
+|L|κολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο ε=
+|L|μος εστω και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον
+|L|ο πη̅ρ μου <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον
+|L|εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον
+|L|βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαλη=
+|L|κεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+|L|<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω
+|L|προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ουν αυ=
+|L|τω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υ=
+|L|ψωθηναι τον υιον του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|τι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε
+|L|εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη
+|L|και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε
+|F 118v|
+|L|κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν ο=
+|L|τι παλιν ειπε ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους
+|L|και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα ιδωσι τοις
+|L|οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσι
+|L|και ιασο̣μαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε
+|L|την δοξαν του κυ̅ και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι
+|L|και ερχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγω=
+|L|γοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον
+|L|ειπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> {om} <V 45> {om} <V 46> {om} <V 47> {om} <V 48> {om} <V 49> {om} <V 50> {om} <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα
+|L|ιδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου
+|L|τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν
+|L|τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|L|ενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρ=
+|L|διαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υ=
+|L|παγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον
+|L|και λεγει αυτον εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+|L|<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας
+|L|αρτι γνωσει δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου
+|L|μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους πο=
+|L|δας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+|L|<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι
+|L|παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο
+|L|ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων
+|L|παλιν λεγει αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+|F 119r|
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο διδασκαλος και ο κς̅ και υμεις οφειλετε αλληλων
+|L|νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει
+|L|ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω οιδα γαρ ους εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον
+|L|αρτον επηρεν επ εμε την πτερνα αυτου <V 19> απ αρτι
+|L|λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πι=
+|L|στευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμ=
+|L|βανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων πα=
+|L|ραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος
+|L|εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι
+|L|τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι
+|L|το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ ον εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος
+|L|ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις ε=
+|L|κεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις
+|L|ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των συνανα=
+|L|κειμενων αυτω προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδο=
+|L|κουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον ε=
+|L|κεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε
+|L|λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον με=
+|F 119v|
+|L|θ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως εγω ηγαπησα υμας ινα και η=
+|L|μεις αγαπατε αλληλους <V 35> και εν τουτω γνωσονται παντες
+|L|οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυ=
+|L|τω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι αρτι υστερον δε ακολουθεισεις μοι <V 37> λεγει αυτω
+|L|πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την
+|L|ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την
+|L|ψυχην σου υπερ εμου θεισης αμην αμην λεγω σοι ου
+|L|μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις <K 14> <V 1> μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και
+|L|εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισιν ει δε ειπον αν υμιν πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> παλιν ερχομαι και παραληψο=
+|L|μαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υ=
+|L|μεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον
+|L|οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που
+|L|υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις
+|L|ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινω=
+|L|σκετε και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πι=
+|L|στευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα
+|L|ρηματα α εγω λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ
+|L|ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κα=
+|L|κεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει
+|F 120r|
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τηση εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονομα=
+|L|τι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας
+|L|τας εμας τηρησητε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και
+|L|αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων
+|L|εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν ε=
+|L|σται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς
+|L|υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν
+|L|ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο
+|L|του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφα=
+|L|νισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφα=
+|L|νιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρη=
+|L|ση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον
+|L|ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+|L|<V 24> ο αγαπων με τους λογους μου τηρησει και ο λογος ον
+|L|ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+|L|πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+|L|<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα
+|L|και υπομνησει παντα οσα ειπον υμιν <V 27> ειρηνην
+|L|αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας
+|L|ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς
+|L|τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν
+|L|ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|F 120v|
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ μου ουτως ποιω
+|L|εγειρεσθε αγομεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν
+|L|το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα
+|L|καρπον φερη <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17>{om}<V 18> {om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om} <V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27>{om} <K 16> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om}
+<V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17> {om} <V 18> {om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om}
+<V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27> {om} <V 28> {om} <V 29> {om} <V 30> {om} <V 31> {om} <V 32> {om} <V 33> {om} <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και ε=
+|L|παρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον
+|L|ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυ=
+|L|τω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας
+|L|αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν
+|L|η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αλη=
+|L|θινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ
+|L|παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον
+|L|ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν
+|L|και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου ε=
+|L|τηρησαν <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας
+|L|μοι παρα σου εισιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας
+|L|μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως και
+|L|εγνωσαν οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου
+|L|περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας
+|L|μοι οτι συ εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και
+|L|τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι
+|L|εν τω κοσμω ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς
+|L|σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως
+|L|και ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω
+|L|ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας
+|L|μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε
+|F 121r|
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω
+|L|ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην
+|L|εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και
+|L|ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κο=
+|L|σμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερω=
+|L|τω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρη=
+|L|σης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια
+|L|εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω
+|L|απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων
+|L|εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμε=
+|L|νοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτου
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν
+|L|ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> κα=
+|L|γω την δοξαν ην δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|και ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει
+|L|ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυ=
+|L|τους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας
+|L|μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου
+|L|ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι ο=
+|L|τι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|α και ε ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων οτι
+|L|παρα σου εξηλθον και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρι=
+|L|σω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις ει καγω
+|L|εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|αθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται
+|L|αυτου <V 2> ιδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον
+|L|τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν
+|L|και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|F 121v|
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+|L|<V 4> ις̅ ουν ιδων παντα τα επερχομενα επ αυτον ε=
+|L|ξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω
+|L|ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με=
+|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν επη=
+|L|ρωτησεν αυτους ο ις̅ τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅
+|L|τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω
+|L|ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πε
+|L|τρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον
+|L|δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το
+|L|ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου
+|L|εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο
+|L|πη̅ρ μου δυναμαι πιειν αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος
+|L|αι οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον
+|L|ην δε πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του
+|L|λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο
+|L|αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του
+|L|αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα
+|L|εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον
+|L|πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υ=
+|L|πηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και
+|L|εθερμαινοντο ην δε ο πετρος εκει μετ αυτων εστως
+|L|και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον
+|L|ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+|F 122r|
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω
+|L|κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και
+|L|εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερωτας
+|L|ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε
+|L|ουτοι οιδασιν α εγω ειπον <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|ις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον
+|L|περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απε=
+|L|στειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν
+|L|τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερ=
+|L|μαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν
+|L|ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω
+|L|σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε
+|L|πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησι
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακο=
+|L|ποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κα=
+|L|τα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|L|πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν
+|L|παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνη=
+|L|σε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο
+|L|λεγεις η ετεροι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη
+|L|ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+|F 122v|
+|L|<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του
+|L|κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασι=
+|L|λεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο
+|L|ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια
+|L|η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις
+|L|οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις
+|L|τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη
+|L|αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιου=
+|L|δαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα εναν
+|L|απολυω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυ=
+|L|σω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν
+|L|ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ελαβεν ο
+|L|πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|λεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου
+|L|τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον
+|L|αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν
+|L|ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον
+|L|εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε
+|L|ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπη=
+|L|ρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων
+|L|στ̅ρωσω λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε αυτον
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιον <V 7> απεκριθησαν
+|L|αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον
+|L|νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ ε=
+|L|ποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον
+|L|λογον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ απο=
+|F 123r|
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρω=
+|L|σαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μ̣η ην
+|L|σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με
+|L|συ μειζωνα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος
+|L|εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγα=
+|L|σαν λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντι=
+|L|λεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον
+|L|λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος
+|L|εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε
+|L|γαβαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην
+|L|ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|L|υμων <V 15> οι δε ελεγον αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει
+|L|αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη
+|L|καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα
+|L|στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες τον ιν̅ απηγαγον <V 17> και
+|L|βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον τοπον λεγο=
+|L|μενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γαββαθα <V 18> οπου
+|L|αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν
+|L|και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τι=
+|L|τλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου και ην
+|L|γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς [app][*]&om;[\*][C]ην[\C][\app] της πολεως ο τοπος οπου αυτον
+|L|εστ̅ρωσαν και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι
+|L|ελληνιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος
+|L|ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πι=
+|L|λατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εστ̅ρωσαντον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιη=
+|L|σαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και
+|L|τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν
+|L|υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχι=
+|F 123v|
+|L|σωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται
+|L|ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιμα=
+|L|τια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον
+|L|οι μεν ουν στρατιωται εποιησαν ταυτα <V 25> εστηκεισαν δε
+|L|παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον η=
+|L|γαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας
+|L|ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια <V 28> μετα ταυτα ει=
+|L|δως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται τα περι αυτου
+|L|ινα η γραφη πληρωθη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο
+|L|οξους μεστον πλησαντες ουν σπογγον οξους και υσσω=
+|L|πω περιθεντες εποτιζον αυτον <V 30> οτε ουν ελαβε το
+|L|οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην
+|L|παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη
+|L|επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει πα=
+|L|ρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα
+|L|σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του
+|L|μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του
+|L|συστ̅ρωθεντος <V 33> επει δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον
+|L|αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοι=
+|L|ξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κα=
+|L|κεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευ=
+|L|σητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν
+|L|ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη
+|L|λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα
+|L|ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|μαθητης ων του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν ο πιλατος και ελθων ιωσηφ ηρε το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης
+|F 124r|
+|L|ως λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και
+|L|εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω
+|L|τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθημενος <V 42> εκει ουν δια την
+|L|παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον ε=
+|L|θηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων ερχεται
+|L|μαρια μαγδαληνη πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει
+|L|ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον
+|L|κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος
+|L|μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρω=
+|L|τος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει τα οθο=
+|L|νια κειμενα ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον
+|L|και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον
+|L|ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμε=
+|L|νον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος
+|L|εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ
+|L|ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστη=
+|L|ναι <V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω
+|L|ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που ε=
+|L|θηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα
+|L|οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι
+|L|ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω
+|L|κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας
+|F 124v|
+|L|αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται δι=
+|L|δασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ α=
+|L|ναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον
+|L|πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μα=
+|L|θηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαβ=
+|L|βατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις
+|L|τας χειρας και την πλευραν εχαρησαν ουν οι μα=
+|L|θηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμ=
+|L|πω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λε=
+|L|γει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας
+|L|αμαρτιας αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειτε κε=
+|L|κρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δα=
+|L|κτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται
+|L|αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων
+|L|κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δα=
+|L|κτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φε=
+|L|ρε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και
+|L|μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας
+|L|και ειπεν ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> ειπεν αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες
+|L|και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια
+|F 125r|
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ου=
+|L|κ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε
+|L|γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅
+|L|του ζωντος και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν
+|L|τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν
+|L|εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τι=
+|L|βεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και να=
+|L|θαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζε=
+|L|βεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν
+|L|αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και
+|L|ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυ=
+|L|κτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μα=
+|L|θηται οτι ις̅ εστι <V 5> και λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη
+|L|τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> λεγει
+|L|αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησητε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελ=
+|L|κυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον
+|L|επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοια=
+|L|ριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως
+|L|απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+|L|<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν
+|L|κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων ε=
+|L|πιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το
+|L|δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων ε=
+|L|κατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αρι=
+|L|στησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων αυτου ε=
+|L|ξετασαι αυτον συ τις ει ιδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και
+|F 125v|
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο
+|L|ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν
+|L|ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> παλιν
+|L|λεγει αυτω το δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαι=
+|L|νε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το
+|L|τριτον φιλεις με και λεγει αυτω συ κε̅ παντα οιδας
+|L|συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα
+|L|προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε
+|L|ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαι=
+|L|νων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων
+|L|λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος
+|L|βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος
+|L|και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και
+|L|ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ουν ιδων ο
+|L|πετρος ειπε τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> ειπε αυτω ο ις̅
+|L|εαν αυτον θελω μενειν εως ερχωμαι τι προς σε συ
+|L|ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελ=
+|L|φους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και
+|L|ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν
+|L|αυτον θελω μενειν εως ερχωμαι τι προς σε <V 24> ουτος
+|L|εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας
+|L|ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν
+|L|ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χω=
+|L|ρισαι τα γραφομενα βι=
+|L|βλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_as_merged.txt 2013-01-28 15:31:47 UTC (rev 209)
@@ -0,0 +1,1637 @@
+{Status:
+G-A Number: 2718
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 104r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: AS
+Transcription begun: 20/12/2011
+Transcription finished: 28/1/2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Νo
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: From 124r to125r presence of sign + }
+
+
+|F 104r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον κεφαλαιον α
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος
+|L|ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυ=
+|L|του εγενετο και χωρις αυτου εγε=
+|L|νετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη
+|F 104v|
+|L|ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως
+|L|εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου
+|L|κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος αποσταλ=
+|L|μενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης <V 7> ουτος
+|L|ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση
+|L|περι του φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον
+|L|ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον
+|L|κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+|L|<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου πα=
+|L|ρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις
+|L|πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ ε=
+|L|ξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε
+|L|εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθη=
+|L|σαν <V 14> και ο λογος [app][*]σαρε[\*][C]σαρξ[\C][\app] εγενετο και εσκηνωσεν
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον
+|L|ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια
+|L|μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια
+|L|ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε
+|L|ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς
+|L|εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια
+|L|του ιω̅αννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιε=
+|L|ροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν
+|L|αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνη=
+|L|σατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και
+|L|λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη
+|F 105r|
+|L|ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δω=
+|L|μεν τοις πεμψασιν ημας <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ κα=
+|L|θως ειπεν ησαιας ο προφητης <V 24> οι δε αποσταλ=
+|L|μενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν
+|L|αυτον λεγοντες τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅
+|L|ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας
+|L|εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ου=
+|L|κ οιδατε <V 27> ουτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν συ ουκ ειμι αξιος λυσαι
+|L|τον ιμαντα του υποδηματος αυτου <V 28> ταυτα εν
+|L|βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιω̅
+|L|βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι ου
+|L|ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν
+|L|μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν
+|L|αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ο
+|L|ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυ=
+|L|τον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βα=
+|L|πτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω και πυρι <V 34> {om}
+|L|<V 35> τη επαυριον ειστηκει ο ιω̅αννης και εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι
+|L|λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο μα=
+|L|θηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολου=
+|L|θουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον
+|L|αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη <V 40> ην αν=
+|F 105v|
+|L|δρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαν=
+|L|των αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον
+|L|τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+|L|μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον
+|L|προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ
+|L|ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθεισι κηφας ο ερμη=
+|L|νευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα
+|L|εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε
+|L|μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν τον
+|L|ιν̅ τον υιον ιω̅σηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅
+|L|τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι
+|L|αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον
+|L|φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη
+|L|αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν
+|L|οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις
+|L|τουτο μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην
+|L|αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγο=
+|L|τα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα
+|L|τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ
+|L|του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η
+|L|μη̅ρ αυτου τοις διακονοις η τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον
+|L|των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+|F 106r|
+|L|<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλη=
+|L|σατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+|L|<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενη=
+|L|μενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι η=
+|L|δεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον ε=
+|L|ως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των ση=
+|L|μειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε
+|L|την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται
+|L|αυτου <V 12> μετα ταυτα κατεβη εις καπερναουμ αυτος
+|L|και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και
+|L|εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας
+|L|και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και
+|L|τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν
+|L|και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμε=
+|L|νον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με <V 18> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> και ειπεν αυτοις
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα
+|L|και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν
+|L|τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε
+|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη
+|L|εκ των νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι
+|L|τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τω λο=
+|L|γω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις
+|F 106v|
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν
+|L|εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια
+|L|α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον
+|L|αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα <V 25> και οτι ου
+|L|χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε τις
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων
+|L|των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος
+|L|και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ ελη=
+|L|λυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα
+|L|σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην λεγω σοι εαν
+|L|μη τις γενηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος
+|L|πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυ=
+|L|ναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον ει=
+|L|σελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην α=
+|L|μην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη εξ υδατος και
+|L|πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγενημενον εκ πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμα=
+|L|σεις οτι ειπον σοι δει υμας γενηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου
+|L|ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που
+|L|υπαγει ουτως εστι πας ο γεγενημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυνα=
+|L|ται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου [app][*]γινωσκ[\*][C]γινωσκες[\C][\app]
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι α οιδαμεν λαλουμεν
+|L|και α εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυ=
+|L|ριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε πως ε̣[ill]3-4[\ill] υμιν τα
+|L|επου̅νια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν
+|L|εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος
+|L|του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υ=
+|L|ψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει
+|L|τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον
+|F 107r|
+|L|μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτως η=
+|L|γαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου
+|L|τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ
+|L|απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα
+|L|κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων
+|L|ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα
+|L|του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν
+|L|οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων
+|L|πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μι=
+|L|σει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη
+|L|ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν
+|L|ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα ερ=
+|L|γα οτι εν θω̅ εισιν εργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζον
+|L|<V 23> ην δε ο ιω̅αννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σα=
+|L|λημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο
+|L|προς αυτον και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βε=
+|L|βλημενος εις την φυλακην ο ιω̅αννης <V 25> εγενετο
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει
+|L|και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη
+|L|ιω̅αννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν
+|L|ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυ=
+|L|τοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|αλλ οτι αποσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του
+|L|νυμφιου ο εστως και ακουων αυτου τους λογους χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η
+|L|εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε
+|L|ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παν=
+|F 107v|
+|L|των εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της
+|L|γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων
+|L|εστι <V 32> και ο εωρακε και ο ηκουσε μαρτυρει και την
+|L|μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την
+|L|μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ α=
+|L|πεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εμμε=
+|L|τρως διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και
+|L|παντα δεδωκεν ο πη̅ρ εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων
+|L|εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω
+|L|ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ εμμενει επ αυτω
+|L|<K 4> <V 1> ς ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιου=
+|L|δαιαν και ηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον
+|L|διερχεσθαι απο της σαμαρειας <V 5> λεγομενης συχεμ πλη=
+|L|σιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αν=
+|L|τλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι υδωρ ποιειν
+|L|<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρει=
+|L|τις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιου=
+|L|δαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει
+|L|ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι
+|L|δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι
+|L|υδωρ ζων <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πι=
+|L|νων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον
+|L|αιωνα αλλα γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομε=
+|L|νου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅
+|L|δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον
+|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και
+|L|ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας
+|F 108r|
+|L|οτι ανδρα ουκ εχεις <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και
+|L|νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+|L|<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και
+|L|υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος ο=
+|L|που δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον
+|L|μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε
+|L|εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προ=
+|L|σκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνη=
+|L|σουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιου=
+|L|τους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅
+|L|και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος α=
+|L|ναγγελει υμιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λα=
+|L|λων σοι <V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και ε=
+|L|θαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι
+|L|ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την
+|L|υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και
+|L|λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παν=
+|L|τα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον
+|L|εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλη=
+|L|λους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε
+|L|οτι ετι τετραμη̣νον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω
+|L|υμιν[app][*]επρατε[\*][C]επαρατε[\C][\app] τους οφθαλμους υμων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο
+|L|θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις
+|L|ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο
+|L|θεριζων <V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι
+|F 108v|
+|L|αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω α=
+|L|πεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπια=
+|L|κατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια
+|L|τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλοι πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πεστευομεν αυτοι
+|L|γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+|L|<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον
+|L|οι γαλιλαιοι εωρακοτες παντα οσα εποιησεν
+|L|εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ παλιν εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και
+|L|ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+|L|<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε
+|L|γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον
+|L|εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η
+|L|αποθανειν τον υιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινον=
+|L|τος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων
+|L|εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες
+|L|ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν
+|L|ο πη̅ρ του παιδος οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν
+|L|αυτω οτι ο υιος σου ιαθη ο παις και επιστευσεν
+|F 109r|
+|L|αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις
+|L|την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσο=
+|L|λυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη κατα ιουδαιους βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υ=
+|L|δατος κινησιν <V 4> {om} <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντ=
+|L|αοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+|L|κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει
+|L|λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω γαρ ερχωμαι
+|L|αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ ε=
+|L|γειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβ=
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν
+|L|εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθε=
+|L|ραπευμενω σαββατον εστιν ουκ [app][*]εστι[\*][C]εξεστι[\C][\app] σοι αραι τον
+|L|κραββατον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας
+|L|με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο
+|L|αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 13> ο δε ιαθης ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξε=
+|L|νευσεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευ=
+|L|ρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε
+|L|υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι
+|L|γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια
+|L|τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οι οτι ταυτα εποιει
+|L|εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+|L|<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι α=
+|L|ποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον
+|L|αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον
+|F 109v|
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ ε=
+|L|αυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω
+|L|α αυτος ποιει και μειζωνα δειξει αυτω εργα ινα και
+|L|υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νε=
+|L|κρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωο=
+|L|ποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τι=
+|L|μα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμ=
+|L|ψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νε=
+|L|κροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακου=
+|L|σαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος
+|L|αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε του̣το οτι ερχεται ωρα εν η
+|L|παντες οι εν τοις μνημειοι̣ς ακουσονται της φωνης
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσονται ο̣ι̣ τα αγαθα ποιησαντες εις
+|L|αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου
+|L|ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια
+|L|εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι ε=
+|L|μαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο
+|L|μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε
+|L|προς ιω̅αννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ων την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω
+|L|ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος
+|L|και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν
+|L|εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων
+|L|ιω̅αννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ινα τελειωσω αυτα
+|F 110r|
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι
+|L|ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος
+|L|μεμαρτυρηκε περι εμου και ουτε φωνην αυτου ακηκο=
+|L|ατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον
+|L|αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν ε=
+|L|κεινος τουτον υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας
+|L|γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελε=
+|L|τε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|L|ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αληθειαν του
+|L|θυ̅ και την αγαπην ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλ=
+|L|λος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων
+|L|λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου
+|L|ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της τι=
+|L|βεριαδος <V 2> και ηκολουθει οχλος πολυς οτι εωρων αυτου
+|L|τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε
+|L|δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων <V 5> ε=
+|L|παρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς
+|L|οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον
+|L|ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα βραχυ τι εκαστος
+|L|αυτων λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ονομα ανδρεας αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παι=
+|L|δαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅
+|L|ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς
+|F 110v|
+|L|εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και
+|L|ευχαριστησας εδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και
+|L|εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις συναγαγετε τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι απωληται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων πλη=
+|L|ρεις εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επε=
+|L|ρισσευσε τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν ανδρες ιδοντες
+|L|ο εποιησε ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε
+|L|παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε εγενετο
+|L|οψια κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της
+|L|θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγο=
+|L|νει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα
+|L|ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακο=
+|L|τες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεω=
+|L|ρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν
+|L|λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον
+|L|εγενετο επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον
+|L|ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι
+|L|πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο και οτι ου συνεισηλ=
+|L|θε τοις μαθηταις ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοια=
+|L|ρια εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον
+|L|τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν
+|L|ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ανεβησαν εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ
+|L|ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω
+|F 111r|
+|L|υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι
+|L|εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργα=
+|L|ζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφρα=
+|L|γισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν
+|L|ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> ινα πιστευ=
+|L|σητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσω=
+|L|μεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον
+|L|εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον ου̅νου
+|L|εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του
+|L|θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους
+|L|ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παν=
+|L|τοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος
+|L|προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη
+|L|διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρα=
+|L|κατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ
+|L|προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη
+|L|εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα
+|L|του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πι=
+|L|στευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον <V 41> εγογγυζον
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας <V 42> και ελεγον ουχ ου=
+|L|τος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις ιδωμεν τον πρ̅α
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβεβηκα <V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|F 111v|
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμ=
+|L|μενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες
+|L|διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς μου
+|L|και μαθων ουτως ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον
+|L|πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος
+|L|εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων
+|L|εις εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη
+|L|ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ
+|L|του ου̅νου καταβας ινα τις εξ αυτου φαγη και μη
+|L|αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας εαν τις φαγη εξ αυτου ζησεται εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχον=
+|L|το ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το πομα
+|L|μου αληθης εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρ=
+|L|κα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω
+|L|εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ κα=
+|L|γω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|L|ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαν=
+|L|να και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον
+|L|ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγω=
+|L|γη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον κληρος
+|L|εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι εγογγυζον οι μαθηται αυτου
+|L|περι τουτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδα=
+|F 112r|
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαι=
+|L|νοντα οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωο=
+|L|ποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν τα ρηματα α
+|L|εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τι=
+|L|νες των ωδε εστηκοτων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ
+|L|εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν
+|L|ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου του λογου πολ=
+|L|λοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απε=
+|L|κριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απε=
+|L|λευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις
+|L|πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο
+|L|υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εις
+|L|εξ υμων διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλε παραδιδο=
+|L|ναι αυτον εις ων των δωδεκα <K 7> <V 1> και περιεπατει
+|L|ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη
+|L|ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι
+|L|αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η
+|L|σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελ=
+|L|φοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιου=
+|L|δαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου
+|L|α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζη=
+|L|τει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> {om} <V 6> λεγει αυτο[ill]ι[\ill]ς ο ις̅ ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω εστιν ο δε καιρος ο υμετερος
+|L|παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν
+|L|υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις
+|L|την εορτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και
+|F 112v|
+|L|[app][*]αυτ[\*][C]αυτος[\C][\app] ανεβη ου φανερως αλλ εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις
+|L|μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης
+|L|ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζον
+|L|ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα
+|L|οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και
+|L|ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν
+|L|ει εγω αφ εαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την
+|L|δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του
+|L|πεμψαντος αυτον αυτος αληθης εστι και αδικια εν
+|L|αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νο=
+|L|μον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον ουχ οτι εκ του μωσεως εστε αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ος <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη
+|L|λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον υγιη
+|L|αν̅ον εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινατε κατ οψιν
+|L|αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν
+|L|οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδα=
+|L|μεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινω=
+|L|σκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω δι=
+|L|δασκων ο ις̅ και ειπε καμε οιδατε και οιδατε ποθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη=
+|F 113r|
+|L|θινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα
+|L|αυτον οτι παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλεν
+|L|<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια του=
+|L|των ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν δε οι
+|L|φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπη=
+|L|ρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι
+|L|μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|L|οπου εγω ειμι ου δυνασθε ελθειν<V 35> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασπο=
+|L|ραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν
+|L|τους ελληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε
+|L|ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη
+|L|ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκρα=
+|L|ξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και
+|L|πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γρα=
+|L|φη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου
+|L|ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον
+|L|τουτον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βη=
+|L|θλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπη=
+|L|ρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και
+|F 113v|
+|L|ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν αν̅ος ως
+|L|ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι αυτοις
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων ε=
+|L|πιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος
+|L|ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει
+|L|νικοδημος ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτω̣
+|L|πρωτον και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω̣
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι
+|L|προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8>{om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κο=
+|L|σμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια
+|L|αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρι=
+|L|σαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου
+|L|οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και
+|L|εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
+|L|μω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια
+|L|αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και
+|L|μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν
+|L|αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οι=
+|L|δατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου
+|L|ηδειτε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη
+|L|αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μη=
+|L|τι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> ελεγον ουν οι ιουδαιοι συ τις ει |L|ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+|F 114r|
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πε=
+|L|μψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα
+|L|λαλω εις τον κοσμον <V 27> εκεινοι δε ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγε <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψω=
+|L|σητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι
+|L|και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου
+|L|εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα
+|L|αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς
+|L|τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μει=
+|L|νητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+|L|<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει [app][*]ημας[\*][C]υμας[\C][\app] <V 33> απεκριθησαν και ειπον αυτω σπερμα
+|L|αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε
+|L|πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την
+|L|αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου
+|L|μενει εν τη̣ οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας
+|L|ελευθερωση οντος ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι
+|L|ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω και [ill]1[\ill]μ̣εις α εωρακατε παρα
+|L|τω πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+|L|<V 40> νυνι δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αλη=
+|L|θειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο
+|L|αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του
+|L|πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου
+|L|γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ
+|L|του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ε=
+|L|ληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν
+|L|την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λο=
+|L|ον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε
+|F 114v|
+|L|και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν
+|L|εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη
+|L|αληθεια ουχ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτω
+|L|οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευ=
+|L|στης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν
+|L|λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με
+|L|περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγο=
+|L|μεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον
+|L|πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου
+|L|ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση
+|L|θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> {om}<V 53> {om} <V 54> {om} <V 55> {om}<V 56> {om} <V 57> {om} <V 58> {om}<V 59> <K 9> <V 1> και
+|L|παραγων ο ις̅ εκειθεν ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραβ=
+|L|βι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γο=
+|L|νεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη αλλ ινα φανερωθη
+|L|τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα
+|L|εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω
+|L|ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε
+|L|χαμαι και πηλον εποιησε εκ του πτυσματος και
+|L|επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται αποσταλμενος
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν
+|L|γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον ε=
+|L|λεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον οτι ομοιος
+|L|αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον
+|L|ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απε=
+|L|κριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πη=
+|F 115r|
+|L|λον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του
+|L|σιλωαμ απηλθον ουν και ενιψαμην και ανεβλεψα
+|L|<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+|L|<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+|L|<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅
+|L|και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ηρω=
+|L|τησαν αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψε ο δε
+|L|ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των
+|L|φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅
+|L|οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος αμαρτωλος ταυτα τα σημεια ποιειν
+|L|και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν
+|L|συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλε=
+|L|ψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλε=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν
+|L|ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη
+|L|πως ουν βλεπει αρτι <V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου
+|L|και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ου=
+|L|κ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν ε=
+|L|χει περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις
+|L|αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνε=
+|L|τεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅
+|L|αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον
+|L|αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος
+|L|ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος και ει=
+|L|πεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυ=
+|L|φλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι ε=
+|L|ποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+|F 115v|
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε
+|L|τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθη=
+|L|ται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν
+|L|μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅
+|L|τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη
+|L|ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω εστι θαυμα=
+|L|στον οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε
+|L|μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα
+|L|αυτου ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκου=
+|L|σθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+|L|<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ ε=
+|L|γεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβα=
+|L|λον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον
+|L|εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε
+|L|και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅
+|L|και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και
+|L|ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεψωσι και οι βλεπον=
+|L|τες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν δε τινες των φαρισαιων
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι
+|L|εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε
+|L|αμαρτιαν νυνι δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρ=
+|L|τια υμων μενει <K 10> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8>{om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om}
+<V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16>{om} <V 17> {om} <V 18>{om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om} <V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27> {om} <V 28> {om} <V 29> {om} <V 30> {om} <V 31> {om} <V 32> {om}
+<V 33>{om} <V 34> {om} <V 35> {om} <V 36>{om} <V 37>{om} <V 38> {om} <V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον
+|L|αι εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν
+|L|περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης
+|L|το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ=
+|L|λοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν ε=
+|L|ποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης
+|L|περι τουτου αληθει ην <V 42> και επιστευσαν εις
+|L|αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθα=
+|L|νιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|F 116r|
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα
+|L|τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε
+|L|ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην
+|L|αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα
+|L|μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγομεν εις την
+|L|ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραβ=
+|L|βι νυν εζητουν οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι
+|L|το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> και εαν τις περι=
+|L|πατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν
+|L|ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλ=
+|L|λα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει
+|L|δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν
+|L|οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ α=
+|L|γομεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου αγομεν και ημεις ινα
+|L|αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον
+|L|τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε
+|L|η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθει=
+|L|σαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθη=
+|L|σωνται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα
+|L|ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μα=
+|L|ρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|F 116v|
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον
+|L|αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|πιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον
+|L|ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε=
+|L|φωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα
+|L|ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε <V 29> εκεινη ως ηκου=
+|L|σεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε
+|L|εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω
+|L|οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι
+|L|αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και ε=
+|L|ξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν
+|L|οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους
+|L|ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απε=
+|L|θανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαι=
+|L|ουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και
+|L|ειπε που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω ερχου
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν πα=
+|L|λιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον
+|L|ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> και
+|L|λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του
+|L|τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης
+|L|οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τε=
+|L|θνηκος κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου
+|L|ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+|L|<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια τον
+|L|οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν
+|F 117r|
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων εκραυγασε
+|L|φωνη μεγαλη λεγων λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλ=
+|L|θεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας
+|L|χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιε=
+|L|δεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφε=
+|L|τε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθον=
+|L|τες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλ=
+|L|θον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|πολλα σημεια ποιει <V 48> και εαν αφωμεν ουτως παν=
+|L|τες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε
+|L|τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ου=
+|L|δε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του
+|L|ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ις̅
+|L|αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της
+|L|ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιου=
+|L|δαιοις αλλα απηλθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου
+|L|εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις [ill]ι[\ill]εροσολυμα
+|L|εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστωτες
+|L|εν τω ιερω τι δοκει ημιν οτι ου μη ελθη εις την εορ=
+|L|την <V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει αυτοις
+|L|οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων
+|L|του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τε=
+|F 117v|
+|L|θνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνα=
+|L|νακειμενων αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου
+|L|ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ιουδας
+|L|ισκαριωτης εις εκ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον
+|L|παραδουναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακο=
+|L|σιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ ο=
+|L|τι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του εντα=
+|L|φιασμου μου τηρηση αυτο <V 8> παντοτε γαρ τους πτωχους ε=
+|L|χετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω
+|L|ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγει=
+|L|ρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον και επιστευον των ιουδαιων <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται
+|L|ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις συναντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες
+|L|ωσαννα τω υιω δα̅δ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονο=
+|L|ματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκα=
+|L|θισεν επ αυτω καθως ην γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ
+|L|σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου
+|L|ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον
+|L|αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν
+|L|ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του
+|L|μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υ=
+|L|πηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιη=
+|L|κεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπι=
+|L|σω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των
+|L|αναβαινοντων εις την εορτην ινα προσκυνησωσιν ουτοι
+|F 118r|
+|L|<V 21> προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλι=
+|L|λαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα
+|L|και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+|L|<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα
+|L|ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη
+|L|αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον
+|L|φερη <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην
+|L|και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι διακονει εμοι α=
+|L|κολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο ε=
+|L|μος εστω και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον
+|L|ο πη̅ρ μου <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον
+|L|εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον
+|L|βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαλη=
+|L|κεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+|L|<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω
+|L|προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ουν αυ=
+|L|τω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υ=
+|L|ψωθηναι τον υιον του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|τι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε
+|L|εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη
+|L|και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε
+|F 118v|
+|L|κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν ο=
+|L|τι παλιν ειπε ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους
+|L|και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα ιδωσι τοις
+|L|οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσι
+|L|και ιασο̣μαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε
+|L|την δοξαν του κυ̅ και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι
+|L|και ερχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγω=
+|L|γοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον
+|L|ειπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> {om} <V 45> {om} <V 46> {om} <V 47> {om} <V 48> {om} <V 49> {om} <V 50> {om} <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα
+|L|ιδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου
+|L|τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν
+|L|τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|L|ενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρ=
+|L|διαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υ=
+|L|παγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον
+|L|και λεγει αυτον εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+|L|<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας
+|L|αρτι γνωσει δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου
+|L|μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους πο=
+|L|δας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+|L|<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι
+|L|παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο
+|L|ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων
+|L|παλιν λεγει αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+|F 119r|
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο διδασκαλος και ο κς̅ και υμεις οφειλετε αλληλων
+|L|νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει
+|L|ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω οιδα γαρ ους εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον
+|L|αρτον επηρεν επ εμε την πτερνα αυτου <V 19> απ αρτι
+|L|λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πι=
+|L|στευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμ=
+|L|βανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων πα=
+|L|ραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος
+|L|εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι
+|L|τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι
+|L|το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ ον εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος
+|L|ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις ε=
+|L|κεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις
+|L|ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των συνανα=
+|L|κειμενων αυτω προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδο=
+|L|κουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον ε=
+|L|κεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε
+|L|λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον με=
+|F 119v|
+|L|θ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως εγω ηγαπησα υμας ινα και η=
+|L|μεις αγαπατε αλληλους <V 35> και εν τουτω γνωσονται παντες
+|L|οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυ=
+|L|τω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι αρτι υστερον δε ακολουθεισεις μοι <V 37> λεγει αυτω
+|L|πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την
+|L|ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την
+|L|ψυχην σου υπερ εμου θεισης αμην αμην λεγω σοι ου
+|L|μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις <K 14> <V 1> μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και
+|L|εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισιν ει δε ειπον αν υμιν πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> παλιν ερχομαι και παραληψο=
+|L|μαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υ=
+|L|μεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον
+|L|οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που
+|L|υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις
+|L|ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινω=
+|L|σκετε και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πι=
+|L|στευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα
+|L|ρηματα α εγω λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ
+|L|ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κα=
+|L|κεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει
+|F 120r|
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τηση εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονομα=
+|L|τι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας
+|L|τας εμας τηρησητε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και
+|L|αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων
+|L|εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν ε=
+|L|σται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς
+|L|υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν
+|L|ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο
+|L|του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφα=
+|L|νισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφα=
+|L|νιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρη=
+|L|ση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον
+|L|ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+|L|<V 24> ο αγαπων με τους λογους μου τηρησει και ο λογος ον
+|L|ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+|L|πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+|L|<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα
+|L|και υπομνησει παντα οσα ειπον υμιν <V 27> ειρηνην
+|L|αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας
+|L|ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς
+|L|τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν
+|L|ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|F 120v|
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ μου ουτως ποιω
+|L|εγειρεσθε αγομεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν
+|L|το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα
+|L|καρπον φερη <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17>{om}<V 18> {om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om} <V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27>{om} <K 16> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om}
+<V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17> {om} <V 18> {om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om}
+<V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27> {om} <V 28> {om} <V 29> {om} <V 30> {om} <V 31> {om} <V 32> {om} <V 33> {om} <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και ε=
+|L|παρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον
+|L|ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυ=
+|L|τω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας
+|L|αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν
+|L|η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αλη=
+|L|θινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ
+|L|παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον
+|L|ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν
+|L|και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου ε=
+|L|τηρησαν <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας
+|L|μοι παρα σου εισιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας
+|L|μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως και
+|L|εγνωσαν οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου
+|L|περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας
+|L|μοι οτι συ εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και
+|L|τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι
+|L|εν τω κοσμω ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς
+|L|σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως
+|L|και ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω
+|L|ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας
+|L|μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε
+|F 121r|
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω
+|L|ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην
+|L|εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και
+|L|ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κο=
+|L|σμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερω=
+|L|τω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρη=
+|L|σης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια
+|L|εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω
+|L|απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων
+|L|εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμε=
+|L|νοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτου
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν
+|L|ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> κα=
+|L|γω την δοξαν ην δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|και ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει
+|L|ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυ=
+|L|τους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας
+|L|μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου
+|L|ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι ο=
+|L|τι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|α και ε ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων οτι
+|L|παρα σου εξηλθον και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρι=
+|L|σω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις ει καγω
+|L|εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|αθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται
+|L|αυτου <V 2> ιδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον
+|L|τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν
+|L|και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|F 121v|
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+|L|<V 4> ις̅ ουν ιδων παντα τα επερχομενα επ αυτον ε=
+|L|ξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω
+|L|ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με=
+|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν επη=
+|L|ρωτησεν αυτους ο ις̅ τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅
+|L|τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω
+|L|ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πε
+|L|τρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον
+|L|δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το
+|L|ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου
+|L|εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο
+|L|πη̅ρ μου δυναμαι πιειν αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος
+|L|αι οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον
+|L|ην δε πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του
+|L|λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο
+|L|αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του
+|L|αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα
+|L|εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον
+|L|πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υ=
+|L|πηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και
+|L|εθερμαινοντο ην δε ο πετρος εκει μετ αυτων εστως
+|L|και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον
+|L|ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+|F 122r|
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω
+|L|κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και
+|L|εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερωτας
+|L|ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε
+|L|ουτοι οιδασιν α εγω ειπον <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|ις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον
+|L|περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απε=
+|L|στειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν
+|L|τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερ=
+|L|μαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν
+|L|ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω
+|L|σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε
+|L|πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησι
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακο=
+|L|ποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κα=
+|L|τα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|L|πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν
+|L|παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνη=
+|L|σε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο
+|L|λεγεις η ετεροι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη
+|L|ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+|F 122v|
+|L|<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του
+|L|κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασι=
+|L|λεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο
+|L|ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια
+|L|η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις
+|L|οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις
+|L|τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη
+|L|αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιου=
+|L|δαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα εναν
+|L|απολυω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυ=
+|L|σω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν
+|L|ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ελαβεν ο
+|L|πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|λεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου
+|L|τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον
+|L|αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν
+|L|ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον
+|L|εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε
+|L|ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπη=
+|L|ρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων
+|L|στ̅ρωσω λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε αυτον
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιον <V 7> απεκριθησαν
+|L|αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον
+|L|νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ ε=
+|L|ποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον
+|L|λογον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ απο=
+|F 123r|
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρω=
+|L|σαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μ̣η ην
+|L|σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με
+|L|συ μειζωνα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος
+|L|εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγα=
+|L|σαν λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντι=
+|L|λεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον
+|L|λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος
+|L|εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε
+|L|γαβαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην
+|L|ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|L|υμων <V 15> οι δε ελεγον αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει
+|L|αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη
+|L|καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα
+|L|στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες τον ιν̅ απηγαγον <V 17> και
+|L|βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον τοπον λεγο=
+|L|μενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γαββαθα <V 18> οπου
+|L|αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν
+|L|και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τι=
+|L|τλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου και ην
+|L|γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς [app][*]&om;[\*][C]ην[\C][\app] της πολεως ο τοπος οπου αυτον
+|L|εστ̅ρωσαν και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι
+|L|ελληνιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος
+|L|ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πι=
+|L|λατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εστ̅ρωσαντον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιη=
+|L|σαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και
+|L|τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν
+|L|υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχι=
+|F 123v|
+|L|σωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται
+|L|ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιμα=
+|L|τια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον
+|L|οι μεν ουν στρατιωται εποιησαν ταυτα <V 25> εστηκεισαν δε
+|L|παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον η=
+|L|γαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας
+|L|ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια <V 28> μετα ταυτα ει=
+|L|δως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται τα περι αυτου
+|L|ινα η γραφη πληρωθη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο
+|L|οξους μεστον πλησαντες ουν σπογγον οξους και υσσω=
+|L|πω περιθεντες εποτιζον αυτον <V 30> οτε ουν ελαβε το
+|L|οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην
+|L|παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη
+|L|επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει πα=
+|L|ρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα
+|L|σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του
+|L|μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του
+|L|συστ̅ρωθεντος <V 33> επει δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον
+|L|αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοι=
+|L|ξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κα=
+|L|κεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευ=
+|L|σητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν
+|L|ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη
+|L|λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα
+|L|ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|μαθητης ων του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν ο πιλατος και ελθων ιωσηφ ηρε το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης
+|F 124r|
+|L|ως λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και
+|L|εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω
+|L|τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθημενος <V 42> εκει ουν δια την
+|L|παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον ε=
+|L|θηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων ερχεται
+|L|μαρια μαγδαληνη πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει
+|L|ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον
+|L|κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος
+|L|μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρω=
+|L|τος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει τα οθο=
+|L|νια κειμενα ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον
+|L|και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον
+|L|ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμε=
+|L|νον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος
+|L|εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ
+|L|ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστη=
+|L|ναι <V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω
+|L|ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που ε=
+|L|θηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα
+|L|οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι
+|L|ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω
+|L|κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας
+|F 124v|
+|L|αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται δι=
+|L|δασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ α=
+|L|ναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον
+|L|πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μα=
+|L|θηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαβ=
+|L|βατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις
+|L|τας χειρας και την πλευραν εχαρησαν ουν οι μα=
+|L|θηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμ=
+|L|πω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λε=
+|L|γει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας
+|L|αμαρτιας αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειτε κε=
+|L|κρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δα=
+|L|κτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται
+|L|αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων
+|L|κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δα=
+|L|κτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φε=
+|L|ρε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και
+|L|μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας
+|L|και ειπεν ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> ειπεν αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες
+|L|και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια
+|F 125r|
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ου=
+|L|κ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε
+|L|γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅
+|L|του ζωντος και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν
+|L|τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν
+|L|εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τι=
+|L|βεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και να=
+|L|θαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζε=
+|L|βεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν
+|L|αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και
+|L|ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυ=
+|L|κτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μα=
+|L|θηται οτι ις̅ εστι <V 5> και λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη
+|L|τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> λεγει
+|L|αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησητε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελ=
+|L|κυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον
+|L|επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοια=
+|L|ριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως
+|L|απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+|L|<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν
+|L|κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων ε=
+|L|πιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το
+|L|δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων ε=
+|L|κατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αρι=
+|L|στησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων αυτου ε=
+|L|ξετασαι αυτον συ τις ει ιδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και
+|F 125v|
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο
+|L|ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν
+|L|ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> παλιν
+|L|λεγει αυτω το δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαι=
+|L|νε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το
+|L|τριτον φιλεις με και λεγει αυτω συ κε̅ παντα οιδας
+|L|συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα
+|L|προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε
+|L|ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαι=
+|L|νων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων
+|L|λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος
+|L|βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος
+|L|και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και
+|L|ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ουν ιδων ο
+|L|πετρος ειπε τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> ειπε αυτω ο ις̅
+|L|εαν αυτον θελω μενειν εως ερχωμαι τι προς σε συ
+|L|ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελ=
+|L|φους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και
+|L|ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν
+|L|αυτον θελω μενειν εως ερχωμαι τι προς σε <V 24> ουτος
+|L|εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας
+|L|ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν
+|L|ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χω=
+|L|ρισαι τα γραφομενα βι=
+|L|βλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_rf_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_rf_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_327180/04_327180_rf_L2.txt 2013-01-28 15:31:47 UTC (rev 209)
@@ -0,0 +1,838 @@
+{Status:
+G-A Number: 2718
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Ryan Fraser (Jn 1-11) and Carey Jones (Jn 12-21)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος [app][*]σαρε[\*][C*]σαρξ[\C*][\app] εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> οι δε απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον λεγοντες τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ουτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου ουκ ειμι αξιος λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος αυτου
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω και πυρι
+<V 34> {om}
+<V 35> τη επαυριον ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ο χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθεισι κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις τουτο μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις η τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ των νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε τις αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτον
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δει υμας γενηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγενημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι α οιδαμεν λαλουμεν και α εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν εργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζον
+<V 23> ην δε ο ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο προς αυτον και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι αποσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστως και ακουων αυτου τοις λογοις χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο δε ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ο ηκουσε μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ [app][*][ill]1[\ill][\*][C]μετρου[\C][\app] διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ εμμενει επ αυτω
+
+<K 4>
+<V 1> [ill]ω[\ill]ς ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και ηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι [app][*]απο[\*][C]δια[\C][\app] της σαμαρειας
+<V 5> της σαμαρειας λεγομενης συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι υδωρ ποιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> {om}
+<V 12> {om}
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχεις
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει υμιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται αυτου προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγ[ill]ετε[\ill] οτι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν [app][*][ill]7[\ill][\*][C]επαρατε[\C][\app] τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυνα[ill]ι[\ill]κος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλοι πλειους επ[ill]ι[\ill]στευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πεστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι εωρακοτες παντα ο σου εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ του παιδος οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω οτι ο υιος σου ζη[ill]εαθης παις[\ill] και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη κατα ιουδαιους βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {om}
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντη και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω γαρ ερχομαι αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ [app][*][ill]6[\ill][\*][C*]εξεστι[\C*][\app] σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθης ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγω ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιη
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα δειξει αυτω εργα ινα και υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχετε αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται [ill]οι[\ill] τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ων την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μεμαρτυρηκε περι εμου και ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αληθειαν του θυ̅ και την αγαπην ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι εμου γαρ εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα βραχυ τι εκαστος αυτων λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ονομα ανδρεας αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απωληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων πληρεις εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν ανδρες ιδοντες ο εποιησεν ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε εγενετο οψια κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις ιδωμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς μου και μαθων ουτως ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ αυτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το σομα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον κληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ιδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι εγογγυζον ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τιρες των ωδε εστηκοτων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου του λογου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εις εξ υμων διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλε παραδιδοναι αυτον εις ων των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> {om}
+<V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω εστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην οτι [ill]ο[\ill] εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου [app][*]εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη[\*][C]τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην[\C][\app] ου φανερως αλλ εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν ει εγω αφ εαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν ημιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον ουχ οτι εκ του μωσεως εστε αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον υγιη αν̅ον εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινατε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και ειπε καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλε
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν δε οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγαω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι οι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεους και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι αυτοις μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8>{om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> {om} <V 24> {om}
+<V 25> ελεγον ουν οι ιουδαιοι συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον εκεινοι δε
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγε[ill]ν[\ill]
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν και ειπον αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε και πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και [ill]υμ[\ill]εις α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυνι δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> {om}<V 53> {om} <V 54> {om} <V 55> {om}<V 56> {om} <V 57> {om} <V 58> {om}<V 59>
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ εκειθεν ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη η ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου ινα τυφλοσ γεννηθη αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και πηλον εποιησεν εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απηλθον ουν και ενιψαμην και ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ηρωτησαν αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψε ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος ο αν̅ος παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος ταυτα τα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οιδε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο εστι θαυμαστον οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεψωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν δε τινες των φαρισαιων οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυνι δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8>{om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om}
+<V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16>{om} <V 17> {om} <V 18>{om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om} <V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27> {om} <V 28> {om} <V 29> {om} <V 30> {om} <V 31> {om} <V 32> {om}
+<V 33>{om} <V 34> {om} <V 35> {om} <V 36>{om} <V 37>{om} <V 38> {om}
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον [ill]κ[\ill]αι εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγομεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> και εαν τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγομεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου αγομεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη
+<V 26> εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστη και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> και λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκος κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων εκραυγασε φωνη μεγαλη λεγων λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> και εαν αφωμεν ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστωτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει αυτοις οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων [ill]τ[\ill]ου πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν σκαριωτης εκ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδουναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ιμου εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηεν αυτο
+<V 8> παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον και επιστευον των ιουδαιων
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχετε ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως ην γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυ[ill]τω[\ill]
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς αυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις την εορτην ινα προσκυνησωσιν
+<V 21> ουτοι
+|F 118r|
+προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερη
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν τις εμοι διακονει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ [ill]ε[\ill]τι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> [ill]εως[\ill] το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπε ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν του κυ̅ και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και ερχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ειπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> {om} <V 45> {om} <V 46> {om} <V 47> {om} <V 48> {om} <V 49> {om} <V 50> {om}
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ιδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου ενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτου εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη ις̅ και ειπεν εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν λεγει αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο διδασκαλος και ο κς̅ και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω οιδα γαρ ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερνα αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ ον εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ουν ανακειμενων αυτω προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθην και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως εγω ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> και εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι αρτι υστερον δε ακολουθεισεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θεισης αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρισ
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> [ill]λεγει αυτω[\ill] ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτηση εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησητε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο αγαπων με τους λογους μου τηρησει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα και υπομνησει παντα [ill]οσοι[\ill] ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δηλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ μου ουτως ποιω εγειρεσθε αγομεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17>{om}<V 18> {om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om} <V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27>{om} <K 16> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om}
+<V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> {om} <V 13> {om} <V 14> {om} <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17> {om} <V 18> {om} <V 19> {om} <V 20> {om} <V 21> {om}
+<V 22> {om} <V 23> {om} <V 24> {om} <V 25> {om} <V 26> {om} <V 27> {om} <V 28> {om} <V 29> {om} <V 30> {om} <V 31> {om} <V 32> {om} <V 33> {om}
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου ετηρησαν
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως και εγνωσαν οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου οτι ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτου εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως και ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων οτι παρα σου εξηλθον και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα ει αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις αθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ιδων παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτοις ο ις̅ τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου δυναμαι πειν αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος αι οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και ηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην δε πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ον ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε ο πετρος εκ ειμε ταυτων αυτων και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α εγω ειπον
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος ις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησι τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η ετεροι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστησ
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται λεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε αυτον εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτος ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι εαυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε ελαγον αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ωθη οι δε παρελαβοντες τον ιν̅ απηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γαμμαλα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου και ην γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς της πολεως ο τοπος οπου αυτον εστ̅ρσαν ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν οι στρατιωται μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον οι μεν ουν στρατιωται εποιησαν ταυτα
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται τα περι αυτου ινα η γραφη πληρωθη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον πλησαντες ουν σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες εποτιζον αυτου
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας μαθητης ων του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος και ελθων ιωσηφ ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσ λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβεν ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησεν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεις ην τεθημενος
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων ερχεται μαρια η μαγδαληνη πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> ειπεν αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντας και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> και λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> λεγει αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων αυτου εξετασαι αυτον συ τις ει ιδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> παλιν λεγει αυτω το δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω συ κε̅ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ουν ιδων ο πετρος ειπε τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> ειπε δε αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχωμαι τι προς σε
+<V 24> εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρισαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
More information about the ntmss-svn
mailing list